باران و برفی که دیشب بارید آلودگی ها را زدود و صبح بیست و دوم بهمن هوای تهران مناسب و کمی هم بهاری بود . همچون سالهای پیش گروهی از مردم به راه پیمایی آمده بودند . اولین چیزی که توجه را جلب می کرد ترافیک سبک تر نسبت به سالهای گذشته بود . به هر حال خیابانهای أطراف خیابان آزادی را اتومبیلهای پارک شده أشغال کرده بودند . در طول خیابان آزادی هم راه پیمایان به تناسب دوری و نزدیکی به میدان آزادی با تراکم کمتر و زیادتر حضور داشتند و هرچه به میدان آزادی نزدیکتر میشدند بر تراکم جمعیت افزوده میشد . آن طور که دیده میشد میزان تراکم جمعیت راه پیمایان نسبت به دو سه سال قبل کمتر بود تا حدی که میشد دید در هر یکصد متر مربع ( فضای ١٠ متر در ١٠ متر) حدود چهل نفر حضور داشتند . این البته میانگین است و نزدیک میدان متراکم تر و دور از میدان تراکم جمعیت کمتر از این مقدار بود . مثلا” همیشه أطراف گزارشگران تلویزیون جمعیت جمع میشدند در حالیکه این بار بیش از ده پا نزده نفر نبودند .

یکی دو نکته مهم در ترکیب جمعیت امروز راه پیمایان عدم شرکت گروه هایی از جوانان بود که بهر دلیل سالهای قبل  حضوری چشمگیر داشتند . امسال میانگین سنی راه پیمایان بالا تر از گذشته بود و عموما” هم خانوادگی آمده بودند . گروه های وابسته دولتی کماکان حضورشان پررنگ بود . شعارها کمتر از سالهای پیش بود و پلاکاردهاهم خیلی کمتر از گذشته بود . آرامش راه پیمایان قابل توجه بود و نیز حضور دست فروشان و خریدهایی که مردم در حاشیه خیابان میکردند همچون سالهای پیش بخشی از مراسم بود .

+++

بخش دیگری از گزارشگران انقلاب اسلامی در هجرت در زمینه نظر برخی شرکت کنندگان گزارش ذیل را ارسال کرده اند:

من و همسر و یکی از دوستانم درراهپیمایی امروزبرای نظر سنجی  رفتیم برای. در  حاشیه این راهپیمایی چیزهای دیدیم که  در برخی موارد جالب توجه اند:

•امروز برخی از  آتشنشانان و خانواده‌هایشان در راهپیمایی شرکت کرده بودند و برخی از مردم نیز با دیدن انها گریه میکردند.

•حاکمیت حتی نمایشگاه نقاشی براه انداخته بود و گروه کر و سرود سرایی دانش آموزی تا راهپیمایی را به زعم خود جذاب کنند و مردم مدت بیشتری در خیابان بمانند.

   •  توزیع ساندویج و ساندیس بس نبود که برای نگاه داشتن مردم حتی به راه اندازی غرفه ارایشگاه مردانه مجانی نیز پناه برده بودند!
  •  در چند جا پرچم اسراءیل و امریکا را پهن کرده بودند خصوصا پرچم امریکا را کنار یک غرفه بروی زمین گذاشته بودند تا مردم مجبور به عبور از روی ان شوند. اما  من شاهد بودم عده بسیار کمی (چند تا هم بی توجه به کف خیابان )از روی آن رد شدند .اغلب مردم پرچمها رادورمی زدند. فکر کنم مردم ما متوجه شده اند که توهین به یک پرچم توهین به تمامی مردم ان کشور است نه دولتش. از این جهت این کار در دید مردم ناپسند است.
    بند اخر قطعنامه ای که خوانده شد  (در مورد اینکه مردم در انتخابات ٩۶ یکپارچه شرکت خواهند کرد)چند نفر که در اطراف ما بودند بلند بلند میخندیدند که اینم نشان تقلب از قبل داره از حالا اعلام میکنند همه شرکت میکنند!! ما که شرکت نمیکنیم.  
    فرصت شد نظر چند نفر را همراه با همسر و دوستم بپرسیم . نظر ١٠ نفررا درج میکنیم: ٨ تا خانم دو تا اقا را در محیطی دوستانه در حالی که  در طول روز در کنارشان قرار می گرفتیم  جویا شدیم که چرا به راهپیمایی بزرگداشت انقلاب ۵٧ امده اند؟
   • یک خانم گفت من به حاکمیت کار ندارم که خون همه را تو شیشه کرده. برادرم در جنگ شهید شده او برای اینکه ایران حفظ بشه و دست صدام نیافته جانش را داد و همیشه میگفت ما انقلاب کردیم که از فقر مردم کاسته بشه. من زمان انقلاب ٧ سالم بود و در سال ۶۵ برادر بزرگم به جبهه رفت و شهید شد .برای این هدف او هم که شده ، من انقلاب را دوست دارم و شرکت کردم نه بخاطر اونی که اون بالا نشسته و باعث بوجود امدن ثروتمندانی شده که بدون زحمت پول ملتو فقط دزدیده اند.بلکه فقط برای زنده نگه داشتن این هدف مقدس برادرم که شرافتمندانه است امده ام.
  •  خانمی کنار دستش گفت منم خانم با شما هم نظرم که انقلاب برای بهتر شدن وضع مردم صورت گرفت من زمان انقلاب ٢۵ سالم بود و یادمه بدنبال عدالت بودیم ولی حالا شاهد رذالت هستیم .از هر دو پرسیدم خوب درتظاهراتی که حاکمیت  راه انداخته چرا شرکت کرده اید؟ ان خانم  مسن تر گفت خود شما چرا شرکت کرده اید ؟ گفتم برای دانستن نظر خیلی ها تا بدانم انقلاب مردمی نمرده و انقلاب متعلق به ماست و نه حاکمیت .او گفت:” ببینید خانم  اگر مردم تصمیم بگیرند در خیابانهایی مخالف خیابانهایی که حاکمیت تعیین کرده در سالگرد انقلاب بروند و از انقلاب دزدیده شده خود حمایت کنند من صف اول خواهم بود. تا منهم نشان دهم که  برای دفاع از انقلاب امدم نه حاکمیت”.
   • خانم سوم (سن حدود ۶۵ )گفت: من برای دهان کجی به دو ترامپ ایران و امریکا امدم !
   • خانمی دیگر معتقد بود من راستش شاید سال دیگر شرکت نکنم چون اصلا این راهپیمایی مصنوعیه و حکم راهپیمایی رسمی بخود گرفته حال و هوای سالهای اول انقلاب را نداره که برای دفاع از ارزشهایی میامدیم تظاهرات. دوست همراهم از ان خانم پرسید شما در اون سالعای ابتدای انقلاب از چه ارزشهایی دفاع میکردید؟ گفت ازادی از هر نظر ازادی فکر ازادی تصمیم گیری که چی برای زندگی ما مفیده چی نه .ازادی بیان انچه فکر می کنیم.  دفاع از یکپارچکی واتحاد بین ما ملت.
  •  همسر این خانم گفت: ببینید من کردم هستم و  همسرم اذری در زندگی مشترک ۴٢ ساله ما  بین ما اختلاف کم پیش امده در انقلاب هم بین اقوام ایرانی اتحاد بود ولی نگرانم اون روحیه متحد ساز انقلاب تبدیل به بزرگنمایی اختلاف بشه.
   • اقایی مسن به همسرم جواب داد من در انقلاب شرکت کرده ام و صد بار دیگر هم انقلاب بشه شرکت میکنم چون در خود انقلاب حرف من یکی هم وزن داره ولی در قدرت حاکمه نه. انقدر میایم به نفع انقلاب تا وزن حرف من و ما در  قدرت حاکمه وزن واقعی خودشو پیدا کنه.
   • خانمی که خیال می کرد ما خبرنگار صدا و سیما هستیم ! و قصد مصاحبه داریم گفت صدا و سیما تحریمه نزد ما مردم . انقلاب و همه چیزو که غصب کرده اید نظر من را هم که برای خودم آزاد است  میخواهید غصب کنید؟! جوابتان را نمیدهم . برای ایشان توضیح دادیم که از صدا و سیما نیستیم .شک ایشان بر طرف نشد و در اخر گفت برای دفاع از ازادی بیان خودم امدم و به کسی هم نمیفروشمش.
   • خانمی که معتقد بود مدرس است گفت نه برای لبیک به حرف رهبری امدم نه به وفاق ملی سبک اقای خاتمی اعتقاد دارم بلکه به وفاق ملی سبک خود مردم در اول انقلاب اعتقاد دارم و بیاد آن وفاق امده ام به خیابان

    •خانمی دیگرکه همراه  دخترش امده بود معتقد بود برای خرید از دستفروشان امده و اتفاقی در صف قرار گرفته است  . دختر جوانش گفت من برای تفریح و هوای خوب با مادرم امدم بیرون.

    •اقای جوانی گفت مادر و پدر من در انقلاب شرکت کرده بودند البته با هدفهایی والایی مثل ازادی برای همه بطور یکسان .من نیز به تبعیت از ان اهداف موافق انقلابم . مگر یک ملت چند بار انقلاب میکنه من انقدر میام که اون اهداف ببار بشینه.پرسیدم اقا در مورد اونهایی که معتقدند پشیمانند انقلاب کرده اند نطرتان چیه؟ گفت خانم اونها یا نمیدانستند چی میخواهند یا میدانستند ولی تنبلی کرده مواظب اون اهداف نبودند حالا به نتیجه نرسیده پشیمان شده اند ولی انقلاب امر یکروز و دو روز نیست از نسل من زیادند که از لحاظ سنی در انقلاب نمیتوانستند شرکت کنند  ولی دلسپرده ان اهدافند که پدر  و مادرشان دنبالش بودند خوب ماها از نسل فعلی جبران پشیمان شدن های نسل قبلیو می کنیم !