در این کوتاه به نقش مجلس در چند ماه اخر در آنچه مربوط به سیاست هسته ای و برجام است می پردازم. یادآوری می کنم که برجام یعنی همان توافق وین زمانی که آقای لاریجانی ریاست مجلس شورای اسلامی را داشت نمایندگان مجلس در عرض 20 دقیقه بدون سئوال و جواب برجام را بدستور رهبری تصویب کردند. نمایندگان مجلس که سئوالات زیادی داشتند و مات و مبهوت مانده بودند اما در مقابل حکم حکومتی رهبر که توسط لاریجانی مطرح شده بود سکوت پیشه کردند. نمایندگان اصول گرا از آنزمان به بعد اینطور مدعی شدند که اجرای برجام ایراد داشته است و بطور سیستماتیک به روحانی و ظریف حمله کردند. نمایندگان اصول گرا که زمان تصویب برجام اکثریت مجلس را نداشتند اکنون اکثریت کامل مجلس را در دست دارند. آنها در دیماه گذشته زمانی که هنوز بایدن ریس جمهوری نشده بود مدعی بودند که :
“دولت جو بایدن، رئیس جمهور منتخب آمریکا، یک ماه پس از شروع کار فرصت دارد تحریمهای بانکی و نفتی را رفع کند در غیر این صورت ایران سوم اسفند اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی را متوقف می کند و بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از ایران اخراج خواهند شد.”
بایدن به سرکار آمد و بهمن ماه شد و بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اخراج نشدند! و همین مجلس برای نمایش، مصوبه هسته‌ای دیگری را تصویب کرد. قانون “اقدام راهبردی برای لغو تحریمها” دولت را موظف کرده که نه تنها غنی سازی ۲۰ درصدی را آغاز کند که حتی پروتکل الحاقی یعنی توافقی را که اجازه نظارت بیشتری بر فعالیت های اتمی ایران را می داد متوقف کند. پروتکل الحاقی هم اجازه به بازرسان می دهد تا به فوریت از مراکز اتمی ایران بازدید و بازرسی انجام دهند و در صورتی که مشکوک به فعالیت اتمی در یک مرکز غیر اتمی شدند، با انجام نمونه برداری از محیط اطراف آن مرکز، از احتمال کار با مواد رادیواکتیو مطلع شوند و در صورتی که چنین اقدامی انجام شده بود خواهان جوابگویی ایران شوند. اجرای این پروتکل به آژانس اجازه می دهد که نظارت دقیق تری بر برنامه اتمی ایران داشته باشد و طی چند سال با اجرای آن مطمئن شود که هیچ فعالیت اتمی مخفی شده ای در این کشور وجود ندارد. مجلس حکومت روحانی را مجبور به اجرای قانون جدید نمود. قانون “اقدام راهبردی برای لغو تحریمها” سه ماه به بایدن ریاست جمهوری امریکا فرصت میداد تا تمامی تحریمهای امریکا را لغو کند. و طبق آن با آژانس قرادادی بستند که فیلمهای پایش های آژانس در صورت لغو نشدن در اول خرداد تحریمها پاک خواهند شد. نبویان از اصولگراین گفت که “ما مصوبه را گذاشتیم که دشمن وادار شود تحریم هایی که مردم به خاطر آنها تحت فشار هستند، برداشته شود، اما دولت دوباره 3 ماه برای ادامه تحریم ها مجوز داده است.”
اما خرداد ماه 1400 رسید و مهلت 3 ماهه پایان یافت. محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس نیز اعلام کرد که آژانس از روز اول خرداد «حق دسترسی به تصاویر» برنامه هسته‌ای ایران و انتقال اطلاعات را ندارد. اما ایران بر خلاف مصوبه مجلس فیلمهای نظارتی را پاک نکرد و به‌رغم مخالفت رئیس و نمایندگان مجلس اول بقول خبرگزاری ایرنا به نقل از «یک مقام مطلع در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی» نیز گزارش داده شد که «احتمال تمدید مشروط» این توافق به مدت یک ماه وجود دارد. بالاخره 3 خرداد ماه پرده فرو افتاد و رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در نشست خبری خود خبر داد که توافق همکاری سه‌ماهه ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که به تازگی به پایان رسید اکنون یک ماه دیگر تمدید شده است.
بدینسان بار دیگر نظام ولایت فقیه نشان داد مجلس، حتی مجلس خود ساخته اش هیچ ارزش و اهمیتی ندارد و نقشی در تصویب و نظارت به اجرای قانون ندارد. البته این مسئله جدید نیست و از همان مجلس اول، مجلس نقش مطیع رهبری را بازی کرده است. از آنجا که 40 سال از نامه ابوالحسن بنی صدر به خمینی می گذرد بد نیست جمله ای از آن که در رابطه با نقش مجلس هم هست نقل شود. بنی صدر 25 خرداد 1360 با اینکه از طریق مجلس آخرین مرحله کودتای خرداد 60 به اجرا گداشته میشد از یک مجلس قوی دفاع کرده بود، او به خمینی نوشته بود: “آقای خمینی شما نمىخواهید قانون اساسی اجرا گردد. در مسائل اساسى کشور طرز عمل شما چنان است که شما کشور را با خطر نابودى مواجه کرده است. شما یک رئیس جمهورى ضعیف، یک دولت ناتوان، یک مجلس مطیع، یک دستگاه قضائى وسیله تهدید و نابودى مخالفان مىخواهید.“
40 سال از انزمان می گذرد و خامنه ای نیز پیرو خمینی نیز یک مجلس مطیع، یک رئیس جمهور ضعیف و یک دستگاه قضایی وسیله تهدید و نابودی مخالفان را می خواهد.