در هق هق گریه یک رویا

وتفسیر چشمی ،وامانده از دیروز،و

با خیالی ،ازآرزویی تا خورشید،و

در منظری،

از رقص علف ، در ساز باد.

ونگاه ،دزدانه خورشید از پس مه

که از شرم  گلها ی باکره

درحجله گاه زمین ،رخشان بود.

تورا می دیدم،

ای سحر عشق اندود من،

طلوع  تهران