حداقل ۱۰ کارگر معدن در سه ماه اول امسال جان خود را از دست داده‌اند. از ابتدای سال هفت معدن در کشور ما درگیر حادثه شده‌اند و در جدیدترین حادثه معدن شماره پنج شازند در جاده اراک-توره صبح روز یکشنبه ۲۷ خرداد جاری ریزش کرد و چهار کارگر در آن محبوس شدند که تا هنگام نوشتن این گزارش دو نفر از کارگران هنوز محبوس مانده‌اند. مسئولان هر بار وعده می‌دهند، تسلیت می‌گویند و بررسی علل حادثه را در دستورکار دستگاه‌های قضایی قرار می‌دهند. اما مسئله و راه حل آن مشخص است؛ امنیت و جان کارگران در دستور هیچ کس نیست و هر حادثه‌ای تنها برای مدت کوتاهی واکنش‌ها را برمی‌انگیزد و سپس فراموش می‌شود. واگذاری بسیاری از معادن به بخش خصوصی بدون نظارت باعث گسترش چنین حوادثی می‌شود اگرچه بخش دولتی نیز توجه درخوری به مسئله امنیت جانی، شغلی و مالی کارگران ندارد. از قدیم گفته‌اند کار در معدن سخت‌ترین شغل است، اما کارگران معدن در ایران سختی دیگری را نیز تحمل می‌کنند و آن درد مرگ است. هنوز دو کارگر معدن شازند مفقودند، اما مسئولان و مدیران و قائم مقامات وزارت‌خانه‌ها برای بازدید میدانی، سفر کرده‌اند که اگر چنین اراده‌ای برای رسیدگی به مسائل این قشر از جامعه همواره وجود داشت ما شاهد این میزان از حوادث کارگری در ایران نبودیم.عضو شورای عالی اشتغال در این باره به فراز می‌گوید که قوانین حوزه ایمنی کارگران به درستی اجرا نمی‌شود و نظارتی نیز بر آن‌ها وجود ندارد.عدم نظارت بر اجرای قوانین
سمیه گلپور عضو شورای عالی اشتغال و عضو هیئت امنای موسسه کار و تامین اجتماعی وزارت کار در این باره به روزنامه اینترنتی فراز گفت: «در ابتدا من باید به جامعه کارگری تسلیت بگویم به دلیل اتفاقی که در معدن شازند افتاده است. در حوزه ایمنی و بهداشت قوانین بسیار خوبی را داریم و بر این حوزه تاکید شده که در فضای اشتغال کارگران باید مسائل فنی و ایمنی بهداشت رعایت شود. علاوه بر آن سال گذشته به مقاوله نامه ۱۵۵ سازمان جهانی کار پیوستیم که بر اساس آن هر کسی که عنوان شغلی دارد باید در پوشش و سیطره فنی و ایمنی بهداشت قرار گیرد. با توجه به حجم بالای قوانین ملی و بین‌المللی در این حوزه واقعا شاهد چنین وقایعی بودند بسیار تاسف‌بار است. این وقایع نشئت گرفته از عدم نظارت و کمبود نظارت در حوزه اشتغال و رعایت قوانین مربوطه است».
معادن به افراد ناشایست واگذار می‌شود
او ادامه داد: «در پیگیری‌ها به ما گفته می‌شود که تذکرات لازم داده شده است در خصوص ایمنی فضای کار، اما حرف ما این است که آیا تذکر کفایت می‌کند؟ وقتی در یک معدنی اصول حفاظت ایمنی و بهداشت کار رعایت نمی‌شود و جان کارگران که با حداقل حقوق و دستمزد کار می‌کنند مهم نیست؟ بسیاری از کارگران با حداقل حقوق کار و با جان خود بازی می‌کنند. آیا کارگران شایسته آن نیستند که حداقل قوانین ایمنی بهداشت درموردشان رعایت شود؟ آیا قوه قضائیه نباید مراکز ناایمن کار را پلمب کند و صرف تذکر دادن کافی است؟ متاسفانه سیستم‌های نظارتی به درستی عمل نمی‌کنند و قوانین موجود اجرا نمی‌شود. ما متاسفانه شاهد ایثارگری‌های شغلی در کشور هستیم و وقتی یک نفر در زمان کار جان خود را از دست می‌دهد یک خانواده متلاشی می‌شود. ما نسبت به عدم نظارت متعرض هستیم و قوی‌ترین نیرو‌های کار خود را از دست می‌دهیم. اما در کشور ما نه تنها سلامت این قشر در معرض خطر قرار می‌گیرد بلکه آن‌ها جان خود را از دست می‌دهند. این نشان می‌دهد که معادن به افراد ناشایستی واگذار می‌شود و ما نسبت به این مسئله اعتراض داریم، اما صدای ما به کجا خواهید رسید؟ وقتی که ما در شورای عالی کار رسما اجازه حضور داریم، اما حرف ما اهمیتی ندارد چگونه می‌توانیم صدای اعتراض خود را بلند کنیم؟»
کارگران دیگر سیاهی‌لشکر نیستند
گلپور در آخر گفت: «آیا تا به حال یکی از نامزد‌های ریاست‌جمهوری به نمایندگان کارگری برای فهم مطالبات کارگری مراجعه کرده‌است؟ آیا نامزد‌ها صرفا به دنبال سیاهی لشکر برای رای دادن هستند؟ ما به عنوان جامعه کارگری مطالباتی داریم که یکی از آن‌ها بحث حفاظت فنی و بهداشت کار است. اما کسانی که با رای مردم وارد مجلس برای نظارت بر اجرای قوانین شده‌اند، الان به سمت حوزه اجرا رفته و این یعنی پشت پا زدن به اعتمادی که کمتر از دو ماه از آن می‌گذرد. اعضای مجلس در این چند سال چرا نظارت کافی بر اجرای قوانین نداشته‌اند؟ کارگران ما کارگران با سواد، فرهیخته و روشنی‌اند که با کارگران ۵۰ سال پیش قابل مقایسه نیستند و ما نمی‌توانیم به آن‌ها به عنوان سیاهی لشکر باز ببینیم. این گروه تعیین کننده انتخابات و جریانات سیاسی کشوراند. اینکه در این ایام به دلیل عدم نظارت شاهد مرگ خاموش کارگران باشیم نشان می‌دهد سالی که نکوست از بهارش پیداست. اگر نامزد‌ها به دنبال اعتماد فضای کارگری هستند به بدنه کارگری احترام بگذارند، مطالبات را بشنوند، در مورد مطالبات برنامه بدهند و اجازه دهند که کارگران کشور انتخاب کنند کدام از نامزد‌ها بهترین برنامه را دارد».