این روزها دو مقوله در عرض هم ذهن جامعه ایرانی به ویژه علاقه‌مندان به سیاست و سرزمین و میهن را گرفتار کرده است؛ مقوله نخست این است که آیا باید در انتخابات از حق رای خود استفاده کنیم یا آن را برای دوره‌های بعدی نگه داریم.

در این مقوله دو گروه اصلی خودنمایی می‌کنند؛ یک گروه باور دارند باید از حق رای استفاده کرد و اجازه نداد که روزنه‌های رو به دموکراسی بسته شود. این گروه می‌گویند برای اصلاح ساختاری اداره کشور راهی جز استفاده از صندوق رای وجود ندارد و می‌گویند اگر این راه بسته شود وضعیت اداره کشور بهتر از این نخواهد شد.

گروه دوم اما باور دارند می‌توان از حق رای ندادن استفاده کرد و با نرفتن به پای صندوق‌های رای شرایط را برای توجه بیشتر مدیران به مردم جلب کرد. گروه دوم می‌گویند رای ندادن می‌تواند روندها را گونه‌ای دیگر کند اما مقوله دوم که این روزها ذهن شهروندان را به خود مشغول کرده است درباره انتخاب یک نفر از شش کاندیدای موجود است. به این معنی که آن‌هایی که می‌خواهند از حق رای خود استفاده کنند، تردید دارند به آقای پزشکیان رای دهند و می‌گویند بهتر است به یک نفر از پنج کاندیدایی که در جناح سیاسی قرار دارد رای ‌داد.

طرفداران این گروه با استناد به سختگیری‌های پرشمار از نهادهای حکومتی بر سر راه دولت‌های‌هاشمی‌رفسنجانی، روحانی و سیدمحمد خاتمی می‌گویند اگر حتی پزشکیان رای بیاورد، نمی‌گذارند او فعالیت کارآمد داشته باشد. طرفداران رای ندادن به پزشکیان معتقدند در صورتی که پزشکیان خودش می‌گوید در چارچوب عرف و قانون اساسی و برنامه هفتم فعالیت خواهد کرد، عرف و قانون و برنامه هفتم نیز ادامه وضع موجود است.

پس بهتر است به رقبای وی رای داد. از طرف دیگر هواداران رای دادن به پزشکیان می‌گویند درست است که‌هاشمی‌رفسنجانی، خاتمی و نیز روحانی همه خواسته‌های خود را اجرایی نکردند اما هرکدام از آن‌ها مرزهای تازه‌ای برای گروه‌های سیاسی و اقشار شهروندان را جابه‌جا کردند و پزشکیان نیز می‌تواند چنین کاری کند و این یک فرصت است اما مخالفان رای دادن به تنها نماینده اصلاح‌طلب‌ها می‌گویند اگر آدمی با کارنامه و سابقه روحانی نتوانست کاری کند و پس از هشت سال با حسرت و ناکامی رفت حتی نمی‌توان تا این اندازه به پزشکیان نیز امیدوار بود. در روزهایی که در پیش داریم باید برخی الزام‌ها از سوی نهادهای حاکمیتی به شخصی مثل پزشکیان بر زبان آورده شود و شهروندانی که می‌خواهند حق رای خود را به صندوق‌ها بریزند، امیدوار کنند و ناامیدی‌ها را بزدایند. با همه این بحث‌ها اما به نظر می‌رسد شهروندان به ویژه باید به شهروندان جوان ایرانی برای آمدن پای صندوق‌های رای امتیازهای محسوس و بزرگ بدهند. ایرانیان جوان خواسته‌هایی فراتر از خواسته میانگین جامعه دارند و می‌گویند با وعده‌هایی که تاکنون شش کاندیدا داده‌اند، نمی‌توان به پای صندوق‌های رای آمد.
.
ساعت 24