شهادت های ٧ اکتبر نشان می دهد که ارتش اسرائیل شهروندان اسرائیلی را با تانک و موشک «گلوله باران» کرده است، نوشته مکس بلومنتال، ٢٧ اکتبر ٢٠٢٣ – ترجمه حنیف یزدانی:
ارتش اسرائیل دستور گلوله باران خانه‌های اسرائیلی و حتی پایگاه‌های خود را دریافت کرد، زیرا در 7 اکتبر توسط شبه‌نظامیان حماس غرق شدند. آیا چند شهروند اسرائیلی که گفته می‌شود «زنده زنده در آتش سوخته‌اند» واقعاً در اثر آتش دوستانه کشته شدند؟
چندین شهادت جدید توسط شاهدان اسرائیلی در مورد حمله غافلگیرانه حماس در 7 اکتبر به جنوب اسرائیل به شواهد دیگری اضافه می شود که نشان می دهد ارتش اسرائیل شهروندان خود را در حالی که برای خنثی کردن مردان مسلح فلسطینی می جنگیدند، کشته اند.
تووال اسکاپا، یکی از اعضای تیم امنیتی کیبوتز بیری، خط تلفنی را برای هماهنگی بین ساکنان کیبوتز و ارتش اسرائیل ایجاد کرد. او به روزنامه اسرائیلی هاآرتص گفت (1) که با شروع استیصال، «فرماندهان میدانی تصمیمات دشواری گرفتند – از جمله گلوله باران خانه‌ها بر روی ساکنانشان برای از بین بردن تروریست‌ها و گروگان‌ها».
در گزارش(2) جداگانه‌ای که در هاآرتص منتشر شد، اشاره شد که ارتش اسرائیل “مجبور شد درخواست حمله هوایی” علیه تاسیسات خود در داخل گذرگاه اریز به غزه را “به منظور عقب راندن تروریست‌هایی” که کنترل را به دست گرفته بودند، داشته باشد. آن پایگاه مملو از افسران و سربازان اداره امور دفتری اسرائیل در آن زمان بود.
این گزارش ها نشان می دهد که دستورات فرماندهی عالی ارتش برای حمله به خانه ها و سایر مناطق داخل اسرائیل حتی به قیمت جان بسیاری از اسرائیلی ها صادر شده است.
یک زن اسرائیلی به نام یاسمین پورات در مصاحبه ای با رادیو اسرائیل تایید کرد که ارتش “بدون شک” تعداد زیادی از غیرنظامیان اسرائیلی را طی درگیری های مسلحانه با شبه نظامیان حماس در 7 اکتبر کشته است. او با اشاره به نیروهای ویژه اسرائیل گفت: «آنها همه از جمله گروگان ها را از بین بردند.»
همانطور که دیوید شین و علی ابونیمه در انتفاضه الکترونیک گزارش(3) کردند، پورات گلوله باران تانک اسرائیل را “درگیری بسیار بسیار سنگین” توصیف کرد که منجر به تلفات بسیاری در میان اسرائیلی ها شد.
وی افزود: هدف ربودن ما به غزه بود نه قتل ما.
به گزارش هاآرتص(4)، ارتش تنها پس از «گلوله باران» خانه های اسرائیلی هایی که به اسارت گرفته شده بودند، توانست کنترل بر بئری را بازگرداند. این روزنامه می نویسد: «قیمت وحشتناک بود: حداقل 112 نفر از ساکنان بئری کشته شدند.» «دیگران ربوده شدند. روز گذشته، 11 روز پس از کشتار، جسد یک مادر و پسرش در یکی از خانه های ویران شده کشف شد. اعتقاد بر این است که اجساد بیشتری هنوز در زیر آوار مانده است.»
بیشتر گلوله باران بئری توسط خدمه تانک اسرائیلی انجام شد. همانطور که خبرنگار شبکه i24 (5)تحت حمایت وزارت خارجه اسرائیل در جریان بازدید از بئری اشاره کرد، «خانه‌های کوچک و بزرگ بمباران یا ویران شدند» و «چمن‌های به‌خوبی نگهداری شده، توسط ریل‌های یک وسیله نقلیه زرهی، شاید تانک، له شده اند».
هلیکوپترهای تهاجمی آپاچی نیز نقش مهمی در واکنش ارتش اسرائیل در 7 اکتبر داشتند. خلبانان به رسانه‌های اسرائیلی گفته‌اند که بدون هیچ گونه اطلاعاتی به میدان نبرد رفته‌اند، نمی‌توانند بین جنگجویان حماس و غیرنظامیان اسرائیلی تمایز قائل شوند، و در عین حال مصمم هستند که «شکم» ماشین‌های جنگی خود را خالی کنند. یکی از خلبانان آپاچی اظهار داشت: “من در دوراهی هستم که به چه چیزی شلیک کنم، زیرا تعداد آنها بسیار زیاد است.”
ویدئویی که توسط افراد مسلح حماس فیلمبرداری شده است (6) به وضوح نشان می دهد که آنها عمداً در 7 اکتبر بسیاری از اسرائیلی ها را با اسلحه کلاشینکف مورد هدف قرار داده اند. با این حال، دولت اسرائیل راضی به تکیه بر شواهد ویدئویی تایید شده نبوده است. در عوض، همچنان به ادعاهای بی اعتبار درباره «نوزادان سر بریده» در حالی که عکس‌هایی از «جسد سوخته‌شده غیرقابل شناسایی» (7) را پخش می‌کند، تاکید می‌کند که در آنها شبه‌نظامیان اسیران خود را به شکلی سادیستی به آتش کشیده‌اند و حتی برخی را قبل از اینکه آنها را زنده به آتش بکشند، مورد تجاوز قرار داده‌اند.
هدف پشت نمایشگاه جنایات تل آویو روشن است: ترسیم حماس به عنوان “بدتر از داعش” و در عین حال حمایت از بمباران مداوم ارتش اسرائیل به نوار غزه که بیش از 7000 کشته (8) از جمله حداقل 2500 کودک در زمان انتشار بر جای گذاشته است. در حالی که صدها کودک زخمی در غزه به دلیل آنچه جراح به عنوان «سوختگی درجه چهار» (9) ناشی از سلاح‌های جدید توصیف می‌کند، تحت درمان قرار گرفته‌اند، همچنان تمرکز رسانه‌های غربی بر روی شهروندان اسرائیلی است که در 7 اکتبر، ظاهراً «زنده سوزانده شده‌اند».
با این حال، شواهد فزاینده ای از دستورات آتش دوستانه صادر شده توسط فرماندهان ارتش اسرائیل قویاً نشان می دهد که حداقل برخی از وحشتناک ترین تصاویر از اجساد سوخته اسرائیل، خانه های اسرائیلی که به آوار تبدیل شده اند و حجم زیادی از خودروهای سوخته ارائه شده به رسانه های غربی، در واقع کار دست خدمه تانک و خلبانان هلیکوپتر است که خاک اسرائیل را با گلوله ها، شلیک توپ و موشک های هلی فایر (آتش جهنم) فرش پوش کرده اند.
در واقع، به نظر می‌رسد که ارتش اسرائیل در 7 اکتبر به همان تاکتیک‌هایی که علیه غیرنظامیان غزه به کار گرفته بود متوسل شد و با استفاده بی‌رویه از سلاح‌های سنگین، تعداد کشته‌شدگان شهروندان خود را افزایش داده است.
اسرائیل پایگاه خود، مرکز عصبی محاصره غزه را بمباران می کند
حماس و جهاد اسلامی فلسطین (PIJ) عملیات سیل الاقصی را در ساعت 6 صبح روز 7 اکتبر آغاز کردند و به سرعت پایگاه‌های نظامی را که اسرائیل از آنجا محاصره نوار غزه را حفظ می‌کند، درهم کوبید. مهمترین اهدافی که حماس و جهاد اسلامی فلسطین PIJ بیان کردند، آزادی فلسطینی‌های زندانی توسط اسرائیل بود، از جمله 700 کودک(10) که هر ساله از این سیستم عبور می‌کنند و 1264 فلسطینی (11) که در حال حاضر بدون اتهام در بازداشت هستند.
مبادله سال 2011 با گیلاد شلیت، یک سرباز اسرائیلی که پنج سال قبل اسیر شد و در ازای 1027 اسیر فلسطینی آزاد شد، الهام‌بخش روشنی برای طوفان الاقصی بود. هدف شبه نظامیان فلسطینی با یورش به پایگاه های نظامی و کیبوتس ها این بود که تا حد امکان بسیاری از سربازان و غیرنظامیان اسرائیلی را اسیر کرده و آنها را زنده به غزه بازگردانند.
حمله برق آسا بلافاصله لشکر غزه اسرائیل را تحت تأثیر قرار داد. ویدئوی ضبط شده از دوربین‌های GoPro که روی کلاه‌های جنگنده‌های فلسطینی نصب شده است، سربازان اسرائیلی را نشان می‌دهد که به سرعت کشته می‌شوند، بسیاری از آنها هنوز لباس زیر پوشیده و غافلگیر شده‌اند. حداقل 340 سرباز و افسر اطلاعاتی فعال در 7 اکتبر کشته شدند که نزدیک به 50 درصد از مرگ های تایید شده اسرائیلی ها(12) را تشکیل می دهد. تلفات شامل افسران عالی رتبه مانند سرهنگ جاناتان اشتاینبرگ،(13) فرمانده تیپ نهال اسرائیل بود. (بسیاری از امدادگران اولیه و غیرنظامیان مسلح اسرائیلی نیز کشته شدند).
گذرگاه اریز محل تأسیسات عظیم نظامی و هماهنگی فعالیت‌های دولتی در سرزمین‌های [اشغال‌شده] (COGAT) است که به عنوان مرکز عصبی محاصره اسرائیل در غزه عمل می‌کند. هنگامی که در 7 اکتبر توسط جنگجویان فلسطینی با انبوهی از بوروکرات های ارتش در داخل آن تسخیر شد(14)، ارتش اسرائیل به وحشت افتاد.
به گزارش هاآرتص، فرمانده لشکر غزه، سرتیپ ژنرال آوی روزنفلد، «به همراه تعدادی سرباز زن و مرد در اتاق جنگ زیرزمینی لشکر سنگر گرفت و به شدت در تلاش برای نجات و سازماندهی بخش مورد حمله بود. بسیاری از سربازان، که بیشتر آنها پرسنل جنگی نبودند، در بیرون کشته یا زخمی شدند. لشکر مجبور شد برای عقب راندن تروریست ها، درخواست حمله هوایی علیه خود پایگاه [گذرگاه اریز] کند.
ویدئوی منتشر شده توسط COGAT اسرائیل ده روز پس از نبرد – و حمله هوایی اسرائیل – آسیب ساختاری شدیدی را به سقف تأسیسات گذرگاه اریز نشان می دهد.
حمله هلیکوپترهای آپاچی اسرائیل به داخل اسرائیل: “خودم را در دوراهی می بینم که به چه چیزی شلیک کنم”
بر اساس گزارشی (15) که ارتش در ساعت 10:30 صبح به خبرگزاری اسرائیلی ماکو داده است، «بیشتر نیروهای [فلسطینی] از موج اولیه تهاجم، منطقه را به مقصد غزه ترک کرده بودند». اما با فروپاشی سریع بخش غزه ارتش اسرائیل، غارتگران، ناظران عادی و چریک‌های سطح پایین که لزوماً تحت فرماندهی حماس نبودند، آزادانه به اسرائیل سرازیر شدند.
ماکو گزارش داد تا این لحظه، دو اسکادران هلیکوپتر آپاچی اسرائیل 8 فروند هلیکوپتر در هوا داشتند و تقریباً هیچ اطلاعاتی برای کمک به تصمیم گیری سرنوشت ساز وجود نداشت. اسکادران ها تا ظهر به قدرت کامل نرسیدند.
در حالی که موج نفوذ از غزه باعث هرج و مرج در زمین شد، خلبانان اسراییلی به صورت درهم و برهم، جنجالی از شلیک های موشکی و مسلسل به راه انداختند: خلبانان آپاچی شهادت می دهند که مقدار زیادی مهمات شلیک کردند، شکم هلیکوپتر را در چند دقیقه خالی می کردند، پرواز می کردند تا دوباره مسلح شوند و بارها و بارها به هوا بازگشتند. اما این کمکی نکرد و آنها آن را درک می کنند.
به نظر می رسد هلیکوپترهای آپاچی روی وسایل نقلیه ای که از جشنواره موسیقی الکترونیک نوا و کیبوتس های مجاور به غزه باز می گردند، متمرکز شده اند. آنها به خودروهایی حمله کرده اند که معلوم است اسرای اسرائیلی می توانسته اند داخل آن باشند. آنها همچنین به سوی افراد غیرمسلح در حال خروج از خودروها یا پیاده در زمینهای حاشیه غزه تیراندازی کردند.
یکی از خلبانان آپاچی در مصاحبه (16) با شبکه خبری ماکو اسرائیل، در مورد این معضل پر پیچ و خم که آیا به مردم و خودروهایی که به غزه باز می گردند شلیک شود یا خیر، اطلاعاتی را منعکس کرده است. او می دانست که ممکن است بسیاری از آن وسایل نقلیه اسیر اسرائیلی داشته باشند. اما او تصمیم گرفت به هر حال آتش باز کند. خلبان گفت: «من چنین اهدافی را انتخاب می‌کنم، جایی که به خودم می‌گویم احتمال تیراندازی من در اینجا به گروگان‌ها نیز کم است.» با این حال، او اعتراف کرد که قضاوت او “100٪ نبود.”
فرمانده یگان آپاچی، سرهنگ دوم، در گزارشی جداگانه (17) به ماکو گفت: «می فهمم که باید اینجا و به سرعت تیراندازی کنیم.» “تیراندازی به مردم در قلمرو ما – این چیزی است که هرگز فکر نمی کردم انجام دهم.”
سرهنگ آ، یک خلبان ذخیره در همان واحد، آنرا سردرگمی مه آلود توصیف کرد: “خودم را در دوراهی می بینم که به چه چیزی شلیک کنم، زیرا تعداد آنها بسیار زیاد است.”
گزارشی در مورد اسکادران آپاچی توسط روزنامه اسرائیلی یدیعوت آهارانوت Yedioth Aharanoth اشاره می‌کند که «خلبانان متوجه شدند که در پاسگاه‌ها و شهرک‌های اشغالی تشخیص اینکه چه کسی یک تروریست و چه کسی یک سرباز یا غیرنظامی است، دشواری زیادی وجود دارد. سرعت آتش در برابر هزاران تروریست در ابتدا بسیار زیاد بود و تنها در یک نقطه خاص خلبانان شروع به کاهش سرعت حملات و انتخاب دقیق اهداف کردند.»
یکی از فرماندهان اسکادران به ماکو توضیح داد که چگونه نزدیک بود به خانه یک خانواده اسرائیلی که توسط شبه نظامیان حماس اشغال شده بود حمله کند و در کنار آن با گلوله های توپ شلیک کرد. خلبان به یاد می آورد: «نیروهای ما هنوز وقت نکرده بودند که به این شهرک برسند، و موشک های من که تسلیحات دقیق تر است، در آنجا تمام شده است.»
در حالی که خانواده در یک پناهگاه بمب مستحکم بودند، خلبان «تصمیم گرفت یک توپ را در 30 متری این خانه شلیک کند، تصمیمی بسیار دشوار. تیراندازی می کنم تا اگر آنها در حال حاضر آنجا هستند، صدای بمب های داخل خانه را بشنوند، بفهمند که آنجا هستند و به این امید که از آن خانه خارج شوند. راستش را هم می گویم، به ذهنم خطور کرد که دارم به خانه شلیک می کنم.»
در نهایت، خلبانان هلیکوپتر اسرائیلی تاکتیک‌های هوشمندانه حماس را به دلیل ناتوانی آنها در تمایز بین شبه‌نظامیان مسلح و غیرجنگجویان اسرائیلی مقصر دانستند. یدیعوت آهارانوت مدعی شد: «به نظر می رسد ارتش حماس عمدا کار را برای خلبانان هلیکوپتر و اپراتورهای پهپادها سخت کرده است.»
به نوشته این روزنامه اسرائیلی، «مشخص شد که در آخرین جلسات توجیهی از نیروهای متجاوز خواسته شد که به آرامی وارد شهرک‌ها و پاسگاه‌ها یا درون آنها شوند و تحت هیچ شرایطی فرار نکنند تا خلبان‌ها آنها را اسرائیلی تصور کنند. این فریب برای مدت قابل توجهی کار کرد، تا زمانی که خلبانان آپاچی متوجه شدند که باید تمام محدودیت ها را نادیده بگیرند. فقط حدود ساعت 9 صبح بود که برخی از آنها بدون اجازه مقامات مافوق شروع به سمپاشی توپ به تروریست ها کردند.»
و بنابراین، بدون هیچ گونه اطلاعات یا توانایی تشخیص فلسطینی و اسرائیلی، خلبانان خشم آتش توپ و موشک را به سمت مناطق اسرائیلی زیرپایشان شلیک کردند.
ارتش اسرائیل “همه از جمله گروگان ها را از بین برد” و گلوله های تانک را به خانه های کیبوتس شلیک کرد.
عکس‌های پس از جنگ در کیبوتس‌هایی مانند بئری – و بمباران اسرائیل به این جوامع – آوار و خانه‌های سوخته شده را نشان می‌دهد که شبیه پیامدهای حملات تانک و توپخانه اسرائیل در داخل غزه است. همانطور که تووال اسکاپا، هماهنگ کننده امنیتی در کیبوتز بئری، به هاآرتص گفت، فرماندهان ارتش اسرائیل دستور «گلوله باران منازل مسکونی را به منظور از بین بردن تروریست‌ها و گروگان‌ها» صادر کرده‌اند.
یاسمین پورات، یکی از شرکت کنندگان جشنواره موسیقی نوا که به کیبوتز بئری گریخت، به رادیو اسرائیل گفت (18) که وقتی نیروهای ویژه اسرائیلی در جریان یک گروگانگیری وارد شدند، “آنها همه، از جمله گروگان ها را از بین بردند، زیرا تیراندازی متقابل بسیار بسیار شدیدی وجود داشت.”
پورات ادامه داد: «پس از تیراندازی جنون آمیز، دو گلوله تانک به داخل خانه شلیک شد. این یک خانه کوچک کیبوتس است، هیچ چیز بزرگی نیست.»
خانه‌های ویران‌شده در کیبوتز بئری در پی درگیری‌های 7 اکتبر، که شامل گلوله باران منازل مسکونی توسط تانک‌های اسرائیلی بود:
ویدئویی که توسط حساب تلگرامی اسرائیل ساوت ریسپندرز(19) منتشر شده است، اجساد اسرائیلی‌ها را نشان می‌دهد که در زیر آوار خانه‌ای که در اثر انفجار قوی منفجره تخریب شده است – احتمالاً یک گلوله تانک – کشف شده‌اند. روزنامه راستگرای نیویورک پست گزارشی (20) در مورد حادثه مشابهی درباره جسد پسری که در زیر ویرانه های خانه اش در بئری پیدا شده بود، منتشر کرد.
پدیده اجساد سوخته که دست‌ها و قوزک‌هایشان بسته شده بود و به‌صورت گروهی زیر آوار خانه‌های ویران شده پیدا شدند، سؤالاتی را درباره آتش «دوستانه» تانک‌ها ایجاد می‌کند.
یاسمین پورات، گروگانی که از یک بن بست در بئری جان سالم به در برد، توضیح داد که چگونه شبه نظامیان حماس دستان شریک زندگی او را پشت سر او بستند. پس از اینکه یکی از فرماندهان شبه نظامی تسلیم شد و از او به عنوان سپر انسانی برای اطمینان از امنیت خود استفاده کرد، همسرش را دید که هنوز زنده روی زمین دراز کشیده است. او اظهار داشت که نیروهای امنیتی اسرائیل “بی شک” او و سایر گروگان ها را در حالی که به شبه نظامیان باقی مانده در داخل آتش گشودند، از جمله با گلوله های تانک، کشتند.
نیروهای امنیتی اسرائیل همچنین به سوی اسرائیلی های فراری که آنها را با افراد مسلح حماس اشتباه گرفته بودند، آتش گشودند. یکی از ساکنان اشکلون به نام دانیل راشیل توضیح داد که پس از فرار از جشنواره موسیقی نوا که توسط شبه نظامیان غزه مورد حمله قرار گرفت، نزدیک بود کشته شود. هنگامی که به دوربرگردان [در کیبوتس] رسیدیم، نیروهای امنیتی اسرائیل را دیدیم!» راشیل به یاد آورد. ما سرمان را پایین نگه داشتیم [زیرا] به طور خودکار می‌دانستیم که آنها به ما مشکوک می‌شوند، در یک ماشین داغان کوچک… از همان سمتی که تروریست‌ها از آنجا می‌آمدند. نیروهای ما شروع به تیراندازی به سمت ما کردند!»
او ادامه داد: «وقتی نیروهای ما به سمت ما شلیک کردند، شیشه‌های ما شکست. فقط زمانی بود که آنها به عبری فریاد زدند: “ما اسرائیلی هستیم!” که تیراندازی متوقف شد و آنها به محل امن منتقل شدند.»
از شهادت ویدئویی دانیل راشیل در 7 اکتبر:
برخی از اسرائیلی ها به اندازه راشیل خوش شانس نبودند. آدی اوهانا پس از اشتباه گرفتن با یک چریک فلسطینی در نزدیکی خانه‌اش به ضرب گلوله پلیس اسرائیل کشته شد. خواهرزاده او شکایت کرد (21): «یک مرد بی گناه به سهل انگارانه ترین شکل ممکن کشته شد.» رسانه‌های اسرائیلی اکنون مملو از گزارش‌هایی(22) هستند که نشان می‌دهد ارتش به سوی اسرائیلی‌ها تیراندازی می‌کند، حتی زمانی که از خانه‌های خود در برابر مردان مسلح فلسطینی دفاع می‌کردند(23).
آیا عکس‌های «جنایت حماس» که اکنون ناپدید شده است، مبارزان کشته شده حماس را به تصویر می‌کشد؟
در میان وحشتناک ترین ویدئوهای (24) پس از 7 اکتبر که در اکانت تلگرامی ساوث ریسپندرز نیز منتشر شده است، خودرویی پر از اجساد سوخته (در پایین) در ورودی کیبوتز بئری را نشان می دهد. دولت اسرائیل این تلفات را قربانیان اسرائیلی خشونت های سادیستی حماس معرفی کرده است. با این حال، بدنه فولادی ذوب شده و سقف فرو ریخته ماشین، و اجساد کاملاً سوخته داخل آن، نشان از اصابت مستقیم موشک هلفایر(آتش جهنم) دارد.
همچنین این احتمال وجود دارد که سرنشینان مرد این خودرو از فعالان حماس بوده باشند که پس از شکسته شدن حصارها وارد آن شده بودند. آنها همچنین ممکن است با اسرای اسرائیلی در داخل ماشین خود به غزه باز می گشتند.
به نظر می‌رسد گیلاد اردان، سفیر اسرائیل در سازمان ملل، عکس‌هایی را تبلیغ کرده است که مبارزان کشته شده حماس را در جریان غوغای 26 اکتبر (25) خود در سازمان ملل نشان می‌دهند. اردان با عصبانیت روی تریبون اشاره کرد و فریاد زد که «ما با حیوانات می‌جنگیم» قبل از اینکه کاغذی را که در آن کد QR روی آن نوشته شده بود بیرون بیاورد، «اسکن کنید تا جنایات حماس را ببینید».
وقتی ظهر آن روز کد را اسکن کردم، حدود 8 تصویر وحشتناک از اجساد سوخته و اعضای بدن سیاه شده پیدا کردم. یکی از آنها انبوهی از اجساد مرد کاملاً سوخته را نشان می‌داد که در سطل زباله انباشته شده بودند (26). آیا امدادگران و پزشکان اسرائیلی اسرائیلی های مرده یهودی را به این شکل از بین می بردند؟
به نظر می رسد تمام اسرائیلی هایی که در 7 اکتبر کشته شدند در کیسه های انفرادی جسد جمع آوری شده و به سردخانه منتقل شده اند. در همین حال، ویدئوهای متعددی که توسط اسرائیلی‌ها ضبط شده است، نشان می‌دهد (27) که آنها اجساد مردان مسلح حماس را که توسط نیروهای امنیتی کشته شده‌اند آلوده می‌کنند – آنها را برهنه می‌کنند، روی آنها ادرار می‌کنند و بدن‌هایشان را مثله می‌کنند. به نظر می رسد انداختن جسد آنها در سطل زباله بخشی از سیاست عملی سوء استفاده از جسد باشد.
درست بیش از دوازده ساعت پس از اینکه سفیر اردان عکس‌های قساوت فرضی حماس را در سازمان ملل تبلیغ کرد، فایل Google Drive (28) تنها حاوی یک ویدیوی کوتاه بود. در میان عکس های مرموز ناپدید شده، تصویر سطل زباله پر از اجساد سوخته بود. آیا به این دلیل حذف شده بود که جنگجویان حماس را نشان می داد (29) که با موشک هلیفایر (آتش جهنم) به آتش کشیده شده بودند و نه اسرائیلی هایی که توسط حماس «سوخته شده بودند؟»
گیلاد اردان، سفیر اسرائیل در سازمان ملل، 26 اکتبر. کد QR که او نمایش داده است در حال حاضر به یک اخطار 404 منتهی می شود.
تخریبی که یادآور حملات اسرائیل به غزه است
برخی از امدادگرانی که پس از 7 اکتبر به مکان‌های کشتار در جنوب اسرائیل رسیدند، گفتند که هرگز چنین تخریبی را ندیده‌اند. با این حال، برای کسانی که شاهد بمباران نوار غزه توسط اسرائیل بوده‌اند، تصاویر خانه‌های بمباران شده و خودروهای سوخته شده باید آشنا باشد.
هنگام گزارش در مورد حمله 51 روزه اسرائیل به غزه در سال 2014، در مرکز شهر غزه با یک خودروی تخریب شده مواجه شدم که متعلق به یک راننده تاکسی جوان به نام فاضل علوان بود که پس از رها کردن ناخواسته یک جنگجوی مجروح حماس در بیمارستان مجاور، توسط پهپاد اسرائیلی ترور شد. در داخل ماشین هنوز بقایای صندل علوان ذوب شده در پدال گاز دیده می شد.
در بعدازظهر روز 7 اکتبر، شهرک‌های آرام و جاده‌های بیابانی در سراسر جنوب اسرائیل سوخته و مملو از خودروهای بمباران شده‌ای بودند که بسیار شبیه خودروهای علوان بودند. آیا جنگجویان حماس با سلاح سبک واقعاً قادر به تخریب در چنین مقیاس گسترده ای بودند؟
https://twitter.com/MaxBlumenthal/status/500439274391482368
آیا دولت اسرائیل عکس های تلفات آتش دوستانه را توزیع می کند؟
در 23 اکتبر، دولت اسرائیل اعضای مطبوعات بین‌المللی را برای یک جلسه تبلیغاتی غیرقابل ثبت گرد هم آورد. به گزارش تایمز اسرائیل، در داخل یک پایگاه نظامی بسته، مقامات مطبوعات را با فیلم‌های اسناف و مجموعه‌ای از اتهامات واهی مبنی بر «صحنه‌های دلخراش قتل، شکنجه و بریدن سر از حمله حماس در 7 اکتبر» بمباران کردند.
به گزارش تایمز اسرائیل، شاید در ناراحت‌کننده‌ترین سند ارائه‌شده توسط دولت اسرائیل، خبرنگاران با ویدئویی مواجه شدند که نشان می‌دهد «جسد یک زن نیمه سوخته، با سر مثله‌شده… لباس زن مرده تا کمرش کشیده شده و زیرشلوارش درآورده شده است».
دانیل امرام، محبوب ترین وبلاگ نویس خبری خصوصی در اسرائیل، ویدئوی جسد سوخته این زن را در توییتر منتشر کرد و مدعی شد که “به او تجاوز شده و زنده زنده سوزانده شده است.”
در واقع، به نظر می رسید که زن جوان فوراً بر اثر یک انفجار قوی کشته شده است. و به نظر می رسید که او را از ماشینی که در آن نشسته بود – و احتمالاً متعلق به یک اسیر کننده از غزه بود، خارج کردند. این وسیله نقلیه به طور کامل منهدم شد و در یک میدان خاکی قرار گرفت، همانطور که بسیاری دیگر توسط هلیکوپترهای آپاچی مورد حمله قرار گرفتند. او کمی پوشیده شده بود و پاهایش را از هم باز کرده بود.
اگرچه او در جشنواره موسیقی الکترونیک نوا شرکت کرده بود، جایی که بسیاری از شرکت‌کنندگان زن با لباس‌های کم‌پوش پوشیده بودند و اندام خمیده‌اش نمونه بدنی بود که پس از مرگ سخت در ماشین نشسته بود، اما کارشناسان و مقامات اسرائیلی مدعی شدند که او مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است.
اما اتهامات تجاوز جنسی تاکنون بی اساس بوده است. میکی ادلشتاین، سخنگوی ارتش اسرائیل در نشست مطبوعاتی 23 اکتبر به خبرنگاران اصرار داشت که “ما شواهدی” دال بر تجاوز جنسی داریم، اما وقتی از او برای اثبات خواسته شد، به تایمز اسرائیل گفت: “ما نمی توانیم آن را به اشتراک بگذاریم.”
آیا این زن جوان یکی دیگر از قربانیان دستور آتش دوستانه ارتش اسرائیل بود؟ فقط یک تحقیق مستقل می تواند حقیقت را مشخص کند.
ارتش اسرائیل اسرای اسرائیلی را در غزه می کشد و از آزادی آنها گلایه می کند
در داخل غزه، جایی که حدود 200 شهروند اسرائیلی گروگان گرفته شده اند، تردیدی در مورد کشتن اسیران وجود ندارد. در 26 اکتبر، شاخه مسلح حماس موسوم به گردان های القسام اعلام کرد (30) که اسرائیل “تقریبا 50 اسیر” را در حملات موشکی کشته است.
اگر ارتش اسرائیل عمداً مناطقی را که می‌دانست اسیران در آنجا نگهداری می‌شوند را هدف قرار می‌داد، اقداماتش با دستورالعمل هانیبال اسرائیل (31) مطابقت داشت. رویه نظامی در سال 1986 پس از توافق جبرئیل ایجاد شد، معامله ای که در آن اسرائیل 1150 اسیر فلسطینی را با سه سرباز اسرائیلی مبادله کرد. پس از واکنش شدید سیاسی، ارتش اسرائیل پیش نویس دستور میدانی محرمانه ای را برای جلوگیری از آدم ربایی های آینده تهیه کرد. عملیات پیشنهادی نام خود را از ژنرال کارتاژینی گرفت که ترجیح داد به جای اسیر شدن توسط دشمن، خود را مسموم کند.
آخرین کاربرد تایید شده دستورالعمل هانیبال (32) در 1 اوت 2014 در رفح غزه صورت گرفت، زمانی که جنگجویان حماس یک افسر اسرائیلی به نام ستوان هادر گلدین را دستگیر کردند و ارتش را بر آن داشت تا بیش از 2000 بمب، موشک و گلوله (33) را در منطقه شلیک کند که به کشته شدن این سرباز به همراه بیش از 100 غیرنظامی فلسطینی انجامید.
خواه اسراییل عمداً شهروندان اسیر خود را در غزه می کشد یا نه، به طور عجیبی به آزادی فوری آنها حساسیت نشان داده است. در 22 اکتبر، پس از رد پیشنهاد حماس (34) برای آزادی 50 گروگان در ازای سوخت، اسرائیل پیشنهاد حماس برای آزادی یوچوید لیفشیتز، فعال صلح 85 ساله اسرائیلی و دوست 79 ساله او، نوریت کوپر را رد کرد.
زمانی که اسرائیل یک روز بعد با آزادی آنها موافقت کرد، ویدئویی نشان داد که لیفتشیتز با یکی از مبارزان حماس دست می دهد و در حالی که او را از غزه به بیرون اسکورت می‌کرد، به او سلام می دهد. در طی یک کنفرانس مطبوعاتی در آن روز، او رفتار انسانی از سوی ربوده‌کنندگانش را بازگو کرد.
منظره آزادی لیفشیتز به عنوان یک فاجعه پروپاگاندا (35) توسط مروج های دولت اسرائیل تلقی شد و مقامات غر می زدند که اجازه دادن به او برای صحبت علنی یک “اشتباه” بزرگ است.
ارتش اسرائیل نیز از آزادی ناگهانی او ناراضی نبود. همانطور که تایمز اسرائیل گزارش داد، «ارتش نگران است که آزادی گروگان‌های بیشتر توسط حماس می‌تواند رهبری سیاسی را به تأخیر انداختن تهاجم زمینی یا حتی توقف آن در نیمه راه سوق دهد».
درباره نویسنده : مکس بلومنتال MAX BLUMENTHAL
سردبیر
سردبیر روزنامه گری زون، مکس بلومنتال یک روزنامه نگار برنده جوایز و نویسنده چندین کتاب است، از جمله کتاب های پرفروش جمهوری خواه گومورا Republican Gomorrah، جالوت Goliath، جنگ پنجاه و یک روزه The Fifty One Day War، و مدیریت وحشیگری The Management of Savagery. او مقالات چاپی برای مجموعه ای از نشریات، بسیاری از گزارش های ویدئویی و چندین مستند از جمله کشتار غزه تولید کرده است. بلومنتال The Grayzone را در سال 2015 تأسیس کرد تا نوری ژورنالیستی بر وضعیت جنگ دائمی آمریکا و پیامدهای خطرناک داخلی آن بتاباند.
منابع مولف
3- https://www.youtube.com/watch?v=gi-ESUGUUMk
5- https://twitter.com/i24NEWS_EN/status/1717617495186567226
6- https://twitter.com/AmySpiro/status/1716438190540595696
8- https://twitter.com/sharifkouddous/status/1717598588098765299?s=46&t=srGfzJUJh3S_aCSlSJ-SWw
9- https://twitter.com/EnglishGaza/status/1715518766753145311?s=20
10- https://www.dci-palestine.org/children_in_israeli_detention
14- https://www.youtube.com/watch?v=CzEGYQGCgkk
15- https://www.mako.co.il/pzm-soldiers/Article-199bdbb03215b81026.htm
19- https://t.me/southfirstresponders/309
20- https://nypost.com/2023/10/19/body-of-israeli-boy-found-in-attic-where-he-hid-from-hamas
21- https://www.ynet.co.il/news/article/bkj2ul711t
22- https://www.maariv.co.il/news/israel/Article-1046584
24- https://t.me/southfirstresponders/149
25- https://twitter.com/giladerdan1/status/1717613255936352479
26- https://twitter.com/MyLordBebo/status/1717612538454577307
27- https://twitter.com/ireallyhateyou/status/1713533460290076817
28- https://drive.google.com/drive/folders/1MIOB52Ijnq3svbPrb-RuSsRxIR-dROdI?usp=sharing
29- https://twitter.com/MyLordBebo/status/1711824317938290740
32- https://www.newyorker.com/news/news-desk/hadar-goldin-hannibal-directive
33- https://blackfriday.amnesty.org