چقدر صحنه هایی که از أفغانستان بدست می رسند ناراحت کننده هستند. بدون شک مردم أفغانستان روزهای بدی را پیش رو دارند خصوصا زنان أفغانستان که در هر صورت با محدودیتهای بسیار جدی روبرو خواهند شد. چه درسی می توانیم از این فاجعه انسانی بگیریم؟ اول به دو امر توجه کنیم:

ـ ترامپ نوشته ای که در آن خروج از افغانستان را امری عالی و خوب وصف کرده بود از صفحه خود حذف کرد. اما همه می دانند که توافق در دوحه بین امریکا و طالبان در زمان ترامپ صورت گرفته بود.

ـ بایدن در 8 ژوئیه گذشته گفته بود که ارتش افغانستان بر طالبان غلبه خواهد کرد و دلیلی برای اینکه طالبان حکومت را بدست گیرند وجود ندارد.

و امشب هم برای توجیه گفت که توافق را ترامپ انجام داده بود و او همان را به اجرا گداشته است. این دو نمونه از دهها نمونه دیگر نوشته ها و گفته های حاکمان امریکاست که در رابطه با أفغانستان بیانگر دو امر می باشند:

1 ـ افول قدرت امریکا در دنیا ادامه دارد و امریکا باقی توان خود را ترجیح می دهد برای مقابله با چین حفظ کند.

2 ـ قدرت اخلاق ندارد و ابرقدرت در حال افول نیز با اخلاق کاری ندارد. امریکا کسانی را با او همکاری می کردند را براحتی رها کرد.

حال چرا به این راحتی امریکا قبول کرد قدرت را به طالبان بسپارد.

1 ـ امریکا که مدتهاست به این نتیجه رسیده که حاکمان أفغانستان توان اداره کشور را ندارند و قدرت نظامی انها نمی تواند بر طالبان فائق اید از آنها قول گرفته است که خارج از افغانستان عملیات انجام ندهند و به دیگر گروههای غیر افغانی نیز اجاره ندهند که در افغانستان پایگاه درست کنند. پس هدف امریکا دمکراسی نبود و نخواهد بود. ایا ایرانیانی که سعی می کنند با چسباندن خود به سناتورها و مسئولان امریکایی اعتبار کسب کنند و از دید من افرادی بی اعتبار و ذلیل هستند از این رفتاری که امریکایی ها با “دوستان” خود می کند و برای چندمین بار صورت می گیرد درس خواهند گرفت؟ بعید میدانم!

2 ـ در رسیدن طالبان به قدرت به غیر از پاکستان و قطر که مستقیما از آنها حمایت می کنند، ایران و روسیه و چین هم همراهی کرده اند. هیچیک از این سه کشور سفارتهای خود را تعطیل و یا تخلیه نکردند. جمهوری اسلامی که هدف اصلی اش ساختن هلال شیعه است با اینکه طالبان شهرهای شیعه نشین را هم در ماه محرم تصرف کردند حتی اعتراضی نکرد و قبول کرده است با آنها معامله کند. حتی پایین کشیدن پرچمهای یا حسین در ایام عاشورا نیز در ایران پخش نشد. موضع ایران بخوبی در تویت احمد نادری نماینده تهران آمده است. او طالبان را «جنبش اصیل منطقه» نامید و همکاری با طالبان را راهی برای «گسترش ثبات در جامعه افغانستان» خواند. او تصویر چهره طالبان در رسانه‌های آمریکای را «دام» خواند و گفت «نباید در دام بازنمایی‌های اشتباه رسانه‌های آمریکایی از آنان (طالبان) بیفتیم.” !

نتیجه اینکه در مقابل جمهوری اسلامی تنها و تنها باید به حرکت ملت ایران تکیه کرد. ساختن دمکراسی کار ملت ایران است و هیچکس و هیج مقام و سازمانی حق ندارد خود را نماینده ملت بخواند و بنام آنها دست به سوی بیگانگان دراز کند.