هموطنان وهم پیمانان مبارز
دوستان و رفقای گرامی
انگیزه و هدف ما از تشکیل همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران، برای استقرار و استمرار آزادی و دمکراسی و تنظیم سند پیمان آن تنظیم دیدگاه‌های مشترک سه طیف مذهبیون لائیک، ملیون دمکرات و چپ های دمکرات است که هر کدام به سهم خود، دارای پایگاه اجتماعی در ایران میباشند.
ما آگاهانه قصد ارائه برنامه حزبی و سازمانی نداشته ایم. منظور ما ارائه پیشنهاد های اصولی و در پیش گرفتن روش‌های دموکراتیک برای حل وفصل دشواری‌های سیاسی در ایران است. طی سه سال همکاری مداوم و برپائی نشست های مجازی و حضوری با صرف تلاش‌های فراوان توانستیم سند پیمان که در بر گیرنده ی اصول موازین و دیدگاه‌های مشترک امضاء کنندگان است را، انتشار دهیم.
تلاش ما در شرایط پراکندگی فکری و سیاسی کنونی تنها برای دستیابی به برآیند گفتمانی مشترک و بنیادین برای نیل به همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران میباشد.
ما آمادگی کامل داریم که انتقادات و پیشنهادهای جدید را جهت تکمیل سند مزبور برای همکاری و هم گامی گسترده تر به بحث و تبادل نظر گذاریم و به بهبود فضای سیا سی مابین سه جریان دمکراتیک و لائیک ملی، مذهبی و چپ برای گذار از نظام جمهوری اسلامی به یک دمکراسی پویا یاری کنیم.
در متن پیمان همبستگی ملی جمهوری خواهان ایران هدف و آمال راهبردی ما استقرار و استمرار آزادی و دمکراسی در ایران تعیین، تائید و تاکید گردیده است.
نبرد نظری، گام های سیاسی و مبارزه عملی ما می بایست در جهت و سمت و سوی این مطالبه و خواست بلند مدت باشد وتاکتیک ها، نرمش ها و پایداری های ما، فرصت ها و نیروهای لازم را برای دست یابی به جامعه ای که هدف قرار داده ایم ، فراهم آورند.
استقرار و استمرار آزادی و دمکراسی، دفاع از استقلال کشور، مبارزه برای برابری افراد در مقابل قانون و مخالفت با هر گونه تبعیض در جامعه، تاکید بر جمهوریت بعنوان شکل و محتوای یک حکومت مردمی، نبرد برای عدالت اجتماعی و تقسیم عادلانه ثروت در جامعه و کشور، احترام به حقوق اقوام و ملیت های ساکن ایران و حمایت از شکوفائی اجتماعی ، اقتصادی، فرهنگی و زبانی آنها، دفاع بی خدشه از صلح و تمامیت ارضی کشور و مقابله با هر گونه خشونت و خونریزی چه در ابعاد داخلی و چه در ابعاد منطقه ای آن و نیز توجه عمیق به حفظ محیط زیست و استفاده بهینه از منابع طبیعی از مهمترین اهداف همبستگی ملی جمهوری خواهان ایران هستند.
ـ همبستگی ملی جمهوری خواهان ایران،اما، به نیاز و خواست آن جمهوری خواهانی نیز پاسخ می دهد که خواهان :
ـ همکاری جمهوری خواهان سکولار و لائیک با نظرگاه های مختلف اسلامی، ملی و مارکسیستی هستند. این امر که جمهوری خواهان دمکرات، سکولار و لائیک با حفظ ایدئولوژی و جهان بینی خود، با احترام به یکدیگر و با احترام به رای مردم که وزنه و ظرفیت هر یک از نظرگاه‌ها را تعیین می کنند، برای پیشرفت و توسعه اجتماعی و سیاسی کشور کوشا باشند از خواست ها و آرزو های مردم ایران است که همبستگی ملی جمهوری خواهان به آن پاسخ می دهد؛
ـ همبستگی‌ملی جمهوریخواهان ایران خواهان استقلال کامل این تشکل ازمراکزقدرت سیاسی ، مالی و نظامی است.
یکی از مهمترین موانع ای که در مقابل ما برای دستیابی به یک جامعه آزاد و دمکرات قرار دارد، فاکتور “نیروی خارجی” یا ” امپریالیسم” و یا ” قدرتهای سلطه گر ” است.
بیش از 200 سال است که استعمارگران آمده از اروپا و آمریکا به منطقه خلیج فارس و خاورمیانه و نزدیک با شیوه ها و روش ها و شگردهای متفاوت، گاهی با اعطای وام و کمک های فنی، اداری،علمی وفرستادن مستشاران نظامی، گاهی با لشگرکشی و تهدید نظامی،گاهی با به توپ بستن مجلس، گاهی با پشتیبانی از جناح وگروهی در داخل و خارج حاکمیت، گاهی با تدارک واجرای ترور و کودتا، گاهی با خریدن افراد و شخصیت های بانفوذ و یا نفوذ دادن طرز فکرخودباختگی و نوکرصفتانه، گاهی با اشاعه فرهنگ مصرفی و کالاپرستی، و یا با تحریم خرید نفت و محاصره اقتصادی، گاهی با تحریک کشورهای همسایه برای شروع درگیری و یا تهدید نظامی و دامن زدن به مسابقه تسلیحاتی و خلاصه با همه اشکال ممکن به دخالت سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی و نظامی در امور داخلی کشور ما ایران دست می زنند. این اواخر هم تزی را اشاعه می دهند که کشورها‌ئی همچون کشور ما اصلا امور داخلی ندارند و مسائل ما به همه مربوط است .
دولت های استعماری و امپریالیستی انکار نمی کنند که در کشور ما و نه فقط در درون کشور، شبکه هائی از جاسوسان ، سمپات ها ، خبرچینان و مبلغان را سازماندهی میکنند که بتوانند سیاست های نواستعماری خود راپیش ببرند و سمت و سوی حرکت جامعه را تعیین کنند و در نهایت منافع بلند مدت این دولت ها را تامین کنند. نمونه هائی چون کودتای بیست و هشت مرداد و یا تحریک شروع جنگ عراق علیه ایران را میتوان نامبرد.
رسانه های کشورهای استعماری، یکی از مهمترین وسایل و ابزاری است که برای شکل دهی مهندسی افکار عمومی، رهبرتراشی و مهر و نشان زدن به جنبش های مردم از دیر باز بکار گرفته شده است و با جهش بزرگ فنی دو دهه اخیر نقش باز هم با اهمیت تری یافته اند. این ابزار نه تنها بر افکار جامعه تاثیر می گذارند بلکه نقش واسطه را برای ارتباط با جامعه روشنفکری ایران از جمله خبرنگاران و نویسندگان و کارکنان فرهنگی و هنری بازی می کنند.
پشتیبان تمامی این دستگاه ها و ابزار اسارت جامعه، صدها میلیون دلار و یورو و پوند و نهاد های مشابه در کشورهای استعمارگر می باشد.
این مختصر را از آن رو گفتم که اشاره نمایم، اپوزیسیون های رژیم جمهوری اسلامی نیز مورد توجه دقیق نهادهای استعماری هستند و مورد سوء استفاده آنها قرار می گیرند.
استعمار در واقع زنجیره ای از ماموران ، مزدوران، سمپات ها، خبرچین ها و علاقمندان خود را در بین ایرانیان بوجود آورده است و مرتب قدرت کیفی و کمی آن را بالا می برد.
ماشین های تبلیغاتی و امنیتی جمهوری اسلامی این واقعیت را می بینند ولی بجای مبارزه موثر با آن، بیشتر این واقعیت را چماقی بر سر مخالفین سیاسی خود می کنند و بجای از بین بردن زمینه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی که بستری مناسب است برای یارگیری سرویس های خارجی، افکار میهن دوستی، آزادی خواهی و استقلال طلبی و حاملین آنها را به زیر داغ و درفش می کشانند و عملا بیگانه پرستی، مزدوری و وابسته بودن را “توجیه پذیر” می سازند.
مردم در ایران خواهان اپوزیسیونی هستند که کاملا مستقل باشد و موضع گیری هایش بر مبنای آن اصول و ارزش هائی باشد که به خیر و صلاح مملکت و میهنمان است.
همبستگی ملی جمهوری خواهان آن تشکلی از جمهوری خواهان است که مدافع کامل استقلال اپوزیسیون از نیروهای بیگانه است.
ـ همچنین مردم ایران خواهان اپوزیسیونی هستند که ارتباطی با نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی نداشته باشد و عامل دست و یا بازیچه نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی نباشد. موضعی روشن نسبت به نظام سرکوبگر و ناکارآمد جمهوری اسلامی داشته باشد و بر مواضع خود استوار بماند و نه گاه به این سو و گاه به آنسو گرایش و تمایل نشان دهد و رفیق دزد و شریک قافله باشد.
همبستگی ملی جمهوری خواهان مواضع راسخ و روشنی نسبت به دستگاه قدرت در ایران دارد و خواهان تغییر بنیادین این ساختار ترک خورده می باشد.
– همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران می خواهد تشکیلاتی دمکراتیک و کثرت گرا باشد. قریب به اتفاق اپوزیسیون جمهوری اسلامی نیز صحبت از مناسبات تشکیلاتی دمکراتیک می کنند، که برحسب آن، اعضا بتوانند نظر و رای خود را اعمال کنند. اما علی رغم این بیان عمومی شاهد هستیم که فاصله زیادی میان حرف تا عمل هست.
همبستگی ملی جمهوری خواهان آنچنان تشکلی است که در آن هر عضو یک رای دارد و هیچ برتری مابین اعضاء وجود ندارد و مبنا تصمیم رای اکثریت می باشد. از این لحاظ همبستگی جمهوری خواهان پاسخ به نیازومطالبه آن جمهوری خواهانی می باشد که آرزوی تشکلی دمکراتیک به دور از اعمال نظر خواص هستند.
بعد از انقلاب بهمن و پس از سرنگونی رژیم وابسته سلطنتی توسط مردم جمهوری درایران شکل گرفت اما آنچه براریکه قدرت نشست جمهوری اسلامی بود که اینک پس از سی و چهار سال در برابر چالش‌های سیاسی،اجتماعی و اقتصادی بزرگی قرار گرفته است که قادر به حل هیچ کدام از آنها نیست.
به گمان ما مردم ایران خواستار آنچنان جمهوری هستند که در آن آزادی و دمکراسی تحقق می یابد.ما معتقدیم مبارزه مردم تنها برای شکل نظام نبوده و نیست بلکه مردم خواهان تغییرات زیر بنایی اجتماعی،اقتصادی و برقراری عدالت اجتماعی و برابری میباشند. قانون اساسی مورد تائید مردم باید تضمین کننده جدایی دین از دولت، تحقق حقوق بشر وتضمین کننده دموکراسی در ایران باشد.
مردم میهن ما طی سی و چهارسال به این نتیجه رسیده اند که جمهوری چیزی جز مشارکت مستقیم مردم در اداره کشورنیست. بر این مبنا، اپوزیسیون باید بتواند زمینه های همکاری و مشارکت هرچه بیشتراقشار و طبقات مردمی را در روند شکل گیری نظام سیاسی جانشین این رژیم، از همین امروز فراهم آورد.
برای دستیابی به خواستهای مردم ایران باید نیروهای جمهوری‌خواه مستقل داخل و خارج از ایران متشکل شوند وحمایت نیروهای روشنفکر، مترقی و صلح طلب جهان را کسب کنند. ما با آگاهی بر اینکه حاکمان هیچوقت داوطلبانه و با رضایت خویش حاضر به عقب نشینی و تحویل قدرت به مردم نیستند وبا بدست گرفتن اهرم های قدرت و اعمال خشونت میتوانند جهتی دیگر به مبارزه مسالمت آمیز مردم بدهند، همواره بر خشونت زدائی تاکید می کنیم.
امید است اصولی را که خدمت شما دوستان ارائه کردم به کار آید و بحث و تبادل نظر پیرامون آنها را بر انگیزد.