١٣٩٢/٠٧/٢٠- جنگ داخلی در سوریه و استفاده ضد انسانی از سلاح های شیمیائی در شهر دمشق، پایتخت سوریه، بهانه ای دیگر به رهبران کشورهای  سرمایه داری بویژه آمریکا و فرانسه و انگلیس داد تا در پی استراتژی بلند مدت ” خاورمیانه بزرگ” بار دیگر سوریه و منطقه را تهدید به جنگی ویران گر و نابود کننده  کنند. دستگاه های تبلیغی و رسانه های سرسپرده به این دولت ها و سوداگران اسلحه، با التهاب و اشتیاق طبل های جنگ را به صدا درآوردند.

 

مخالفت فعال افکار عمومی مردم در آسیا، آفریقا، اروپا و آمریکا که هنوز دروغ های  بدون مسئولیت دولت مردان آمریکائی و انگلیسی در مورد عراق را فراموش نکرده اند و اعتراض ها و تظاهرات آنان علیه جنگ، و نیز مخالفت آشکار گروه بزرگی از کشورهای عضو سازمان ملل متحد با  شعله ور شدن آتش جنگی دیگر در منطقه، سرمایه داران جنگ افروز و استعمارگران کهنه کار  را به عقب نشینی کشاند. در عین حال رهبران سیاسی انگلیس و آمریکا و فرانسه در تلاش برآمدند تا مجالس این کشور ها را جانشین شورای امنیت سازمان ملل کنند و بجای تصمیم گیری در مورد یک مسئله بین المللی در سازمان ملل، سرنوشت حمله نظامی به سوریه را به عهده مجالس این کشورها بگذارند. این رفتار نه تنها از سوی مدعیان دموکراسی و حقوق بشر  با اصول قوانین بین الملل در تقابل است بلکه گوئی مجالس این سه کشور باید برای مرگ و زندگی مردم در هزاران کیلومتر دورتر از خاک این کشورها تصمیم بگیرند.

 

همبستگی ملی جمهوری خواهان ایران، بار دیگر تاکید می کند که ایرانیان طرفدار حاکمت ملت و آزادی و دموکراسی و استقلال و منشور جهانی حقوق بشر از یاد نمی برند که مردم ما  خود از قربانیان سلاح های شیمیائی اهدائی غرب به صدام در جنگ هشت ساله هستند  با هر گونه کاربرد سلاح های کشتار انسان ها و نابود کننده تمدن بشری مخالفند و بهانه قرار دادن جنایت شیمیائی در دمشق را برای تجاوز نظامی و ارتکاب جنایت های بیشتر محکوم می کنند. ما برای تعیین سرنوشت سوریه  تنها اراده سیاسی مردم سوریه را از طریق انتخابات شفاف در شرایط  صلح  و آزادی برای تمامی احزاب و تشکل های سیاسی، به رسمیت می شناسیم. دمکراسی در سوریه با تمام پیچیدگی های ملی و مذهبی و قومی آن کشور تنها می تواند با خرد و توافق بومی مردم ساخته شود و “کالای وارداتی” نیست و نمی تواند باشد. براستی سال هاست که آزادیخواهان دنیا شاهد نتایج شوم دموکراسی وارداتی در عراق هستند. از اینرو دخالت هر قدرت خارجی از جمله  جمهوری اسلامی را که حافظ دیکتاتوری بشار اسد و یا جنایت های افراطیون می باشند و مانعی برای حاکمیت آزاد مردم سوریه می باشد، شدیدا محکوم می نماییم.

 

دهه ها است که آتش جنگ در منطقه خاورمیانه و نزدیک فروکش نمی کند. این مناقشات و درگیری های نظامی خونین و دوره ای جز بسود استبداد و دیکتاتوری حکومت های این منطقه و حفظ منافع استعمار گران بین المللی و کنسرن های نفتی و نظامی و دلالان سودجو اسلحه نیست.

 

اگر تا چندی پیش سیاست های بین المللی استعمار، اختلاف و نزاع را مابین مسلمانان و یهودیان نشان می دادند، اکنون با ایجاد و تقویت انواع گروه ها و باندهای افراطی، خشونت طلب، متعصب و تروریست، جنگ و ضدیت و برخوردهای خون بار مابین مذاهب گوناگون اسلامی و مسیحی و یهودی و ملیت ها و قوم ها و دولت ها به آن اضافه شده اند.

 

دخالت های سیاسی و نظامی کشورهای فرا منطقه ای امپریالیستی، بویژه آمریکا و فرانسه و انگلیس روسیه و چین مانع بزرگ پیشرفت و پیروزی روندهای دمکراتیک و آزادیخواهانه در کشورهای این حوزه هستند. همانا استعمار و حکومت های ارتجاعی همراهش، “بهار عربی” را یا به انحراف و بن بست کشیده، یا به خشونت و خون ریزی بدل ساخته است.

 

دیکتاتوری حاکم بر ایران نیز “تهدید خارجی” را حاشیه امن خود قرار داده است.

 

از شمال و شاخ آفریقا تا مرزهای افغانستان، سلاح های سنگین، بمب های سهمگین، درگیری های مسلحانه، آدم کشی و ترور و تولید مواد مخدر، جنگ، دیکتاتوری و سرکوب همراه با بحران های اقتصادی و فقر و نابرابری، افزایش می یابند.

 

“خاورمیانه بزرگ” بر اساس بازار بزرگ اسلحه و تفرقه و کشتار بزرگ مردم شکل می گیرد. باید این راهبرد غرب در منطقه تغییر یابد تا شاهد دمکراسی و توسعه در این جغرافیای ثروتمند دنیا باشیم.

 

از این رو ما از مردم آزادی خواه و نهاد ها و سازمان های مترقی و صلح دوست جهان، بویژه در کشورهای اروپائی و آمریکائی می خواهیم تا:

 

ـ با صدور هرگونه سلاح های کشتار جمعی، چه متعارف، چه شیمیائی و هسته ای به خاورمیانه و نزدیک مخالفت کنند و دولت های حامی جنگ و دلالان بین المللی اسلحه را بیش از پیش افشاء نمایند؛

 

ـ از روند های صلح و دوستی مابین کشورها، ملت ها و مذاهب منطقه با ابتکارات گوناگون حمایت کنند؛

 

ـ سازمان ها، احزاب و تشکل های مترقی، صلح جو و آزادی خواه در کشورهای منطقه را مورد پشتیبانی سیاسی قرار دهند؛

 

ـ همزمان با مبارزه برای صلح و دوستی در منطقه، نقض حقوق بشر و آزادی های دمکراتیک را در کشورهای خاورمیانه و نزدیک محکوم کنند تا راه بر سوء استفاده مستبدان منطقه از جنگ افروزی های امپریالیست ها برای تثبیت خودکامگی، بسته شود؛

 

ـ حمایت مادی، مالی، تدارکاتی و تسلیحاتی دولت های غربی و ارتجاعی منطقه به گروه ها و دسته های تروریستی و جنایتکار و افراطی را افشاء و محکوم کنند تا این کمک های رسمی و یا مخفیانه قطع شوند؛

 

ـ با برنامه های رشد اقتصادی دولت های غربی که بر پایه  فروش سلاح، چنگ اندازی به منابع نفتی و مالی، تصاحب پروژه های بزرگ عمرانی، جنگ آفرینی و بحران زائی استعماری در خاورمیانه و خاور نزدیک و جبران بدهی های سنگین دولتی به حساب مردم این کشورها است، مبارزه کنند؛

 

ـ از دوستی و همکاری و تفاهم مردم مهاجر خاورمیانه و نزدیک در اروپا و آمریکا و به عنوان نمادی از ملل منطقه حمایت کنند و مبتکر هم نشینی و گفتگو های صلح آمیز مابین آنها باشند، تا الگوئی باشد برای مردم منطقه.

 

ـ مهاجرین جنگی را مورد پشتیبانی انسانی و مادی قرار دهند و رفع مشکلات اقامت آنها را فراهم سازند.

 

همبستگی ملی جمهوری خواهان ایران،  

 

10 اکتبر 2013