بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم :

وَ إِذَا سَأَلَکَ عِبَادِى عَنىّ‏ِ فَإِنىّ‏ِ قَرِیبٌ  أُجِیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ  فَلْیَسْتَجِیبُواْ لىِ وَ لْیُؤْمِنُواْ بىِ لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ(186 بقره)

و چون پرسند ترا بندگانم از من ، پس من نزدیکم ، اجابت میکنم خواندن خواننده را چون بخواند مرا ، پس باید استجابت کنند مرا ، و باید که بگروند بمن ، باشد که ایشان رشد کنند .

اساتید و معلمان گرامی ما در گذشته و حال در وصف رمضان و روزه فراوان گفتند  و نوشتند . تلاش شان مبارک ، اجرشان مستمر و دعای خیر ره جویان و رهروان رشد بدرقه راهشان باد .

با رویت هلال شعبان ، برای چند صد هزارومین بار نغمه ای را که آن همیشه  (قریب ) در گوش جان آدم ، نوح ، ابراهیم، موسی، عیسی، و در نهایت بر قلب نازنین آخرین فرستاده مقربش محمد ( سلام و درود جهان هستی بر او، بر خاندان  متقیش ، وهمه پیامبران تاریخ  باد ) زمزمه فرمود ، مجددا برای پیشوازان رمضان سروده میشود . این مقاله را به شهدا ومومنین آواره از جنگ های فرق مشرک و کافر اسلام تقدیم میکنم . به آنانی که شبهای ( القدر ) رمضان امسال را در آوارگی و دربدری از ظلم و جور خداوندان کعبه ، به زیر چادر های مشرکین ؟؟!! سپری میکنند .

رمضان تنها یک ماه نیست، رمضان تنها یک رقص تکراری اما هد ف دار کرات منظومه خورشیدی بدور یکدیگر نیست ، طواف این خانواده بدور کعبه  یکدیگر در میلیاردها سال قبل به امر پدید آورنده هستی آغاز شد . افتخار شهر رمضان به  نزول کلام ،  در این مبارک ماه سال میباشد .  معنای رشد در درک  کلام نهفته است و نه در حرکات کرات  این منظومه ، گرچه برای اجرای این رقص  شگفت انگیز و موزون ،  آهنگ بس زیبائی را نیز امر بنواختن فرموده  که نوای آرام بخش آنرا پیامبران و اولیاء راستین و مومنین  همیشه بیدار و راسخون فی العلم  و موحدین  تاریخ با گوش جان شنوا بوده و هستند  .

  آنها که ،  به زیبائی هر چه تمامتر در یافتند که :

رهبر ارکستر هستی  ، تنها وجود مبارک پدید آورنده جهان هستی میباشد . آنها یافتند که وجود لایزال حضرتش از هر عیب ونقصی مبرا ،  و او تنها خداوند لایق پرستش میباشد . و چه پرستش شان عاری از شرک بوده و هست  ، آزادی شان از دین شرک و آزادگی شان بر آنها مبارک باد .

آنان به زیبائی هر چه تما م تر دریافتند که خداوند هستی بخش، از ابتدای تاریخ تا به امروز و از امروز تا به عصر ابدیت به میمنت و مبارکی نواختن اولین سرود  ( رشد ) در اولین نورانی  شب ایجاد ( القدر ) به کارگزاران هستی و  بالاخص نیروهای فرمان بر، در زمین طرح و برنامه گردش و چرخش امور یک سال آینده را درکفه ترازوی نظم زمین وزمان و زمینی ها قرار میدهند .

 امید بر این بود که پیروان دین ( روش ) توحید ،  در هر لیله القدری در زیر لوای این دین توحیدی به وحدت برسند ؟؟!!! و با پیروی از پیام ،  و اینهمانی جستن با آن طرح و برنامه رشد ، تا قدر دیگری در نهایت صلح و برادری و برابری و آزادی و بری  از هرشرکی  در یک آرامش انسان گونه زندگی کنند ؟!

 همباوران گرامی ، در این لحظات زیبائی که هستی به استقبال  رمضان میرود  آیا از سر زمین وحی بجز فرمان شرک  ، ظلم ، کشتار و جنگ و بد بختی نوای دیگری بگوش این امت میرسد ؟؟! .

آیا بجای شنیدن بانگ اولین ( الله اکبر) ، که در هر شعبانی برای استقبال از رمضان عزیز از میان دو لب بلال حبشی از پست بام اولین مسجد گلی محمد ، در صحرای جاهلیت طنین افکند و در پس آن ، هر سال از گلدسته های مساجد (امت )  محمد در فضای دنیای مسلمانان طنین انداز میبود ، امسال غرش توپ های اطفال نا مشروع وهابیت که هیچگونه رابطه ای نه با مذهب تسنن و حتما نه با تشیع ندارد  که ، گوش جان و دل هر انسانی را تیغ  می کشد یک فاجعه نیست ؟؟!!. آیا این یک بازگشت دردناک به دوران جاهلیت نیست ؟. آنهم ۱۴۳۵ سال پس از نزول پیام وحدت انسان ؟!.

 اجازه فرمائید به پیشگاه قرآن مشرف و از حضور این کلام آرام بخش سوآل کنیم که منظور تو از ایجاد شب قدر و عطای این افتخار به چنین شبی در چه بود ، و هست ؟ .

                          بِّسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَانِ الرَّحِیمِ .

إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَیْلَهِ الْقَدْرِ(1) همانا ما (بدون دخالت اندیشه و افکار بشرى) قرآن را در یک شب خاصى- همان شب قدر- نازل کردیم . و اگر شما در پی رشد هستید ، میبایستی در هر لحظه از حیات تان قدر،این  ( القدر ) را بدانید . بدانید که : خیر شما در ، فهم و درک کلامی است که در چنین شبی بر پیامبر شما و برای شما امر به نزول فرمودم . 

وَ مَا أَدْرَئکَ مَا لَیْلَهُ الْقَدْرِ(2) چه دانایت کرد که چیست شب قدر . به عظمت ( القدر ) توجه فرمائید و چرائی تکرار آن !.

لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیرْ مِّنْ أَلْفِ شهَرٍ(3) شب قدر از هزار ماه گزیده‏تر است . به فصاحت و بلاغت کلام توجه نمائید ، خیر شما در درک پدیده ( القدر ) هست .

تَنزَّلُ الْمَلَئکَهُ وَ الرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبهِّم مِّن کلُ‏ِّ أَمْر . فرشتگان و روح در آن شب به دستور پروردگارشان، با هر فرمانى همى فرود آیند . به ارمغانی که  پیام آوران حیات ،  در این شب به شما هدیه میکنند توجه کنید ، روح = حیات = زندگی

سَلَامٌ هِىَ حَتىَ‏ مَطْلَعِ الْفَجْرِ(5 ) چه زیبا سلامی که ، در تمامی شب و تا طلوع فجر آزاد سازی انسان ادامه دارد . چه پدیده ای در طول تاریخ زندگی یک انسان زیباتر از سلام و سلامتی ، آنهم در تمامی شئون زندگی ؟. سلام بنده گونه ماهم به پیشگاه تو ، خداوند رحمت باد .

همنشینان با قرآن بر این باورند که این کلام رشد در دو نوبت ، یکبار یکجا برقلب نازنین رسول عزیز ، بعنوان آگاهی از یک رابطه بسیار عمیق و دو جانبه بین خالق  ، و مخلوق ،  و نشاء بذر توان پذیرش تدریجی پیام در مدت ۲۳ سال  جهت چگونگی آفرینش هستی از ابتدا تا به عصر ابدیت و ایجاد ( القدر ) = با برنامه ریزی و مدیریت این طًرح  در یک سال آینده ، برای موجودی بنام انسان نازل شده .  مجددا تکرار میکنم : در نهایت او تنها دانای مطلق میباشد .

آنچه منظور این کوتاه قلم ، دست  و پا شکسته است ،  بررسی کاربرد هر زمانی کلمه ( القدر) و چرائی این تکرار و رهنمود انسان به خدا راه ، رشد میباشد . ما تنها در تقرب به او رشد خواهیم کرد . و نه سر سپردگی و تعظیم و تکریم از خداوندان شرک . قدر هر ساله ما ، در ادامه اولین ( القدر ) آفرینش است ، قدرش را بدانیم . 

آنچنان که از آیه دوم سوره بقره ( ذالک الکتاب )  و دیگر آیات در همین رابطه بر میآید ، نشانگر این حقیقت هست که  ، قرآن ما بر گرفته و نازل شده ( منظور نزول ، قابل فهم شدن برای ماست ) از اصل کتاب آفرینش میباشد .

و اما ( القدر ) چیست ؟ و چگونه کاربردی در زندگی روزمره هر انسانی ، باهر باوری  میتواند داشته باشد . و همچنین رابطه بین آیه قربت خداوند با بندگانش و این سوره درچیست ؟ .

 در آیه قربت ، خداوند چنین میفرماید : چون پرسند ترا بندگانم از من ، پس من نزدیکم ، اجابت میکنم خواندن خواننده را چون بخواند مرا ، پس باید استجابت کنند مرا ، و باید که بگروند بمن ، باشد که ایشان رشد کنند.

. وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ- با پذیرش ” واو ” عطف بر ایات قبل ، چنین نتیجه میگیریم که روزه داران در رمضان بحدی خود را به خداوند نزدیک میدانند که : به قول مرحوم ، جناب طالقانی ” پیش از قرب شهود او را میجویند ”  چقدر زیباست که یک انسان در طول این ماه به چنین مرحله ای از عاشقی برسد که ، از خداوند طلب تشرف به حضور میکند .

معلم پرتوی از قرآن چنین ادامه میدهد ” و اذا سئلک عبادى- عنى- آن گاه و در چنان حالى که بندگان من- که خود را از هر بندى آزاد کرده و بنده من شده‏اند- از تو جویاى من میشوند- همان را که پس از گذشت دوره فطرت گم کرده و در ایام تکمیل روزه بجستجوى او میباشند- فانى قریب، بدون فاصله: «قل!»”

 پس  شرط اول برداشتن فاصله است ، اما کی باید این فاصله را بردارد  ؟ چون خداوند که میفرماید   فَإِنِّی قَرِیبٌ  ،  آیا او آنقدر به ما نزدیک هست که ما تقاضای رویت کنیم ؟؟!! .طالقانی که خود به چنین مرحله ای رسیده بود میگوید :  بشرط آنکه بنده جوینده ، یکسر باو روى آورد و فاصله‏هاى فکرى و نفسى را از میان بردارد: أُجِیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ-.

معناى اصلى و لغوى «جاب ، اجاب» قطع راه و برداشتن فاصله است. برآوردن حاجت یا رفع گرفتارى نمودارى از نشان دادن روى اجابت کننده است. نه مفهوم لغوى آن.

ضمیر متکلم و مستتر «اذا دعان- دعانى» اشعار به از خود گذشتن و مستغرق شدن در مدعو دارد ” .  راستی غرق باید شد ؟ و در چه ؟ .

 دکتر آلکسیس کارل که راز دعا را دریافته، در مقاله نیایش (ترجمه دکتر على شریعتى) میگوید: «چنین بنظر میرسد که نیایش کشش روح است بسوى کانون غیر مادى جهان …

ناله مضطربانه و طلب یارى و استعانت و گاهى یک حالت کشف و شهود روشن و آرام درونى و مستمر و دورتر از اقلیم همه محسوسات بعبارت دیگر پرواز روح است بسوى خدا و یا حالت پرستش عاشقانه ایست نسبت به آن مبدائى که معجزه حیات از او سرزده است و بالآخره نیایش نمودار کوشش انسان است براى ارتباط با آن وجود نامرئى آفریدگار همه هستى، عقل کل، قدرت مطلق، خیر مطلق …» و نیز میگوید: «بى شک انجام خواست خدا عبارت است از پیروى قوانین حیات ،  قوانینى که در تار و پود ما، خون ما و روح ما ثبت شده است»-

لعلهم یرشدون- فراهم شدن زمینه رشد گرایى، محصول نهایى دعاء و استجابت خدا و ایمان کامل است و باز شدن افق دعاء در پى کمال روزه و تکبیر و شکر مى‏باشد

و اما ، القدر و شبی که ، این همه خیر بر زمین و زمینی ها ارزانی میشود . قدر: مصدر: اندازه، بیک اندازه بودن دو چیز با یکدیگر، توانایى، قوه، احترام، بى‏نیازى .

 اگر به این معنا ی ” به اندازه بودن دو چیز ”  تفکر بیشتری داشته باشیم ، آیا یکی از درسهای شب قدر، ترسیم ترا زوئی با دو کفه نیست ؟  ترازو برای چیست ؟ مگر ،نه که برای اندازه گیری ست ؟ ، پس ما خود ترسیم کننده نقشه راه یک سال آینده زندگیمان ، آنهم در تمامی شئون آن هستیم ، نیستیم ؟ !. پس تقصیر ها را به گردن هیچ کس، حتی خداوند هم نمیتوانیم بیندازیم !! .  و اکنون خوب توجه کنید که خداوند ، همین خداوند بسیار نزدیک به ما در مورد هدایای شب قدر چه میفرماید ؟

تَنزَّلُ الْمَلَئکَهُ وَ الرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبهِّم مِّن کلُ‏ِّ أَمْر . فرشتگان و روح در آن شب به دستور پروردگارشان، با هر فرمانى همى فرود آیند . در این آیه ۷ تا مورد بسیار کلیدی را خداوند مطرح میفرماید .

۱- حتمی بودن نزول . ۲- حتمی این امر توسط ملائکه ( کارگزاران ) او انجام میشود . ۳- این کارگزاران حامل چه نعمتی از جانب او هستند ؟ ” روح ” ، خوب توجه فرمائید ، روح تنها و تنها در اختیار آن قادر مطلق میباشد ، که آن را هم برای ما نازل میفرماید . ۴- این روح باعظمت تنها با اجازه و اذن او نزول میکند .۵- با اجازه  ” ربهم ” پس باتوجه به معنای رب = با اداره کننده ، مدیر ، خداوند در این جا بحث الاهیات   نمیکند ! که این نزول تنها برای پرستندگان من ، باورمندان به وجود مبارک من هست ، شامل تمامی موجودات هست ،چرا ؟ ۶- من کل ، کل چی ؟ ۷- تمامی امور ، آنهم در کل نظام هستی ! .

اکنون سوآلی که پیش روی این امت بیگانه با قرآن گذاشته میشود این هست که ، آیا ، این همه جنایت که امروز به امر اطفال نامشروع وهابیت ، که هیچگونه سنخیتی نه با مذهب تسنن و البته نه با مذهب تشیع ،ندارند بر این همه انسان بیگناه روا میرود ، چه رابطه ای و قربتی با  آن خداوند قریب ، دارد ؟ . اصولا این قوم به چنین خداوند رحمانی باور دارند ؟ که بنام او و ذکر نام مبارک او به هیچ موجودی از صغیر و کبیر ، زن و مرد، با دین و بی دین رحم نمیکنند ، و همه را از دم تیغ جهل و جهالت و بی خدائی می گذرانند ؟ .

  پناه بردن به مذهب  شرک و پرستش  خداوندان مستبد و جلادان  انسان و انسانیت  ، سرنوشتی بجز سوختن این همه انسان بی گناه در آتش فرقه ای ببار نخواهد آورد . نگاه کنید به وضعیت امروز اسلام و مسلمانان  در کشورهای به اصطلاح اسلامی !! . چقدر جای خداوند رحمت در این سرزمین های نفرین شده خالیست !! .

یارب، در پس این همه جنایت ، بندگان تو از یکدیگر میپرسند : پس خدا کجاست ؟ و چه کارست ؟ !

میخواستم از آنها دعوت کنم که : به قرآن مراجعه کنند !! دیدم کتاب تو را نیز سوزانده اند . میخواستم نفرینشان کنم ، دیدم ، آمین گوئی پشت سرم نیست، میخواستم دعایشان کنم ، دیدم دستهاشان را بسوی خداوندان خود ساخته ، و جبار  خویش دراز کرده اند ! پرسیدم خدایشان کیست ؟ گفتند …………نداریم .

رب رحمان ،ترا به قربتت سوگند میدهم ، بیدارمان کن ، به هر قیمتی ! .

یارب ، با شنیدن بانگ فرا رسیدن  هر رمضان بیاد اولین ملاقاتمان که در چهار دیواری قلبم در آن شب زیبای ( القدر ) بوقوع پیوست می افتم ، هنوزتازگی صدای آن  خنده های تو که در گوش جانم  طنین افکند را بخوبی میشنوم ،چقدر آرامش دهنده است .

خداوند رحمت ، نمیدانم میدانستی که باورمندان راستین تو در رمضان امسال ،بفرمان خداوندان کعبه ابراهیم با خون عزیزانشان درغربت  از تو، وضوی تقرب میگیرند ؟؟!! . دردناکه ؟ نه ؟؟!!. من یک بار دیگر پیام قربت ترا برایشان میفرستم ، شاید تا دیر نشده باز گردند ؟؟!!. 

و چون پرسند ترا بندگانم از من ، پس من نزدیکم ، اجابت میکنم خواندن خواننده را چون بخواند مرا ، پس باید استجابت کنند مرا ، و باید که بگروند بمن ، باشد که ایشان رشد کنند .

۱۸ جولای ۲۰۱۴ ، شعبان ۱۴۳۵ در استقبال خونین ترین رمضان تاریخ .

ایالت کالیفرنیا ، آمریکا . شما متوانید این مقاله را در سایت naderentezam.com مطالعه فرمائید . بیاد داشته باشید که پیک naderentezam@gmail.com همیشه در انتظار رساندن ارشادات گرامی شماست . بامید تقرب به او . نادر انتظام .