دولت سیزدهم با وعده کاهنده کردن نرخ تورم بر سرکار آمد اما نرخ تورم در سالهای 1400 تا دی ماه 1402 همچنان بالای 40 درصد است. نرخ رشد مواد غذایی با شتاب پیش میرود و نیز نگرانی حقوق ومزد بگیران روندی فزاینده دارد.
دولت سیزدهم با تغییر رییس بانک مرکزی ونیز رییس سازمان برنامه و بودجه خود نشان دادبرنامهای از پیش تعیین شده برای ساماندهی تخصیص منابع ونیز سیاست ارزی ندارد. دولت میخواست با تقویت فرماندهان اقتصادی راهبرد تازهای در پیش گیردکه جواب نداد. این وضعیت را میتوان در تغییر وزیر کار ، صنعت و تجارت وراه وترابری و نیز کشاورزی نیز دید. همه مسایل یادشده به این نتیجه رسیده که دولت سیزدهم حتی یک تصمیم بزرگ که سیاستگذاری بلند مدت در آن دیده شده باشد را اتخاذ نکرده است. سردرگمیهای دولت سیزدهم در شمار قابل اعتنایی از بازارها نیز خود را نمایان کرده است. بازار پول که دراختیار بانکهاست هرروز بیش از پیش با دشواری روبه رو شده ورییس دولت ونیز وزیر اقتصاد بانکها را تهدید میکنند که ناترازی دارند و به تکلیفهای خود عمل نمی کنند. بازار سرمایه وسهام نیز روندی ناامید کننده داشته ودارد و با فراز وفرودهای بهت برانگیز راه فرار سرمایههای خرد را از این بازار فراهم کرده و بر سردرگمیها اضافه کرده است.
بازار کارنیز با توجه به تصمیم گیری سفتو سخت درباره افزایش مزد کارگران از تعادل خارج شده و کارخانهها میگویند کارگر پیدا نمیشود زیرا مزدها بهاندازهای پایین است که بیشتر واجدان شرایط کار کردن میخواهند در مشاغل غیر تولیدی شاغل باشند. تولید صنعتی درایران برخلاف بخشهای دیگر رشدهای اندک داشته وپیشبینی میشود امسال با رشد منفی روبه رو شود.
فعالان صنعتی از تقاضای ناموثر دربازار گلایه دارند و میگویند دخالتهای دولت در بازار ارزو در بازار پول ونیز در قیمت گذاری کار انها را به بن بست میرساند. صنعتگران میگوینددولت راه تامین ارز را بیش از پیش تنگ وتاریک کرده است وراه صادرات را نیز با داستان برگرداندن ارز وفروش به قیمت دولت ساخته بسته است. کشاورزان نیز از تصمیمهای روزمره دولت در باره محصولات و سیاست خودکفایییا واردات ناراحت اند. حذف تعرفه گمرکی واردات کالاهای اساسی بر نگرانی کشاورزان افزوده است. دولت برای خرید تضمینی گندم خساست به خرج میدهد و نیز واردات نهادههای دام وطیور با مشکل تامین ارز روبه رو است. دولت اما همچنان بر طبل خودکفایی تیز میکوبد. دولت سیزدهم هنوز مشتری تازهای برای نفت ایران پیدانکرده و نفت کشور را باتخفیفهای قابل اعتنا به شرکتهای کوچک چینی می فروشد. دولت هیچ قدمی برای تامین سرمایه مورد نیاز نفت وگاز برنداشته و دایم وعده میدهد. پنروشیمی ونامین گاز برای تولید ان نیز حل نشده است. دولت سیزدهم در سیاست خارجی نیز گامی برنداشته ومناسبات با پاکستان ، طالبان و عراق و ترکمنستان و آذر بایجان هنوز تیره است. سیاست خارجی دولت سیزدهم به شکست در مذاکرات برجامی رسیده و گامهای برداشته شده قبلی نیز متوقف است. دولت حتی بازار خودرو وآرد ونان وبنزین را نیز با سیاستهای کج دار ونریز اداره میکند و انگار چشم به معجزه دوخته است.