هم میهنان، سکوت سنگین شما و ماندن در خانه‌ها در روز رأی‌گیری نشانه عظمت و آگاهی و احترام به شخصیت والا و حقوق انسانی است که می‌خواهید حاکم بر سرنوشت خود باشید و نه برده مشتی چپاول گر ضد بشر.

سکوت سنگین شما در روز رأی گیری، نشاندهنده پایداری و ایستادگی شما در برابر زورگویان، سرکوبگران و غارتگران سرمایه‌های ملی است. نشاندهنده خشم فرو برده و کوبنده شما نسبت به حاکمیتی است که در سی و هفت سال گذشته همه‌ی آزادی‌های فردی و اجتماعی را از میان برده و ایران را به گورستانی خاموش تبدیل کرده است.

برخی از جناح‌های حاکمیت و وابستگان آن‌ها در خارج از کشور می‌کوشند آرمان آزادیخواهانه و مبارزات ملی گرایانه شما را تا سطح ناچیز اعتراض به رد صلاحیت نامزدها یا حبس خانگی فردی کاهش دهند که پس از اعلام نتیجه انتخابات سال هشتاد و هشت روزی که به گفته شهردار تهران سه میلیون تن در اعتراض به نادرستی شمارش آراء به خیابان آمدند در سخنانی توهین آمیز و بدور از واقعیت گفت: «حضور میلیونی شما برای اجرای قانون اساسی جمهوری اسلامی! و بازگشت به دوران طلایی امام است»! یعنی تاریک ترین روزهای تاریخ معاصر ایران.

مردم تصمیم گرفته‌اند روز جمعه هشتم اسفند در ساعت‌های رأی‌گیری در خانه‌ها بمانند.

مادران و پدرانی که فرزندان دلبندشان به دست جلادان رژیم جان باخته‌اند و یا سال ها است که در زندان به سر می‌برند.

فرزندان پدر و مادر از دست داده و یتیم شده‌ای که داغ از دست دادنشان را همواره احساس می‌کنند.

شیر زنان دلاوری که سی و هفت سال پرچم دفاع از آزادی و احترام به شخصیت و حقوق انسانی را برافراشته نگهداشته اند.

جوانان و دانشجویان دلیری که آینده سازان ایران سرفراز فردا هستند. کشاورزان و کارگران زحمتکش هستی از دست داده یا بیکار شده که ماه ها حقوق دریافت نکرده اند.

معلمان و استادان، آموزش دهندگان نسل جوان که از سختی معیشت و تورم و گرانی کمر شکن رنج میبرند.

کارمندان و کارکنان بخش خصوصی و دولتی که به ریال حقوق می گیرند و به دلار خرج می‌کنند.

حاشیه نشینان و کارتن خواب‌های بی خانمان که بیشترشان جوانان امید از دست داده می‌باشند

نوجوانانی که روشنایی و امیدی در افق آینده نمی بینند و به مواد مخرب هستی سوز و زندگی تباه کن پناه برده‌اند و آئین های جوانمردی و سُنّت های پهلوانی را که لازمه جوانی و چالاکی است فراموش کرده‌اند.

تصمیم گرفته اند در روز رأی گیری شهرها را خالی بگذارند و مخالفت و خشم خاموش شان را به کسانی که اهرمهای قدرت را در دست دارند و جز به غارت سرمایه های ملی نمی‌اندیشند نشان دهند.

تجربه سال‌های گذشته ثابت کرده است همانگونه که فرقی میان نامزدهای حزب‌های مردم و ملیون دوران پیش از انقلاب اسلامی وجود نداشت، تفاوتی نیز میان جناح‌های حاکمیت اسلامی وجود ندارد.

از دید مردم آن‌ها شریک جرم در همه جنایت هایی هستند که در این سی       و هفت سال اتفاق افتاده است.

در منطقه آشوب زده و توفان زایی که ایران در کانون آن قرار دارد، تنها نظامی می‌تواند در برابر تهدیدها و تحریک‌های خارجی پایداری و ایستادگی و از منافع ملی دفاع کند که دارای پایگاه مردمی بوده و از پشتیبانی ملت برخودار باشد.

در سال های اخیر باور به آزادی و حاکمیت ملی، مردم و جوانان را سرشار از نیرو و امیدوار به آینده کرده است. شکیبایی در پیکار برای تحقق آزادی و ایستادگی در برابر دشواری‌ها نشانه رشد فکری و نیک اندیشی و بهره گیری از تجربه مبارزاتی آن ها است.

سکوت سنگین مردم در روز رأی‌گیری بی‌تردید سردمداران نظام را ناگزیر خواهد کرد که از اعدام آزادیخواهان و ایران دوستان دست بردارند، به فشارهای کمر شکن و غیر قابل تحمل پایان دهند، قاتلان و آدم کشان را به ملت معرفی و آنان را به دادگاه ببرند، غارتگران را محاکمه و سرمایه‌های ملی را از آنان باز ستانند و…، چون بدون حمایت مردم قادر به مقاومت و ایستادگی در برابر خطرهایی که از چهارطرف حیات ملی ما را تهدید میکند نخواهند بود.

هم میهنان، خواست، اراده و اعتماد به نفس مهمترین عامل پیروزی شما است.

«هنگامی که در سکوتی غم انگیز صدایی جز زنجیر به بند کشیدگان و مداحان سینه چاک به گوش نمی‌رسد، سکوت در برابر خودکامگان همانقدر خطرآفرین است که به سود آنان اقدام شود.»

(شاتو بریان نویسنده سده هیجدهم فرانسه)