به روئسای اتحادیه های کارگری آلمان آقایان راینر هوفمن اتحادیه کارگری، یورگ هوفمن اتحادیه فلزکاران ، مایکل واسیلیادیس IG BCE، دیتمار موشاید اتحادیه کارگری، رابرت فیگر ساخت بخش فلزکاران، مایک فینرن GEW، فانک ورنکه Ver.di ( شاغلین)، والمدمار دومبروسکی VBBA (اتحادیه کارگری و اجتماعی)، کوسیما ابرویوس VBBA Hessen ( اتحادیه ایالت هسن)، رولند ویمر اتحادیه ایالت راین لند فالز و زارلند VBBA، هارالد ویلکوم ( رئیس انجمن حرفه ای DBSH آلمان برای کارهای اجتماعی e. V.)

برگردان بفارسی ناهید جعفرپور

Mainz, den 20.07.2021

کارگران ایران نیاز به حمایت های بین المللی دارند!

خانم ها و آقایان محترم،

ما از طریق این نامه سرگشاده، شما را مورد خطاب قرار می دهیم، زیرا از این حرکت می کنیم که شما از وضعیت مردم ایران مطلعید                                                                                                                                              . به خصوص در مورد بخش عمده ای از مردم که در فقر شدید و سرنوشت نامشخص زندگی می کنند. بسیاری از افراد به عنوان کارگر در شرکت های بزرگ کار می کنند و دستمزد ، وظایف ، از همه مهمتر در باره اینکه بخش اعظمی از مردم ایران، بعنوان کارگر در شرکت های بزرگ و کوچک مشغول بکار هستند و در فقر مطلق بسر برده و مراقبت های بهداشتی مناسب یا آینده مناسبی را دریافت نمی کنند. کارگران ایران غالبا از طریق نهاد های کارگری وابسته به جمهوری اسلامی که به نمایندگی از رژیم کار می کنند، به نفع اهداف رژیم پوشش داده می شوند. این نهاد ها غالباً کارگران را از پای انداخته و حتی آنها را به مسیر اشتباه هدایت می کنند. کارگران ایران مدتهاست که این شگردهای رژیم را درک کرده و آنها را رد می کنند. آنها همراه با بخش های دیگر مردم ایران موضع روشنی علیه این رژیم توتالیتر گرفته اند. مردم نشان دادند که دیگر نمی خواهند کاری با این رژیم داشته باشند. زیرا به ستوه آمده اند و دیگر نمی توانند خانواده های خود را تأمین معاش کنند. در نتیجه این بی کفایتی و ظلم و استبداد رژیم ایران، وضعیت های فاجعه باری مانند قطع برق و آب به وجود می آیند که بسیار ناامید کننده هستند.

بسیاری از مردم به این وضعیت اعتراض می کنند از جمله معلمان، بازنشسته گان و کارگران که مجبورند برای دستمزدی به اندازه گرسنگی کار کنند، حتی برخی از آنها این را هم دریافت نمی کنند.

کارگران صنعت نفت و صنایع شیمیایی اعتصاب کرده اند و این اعتصاب در سراسر کشور گسترش یافته است. رژیم با تمامی ابزار و آزار و اذیت سعی در سرکوب چنین اعتصابات قانونی نموده و می نماید. اعتراضات در بخش کشاورزی و مبارزه برای بقا به اعتراضات سراسری پیوسته است. بازنشستگان هر روز به خیابان ها می آیند زیرا حقوق بازنشستگی آنها پرداخت نمی شود. این تصویر امروز کشور ما ایران است.

مردم ما مجازات می شوند، همه اعتراضات با دستگیری های گسترده و تهدیدها در گلو خفه می شوند. از این روی کارگران و زحمتکشان و در مجموع مردم ایران اکنون به همبستگی، حمایت و محکومیت این رژیم از سوی شما نیاز دارند.

این سرنوشت کارگران در ایران است که اکنون از هیچ آینده ای برخوردار نیستند. همبستگی با خواسته های عادلانه کارگران و آسیب دیدگان بسیار مهم است، متأسفانه کشورهای صنعتی (اروپا) هنوز به دلیل منافع سیاسی و اقتصادی خود، این رژیم توتالیتر را تحمل می کنند. رژیم جمهوری اسلامی مسئول مستقیم ناآرامی ها در منطقه خاورمیانه است بدین صورت که تنها به دلیل مناسبات این رژیم در منطقه است که اوضاع منطقه ناآرام است. لذا باید از هرگونه رابطه با این رژیم که به حقوق بشر توجه ندارد و به خواسته های مردمی که به خیابان ها برای اعتراض گسیل شده اند و بر علیه رژیم طغیان کرده اند، خود داری نمود. رابطه با رژیم ایران به معنای مقاومت در برابر اراده بسیاری از مردم ایران است که اخیراً در انتخابات ریاست جمهوری به وضوح نشان دادند که این رژیم یک رژیم قانونی نیست و آنها دیگر نمی خواهند این رژیم را بپذیرند.

در حال حاضر در بیشتر مناطق ایران کمبود آب و برق وجود دارد و مردم برای آزادی، دموکراسی و بقای زندگی خود به خیابانها ریخته اند. رژیم ایران این فریاد کمک را با گلوله پاسخ داده و میدهد. در جنوب غربی ایران، برخی از جوانان در جریان این اعتراضات مورد اصابت گلوله قرار گرفته اند و چنین نفر جان خود را از دست داده اند. بله این نتیجه رژیمی است که به افرادی که برای دفاع از حقوق خود ایستاده اند تیراندازی می کند. معترضین عمدتا از طبقه کارگر و افراد فقیری هستند که هیچ چیز ندارند و قادر به خرید آب آشامیدنی نیستد. از این روی آنها به آب لوله کشی دولتی وابسته هستند که آنهم دیگر موجود نیست و هرگونه اعتراضی در این مسیر به طرز فجیعی سرکوب شده وخواهد شد.

خانم ها و آقایان محترم وعزیز!

آیا می خواهید فریاد کمک خواهی مردم ایران را بشنوید یا اینکه رابطه با رژیمی را ادامه دهید که اکنون آیت الله خامنه ای رهبر معنوی آن است؟ خامنه ای یکی از اصلی ترین طراحان قتل ها، دستگیری ها، سرکوب اعتراضات و اوضاع نابسامان اقتصادی در ایران است. همچنین اکنون ابراهیم رئیسی رئیس جمهور جدید است که طی مراسمی توسط رهبر روحانی خامنه ای به عنوان رئیس جمهور کشور منصوب شده است. مردم ایران وی را به عنوان رئیس جمهور نمی بینند بلکه او را تنها بعنوان یکی از اصلی کسانی که در قتل هزاران هزار انسان بی گناه که برای آزادی، دموکراسی و حقوق بشر در ایران مبارزه کردند و اعدام شدند یا هم اکنون در زندان بسر می برند، نقش داشته می بینند.                                                                                                                                                                                                                      

رژیم ایران سعی می کند هر فریادی برای دموکراسی، آزادی و عدالت را در گلو ها خفه کند. در ایران مقوله ای بنام عدالت اجتماعی موجود نیست، دست آوردی که در اروپا برای بدست آمدنش سال ها مبارزه شده است و از آن به عنوان دستاوردی که باید به طور جهانی گسترش یابد نیز یاد می شود. همچنین حقوق بشر نباید نادیده گرفته شود، این هم یک دستاورد جهانی است که بشریت به آن دست یافته است. از این دستاورد ها باید با تمامی قوا دفاع کرد. اظهارات و اعترافات لفظی دیگر کافی نیست، شما باید کاری انجام دهید و در واقع برای حقوق بشر فعال و در جهت آن کوشا باشید.

انسان باید احساس شرم کند که ببیند کشورهای صنعتی اروپا در حال مذاکره با این رژیم هستند و رژیم ایران از این مذاکرات بهره می برد. نتیجه اقدامات این رژیم ایجاد ترس و وحشت، ناآرامی در در میان مخالفان رژیم خارج از کشور و داخل ایران است و شوربختانه این داد خواهی متأسفانه هنوز توسط اتحادیه اروپا و همچنین توسط جمهوری فدرال آلمان پذیرفته نشده است و همچنان در تلاش برای مذاکره هستند. اما این مذاکرات به شکست انجامیده اند و سالهای سال ثابت شده است که نمی توان با این رژیم مذاکره کرد بلکه باید مطالبه کرد. شما باید با مواضع مشخص و روشن مطالبه کنید نه مذاکره.

بنابراین ما با دوستی فراوان از شما می خواهیم که همراه با منافع مردم ایران، از طبقه کارگر، نهادهای آموزشی، در زم

ینه پزشکی و نهاد های درمانی و بسیاری از نهاد های کارگری مستقل که دیگر تحمل این وضعیت را ندارند، اعلام همبستگی کنید و از آنها و خواسته هایشان حمایت نمایید. مردم ایران به همبستگی شما و نه تحمل این رژیم نیاز دارند. تحمل این رژیم باید به صفر برسد، در غیر این صورت آن ها همچنان به بهره برداری از این تحمل، علیه مردم خود ادامه خواهند داد. برای آزادی زندانیان سیاسی حرکت نمایید. از رفقا و همکاران خود در ایران در راه احقاق حقوقشان و برقراری عدالتشان حمایت نمایید.

مردم ایران و به ویژه کارگران اکنون به همبستگی بین المللی نیاز دارند.

با احترام فراوان

از سوی فوروم ایرانیان دمکرات آلمان/ماینز

بهروز اسدی

کپی به رسانه ها

کمیته ابتکار C / O انجمن دموکراتیک ایرانیان در سیاست مهاجرت در RLP

آلبرت-شویتزر-خیابان 113-115

55128 ماینز