•منبع : سایت اخبار روز : سال گذشته ۱۲۶۴ مورد اعتراض های کارگری، یعنی هر روز بیش از ۳ اعتراض به وقوع پیوست و درسه ماه پایانی بطور چشم گیری افزایش یافت …

مقدمه: انچه که در زیر می خوانید سومین گزارش سالیانه ما از مبارزه و اعتراضات کارگری در ایران است. پیش از این، گزارش های مربوط به سال های 93 و 94 را منتشر کردیم که مورد استقبال فعالین و تشکلات کارگری و علاقه مندان به مسایل کارگری قرار گرفت. این گزارش نیز مانند گزارش های پیشین، بطور موجز بوده و مبتنی است بر اخبار، اطلاعات و گزارش هایی که در طول سال منتشر شده است و یا به دست ما رسیده است. بنابراین با در نظر گرفتن سانسور خبری و تلاش رژیم جمهوری اسلامی برای سرپوش گذاشتن بر واقعیت ها (1) گزارش امسال نیز بدون تردید، گزارشی کامل و در بر گیرنده همه جنبه ها و تمام مبارزات کارگری در طول سال گذشته نیست؛ بلکه کوششی است برای پرتو انداختن و بازنمایی خطوط کلی آنچه که در سال پیش در عرصه کار و مبارزه کارگری به وقوع پیوست و خبرش انتشار یافت. به بیان دیگر، این گزارش کوششی است برای ارائه تصویر کلی از مبارزات و اعتراضات کارگری، علت های آن و خواسته هایی که کارگران برای تحقق آنها به اشکال و شیوه های مختلف مبارزه کردند. سعی کرده ایم که از پرداختن به جزئیات و نیز تحلیل مسایل تا آنجا که که ممکن بوده پرهیز کنیم و اساسا به آمارها و ارقام ها استناد نماییم.

می دانیم که استفاده از ارقام و آمار در توضیح مبارزه و حرکتهای اعتراضی کارگری آنهم در شرایطی که کارگران با رژیمی استبدادی و به شدت سرکوب گر مواجه هستند و درهر گام خود در این مسیر، با چماق سرکوب، شلاق، زندان و تهدید روبرو می شوند، این محدودیت را دارد که واقعیتی زنده در قالب خشک و بی روح بیان می شود؛ قالبی که در آن، درد و رنج، شور، خشم، شجاعت، احساس همبستگی و هم سرنوشتی و یاس های ناشی از شکست و شادی ها و احساس غرور در هنگام پیروزی – که بخش جدایی ناپذیر مبارزات کارگری است- ، بازتاب نمی یابند. با این وجود، گزینش روش آماری و استناد به ارقام این برتری را دارد که امکان می دهد تا موضوع را به فشرده ترین شکل بیان نمود و تصویر کلی از واقعیت را در برابر خواننده قرار داد.
هدف ما از این گزارش نیز همچون گذشته، تنها بازگو کردن آنچه که در سال پیش در عرصه کارگری روی داده نیست، بلکه ادای سهم در باز نمایی موقعییت و مبارزات کارگری در ایران است. با این امید که کمک کوچکی باشد به همه تشکلات و فعالین کارگری و کارگران مبارزی که برای تغییر شرایط موجود و راه تحقق خواسته های کارگران تلاش و مبارزه می کنند.   

گسترش وشدت یابی اعتراضات کارگری درسال 1395

تعداد اعتراضات کارگری در سال 1395 نسبت به سال 94 و همچنین نسبت به سال 93 بطور چشم گیری افزایش یافت. در طول این سال، کارگران در 653 مرکز تولیدی و خدماتی به اشکال مختلف برای کسب مطالبات خود دست به اعتراض زدند. این رقم نسبت به سال 94 که شاهد اعتراض کارگران در 515 واحد بودیم نشان دهنده افزایش حدود 27 درصدی اعتراضات کارگری است.
با توجه به این که در بعضی از مراکز تولیدی و خدماتی کارگران بیش از یک بار بطور دستجمعی دست به اعتراض زدند، بنابراین تعداد اعتراضات کارگری بیش از تعداد مراکزی است که در بالا به آن اشاره شد. در مجموع طی سال گذشته 1264 مورد اعتراض های کارگری یعنی بطور متوسط هر روز بیش از 3 اعتراض کارگری به وقوع پیوست. اعتراض ها در طول سال، روندی صعودی داشت و در سه ماه پایانی بطور چشم گیری افزایش یافت:

– سه ماهه اول سال (بهار) 268 مورد: ( فرردین؛ 62 مورد،اردیبهشت؛100 مورد وخرداد؛ 106 مورد )
– سه ماهه دوم سال (تابستان):294مورد: تیر:82؛مرداد ؛ 108 وشهریور؛ 104)
– سه ماهه سوم سال (پائیز):299 مورد (مهر101؛ آبان؛103 و آذر؛ 95)
-سه ماهه سوم سال(زمستان): 403 مورد:(دی:13؛،بهمن123؛واسفند؛146)

افزون بر افزایش تعداد حرکتهای اعتراضی کارگری، این اعتراضات نسبت به سال 94 با در نظر گرفتن شیوه هایی که کارگران برای رسیدن به خواسته های خود به کار بستند نشان دهنده شدت یابی باز هم بیشتر اعتراضات بود. به این گونه که کارگران در موارد زیادی، راه ورود وخروج به محل کار را مسدود کردند، با تجمع درخیابان و جاده، مانع تردد وسایل نقلیه شدند و یا محل کار را به اشغال خود در آوردند که در پاره ای موارد با تنش و درگیری فیزیکی همراه بود. بطور کلی در سال گذشته 32 مورد از این گونه اعتراضات به وقوع پیوست که درمقایسه با سال 94 که 13 مورد بود افزایش 146 درصدی را نشان می دهد.

علاوه بر این، پیوستن خانواده ها به اعتراضات کارگران و همچنین گسترش مبارزه به سطح شهر و تلاش کارگران برای جلب توجه مردم و کسب حمایت آنان که پدیده جدیدی در جنبش کارگری طی سالهای اخیر است، در سال گذشته رشد چشم گیری داشت. بطوری که در این سال در 19 مرکز تولیدی و خدماتی، در پی اعتراض های کارگری، خانواده ها به کارگران معترض پیوستند. این رقم نسبت به سال 94 که 13 مورد بود حاکی از افزایش 46 درصدی است. و به همین گونه کارگران معترض 18 مرکز تولیدی، در مراکز شهری دست به تجمع زدند و یا راه پیمایی کردند که نسبت به 5 مورد در سال 94 نشان دهنده افزایش 260 در صدی است. در دو مورد از این گونه اعتراضات ، در بافق و پارس جنوبی، کسبه محل بطور مشخص به عدم پرداخت دستمزد کارگران اعتراض کردند، از جمله به این دلیل که عدم پرداخت دستمزد کارگرانی که مشتریان آنها هستند بطورمستقیم بر کسب و کار صاحبان مغازه ها تاثیر گذاشته و باعث کاهش در آمد آنها خواهد شد.

اشکال اعتراضات کارگری

1-اعتصاب و تجمع: همانند سال 94 رایج ترین شکل اعتراض ها ی کارگری، اعتصاب و برپایی تجمع بود. بطوری که نزدیک به 90 درصد اعتراض ها به این شکل بروز یافت و نسبت به سال 94 رشد 4 درصدی داشت. نکته بسیار مهم در این رابطه این است که حدود 10 درصد از اعتصاب ها و تجمع ها با مسدود کردن راه ورود وخروج به محل کار، بستن راه تردد وسایل نقلیه، واشغال محل کار که با تنش و درگیری فیزیکی همراه بود.
2- نوشتن نامه، تهیه طومار و استفاده از رسانه ها: حدود 10 درصد از اعتراض های کارگری به این شیوه انجام گرفت که نسبت به سال 94 دو برابر رشد داشته است.
3- تحریم غذای محل کار: درحدود 1 درصد اعترض ها را شامل می شد و در سطح سال 94 باقی ماند.

علل اعتراضات

1- اعتراض به عدم پرداخت بموقع دستمزدها و مزایا (حق بیمه، حق سنوات، حق عائله مندی، حق مسکن، عیدی، پاداش ،حق اضافه کاری، حق ایاب وذهاب وغیره):
کارگران در 604 مرکز تولیدی وخدماتی با معضل پراخت نشدن دستمزد و مزایا روبرو بودند که نسبت به 513 مورد در سال 94 افزایش7/17درصدی را نشان می دهد. درهمین ارتباط، کارگران در 356 مرکز تولیدی و خدماتی دست به اعتراض زدند که نسبت به 259 مورد درسال94 رشد 4/37درصدی رانشان می دهد.
2- اعتراض به قراردادهای موقت، نداشتن امنیت شغلی، عدم تبدیل وضعیت و تبعیض درپرداخت حقوق وعدم همسان سازی حقوق:
کارگران در 102 مرکز به همین دلیل دست به اعتراض زدند که نسبت به 59 مرکز درسال 94 نشان دهنده رشد 8/72 درصدی است.
3- اعتراض به اخراج ازکار در واحدهای دایر:
کارگران در 227 مرکز با این مشکل روبرو بودند که درمقایسه با 150 مرکز درسال 94 رشد حدود 51 درصدی را نشان می دهد. درهمین رابطه شاهد اعتراضات کارگران در 52 مرکز بودیم که نسبت به 47 مورد در سال 94 افزایش 6/10درصدی را نشان می دهد.
4 – اعتراض به تعطیلی مرکز و بیکارشدن، و تقاضای بازگشت بکار:
در سال گذشته در 164 مرکز، کارگران با این مشکل مواجه شدند که درمقایسه با سال94 که 173 مورد بود نشان از کاهش 2/5 درصدی دارد.
اما در همین رابظه کارگران در 42 مرکز دست به اعتراض زدند که به نسبت به 36مورد درسال 94 نشان از افزایش6/16درصدی داشت.
5- اعتراض به سطح پایین دستمزد و خواست افزایش دستمزدها:
در38 مرکز، کارگران نسبت به سطح پایین دستمزد و برای افزایش دستمزدها دست به اعتراض زدند که درمقایسه با 28مورد در سال 94 نشان دهنده رشد7/ 35 درصدی است.
6- اعتراض به خصوصی سازی ها
کارگران در 17 مرکز نسبت به خصوصی سازی ها اعتراض کردند که در مقایسه با سال پیش از آن که 13 مورد بود، افزایش7/30درصدی را نشان می دهد.
7- اعتراض به تشکل های به اصطلاح کارگری و وابسته به دولت در سه مورد که به نسبت شش مورد سال ماقبل، کاهش 50 درصدی را نشان می دهد.
8 – اعتراض به شرایط کاری؛ که شامل 20 مرکز می شد.

9 – اعتراض در پیوند با مسئله مسکن : در27 مرکز تولیدی وخدماتی شاهد اعتراض کارگران در ارتباط با این مسئله بودیم.
10- حمایت از همکاران معترض بازداشتی واخراجی؛ 7 مورد،
11 – اعتراضات متفرقه؛ 13مورد.

دسته ای دیگرازاعتراضات و اقدامات کارگری

الف:اعتراض به لایحه اصلاح قانون کار احمدی نژاد – روحانی

در سال 95 دولت روحانی لایحه اصلاح قانون کار را که توسط دولت احمدی نژاد تهیه و تدوین شده بود، مجددا برای تصویب به مجلس شورای اسلامی رژیم فرستاد. این لایحه که هدف اش ایجاد تغییراتی در قانون کار به زیان بازهم بیشتر کارگران است، از سوی فعالین، تشکلات مستقل کارگری و بخشی از کارگران مورد اعتراض قرار گرفت. در نتیجه این اعتراضات، کمیسیون اجتماعی مجلس، آن را بطورجدی در دستور بحث نگذاشت و لایحه فوق را تصویب نکرد و تصمیم گیری در این مورد را به نشست عمومی مجلس واگذار کرد. با این حال دولت هنوز این لایحه را باز پس نگرفته و موضوع عملا مسکوت مانده است. در زیر چند مورد از اعتراضات به این لایحه را بر می شمریم:   
– تجمع اعتراضی در برابر مجلس در 27 مهر؛ این تجمع توسط اتحادیه آزاد کارگران ایران فرا خوان داده شده بود.
– تجمع در مقابل مجلس در 25 آبان، در این تجمع، که سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه آن را فراخوانده بود، نهادها وفعالین کارگری مستقل و جمعی از کارگران، بازنشستگان، معلمان ودانشجویان شرکت کردند. این تجمع نمونه موفقی از نتیجه هماهنگی وهمکاری میان تشکل ها، نهادهای مستقل کارگری وفعالین اجتماعی دیگر بود. (2)   
– طومار اعتراضی بیش از2000کارگر معدن چادرملو نسبت به لایحه اصلاح قانون کار احمدی نژاد – روحانی.
– طوماراعتراضی کارگران بیمارستان صدر(به آفرین) نسبت به لایحه اصلاح قانون کار.
– اعتراض جمعی از کارگران صنایع خودروسازی نسبت به لایحه اصلاح قانون کار
– اعتراض جمعی از کارگران بیکار شده فولاد زاگرس با شعار لایحه اصلاح قانون کار برگردانده شود/ کارگران حال و روز خوشی ندارند
– طومار اعتراضی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه نسبت به تغییرقانون کار.

ب:اعتراض در رابطه با تعیین حداقل دستمزد سال1396

شورای عالی کار در پایان ماه اسفند با افزایش 14 درصدی، میزان حداقل دستمزد برای سال 1396 را 930 هزار تومان تعیین کرد. این رقم بنا بر آمار های رسمی چند برابر پایین تراز سبد معیشتی یک خانواده متوسط شهری است. در دو مورد نسبت به حداقل دستمزد تعیین شده توسط شورای عالی کار اعتراض شد:
-تجمع سوم اسفندماه مقابل مجلس به دعوت اتحادیه آزاد کارگران ایران در اعتراض به حداقل دستمزد تعیین شده،
– کارگران شرکت واحد با امضای طوماری اعلام کردند در برابر تعیین دستمزد ناعادلانه سکوت نخواهند کرد.

ج تلاش برای برگزاری مراسم اول ماه مه، روز جهانی کارگر در سال 1395:

– ممانعت پلیس امنیت از حضورفعالین مستقل کارگری در مراسم فرمایشی خانه کارگر در تهران،
– جلوگیری از تجمع فعالین کارگری در شهر سنندج مقابل خانه کارگر و بازداشت تعدادی از فعالین کارگری،
– برگزاری گل گشت خانوادگی کارگری به مناسبت روز جهانی کارگر در کرج،
– برگزاری مراسم روز جهانی کارگر توسط سندیکای خبازان سقز،
– نور افشانی آسمان سنندج در استقبال از اول ماه مه و برگزاری مراسم خیابانی در سنندج به مناسبت روزجهانی کارگر و نیز گزاری مراسم علنی به مناسبت این روز در محل سندیکای کارگران خباز سنندج،
– نور افشانی آسمان شهر سقز و بازداشت تعدادی از فعالین کارگری سقز توسط نیروهای سرکوب رژِیم،
– اعتراض کارگران کارخانه چیت‌سازی بهشهر در جریان برگزاری مراسم فرمایشی روزکارگر،
– بر گزاری مراسم اول ماه مه در میدان اصلی شهر مریوان با شعار گرامی باد اول ماه مه روزجهانی کارگر.

اعتراضات معلمان

درسال 1395 معلمان پیش دبستانی، آموزشیاران نهضت سوادآموزی و معلمان حق التدریسی بارها در اعتراض به بلاتکیلفی وضعیت استخدامی خود و با خواست تبدیل وضعیت، در تهران و شهرستان ها تجمع کردند. بطور مشخص این گروه از معلمان، 21 بار درتهران مقابل مجلس اجتماع کردند و در 12 بار در مراکز استان و در مقابل اداره آموزش وپرورش واستان داری ها تجمع اعتراضی بر پا کردند.
افزون براین، در سال گذشته تعدادی از معلمان مدارس دولتی و غیرانتفاعی 5 بار در اعتراض به عدم پرداخت حقوق، سطح پایین دستمزد، عدم همسان سازی حقوق ونداشتن بیمه، دست به اعتصاب زدند و در مقابل مجلس، استانداری ها و اداره آموزش وپرورش در شهرستان ها تجمع کردند.
همچنین در یک مورد عده ای از فرهنگیان نسبت به وضعیت صندوق ذخیره فرهنگیان در مقابل مرکز این صندوق تجمع اعتراضی برپا کردند. در یک مورد نیز عده ای از فرهنگیان در استان های گیلان و زنجان با خواست رسیدگی و حل مسئله مسکن دست به تجمع اعتراضی زدند.
با این حال، سطح اعتراضات سراسری معلمان نسبت به سال 94 کاهش داشت که یکی از علل آن روند طولانی و پر تنش برگزاری انتخابات کانون های صنفی معلمان و راه یابی عده ای از طرفداران دولت روحانی در هیئت مدیره تعدادی از این کانون ها بود. اما با گذشت زمان، با توجه به نارضایتی شدید و سراسری معلمان از وضعیت موجود، گروهی از فعالین معلمان در پایان این سال بطور مستقل و ورای ساختار کانون های صنفی، کارزاری را با خواست اختصاص بودجه متناسب برای آموزش و پروش به منظور بهبود کیفیت آموزش و افزایش حقوق معلمان برپا کردند. این کارزار که در اواخر بهمن ماه سازماندهی شده بود، به تجمع اعتراضی 19 اسفند ماه معلمان در مقابل مجلس و در مقابل اداره آموزش وپرورش در شهرستان ها منتهی شد. با این تجمع، معلمان سال گذشته را در حالی به پایان بردند که اگر چه به هیچک از خواسته های اصلی خود دست نیافتند اما نشان دادند که همچنان بر خواسته های خود پافشاری می کنند و توانایی بر پایی تجمع سراسری را دارند.

اعتراض پرستاران وکارکنان بیمارستان ها

علیرغم گسترش نارضایتی دربین پرستاران نسبت به سطح درآمد وشرایط کاری، روند رو به افول اعتراضات سراسری پرستاران که از سال 1394 شروع شده بود درسال 1395 نیز ادامه یافت.
ریشه ها و دلایل این افول را باید عمدتا در سازمان نظام پرستاری و هیئت مدیره های این سازمان جستجو کرد که اصلاح طلبان حکومتی در آن آکثریت دارند. در طول سال گذشته سازمان نظام پرستاری با آگاهی از نارضایتی گسترده پرستاران به وضع موجود و با هدف به بیراهه کشاندن اعتراضات، با تمام توان، مسیر اعتراضات را به سمت مذاکره با وزارت بهداشت ومجلس هدایت کرد. این سیاست ها هیچ دست آوردی برای پرستاران در را ه رسیدن به خواست هایی که سالهای سال بر روی هم انباشته شده، به دنبال نداشت. تنها نتیجه اش شاید این بود که ماهیت سازمان نظام پرستاری وسیاست های حاکم بر این سازمان را آشکارتر کرد. با آشکارتر شدن بی ثمری سیاست های حاکم بر سازمان نظام پرستاری، در سه ماهه آخر سال، تحرکاتی از پایین توسط پرستاران برای سازماندهی تجمع اعتراضی گسترده و سراسری مانند تجمع های سال 1393 آغاز شد. اما گویا تجمع مورد نظر به دلیل همزمانی آن با حادثه ساختمان پلاسکو برپا نشد.
به هر رو، گر چه پرستاران نتوانستند در سال گذشته تجمع سراسری برپا کنند اما توانستند در تهران وشهرستان ها در 26مورد دست به اعتصاب و تجمع اعتراضی بزنند. عدم پرداخت بموقع حقوق ومطالبات دیگر، سطح پایین دستمزد و خواست افزایش آن، نداشتن بیمه، سختی شرایط کار و اخراج از کار از دلایل اصلی اعتصاب ها و تجمع های اعتراضی آنان بود.   

اعتراضات بازنشستگان:

اعتراضات بازنشستگان با خواست همسان سازی حقوق، افزایش مستمری ها و پرداخت بموقع مطالباتشان، بطور چشم گیری درسال گذشته افزایش یافت. در طول سال دهها تجمع اعتراضی از طرف گروه های مختلف بازنشستگان از جمله بازنشستگان صنعت فولاد کشور، سازمان تامین اجتماعی، بازنشستگان پیش ازموعد سراسر کشور، بازنشستگان فرهنگی، بازنشستگان لشکری برپا شد. در زیر بخشی از این اعترضات را به ترتیب زمانی بر می شمریم:

-29و30فروردین: تجمع هزاران بازنشسته صنعت فولاد کشور در مقابل مجلس،
-30فروردین: تجمع معلمان بازنشسته مقابل مجلس،
-13اردیبهشت: تجمع بازنشستگان ذوب‌آهن اصفهان مقابل وزارت کاردراعتراض به عدم پرداخت به موقع حقوق و‌برای بازگشت به نظام بیمه‌ای گذشته!

-19خرداد: تجمع بازنشستگان وزارت آموزش و پرورش مقابل دیوان عدالت اداری با خواست همسان سازی حقوق،
-23خرداد: تجمع جمعی از بازنشستگان نیروهای مسلح مقابل مجلس در اعتراض به سطح پایین حقوق ومابه‌التفاوت حقوق بازنشستگی قبل از سال ۸۶ و بعد از آن،
-22تیر: تجمع معلمان بازنشسته مقابل مجلس برای همسان سازی دریافتی ها و افزایش مستمری‌ها،
-27تیر: تجمع بازنشستگان صنعت فولاد دراعتراض به عدم پرداخت مطالباتشان و برای همسان سازی حقوق و برقراری بیمه درمانی ،عمر و حوادث، در مقابل مجلس،
-18مرداد: تجمع بازنشستگان فرهنگی مقابل وزارت کار برای افزایش وهمسان سازی مستمری،
-14شهریور: تجمع اعتراضی کارگران بازنشسته پیش از موعد سراسرکشور، مقابل وزارت کار،
-6مهرماه: تجمع سراسری بازنشستگان فرهنگی،
-9آبان: تجمع صدها نفر ازبازنشستگان فولاد سراسرکشور مقابل وزارت کار برای همسان‌سازی و پرداخت به موقع مستمری،
-25آبان: تجمع بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی مقابل مجلس،
-14آذر: تجمع سراسری فرهنگیان بازنشسته،
-21آذر: تجمع اعتراضی بازنشستگان صنعت فولاد وذوب آهن در مقابل مجلس،
-4دی: تجمع اعتراضی بازنشستگان پیش از موعد تامین اجتماعی سراسر کشور درمقابل مجلس،
-7دی: تجمع اعتراضی صدها بازنشسته صنعت فولاد سراسر کشورمقابل مجلس،
-28دی: تجمع اعتراضی بازنشستگان فرهنگی مقابل سازمان برنامه و بودجه،
-22دی: تجمع دوباره کارگران بازنشسته صنعت فولاد سراسر کشور مقابل ساختمان مجلس،
-25دی: تجمع اعتراضی بازنشستگان پیش از موعد در اعتراض به عدم اصلاح حقوق و مزایا درمقابل مجلس،
-3بهمن: تجمع اعتراضی بازنشستگان پیش از موعد برای چندمین بار در مقابل مجلس،
-3اسفندماه: تجمع سراسری بازنشستگان فرهنگی،
-10اسفندماه: تجمع بازنشستگان سراسر کشورمقابل مجلس،
-22اسفندماه: تجمع بازنشستگان سراسر کشور مقابل نهاد ریاست جمهوری،
-23اسفند ماه: تجمعات اعتراضی صدها بازنشسته‌ صنعت فولاد سراسر کشورمقابل ساختمان دفتر مرکزی صندوق فولاد تهران وسازمان برنامه بودجه،

اعتراضات بیکاران

درسال1395هرچند شاهد اعتراضات گسترده متقاضیان کار نبودیم اما این اعتراضات نسبت به سال گذشته افزایش قابل ملاحظه ای را از نظر تعداد نشان می دهد. ازجمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
-12 اردیبهشت: تجمع جوانان جویای کار،مقابل پالایشگاه آبادان با خواست اشتغال،
-13 اردیبهشت: نیروی انتظامی تجمع متقاضیان کار در مقابل شرکت کشت و صنعت هفت تپه رابرهم زد،
– 19اردیبهشت: تجمع چند روزه جوانان جویای کارشهرستان جاجرم مقابل کارخانه آلومینا برای اشتغال،
– 22 تیر: تجمع اعتراضی جوانان بیکار مقابل فرمانداری ماهشهر،
– 24مرداد: اعتراض کارگران وجوانان متقاضی کار به وضعیت خود، همزمان باسفر روحانی به استان کهگیلویه وبویراحمد،
– 3 مهر: تجمع اعتراضی پذیرفته شدگان آزمون های استخدامی سال 91مقابل استانداری خوزستان،- – 7 مهر: تجمع اعتراضی متقاضیان آزمون استخدامی نیروگاه لوشان همراه باخانواده ها نسبت به نتیجه آزمون در مقابل این نیروگاه،
-8 مهر: تجمع اعتراضی متقاضیان کارهمزمان با سفر وزیرکار به بجنورد در مقابل کارخانه پتروشیمی خراسان،
-13 مهر: تجمع اعتراضی قبول شدگان آزمون استخدامی دستگاه های اجرایی سال 91 در مقابل استانداری اهواز،
– 7 آذر: تجمع متقاضیان کار شهر دوراهک برای کار در شرکت ملی حفاری مقابل شهرداری،
– 18آذر: تجمع زنان روستای قره خان بندی مقابل پتروشیمی خراسان ومسدود کردن ورودی کارخانه با خواست ایجاد کار برای جوانان بیکار،
– 24 آذر تجمع اعتراضی نمایندگان 250 نفر از پذیرفته شدگان آزمون مجتمع فولاد آذربایجان، در مقابل مجتمع نسبت به ادامه بلاتکلیفی استخدامی،
-28آذر: اعتراض شرکت کنندگان آزمون استخدامی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج مقابل استانداری کهگیلویه وبویراحمد
-13دی: تجمع پذیرفته شدگان آزمون استخدامی شرکت زغال سنگ کرمان دراعتراض به بلاتکلیفی 5ساله مقابل استانداری کرمان!
-28دی: تجمع اعتراضی جوانان جویای کارنسبت به وضعیت مبهم نحوه اشتغال در پالایشگاه آبادان،
-23اسفند: تجمع کوله‌بران سیستانی مقابل فرمانداری زهک؛ مسدود شدن معبر مرزی «شاهگل» که باعث بیکاری ۳۰۰۰ نفر شده بود،
-تجمعات متعدد فارغ التحصیلان دانشگاه صنعت نفت دراعتراض به عدم استخدام.

اعتراضات دستفروشان

طی سال گذشته باز هم دست فروشان در بسیاری از شهرها مورد هجوم و حمله مکرر ماموران شهرداری و نیروهای انتظامی قرار گرفتند. دست فروشان اما قربانی خاموش این هجوم بیرحمانه ودر بسیاری موارد وحشیانه نبودند، بلکه در دفاع از حق زندگی و کار، به این سرکوب ها و بیرحمی ها واکنش نشان دادند و دست به اعتراض زدند و در مواردی از سوی مردم مورد حمایت قرار گرفتند. نمونه هایی از اعتراض دست فروشان و حمله و ضرب و شتم آنان توسط نیروهای سرکوب را بر می شمریم:

-تجمعات اعتراضی چندین باره و گاه شبانه روزی وخانوادگی دستفروشان اهواز،
-7مهر: تجمع اعتراضی دستفروشان در مقابل شهرداری مرکزی شهر سنندج،
-28تیر: زخمی شدن و وخامت حال یک کارگرساختمانی درحمایت از زنان دستفروش بدنبال حمله مامور سد معبر شهرداری به آنان در قائمشهر،
-6مرداد: اعتراض اهالی چابهار به ماموران شهرداری و انتظامی وجلوگیری از جمع آوری بساط دست فروشان توسط این نیروها ،
-24مهر: یورش ماموران شهرداری آبادان به دستفروشان خیابان ته لنجیهای،
-28آبان: درگیری مامور شهرداری با زن دستفروش در فومن،
-30آبان: ضرب و شتم یک دستفروش ارومیه ای به دست ماموران سد معبر شهرداری در حضور پلیس،
-17آذر: ضربات شوکر بر تن دستفروش اهوازی،
-9اسفند: حمله ماموران شهرداری و یگان‌های ویژه نیروی انتظامی به دست‌فروشان پیاده‌روعلی همدان،
-17اسفند: یورش ماموران شهرداری تهران ونیروهای انتظامی به دستفروشان حوالی چهارراه ولی‌عصروزخمی شدن چند نفر،
-18اسفند: تجمعات خانواده گی دستفروشان همدان مقابل فرمانداری وشهرداری،
21اسفند: نیروهای انتظامی وماموران شهرداری تهران برای مقابله با دستفروشان بار دیگر درچهار راه ولی عصرتهران مستقرشدند.

بدتر شدن قراردادها ی کار وپرداخت حقوق کمتر از حداقل حقوق رسمی

درسال گذشته نه تنها شاهد بهبودی دراین رابطه نبودیم بلکه شاهد افزایش قراردادهای سفید امضا وهمچنین گرفتن چک وسفته تضمینی از کارگران هم بودیم.
همچنین قراردادها طی سال گذشته شکننده تر شد. تعداد قراردادهای یک ماهه یا 29 روزه افزایش یافت و بدتر از آن بخش زیادی از کارگران از سر ناچاری، بدون قرارداد و حتی با قرارداد شفاهی به کار مشغول شدند. دامنه کار بدون قرارداد وبدون بیمه به کارخانه های بالنسبه بزرگ هم کشیده شد وگزارشاتی از کار کردن بدون قرارداد کارگران در این دسته از کارخانه ها موجود است.
حادثه ساختمان پلاسکو دامنه اشتغال کارگران بدون بیمه ویا بیمه خویش فرمایی را کاملا آشکارساخت: تنها یک چهارم کارگران شاغل ساختمان پلاسکو تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرارداشتند وسه چهارم آنان یا تحت پوشش هیچ بیمه ای نبودند یا تحت پوشش بیمه خویش فرما بودند.
دامنه پرداخت حقوق کمتر از حداقل حقوق رسمی یا پرداخت حداقل حقوق رسمی به ازای ساعات کاری بیش از 8 ساعت در روز(44ساعت درهفته) گسترش پیدا کرد.

در سال گذشته هیچ کنترلی بر کارفرمایانی که مزدی کمتر از حداقل دستمزد می پرداختند وجود نداشت و استثمار لجام گسیخته کارگران بازهم بطور فزاینده ای گسترش یافت.

خودکشی در میان کارگران

در طول سال گذشته حداقل 16 مورد اقدام به خودکشی توسط کارگران که ریشه در مسایل کاری داشته گزارش شد که 9 مورد آن به مرگ منجر شد.

حوادث کاری:

درسال گذشته، حداقل 312 مورد حادثه کاری طبق اطلاعات بدست آمده اتفاق افتاد که در نتیجه آن 415 کارگرازجمله7 کودک کار جان خود را از دست دادند. آماری که از طرف منابع رسمی تاکنون درباره حوادث کار در سال گذشته منتشر شده حاکی از افزایش آن نسبت به سال 94 است. افزون بر این، آماری که در همین سال در مورد حوادث کار در بخش ساختمان منتشر شد، پرده از فاجعه بزرگ انسانی برداشت؛ برپایه این آمار، سالیانه حدود2000کارگر ساختمانی بر اثر حوادث کاری جان خودرا ازدست می دهند.

بیماری های ناشی از کار

دراین باره تاکنون آمار دقیق و شفافی انتشار نیافته است، اما برآورد میشود تعداد کسانی که هر سال به دلیل شغلی به بیماری دچار می شوند 6 برابر تعداد جان باختگان حوادث کاری است.

مرگ کارگران کولبر:

درسال گذشته 21کارگرکولبراز جمله یک زن ویک کودک کار براثر تیراندازی ماموران نظامی وانتظامی جان باختند که افزایش 50 درصدی را نسبت به سال 94 نشان می دهد.
همچنین11کولبر دیگر براثربرف ،کولاک، سرما وسقوط از ارتفاعات، جانشان را ازدست دادند.
درهمین رابطه درماه های پایانی سال، شاهد اعتراضاتی نسبت به جان باختن کولبران وحمایت از آنها از طرف نیروهای اجتماعی مختلف بودیم.

واکنش سرکوب گرانه رژیم جمهوری اسلامی و کارفرمایان به اعتراضات کارگری

بگیر و ببند، ضرب و شتم ، بازداشت و محاکمه کارگران معترض و صدور حکم زندان و حکم شنیع شلاق علیه کارگران مبارز و نیز ارعاب و آزار آنان، همچنان سلاح اصلی رژیم اسلامی در واکنش به اعتراض و مبارزه کارگران بود. مواردی از این واکنش سرکوب گرانه را بر می شمریم:

الف- سرکوب، محاکمه و صدور حکم دادگاه علیه کارگران معترض:

ب- صدور حکم شلاق علیه 17کارگرمعترض معدن طلای آق دره وشلاق زدن تعدادی از آنها در 5خرداد،

– صدورحکم شلاق وزندان تعلیقی برای 9 کارگرمعترض معدن سنگ آهن بافق در 16خرداد،
– نهایی شدن صدور حکم تعلیقی 30 ضربه شلاق و 18 میلیون ریال جریمه علیه 7 کارگرمعترض معدن سنگ آهن بافق در 29 اسفند،
-دادگاه تجدید نظر کارگران چادرملو در 20شهریور برگزار شد،
– بازداشت24کارگر معترض معادن مجتمع مس میدوک در فروردین ماه،
– بازداشت یک راننده معترض دربندرعباس در 21 فروردین
– بازداشت تعدادی از کارگران فاز ۱۹ توسط یگان ویژه بوشهر بدنبال درگیری باحراست؛ کارگران پس از مرگ فرزند یکی از همکاران خود که معالجه اش به پرداخت یک میلیون تومان مشروط شده بود به تجمع اعتراضی اقدام کرده بودند،   
– بازداشت24کارگر معترض شهرداری منطقه4 اهواز در 24خرداد،
-بازداشت 3 کارگرمعترض معدن البرز شرقی در 24خرداد
– بازداشت 6 نفراز کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شیراز و آزادی آنان با قراروثیقه در 31خرداد
– بازداشت تعدادی ازکارگران پارسیلون خرم آباد بدنبال یورش شبانه به تجمع اعتراضی انان در 27تیر
-:بازداشت یکی از کارگران معترض شهرداری لنگرود در 29تیر،
-:بازداشت چند ساعته 2کارگرمعترض کارخانه ترانسفوی زنجان در 13مرداد،
– بازداشت 3 کارگراخراجی معترض پارس خودرو در 18آبان،
– بازداشت 17 عضو تعاونی مسکن کارگران کارخانه پارس خودرو در تجمع مقابل دادگاه شهرستان آبیک در 9آذر،
-بازداشت تعدادی از کارگران شرکت واحد بدنبال حمله نیروهای انتظامی وامنیتی به تجمعشان مقابل شهرداری تهران در 14 آذر،
13-بازداشت 7کارگرمعترض کارخانه پلی اکریل اصفهان بدنبال حمله نیروهای انتظامی به تجمع آنها در 19دی،
– بازداشت 6 کارگر پالایشگاه نفت کرمانشاه درجریان تجمعات اعتراضی زمستان سال گذشته نسبت به واگذاری این پالایشگاه،
– بازداشت چند ساعته3کارگرمعترض کارخانه سیمان مسجدسلیمان در 25بهمن،
-: بازداشت و بی خبری از سه فعال کارگری در استان فارس 27در بهمن،
– حمله یگان ویژه به کارگران معترض کارخانه لوله سازی خوزستان و زخمی کردن یک کارگر،
– یورش شبانه به تجمع کارگران کارخانه پارسیلون خرم آباد وزخمی شدن تعدادی ازکارگران در 27 تیر ماه،
– حمله نیروهای انتظامی به کارگران معترض مجتمع نیشکر هفت تپه وضرب وشتم آنها در 3مهر،
– حمله نیروهای انتظامی به تجمع کارگران وبازنشستگان مجتمع نیشکر هفت تپه با باتوم 18مهر،
-حمله نیروهای انتظامی به تجمع اعتراضی کارگران پتروشیمی پردیس در 27مهر،
– اعتراض کارگران کارخانه های آونگان و هپکو اراک درمراسم سخنرانی حسن روحانی وبرخورد شدید نیروهای انتظامی با آنها در 3آبان،
– جلوگیری از راهپیمایی کارگران حفاظت کشت و صنعت مغان توسط نیروی انتظامی پارس آباد در   11آبان،
– حمله نیروهای انتظامی وامنیتی به تجمع کارگران شرکت واحد مقابل شهرداری تهران در 14 آذر،
-:حمله نیروهای انتظامی به تجمع کارگران معترض کارخانه پلی اکریل اصفهان وجلوگیری از راهپیمایی آنان بطرف استانداری در 16آذر،
– حمله نیروهای انتظامی به چادرهای کارگران معترض مجتمع کشت و صنعت مهاباد با حکم دستگاه قضایی در 19دی،
– حمله نیروهای انتظامی به تجمع کارگران کارخانه کنتورسازی مقابل فرمانداری شهرستان البرز در 23دی ماه،
– حمله گارد ویژه شهرستان شوش به مجتمع نیشکرهفت تپه در 16بهمن که با مقاومت کارگران پاسخ گرفت،
-: ایجاد جو رعب و وحشت ازجانب حراست بیمارستان خمینی ونیروهای انتظامی بدنبال تجمع اعتراضی پرستاران در 27بهمن
– نیروهای انتظامی مانع تجمع کارگران کارخانه پلی‌اکریل اصفهان شدند، 30بهمن.

ب- اخراج کارگران معترض:

طی سال 95 در 26 مرکز تولیدی و خدماتی تعدادی از کارگران به دلیل اعتراض به شرایط کار و وضعیت کارگران، از کار اخراج شدند. در 20 مرکز، 776 کارگر معترض از کار اخراج شدند ،در حالی که از تعداد کارگران اخراجی در 6 مرکز دیگر اطلاعی در دست نیست. تعداد کارگرانی که در سال 95 به دلیل معترض بودن از کار اخراج شدند نسبت به سال 94 کاهش و نسبت به سال 93 افزایش یافت: در سال 94 ، 2862 نفر و سال 93 ، 313 کارگر معترض اخراج شدند. اما طبق گزارش ها در سال 95 تهدید کارگران به اخراج و حتی گرفتن تعهد کتبی از آنان برای پایان دادن به اعتراض، بطور چشم گیری افزایش یافت . مواردی از اخراج کارگران معترض و اذیت و آزار آنان را بر می شمریم:
– اخراج15 کارگرمعترض یک واحد تولیدی درگنبد در 20فروردین،
– اخراج 3 کارگرمعترض شهرداری سردشت،در 25فروردین،
-اخراج 30 کارگرمعترض آزاد راه تهران-شمال( توسط شرکت پیمانکاری ارسا ساختمان در سوم تیر) و اخراج 2کارگر معترض دیگر این واحد بتاریخ 1آذر،
– اخراج تعدادی از کارگران شرکت ساخت کارخانه گندله‌سازی مادکوش بندرعباس در 8 تیر،
– اخراج تعدادی از کارگران معترض پالایشگاه ستاره خلیج فارس بندرعباس در 11تیر،
– اخراج حداقل 1کارگرمعترض بتاریخ 21مرداد،
– اخراج 5 کارگرمعترض کارخانه چوکا،
-اخراج تعدادی از کارگران معترض شهرداری بهبهان در 25 تیر،
– تعلیق از کار2کارگرمعترض کارخانه فولاد خراسان در 3 مرداد،
-اخراج 1کارگر معترض مجتمع آلومینیوم المهدی – هرمزآل در 3 مرداد،
-اخراج 4 کارگر معترض کارخانه ترانسفو زنجان در 14 مرداد،
– اخراج 4 کارگرمعترض پتروشیمی جم در دوم شهریور،
– ممنوع‌الورود شدن10کارگرمعترض مجتمع پتروشیمی رازی در 8 شهریور،
– ممنوع الورود کردن 3 کارگرمعترض مجتمع نیشکر هفت تپه در 20 شهریور،
– تعلیق از کار تعدادی از کارگران معترض پتروشیمی پردیس در اول مهر،
– اخراج 86کارگرمعترض کارخانه سامان کاشی بروجرد در 4 آبان
– اخراج یک کارگر معترض بیمارستان آزادی تهران در 7 ابان
– اخراج 5 کارگرمعترض کارخانه مس کوه جهرم در 15 آذر
– اخراج دسته جمعی 500 کارگر اعتصابی سایت 3 پتروشیمی بوشهر 19 آذر،
– اخراج 3کارگرمعترض کارخانه فولاد وچدن دورود در 25 آذر
– اخراج یک کارگرمعترض کارخانه ریزدانه‌های شب تاب (گلاسبید)فراهان در 14 دی،
– اخراج صدها کارگرپالایشگاه نفت بندرعباس در 30 دی
– اخراج23کارگرمعترض شرکت آب و فاضلاب سازه های آبی بیرجند در دی ماه،
– اخراج13کارگرمعترض سد سیمره در 11 دی ماه،
– اخراج 4 کارگرمعترض کارخانه ریسندگی وبافندگی زرین نخ شمال در 5 اسفند،
– اخراج تعدادی از کارگران معترض شرکت پتروسینا(فاز22-24عسلویه) در14اسفند،
– اخراج 60کارگرمعترض شرکت پیمانکاری نیروپژوه (فاز 13 عسلویه) 7اسفند،

ت- ضرب و شتم کارگران

– بکارگیری چماقداران گردن کلفت توسط کارفرمای اصلی برای پراکندن تجمع کارگران معترض فاز19عسلویه در 21فروردین،
– حمله نیروهای حراست به تجمع اعتراضی کارگران پیمانی بیکارشده پالایشگاه پتروپارس در 12 خرداد ،
– زخمی شدن تعدادی ازکارگران فاز ۱۹ عسلویه درپی حمله به تجمع اعتراضی آنها ،
– ربودن ،ضرب وشتم وحبس 2 کارگرکارگاه مبل سازی درملارد کرج بجای پرداخت مطالباتشان توسط کارفرما در 23 تیر،
– حمله افراد ناشناس به تجمع اعتراضی کارگران اخراجی شهرداری یاسوج وضرب وشتم آنها در 4 مهر
– جوانمیر مرادی مورد ضرب و شتم عوامل کارفرما قرار گرفت؛ 9مهر،
– مصدوم شدن یک کارگر براثر ضرب و شتم ماموران منتسب به شهرداری رشت در 18 دی،
باتوجه به آنچه که دربالا آمد و نیز شنیده ها می توان گفت که درمقایسه با سال های پیشین، موارد ضرب وشتم کارگران توسط عوامل کارفرما افزایش داشته است، به بیان دیگر، دست کارفرمایان برای ضرب وشتم واذیت وآزارکارگران معترض بازتر گذاشته شد.

پ – تنبیه معیشتی و تشدید فشار کارعلیه کارگران معترض
– فرستادن تعدادی ازکارگران اعتصابی کارخانه کشت و صنعت به مرخصی اجباری بدون دستمزد در دشت دزفول در 7 خرداد؛ بازگشت بکار 36کارگراعتصابی مشروط به دادن تعهد شد.
– تنبیه پرستاران معترض بیمارستان موسوم به 5 آذرگرگان در 24خرداد،
– گروگرفتن بخشی از حقوق 21 کارگرمعترض شهرداری منطقه 4 اهواز در 3 شهریور،
– تنبیه شغلی کارگر معترض شرکت داروسازی کوثر در 8 شهریور،
– قطع کارانه کارگران معترض پتروشیمی پردیس، در 2 مهر. به دنبال آن 500 نفر از کارگران مبالغی از حقوق خود را برای جبران ضررهمکارانشان به انان هدیه دادند،
– عدم پرداخت مطالبات 2کارگرمعترض اخراجی آلومینیوم المهدی-هرمزآل پس از 8ماه، در21 آبان،
– عدم پرداخت مطالبات کارگران معترض اخراجی آزاد راه تهران شمال در 16دی

پ – احضار کارگران معترض به مراجع قضایی وامنیتی:

– احضار12کارگرمعترض کارخانه چوکا به مراجع قضایی در 21 تیر ماه،
– مفتوح ماندن پرونده قضایی 28کارگرمعترض مجتمع مس میدوک در 3خرداد
– احضار مجدد تعدادی ازکارگران معترض معدن چادرملو(شرکت آسفالت طوس) به مراجع قضایی در 16مرداد،
– لغوتجمع اعتراضی17 آذر ماه با شرکت کارگران و پرسنل شرکت نفت و خانواده هایشان از سراسر کشور در مقابل وزارت نفت در تهران با فشارهای امنیتی در 16آذر،
– فشارهای مدیریتی، حراستی، پلیسی و امنیتی مانع از برگزاری تجمع کارگران شرکت واحد در مقابل وزارت کار گردید، 26اسفند.

ج – سرکوب و تهدید اعضای تشکل ها، نهادهای مستقل و فعالین کارگری ومعلمین، و اذیت و آزار و اعمال فشار بر کارگران زندانی:

اعمال فشاربه اعضای تشکل ها ونهادهای وفعالین کارگری مستقل وتشکل ها وفعالین اجتماعی دیگرباهمان حدت وشدت سال های قبل ادامه داشت. در زیر به مواردی از ان اشاره می کنیم:
– محکومیت طاهر قادرزاده عضو انجمن صنفی معلمان کردستان به 91 روز حبس تعزیری در فروردین،
-احضار فعالین کارگری سنندج از جمله خالد حسینی ،غالب حسینی و مجید حمیدی به اداره اطلاعات نیروی انتظامی درآستانه اول ماه مه، 1اردیبهشت،
– بازداشت حسین آذر گشب از معلمین و فعالین جمعیت دفاع در تجمع خانه کارگردرتهران،
– احضار عباس اندریانی فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی و مظفر صالح نیا فعال کارگری به اداره حفاظت اطلاعات نیروی انتظامی شهر سنندج در 10 اردیبهشت،
– بازداشت فعالین کارگری در شهر سنندج مقابل خانه کارگر در 11اردیبهشت
-:احضار رحمان کاردار و حسین مرادی از اعضای کمیته هماهنگی، سید جلال حسینی فعال کارگری و سید انور معطر فعال کارگری به ستاد خبری شهر سقز در 11اردیبهشت
-:بازداشت محمد عبدی پور، آزاد احمدی، احمد عبدی پور، صدیق محمدی و پدرام عبدی پوردرسقز 12اردیبهشت
– احضار جعفر عظیم زاده به دادسرای عمومی و انقلاب ساوه در اول خرداد
– بازداشت آرام محمدی، شاهو صادقی، مهرداد صبوری و امید احمدی چهار فعال کارگری درکامیاران در اول خرداد،
– انتقال مصطفی غلام‌نژاد به زندان تبریز و صدور قراربازداشت موقت در 17خرداد
– آزادی نجیبه صالح زاده با قرار وثیقه در 18خرداد،
– احضار و بازجویی از زاهد مرادی فعال کارگری در 22خرداد،
-:بازداشت 6ساعته مرتضی کمساری از اعضای فعال سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه در 24خرداد،
– رسول بداقی برای دومین بار بطور تلفنی احضار گردید، 29خرداد
– هاشم رستمی دستگیر و به مکان نامعلومی انتقال یافت. 30خرداد،
– مظفر صالحی نیا بازداشت شد. 2تیر،
– رسول بداقی باردیگر به دادگاه احضارشد. 22تیر،
– شریف ساعد پناه به اداره اطلاعات شهر سنندج احضار و مورد بازجوئی قرار گرفت. 30تیر
– مظفر صالح نیا به شعبه چهار بازپرسی دادگاه سنندج احضار شد. 4مرداد
– جعفر عظیم زاده و شاپور احسانی راد جهت محاکمه به دو دادگاه کیفری و انقلاب شهرستان ساوه احضار شدند، 19مرداد،
– ابراهیم مددی نایب ریس سندیکای شرکت واحد از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ۵سال و سه ماه حبس تعزیری محکوم شد. 20مرداد
– تهدید مجدد محمد عبدی پور توسط اداره اطلاعات سقز 24مرداد،
– دادگاه نجیبه صالح زاده برگزار شد،25مرداد
– برگزاری جلسه دادگاه چهار نفر از فعالین کارگری کامیاران. 12مهر
– محمود بهشتی لنگرودی ، طی تماس تلفنی از طرف دادستانی , به زندان اوین فراخوانده شد. 4آبان
-: دادستانی تهران رضا شهابی را با وجود اتمام محکومیت به زندان فرا خواند. 7آبان
– بازداشت اسماعیل عبدی. 19آبان
– بهنام ابراهیم زاده تحت بازجویی جدید قرار گرفت. 20 آذر،
– فشار شدید مقامات برای بازگرداندن رضا شهابی به زندان . 21بهمن،
– بازداشت 3فعال کارگری دراستان فارس. 27بهمن،
– دادگاه تجدید نظرعثمان اسماعیلی ومحمودصالحی برگزارشد. 16 اسفند،
-:احضار و تهدید سه نفر از اعضای هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران در شهر سنندج. 16اسفند،
-: احضار و بازداشت چند ساعته محمد عبدی پور توسط اداره اطلاعات شهر سقز. 18اسفند،
– جلسه دوم محاکمه جعفر عظیم زاده و شاپور احسانی راد در دادگاه شعبه 101 کیفری 2 شهرستان ساوه برگزار شد. 21 اسفند
– دستگیری محمدرضا آهنگردرکامیاران. 23اسفند،
– بازداشت سعید یوزی در کامیاران . 26اسفند
– برگزاری دادگاه تجدید نظر محمود بهشتی لنگرودی

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
info@workers-iran.org
etehadbinalmelali.com
۹ اردیبهشت ۱۳۹۶
۲۹ آوریل ۲۰۱۷

زیر نویس:

1-   تنها یک نمونه از تلاش های رژیم برای سانسور و سرکوب اخبار کارگری را یاد اوری می کنیم: پس از مرگ یک کارگر معترض شرکت معدنجو در 26 خرداد درجریان تجمع اعتراضی کارگران این شرکت در مسیرجاده ،رژیم با ایجاد جو ارعاب و وحشت، به کارگران نسبت به گفتگو و مصاحبه و یا هر گونه تلاش برای رسانه ای کردن خبر هشدار داد. به همین گونه خبرنگاران نیز نسبت به انتشار خبر زیر فشار قرارگرفتند. در نتیجه برای مدتی این واقعه در رسانه ها بازتاب نیافت. اما بربستر رشد وگسترش اعتراضات کارگری و تلاش پیگیر کارگران معترض، سازماندهندگان اعتراضات کارگری، تشکل های مستقل کارگری و نیز تلاش روزنامه نگاران متعهدو مسئول بویژه خبرنگاران رسانه های خبری و کوشش شبکه های اجتماعی و همچنین همکاری رسانه های خبری مترقی در خارج از کشور در پخش و انتشار گزارش های کارگری ، نقشه رژیم برای تحمیل سکوت خبری به شکست منجر شد و خبر کشته شدن این کارگر معترض رسانه ای شد. بطور کلی در سال گذشته شاهد انتشار بهتر و بیشتر اخبار وگزارشات کارگری بودیم که خود دستاوردی برای جنبش کارگری بحساب می اید.

2-در این پیوند لازم است گفته شود که تعدادی از فعالین کارگری با دیدگاه راست که در سال 94 ضرورت همکاری بین تشکلات مستقل کارگری با تشکل های به اصطلاح کارگری وابسته به دولت را تبلیغ می کردند و فعالین کارگری مستقل را که مخالف این نوع همکاری هستند را مورد اهانت قرار می دادند، این بار نیز همان موضع گیری را داشتند. برخی از سردمداران این دیگاه راست، در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد با ائتلاف با یکی از تشکلات قلابی کارگری و وابسته به دولت “کارزاری” را علیه طرح استاد و شاگردی به راه انداختند. اینان که تا کنون هیچ گزارش و یا نقدی از آن ائتلاف ارائه نداده اند، این بار با یک چرخش، منادی و مدافع همکاری با آن دسته از تشکل های کارگری دولتی شده اند که به جناح دیگر از رژیم وابسته است؛ جناحی که هم اکنون قوه مجریه را در دست دارد.