دولت هند اظهارات علی خامنهای در مورد اقلیت مسلمان ساکن در این کشور را به شدت محکوم کرد و از ایران و دیگر کشورهایی که در مورد شرایط اقلیتها در هند انتقاد میکنند خواست تا نگاهی به سوابق خودشان بیاندازند.
علی خامنهای روز دوشنبه ۲۶ شهریور در دیدار با شماری از روحانیون اهل سنت، خواستار اتحاد “امت اسلامی” شده و گفته بود: «این نمیشود که من خودم را مسلمان بدانم اما از رنجی که یک مسلمان در میانمار یا در غزه یا در هند یا در فلانجا میکشد، خودم را غافل بدانم.»
این سخنان علاوه بر وبسایت خامنهای، در صفحه او در شبکه اجتماعی اکس به زبان انگلیسی نیز منتشر شده بود.
وزارت خارجه هند ساعاتی پس از سخنرانی خامنهای با انتشار بیانیهای اظهارات او را “نادرست و غیرقابل قبول” خواند. این وزارتخانه گفت اظهارات رهبر جمهوری اسلامی را “به شدت” محکوم میکند و “به کشورهایی که در مورد اقلیتها اظهارنظر میکنند، توصیه میشود قبل از اظهار نظر در مورد دیگران نگاهی به کارنامه خودشان بیاندازند.”
انتقاد از هند، سکوت در مورد چین، سرکوب در داخل
جمهوری اسلامی و هند روابط دوستانهای با یکدیگر دارند و اخیرا نیز دو طرف با امضای قراردادی دهساله برای توسعه و بهرهبرداری از بندر چابهار در ایران امضا کردند.
با این همه این نخستین باری نیست که علی خامنهای در مورد اقلیت مسلمان ساکن در هند صحبت کرده است. او مرداد سال ۱۳۹۸ در یک سخنرانی در واکنش به اقدام دولت نارندرا مودی در مورد لغو وضعیت ویژه در جامو و کشمیر به عنوان یک قلمروی نیمه خودمختار، نسبت به وضعیت مسلمانان کشمیر ابراز ناراحتی کرده و گفته بود: «من از وضع کشمیر ناراحتم، واقعا به مردم مسلمان کشمیر دارد زور گفته میشود. حقیقتاً دارد فشار وارد آورده میشود. یک سیاست منصفانهای بایستی برای این مردم نجیب که در آنجا هستند، در پیش گرفته بشود از سوی دولت هند.»
او اسفند همان سال نیز در واکنش به درگیریهای خونین میان مسلمانان و هندوها در دهلینو، پایتخت و همچنین چند شهر دیگر هند، گفته بود دولت این کشور “باید در مقابل هندوهای افراطی و احزاب طرفدار آنها بایستد و با توقف کشتار مسلمانان، از انزوای خود در جهان اسلام جلوگیری کند.”
انتقادات رهبر جمهوری اسلامی در مورد وضعیت اقلیت مسلمان در هند در حالی است که کمیته رفع تبعیض نژادی سازمان ملل در تازهترین گزارش خود از افزایش پروندههای قضایی و نقض گسترده حقوق بشر در مناطقی از ایران که اقلیتهای قومی و مذهبی در آنجا ساکن هستند، به شدت ابراز نگرانی کرد.
کمیته مستقل حقیقتیاب بینالمللی کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل نیز ماه اوت امسال در گزارشی اعلام کرد اقلیتهای قومی و مذهبی در ایران، بهویژه اقلیتهای کرد و بلوچ، به طور نامتناسبی تحت تأثیر سرکوب حکومت علیه معترضان قرار گرفتهاند که نتیجه مستقیم تبعیضهای طولانیمدت است.
این کمیته از جمهوری اسلامی خواسته بود این سرکوبها را سریعا متوقف کند.
در همین حال جمهوری اسلامی طی بیش از چهار دهه گذشته بارها احکام اعدام، حبس، ضبط اموال و محرومیت از تحصیل و کسب و کار علیه شهروندان بهائی صادر کرده است. بر اساس منابع غیررسمی بیش از سیصد هزار شهروند بهائی در ایران زندگی میکنند اما قانون اساسی جمهوری اسلامی، آئین بهاییت را به عنوان دین به رسمیت نمیشناسد و حقوق پیروان آن را به طور سیستماتیک و هدفمند نقض کرده است.
اتحادیه اروپا به همراه بیش از ۵۰ نماینده پارلمان اروپا و سناتورهایی از چندین کشور اروپایی ژوئیه امسال در بیانیه مشترکی از جمهوری اسلامی خواستند تا به آزار و اذیت بهائیان پایان دهد.
اظهار نظرهای رهبر جمهوری اسلامی در مورد مسلمان هند در حالی است که او و دیگر مقامهای حکومتی ایران تا کنون در مورد اقدامات دولت چین در سرکوب مسلمانان اویغور واکنشی نشان ندادهاند.