انقلاب اسلامی در هجرت: در نظامهای استبدادی از مجازات اعدام که مصداق بارز قتل دولتی است به عنوان ابزاری برای سرکوب استفاده می شود. بنا بر گزارش های سازمانهای مدافع حقوق بشر ، نظام ولایت مطلقه فقیه در رده بندی اجرای حکم غیر انسانی و خلاف حقوق اعدام در رتبه های نخست قرار دارد. از آنجا که اعدام ،مجازاتی غیر قابل جبران است باید لغو شود. مخالفت همگانی با اعدام تحت هر عنوان و کوشش برای لغو آن از ضروریات رسیدن به یک جامعه مدنی حقوند است.
نهادهای حقوق بشری کردهای ایران گزارش داده‌اند که قوه قضائیه حکم اعدام خسرو بشارت زندانی سُنی کرد را پس از ۱۴ سال حبس، چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ (۱۵ مه ۲۰۲۴) در زندان گوهردشت به اجرا درآورد. همزمان گزارش‌ها حاکی از اعدام دست‌کم پنج زندانی دیگر در کرج و ایلام است.
خسرو بشارت ششمین نفری است که در ارتباط با یک پرونده که هفت متهم داشت اعدام می‌شود.
دادگاه انقلاب تهران انور خضری، ایوب کریمی، داود عبداللهی، فرهاد سلیمی، قاسم آبسته، کامران شیخه و خسرو بشارت را به اعدام محکوم کرده بود.
آنها به عضویت در یک «گروه سلفی» و مشارکت در قتل امام جماعت مسجد خلفای راشدین مهاباد متهم شده و به اعدام محکوم شده بودند. این زندانیان بعدتر در نامه‌ها و تماس‌هایشان با بیرون زندان این اتهام‌ها را رد کرده بودند.
آنها نزدیک به ۱۵ سال قبل بازداشت شدند و ماه‌ها در اداره اطلاعات ارومیه در استان آذربایجان غربی محبوس بودند، جایی که بارها گزارش‌هایی از بدرفتاری و شکنجه دستگیرشدگان در آن منتشر شده است.
۱۳ اردیبهشت امسال گزارش شد که پس از اعدام انور خضری پنجمین زندانی کرد این پرونده، خسرو بشارت هم به سلول انفرادی منتقل شده است. انور خضری هم‌پرونده و هم، پسرعمه خسرو بشارت بود.
از آن زمان، نهادها و فعالان حقوق بشر بارها نسبت به قریب‌الوقوع بودن اعدام آقای بشارت هشدار داده بودند.
داوود عبداللهی، ایوب کریمی، قاسم آبسته و فرهاد سلیمی، چهار متهم دیگر این پرونده هم سال ۱۴٠٢ خورشیدی اعدام شدند.
نهادهای حقوق بشری هشدار داده‌اند که کامران شخیه هفتمین متهم این پرونده هم در خطر اعدام است.
در همین حال شبکه حقوق بشر کردستان گزارش داد که بامداد روز چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت، در زندان قزل‌حصار کرج حکم اعدام سه زندانی به نام‌های سیروس حیات‌بینی، محمد کریم فاضلی و محمدرضا رحیم‌پور در ارتباط با جرایم مرتبط با مواد مخدر به اجرا در آمده است.
این نهاد حقوق بشری می‌گوید بامداد روز سه‌شنبه ۲۵ اردیبهشت هم فرخ‌خان محمدی و رضا غلام حسینی به اتهام «قتل عمد» در زندان مرکزی ایلام اعدام شدند.
پروندهای پر ابهام؛ درباره قتل عبدالرحیم تینا چه می‌دانیم؟
در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۷ عبدالرحیم تینا، امام جماعت مسجد خلفای راشدین مهاباد به دست افراد ناشناس کشته شد.
یک سال بعد از این واقعه ایوب کریمی و شش نفر دیگر به اتهام دست داشتن در قتل او بازداشت شدند.
عفو بین‌الملل در گزارشی درباره این پرونده نوشت: «این هفت نفر در یک محاکمه بسیار ناعادلانه که با ادعای شکنجه و بدرفتاری با متهمام همراه بود به “فساد فی الارض” محکوم شدند و برای آنها حکم اعدام صادر شد.»
بنابر اعلام عفو بین‌الملل در جریان محاکمه رئیس دادگاه حتی اجازه نداد وکیل متهمان صحبت کند.
هه‌نگاو در گزارشی نوشت که خسرو بشارت در یک فرایند قضایی «غیر شفاف، ناعادلانه و غیرقانونی» به اعدام محکوم شده بود.
بعدتر انور خضری، کامران شیخه و خسرو بشارت به زیر گرفتن و کشتن یک مرد متهم شدند که این اتهام را هم رد کردند.
این سه در نامه‌های سرگشاده‌ای گفتند که ماموران وزارت اطلاعات مکررا آنها را در جریان بازجویی شکنجه کرده‌اند و از آنها «اعتراف اجباری» گرفته‌اند.
آویزان شدن از سقف، ضرب، اعدام‌های ساختگی، محرومیت از خواب و شکنجه روانی از جمله مواردی است که آنها ذکر کردند.
بنابر گزارش هه‌نگاو از روند این پرونده حکم اعدام آنها در سال ۱۳۹۴ اولین بار در دادگاه بدوی به ریاست قاضی مقیسه صادر شد اما در سال ۱۳۹۵ دیوان عالی به ریاست قاضی رازینی این حکم را نقض کرد. در سال ۱۳۹۷شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست ابوالقاسم صلواتی و به عنوان شعبه هم‌عرض بار دیگر متهمان این پرونده را به اعدام محکوم کرد.
قضات این پرونده از جمله قضاتی هستند که نهادهای حقوق بشری ایران از آنها به عنوان ناقضان حقوق بشر نام می‌برد.
در نهایت شعبه ۴۱ دیوان عالی ایران در سال ۱۳۹۸ حکم اعدام این متهمان را بار دیگر تایید کرد.
منبع: بی بی سی