حسن هاشم نژاد کارشناس زنجانی هواشناسی کوهستان یکی از ده ها امدادگر با تجربه ای بود که عصر روز یکشنبه ۳۰ اردیبهشت برای کشف بالگرد سانحه دیده دولت و سرنشینان آن به منطقه جنگلی و کوهستانی دیزمار در ورزقان اعزام شد و روایتش را برای تسنیم بازگو کرد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از زنجان، سانحه هوایی روز ۳۰ اردیبهشت که به شهادت آیتالله ابراهیم رئیسی؛ رئیس دولت مردمی، حسین امیرعبداللهیان؛ وزیر امور خارجه، مالک رحمتی؛ استاندار آذربایجان شرقی، آیت الله آلهاشم؛ امام جمعه تبریز و ۴ نفر دیگر از همراهان آنها منجر شد، علاوه بر داغ بزرگی که بر دل ایران و ایرانیان گذاشت، صحنهای از همدلی نیروهای امداد و نجات ایرانی و توانمندی آنها را برای اجرای یکی از پیچیدهترین عملیاتهای امداد و نجات کوهستانی جهان به نمایش گذاشت.
محسن هاشمنژاد؛ کارشناس هواشناسیِ کوهستان زنجان و از مدرسان رشته هواشناسی کوهستان و امداد و نجات در کشور یکی از افرادی بود که روز یکشنبه؛ ۳۰ اردیبهشت پس از اعلام خبر سانحه بالگردِ حامل رئیسجمهور، بههمراه دیگر امدادگران زنجانی به منطقه جهت تشخیص دقیق میدانی شرایط جوی اعزام شد و به کمک تیم امداد و نجات کشور شتافت تا عملیات جستوجوی بالگرد سانحهدیده در آن شرایط جوّی و کوهستانیِ سخت و پیچیده در مدتزمان کمتری صورت بگیرد.
هاشمنژاد روز حادثه را اینگونه روایت می کند:
پس از آنکه خبرهای وقوع سانحه بالگرد در فضای عمومی پیچید، امدادگران زیادی به منطقه اعزام شدند؛ از آنجا که شرایط جوّی خاصی در منطقه حاکم بود، تشخیص داده شد که فردی هم در حوزه هواشناسی به منطقه اعزام شود و از آنجا که بنده در حوزه هواشناسی کوهستان تخصص دارم، به تیم امداد و نجات هلالاحمر زنجان برای سفر به منطقه ملحق شدم.
عصر هنگام از زنجان به سمت منطقه حرکت کردیم؛ هوا گرفته و ابری بود و شرایط جوّی بهسمت ناپایداری پیش میرفت؛ تا به منطقه برسیم، شاهد بارش های پراکنده، رعد و برق های شدید، رگبار و… بودیم. تقریباً ساعت ۳ بامداد آخرین روز از اردیبهشت به منطقه رسیدیم.
از منطقه ورزقان عبور کردیم، چادرهای امداد و نجات برپا بود؛ جادههای معدنی نرم و خاکی بود و با بارش باران تبدیل به گِل و لغزنده شده بود، این شرایط حرکت خودروها را بسیار سخت و دشوار کرده بود. به این شرایط وجود شاخ و برگ درختان جنگل در مسیر و بافت پر پیچ و خم جاده را هم اضافه کنید که چقدر شرایط تردد را دشوارتر می کند.
تیمهای پهپادی هم آمده بودند:
تیم های پهپادی هم در منطقه حضور داشتند و کنار کوادکوپتر ها در حال گشت زنی بودند. حدود ساعت ۵:۳۰ تا ۶ بود که اعلام شد محل دقیق سانحه مشخص شده است. منطقه بسیار مه آلود بود و همین مه آلودگی کار را بسیار سخت تر می کرد، شیب های کوه ها و دره ها نیز تند و تیز بود و همین رفت و آمد امداد زمینی را دشوار می کرد و از سوی دیگر امکان امداد هوایی بخاطر وجود مِه وجود نداشت.
بالاخره و با تلاش بی وقفه تیمهای امدادی، بالگرد سانحه کشف شد؛ بالگردی که بهدلیل اصابت با کوه متلاشی شده بود؛ پیکر شهیدان عزیز هم پیدا شد، برخی پیکرها دارای سوختگی بودند و برخی به دلیل آسیب دیدن، ترومای سنگین و شدید مثل شکستگی داشتند.
اگر بخواهم دقیق تر بگویم، دو پیکر از شهدا سوختگی زیادی داشتند، یک پیکر نیمه سوخته و یک پیکر تروما و شکستگی های زیاد و شدیدی داشت، کادر پروازی هم بیشترین آسیب ها را دیده بودند. پیکر مطهر امام جمعه تبریز هم کمی دورتر از پیکر سایر شهدا روی زمین گل آلود پیدا شد، درحالی که بهدلیل خونریزی های داخلی به مقام رفیع شهادت رسیده بود.
پیکرهای شهدا داخل برانکارد گذاشته شد و امدادگران زنجانی چهار پیکر را به آمبولانس ها منتقل کردند. مسیر بازگشت اما به دلیل لغزندگی شدید، افزایش مه و سربالایی سخت تر از مسیر رفت بود، با این همه سرانجام و پس از ساعاتی پیکر ها منتقل و تحویل مراجع قانونی شد.
عامل جوّی میتواند عامل سانحه باشد:
نظرهای متفاوتی درباره چرایی این سانحه وجود دارد، اما بنده بعنوان هواشناس، معتقدم به دلیل وجود ناپایداری های جوّی و مه آلودگی در کوهستان در آن روز، می توان “عامل جوّی” را یکی از دلایل وقوع این سانحه دانست، از سوی دیگر از آنجا که منطقه کوهستانی و دارای شیب های تند و شکاف های بزرگی است، خلبان نمی توانسته است فرود مناسبی داشته باشد؛ البته نظر اصلی با مراجع رسمی است.