در دهه‌ های اخیر “کشتیبان را سیاستی دیگر” آمده است، نمایندگان سیاسی قدرت‌های بزرگ جهان بیش از هر زمان دیگر عوامل و دست نشاندگان صاحبان سرمایه بوده و منافع سرمایه داری را به حقوق ملت ها ترجیح داده اند.  این حکومت های دست نشانده و دلال که سیاست هاشان بر خرید کالای ساخت جهان سرمایه داری استوار است به بهانه ی تحریم ها تولیدات و تسلیحات کشورهای دیگر را به بهایی بسیار گزاف خریده و به هزینه ی ملت و کشور خود به مصرف می رسانند. متأسفانه اینان یعنی دلال ها و اربابان خارجی شان  به نام حقوق بشر و دموکراسی در امورداخلی کشورهای دیگر دخالت کرده فجایع انسانی ببار آورده اند و هنگامی که فضاحت سیاست های فاجعه بارشان آشکار می شود هیچ مرجع جهانی وجود ندارد که آنها را مورد استیضاح و موآخذه قراردهد تا شاید از تکرار آنچه که در دهه‌های گذشته در جهان و به ویژه در خاورمیانه به دست افرادی همچون جورج دبلیو بوش وهم پیمان‌های اروپایی‌اش انجام گرفت، کاسته شود.

 

امروز مردم جهان شاهد فاجعه ای دیگر در خاورمیانه هستند. درسال های اخیر قدرت‌های چپاول گری که حکومت های لیبی وعراق و سوریه را برای دست یافتن به ثروت‌های این کشورها تا دندان مسلح کرده بودند با سوار شدن بر جنبش‌های ضد دیکتاتوری این توده ها نهضت آنان را به بیراهه کشانیدند تا باز برگرده این ملت‌ها سوار‌شوند. امروز همان کشورها به همراه قدرت‌های ارتجاعی خاورمیانه‌ چون عربستان سعودی،اسرائیل، قطر، امارات و همچنین ترکیه دست در دست نیروی ارتجاعی، داعش را ساختند و پرداختند تا این پدیده جنایتکار با به بازی گرفتن باورهای دینی مردم پرچم دژخوئی و پلیدی را در بخشی از شهرهای خاورمیانه به اهتزاز درآورده و مردم بی گناه، از کودک تا سالخورده، از زن تا مرد را آواره و بی خانمان کند.

 

با اینکه جمهوری اسلامی ایران و داعش درهدف تسخیر قدرت با هم در رقابت و حتی در خصومت هستند، اما سیاست این دو از یک منش، همانا یکه تازی واعمال هژمونی مذهبی و قیم مردم بودن و در کنش، با حذف کامل و کشتار مخالفان وسوء استفاده از دین و اعتقادات مردم برای استقرار استبداد خود نشأت می گیرد. براستی آنچه را که خمینی و ولایت فقیه و جمهوری اسلامی در این سی و پنج سال، از نخستین تیرباران های فردای انقلاب و کشتار های سال شصت و اعدام های دستجمعی سال شصت و هفت و قتل های زنجیره ای تا سرکوب سال هشتاد و هشت و بدار آویختن های روزمره مردم،  بر سر ملت ایران آوردند “اندیشه راهنمای” داعش را ساختند و برآن بربریت و بی فرهنگی افزوده شد.

 

اگر چه در اثر خشونت و رفتار غیرانسانی، داعش برخی از شهرهای سوریه و عراق را با بهانه ی مذهبی، بدون مقاومت چندانی به تسخیر خود درآورد، اما زنان و مردان رزمنده کوبانی با امکانات محدود و تحمل تلفات جانی و مالی بیش از یک ماه است که در برابر تجاوز نفرات خونخوار داعش مقاومت می کنند. در این میان سیاست ناتو و ترکیه در کمک رسانی به کوبانی نه شایسته مبارزان حماسه آفرین کوبانی بلکه شایسته همان قدرقدرت هاست: به نهایت خفت بار. تا جائی که حتی ترکیه، حمایت از نیروهای قتاله داعش را بر حمایت از مردم مبارز و زجر کشیده ی بومی کرد ترجیح می دهد.

 

همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران مدافع تمامی حقوق مردم بوده و هیچگونه مشروعیتی مردمی و ملی و حقوقی، نه برای داعش و نه برای جمهوری اسلامی قائل نیست. 

 

همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران همه قدرت هائی که درگذشته بطور مستقیم یا غیرمستقیم، زمینه ساز پیدایش داعش بودند را موظف می داند بی درنگ کلیه کمک های خود به این گروه را قطع و نسبت به خنثی نمودن تمامی تجهیزات و تسلیحات جنگی که در اختیار داعش قرارداده اند وارد عمل شوند.

 

از نظر همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران شایسته آن است که  تمامی کشورهای جهان نه تنها هیچ رابطه ای با داعش برقرار نکنند، بلکه سازمان ملل متحد به نمایندگی از جامعه جهانی همه امکانات مالی و تجاری این گروه را بهر شکل مقدور، تصرف و خنثی کند.

 

همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران از مقاومت مردم کوبانی حمایت و سیاست ترکیه در قبال کردها در ارتباط با کوبانی را غیر انسانی دانسته و آنرا محکوم می کند.

 

همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران مخالف دخالت نظامی مستقیم قدرت ها در منطقه است، اما همه گونه مساعدت مقطعی و بدون تعهد و تحت فرمان و مدیریت و کنترل سازمان ملل متحد به همه کسانی که با داعش نبرد می کنند را تا سرکوب کامل و نهائی داعش ضروری می داند. درعین حال اصرار دارد یادآوری کند که گروه هایی مانند داعش با جنگ و لشکرکشی از بین نمی روند، بلکه تنها در روند دمکراسی و مشارکت مردم در امور و سرنوشت خود است که می توان با اینگونه گروهها مبارزه کرد و توان و زمینه ی رشد آنها را در جامعه برچید.

 

جنگ های اخیر منطقه صدها هزار آواره و پناهنده به سیل روزافزون پناهندگان و آوارگان جهان اضافه کرده است. این پناهندگان از نظر مسکن، تغذیه، بهداشت و سلامت در پناه گاههای کشورهای همسایه، به ویژه ترکیه از حداقل امکانات برخوردارند و خطر جدی آن ها را تهدید می کند. ما از همه ی مردم جهان و از همه ی دولت های متعهد به شرافت انسانی و نیز از سازمان ملل متحد می خواهیم در تأمین حقوق این پناهندگان بکوشند و قدرت های مسبب این آوارگی را وادار به پرداخت خسارت به این مردم بی پناه و ستمدیده کنند.

 

همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران اعتقاد دارد که ایجاد جنگ های منطقه ای استراتژی کشورهای سلطه گر و نوعی استعمارگری تازه  برای چپاول ملت هاست، به همین جهت و برای سعادت ملت ها، ما خواستار سیاست خشونت زدائی در منطقه بوده و از همه کشورهای درگیر در مخاصمات می خواهیم باب گفتگو و مذاکره با یکدیگر را برای رسیدن به صلحی پایدار و برقراری دموکراسی با مشارکت مردم، باز کنند.

 

 

سه شنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۳ – ۲۱ اکتبر ۲۰۱۴