مرگ ابراهیم رئیسی، در اثر سقوط بالگرد، رژیم حاکم در ایران را مجبور به برگزاری یک انتخابات ریاست جمهوری زودهنگام و نمایشی در هشتم تیر ۱۴۰۳ کرده است. جمهوری اسلامی بدین سان، بار دیگر، مضحکه ای را به نام «انتخابات» برگزار می کند. «انتخاباتی» که تهی از هر گونه تشابه با یک انتخابات واقعی، آزاد، پلورالیستی، دموکراتیک و متعارف در جهان مدرن امروزی است. «انتخاباتی» که تنها و تنها هدفش، «مشروعیت بخشی» به یک سیستم دیکتاتوری، تئوکراتیک، مرگ آفرین و ضد بشری است.
شورای نگهبان انتصابی از میان حدود ۸۰ نفر کاندیدای ثبت نام کرده، صلاحیت شش نفر را مطابق سلیقه خود و در راستای امیال ولی فقیه تأیید کرده است. اینان همگی از عوامل و مهر ه‌های گوش به فرمان سیستم جمهوری اسلامی در جهت بقاء و استمرار آن می باشند. از این رو، شرکت در این «انتخابات» و به کرسی نشاندن یکی از ۶ کاندیدای پیرو ولایت فقیه و سیستم حاکم، هیچ اثری مثبت در بهبود اوضاع فاجعه بار امروز جامعه ی ایران نخواهد داشت.
در چنین شرایطی:
ما این “انتخابات” را، همانند انتخابات ۴۴ سال گذشته، دموکراتیک و آزاد ندانسته، شرکت در آن را تأیید سیاست های ضد مردمی جمهوری اسلامی می دانیم.
ما از اعتراضات مردمی در ایران علیه انتخابات غیر دموکراتیک و مدیریت شده و نیز از اعلام سریع و قاطع نرفتن آنان به پای صندوق های رأی پشتیبانی می کنیم.
ما به عنوان بخشی از اپوزیسیون آزادی خواه، دموکرات، جمهوری خواه و لائیک، هم صدا با صفوف گسترده مردم به این انتخابات فرمایشی نه میگوییم، بویژه که زنان چون نیمی از جامعه، پیشاپیش از حق نامزدی و انتخاب شدن برای ریاست جمهوری محرومند. ما بر این باوریم که قانون اساسی حکومت اسلامی ایران ضد دموکراتیک و انتخابات های آن همواره مردود و منافی آزادی های اساسی و حقوق بشر بوده است. انتخابات باید در شرایطی آزاد و بدور از هرگونه تبعیض، از جمله تبعیض جنسیتی نسبت به زنان، در پلورالیسم، آزادی و برابری انجام پذیرد، امری که در چارچوب سیستم اسلامی و دین سالاری حاکم در ایران فاقد هر گونه امکان تحقق است.
جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران ضمن افشای کلیت نظام اسلامی و دیکتاتوری ایران و تأکید بر ضرورت استقرار حکومتی مبتنی بر جمهوری، دموکراسی، جدایی دولت و دین (لائیسیته)، از انتخابات آزادی دفاع می‌کند که در آن، تمامی اصول و موازین منشور جهانی حقوق بشر و میثاق های وابسته به آن، حقوق زنان (برابری زن و مرد)، اقلیت های دینی، عقیدتی و اقوام رعایت شوند و مردمان صرف نظر از جنسیت، قومیت، اصل و نسب، زبان، زادگاه، و منشاء عقیده و ایمان، باورهای مذهبی یا غیر مذهبی و عقاید سیاسی، از حقوق برابر برخوردار باشند.
تحریم فعال مضحکه هشتم تیر ۱۴۰۳ می تواند به مثابۀ اعتراضی مدنی و مسالمت آمیز، به رشد سازماندهی آزادی خواهان و توسعه فرهنگ دموکراتیک در جامعه ایران یاری رساند. به باور ما تنها با سازماندهی جامعه مدنی، با برپایی جنبش های اجتماعی، با سراسری شدن و اعتلای اعتراضات و مبارزات مردمی است که می توان شرایط ایجاد تغییرات بنیادین در جامعه ایران را فراهم نمود.
جنبش جمهوری‌خواهان دموکرات و لائیک ایران
۲ تیر ۱۴۰۲- ۲۲ ژوئن ۲۰۲۴