شعری از علیرضا جباری ( آذرنگ ) به بهانه روز جهانی کارگر:
برپا شده ست، صف در صف
در گرمگاه کار و به پیکار
این خیل تن سپرده به زحمت.
افکنده است پژواک
در چارسوی این کره ی خاک
آنک سرود رهایی
وال استریت،
این پایگاه بهره کشان،
آنک
در زیرپای ارتش زحمت می لرزد.
پس لرزه های آن
درچار گوشه ی دنیا
احساس می شود.
وانک جهان کار
در هرکجای رزمگه خویش
فریاد می کشد:
فریاد!
دیگر گذشت آن روزگارانی که می کشتید،
انبوه این رزم آوران ارتش رهپوی راه کار و زحمت را،
بر لب شعار هشت ساعت کار
دیگر گذشت آن روزگارانی که می بردید،
صدها یل رزمنده،
از این ارتش بی باک جان بر لب،
نود- نه در صدی ها را،
در گیر و دار هر هجوم گزمگان دیو سرمایه،
انک جهان سر می دهد آوا:
دژخیم تیغ آخته برکف!
ای گزمگان در کمین، در راه!
هان بشنوید این طرفه آوای رهایی را،
در چارسوی این جهان، پیوسته در پژواک!
زان سوهیا بانکی عجب، اکنون طنین افکنده در آفاق:
این نوشبانگ صبح آزادی،
وین نوشخند رستن از زنجیر پولادین این شام آوران رنج و استثمار،
نَک بر لبان رزمیان ارتش کار جهان خوش باد!
پرمی کشد از چشم من این خواب نوشین شبانگاهی
در گوش جان من، میان خواب و بیداری
افکنده پادآوا:
خوش باد این آوای بیداری!
خوش باد این گلبانگ آزادی!
علی رضا جباری (آذرنگ)،
94/02/09 ( 2015/4/29 )