هاارتض- 2 ژوئن 2024 ترجمه: حماد شیبانی
از آنجا که بنیامین نتانیاهو از جمعه شب پیشنهاد رئیس جمهور ایالات متحده را رد کرد – در واقع، او قبلاً این کار را انجام داده است – اسرائیل، و نه فقط دادگاه کیفری بین المللی در لاهه، مجبور خواهند شد او را جنایتکار جنگی اعلام کنند. پاسخ منفی به پیشنهاد جو بایدن، به مثابه بهترین پیشنهاد در شهر، آخرین فرصت برای نجات گروگان ها، جنایت جنگی محسوب می شود.
نه گفتن به بایدن به معنای بله گفتن به خونریزی های بیهوده تر و باز هم بیهوده تر سربازان اسرائیلی و بالاتر از آن بازهم آری گفتن به کشتار تعداد بیشتری از ساکنان غزه ؛ آری به مرگ آخرین گروگان در اسارت حماس. بله به نسل کشی بله به جنگ در شمال؛ بله به اعلام اسرائیل به عنوان یک کشور منفور. آری ! اگر نتانیاهو به بایدن نه بگوید – هیچ چیز قطعی تر از این نمی تواند باشد – او به همه موارد بالا بله خواهد گفت. و کسی که همه موارد فوق را تأیید می کند باید توسط کشور خود به عنوان جنایتکار جنگی محکوم شود، مگر اینکه همه ما جنایتکار جنگی باشیم.
بین شب های جمعه و شنبه، هنوز هم می شد از این توهم لذت برد که نتانیاهو بله می گوید و جنگ پایان می یابد. پیشنهاد رئیس جمهور آمریکا، که ظاهراً پیشنهادی از سوی نتانیاهو بود، یک ترفند هنری در ترکیب آن بود، یک طرح دیپلماتیک عاقلانه برای خروج از منطقه فاجعه آمیز روابط اسرائیل و فلسطین. هرگز برنامه ای بهتر از این وجود نخواهد داشت. این آخرین فرصت را برای اسرائیل برای کنار گذاشتن این جنگ و کاهش خسارات خود می باشد.
در این کشور شنبه ها، با بیرون آمدن جنگافروزان از لانههای شبات خود به پایان میرسد. بایدن با انتخاب زمان مناسب برای ارائه طرح خود در ساعات پربیننده عصر برای اسرائیلیهای سکولار، جمعه شب، بارقهای از امید را به ما داد، امیدی که به محض ظهور ناپدید شد، با ظهور سه ستاره در آسمان اسراییل، که خبر از پایان زندگی میدهد. شبات و ادامه جنگ.
بایدن درست تشخیص داد. اسرائیل نیات پلید دارد. بایدن خواهان صلح است، اما اسرائیل خواهان جنگ است. حتی حماس در این مرحله بیش از اسرائیل خواهان صلح است. اوایل این جنگ مدتها، من باور نمیکردم که نتانیاهو تا این حد تمامی سرنوشت سیاسی خود را اینچنین با جنگ گره بزند
نتانیاهو در نگاه منی که فکر میکردم انگیزه ها و ملاحظات دیگری برای جنگ داشت. با نه گفتن به بایدن، او آخرین بقایای رفتار دولت مردانه ای را که از او انتظار می رفت را، یعنی هاله اعتدال نسبی و کلا چیزی که ما سال ها از او دیده بودیم را، تماما نابود کرد: ازجمله اینکه او هنگام اعزام ارتش و شروع جنگ، محتاط ترین و سنجیده ترین نخست وزیری که اسرائیل تا به حال داشته است.
جنگ 7 اکتبر این باور را از همان ابتدا شکست. اکنون با ادامه جنگ در حال حاضر این تصویر را برای همیشه پایان خواهد داد. ادامه جنگ نه تنها سوء ظن را در مورد انگیزه های نتانیاهو تقویت می کند، بلکه سوء ظن را در مورد شرکای او و باج گیران جناح راست نیز دامن می زند: نسل کشی چیزی است که آنها به دنبال آن هستند. هیچ بیان دیگری برای توصیف رفتار آنها وجود ندار. عطش آنها برای انتقام و خونریزی، همیشه سیری ناپذیر و بی انتهاست
اصلا نباید منتظر سخنان و اظهارات آنها بود. همان اعلامیه هایی که روز شنبه توسط ارتش اسرائیل در بیت حانون پخش شد و از آوارگانی که به خانه های ویران شده خود بازگشته بودند می خواهد تا دوباره آن خرابه ها را تخلیه و ترک کنند، پاسخ واقعی اسرائیل به طرح پرزیدنت بایدن برای پایان دادن به جنگ است. آن اعلامیه ها همچنین نشان می دهند که جنگ از این به بعد چگونه خواهد بود: چرخه ای بی پایان از مرگ و ویرانی. بعد از رفح دوباره به ابتدا برمی گردیم، به شمال نوار غزه، مانند بازی مار و پلکان (مونوپل)، اما با سنگدلی و ظلم مفرط. و از آنجا به سمت جنوب به رفح، از میان خرابه های جبالیا، و غیره، در مسیر باتلاقی گلین و غرق در خون.
چاپخانه های ارتش همچنان به چاپ اعلامیه هشدار دهنده ادامه میدهند و پناهندگان فلسطینی مانند حیواناتی که در کشتارگاه و در انتظار مرگ از این گوشه به آن گوشه جابجا خواهند شد. تا زمانی که نه سنگی در غزه روی سنگی دیگر ایستاده باشد و به قول موشه تابنکین شاعر، نه «تکه ای چوب برای آتش یا زغال برای اجاق. جایی بدون نان، آتش، آب. تنها با مشتی خاکستر».
بایدن می خواست به همه اینها پایان دهد. او خیلی وقت است که می خواهد. او فقط می خواهد، اما حتی یک کاری انجام نمی دهد. او باید به طرحی که روز جمعه ارائه کرد، یک جمله قاطع اضافه میکرد: اگر اسرائیل این طرح را رد کند، آمریکا فوراً ارائه تسلیحات به آن را متوقف خواهد کرد. بلافاصله. دقیقا! فقط بدین ترتیب می توان به این کابوس پایان داد. پایان به وحشتی که فعلاً پایانی برای آن دیده نمی شود.
برای دیدن اصل این مقاله و کامنت هایی که روی آن گذاشته شده است به این آدرس بروید
Biden Wants Peace, but Israel Wants War – Opinion – Haaretz.com