بعد از انقلاب همه رجال انقلاب، آقایان بهشتی، خامنه ای، رفسنجانی و… در یک حزب بنام حزب جمهوری اسلامی جمع شدند.
اولین انتخابات ریاست جمهوری بعد از انقلاب، سالمترین، دمکرات ترین انتخابات این ۴ دهه بوده است که ۱۲۴ کاندیدا بودند. یک کاندیدای مستقل با فاصلۀ رأی معنی دار، یعنی ١١ میلیون در مقابل ۶۰۰ هزار رأی، به کاندیدای حزب حاکم، نه گفتند .
اما همانجا حزب حاکم فهمید که دمکراسی آن چیزی نیست که ما می خواهیم و باید دمکراسی را با هر پسوندی، با هر حیله ای، و در واقع با هر سازکاری مهارش کرد. چون اگر مهار نکنیم، قطعاً جای ما نیست. ما باید این حکومت را، این قدرت را در دست خودمان نگه داریم. انتخابات را باید در کنترل خودمان داشته باشیم تا مردم نتوانند هر کسی را انتخاب کنند. خلاصه بعد از اینکه رئیس جمهور ١١ میلیونی را بدرقه کردند، از آن به بعد همه انتخابات …