با پشتیبانی از ˶کار زار سه شنبه های نه به اعدام˶ که توسط زندانیان مبارز و مقاوم علیه اعدام در ایران به راه افتاده است، افکار عمومی جهان را از آن آگاه سازیم.
از بهمن ماه ١۴٠٢، برابر با ٢٢ ژانویه ٢٠٢۴، تعدادی از زندانیان در زندان قزل حصار کرج برای اعتراض به اعدام های هم بندی های خود، در روزهای سه شنبه دست به اعتصاب غذا می زنند. آنان نام کارزار خود را ˶کارزار سه شنبه های نه به اعدام˶ گذاشته اند. امروزه، برای همبستگی با زندانیان قزل حصار، تعداد زیادی از زندانیان در ١٨ زندان دیگر جمهوری اسلامی به این کارزار اعتراضی پیوسته اند.
جانِ انسان، گوهری با ارزش است که بدون هیچ استثنایی باید حفظ شود. حیات آدمی، بنیادی ترین حق یک انسان است و سایر حقوق و آزادی های بشری تابعی از آن می باشند. مجازات اعدام یا قتل عمد دولتی، این حق بنیادی انسان را سلب می کند.
جمهوری اسلامی از بدو حیات خود به خاطر ساختار تبعیض آمیز، متناقض و غیر دموکراتیک آن، همواره برای حفظ بقایش، علاوه بر زندان و شکنجه، از مجازات اعدام به عنوان ابزار اصلی سرکوب و ایجاد رعب و وحشت استفاده می کند. حدت و شدت اجرای احکام اعدام متناسب با بحران های گوناگون و درجه مبارزات مردم علیه حکومت استبداد دینی است. حکومت اسلامی که در دهه شصت، هنوز تثبیت نشده و با خواست آزادی از سوی اپوزیسیون روبرو بود، به بهانه جنگ با عراق، دست به اعدام های گسترده ای زد. اوج این اعدام ها در تابستان ١٣۶٧ است که ظرف چند ماه هزاران زندانی سیاسی اعدام شدند. بعد از اعتراضات گسترده و میلیونی مردم به تقلب گسترده رژیم در انتخابات ریاست جمهوری در سال ١٣٨٨ و پس از خیزش های دی ماه ١٣٩۶ و آبان ١٣٩٨ اجرای مجازات اعدام نیز اوج گرفت و صدها نفر از معترضین به جوخه های اعدام سپرده شدند.
بعد از خیزش انقلابی “زن، زندگی، آزادی” در شهریور ١۴٠١ که با دستگیری هزاران نفر همراه بود، جمهوری اسلامی با وحشت و نگرانی از سرنگونی حکومت سراسر جنایت خود، موج جدید و گسترده ای از اعدام ها و سرکوب ها را به راه انداخت تا شاید مردم را منکوب کرده و جلوی اعتراضات آنان را بگیرد.
بر اساس گزارش سازمان های حقوق بشری، در سال گذشته ۸۵۳ نفر در ایران اعدام شده اند که بالاترین رقم بعد از چین در جهان است و همچنان ادامه دارد. هفته گذشته رضا رسایٔی از بازداشت شدگان خیزش مهسا امینی اعدام شد و این آخرین جنایت رژیم ضد مردمی نخواهد بود. لیست بزرگی از نام های زنان و مردان مبارزی که در سلول های انفرادی منتظر اجرای حکم اعدام هستند، در میان مخالفان اعدام، با نگرانی تمام، دست به دست می شود. مبارزانی که جرمشان تنها اعتراض مسالمت آمیز به شرایط اسفبار و استبداد حاکم بر جامعه است. گویا پاسخ جمهوری اسلامی به بحران کنونی و اختلاف با اسرایٔیل، شدت بخشیدن به اعدام مبارزان مدنی در درون زندان های مخوف است.
جنبش جمهوریخواهان دموکرات و لایٔیک ایران از “کار زار سه شنبه های نه به اعدام” پشتیبانی کرده و خواستار لغو فورى احکام اعدام صادره در بیدادگاه هاى رژیم، حذف قانون مجازات اعدام و آزادی بى قید و شرط تمامى زندانیان سیاسى و عقیدتى در ایران است.
جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران،
۲۲ مرداد ١۴٠٣ – ۱۲ آگوست ٢٠٢۴