ماجرا خیلی ساده بود، روز اولی که وارد تابناک شدم امکان بیمه شدن را نداشتم، چون باید آخر ماه در لیست بیمه قرار می‌گرفتم و عملا و قانونا امکان رد کردن اسم بیمه شده از روز اول در لیست کارفرما نیست. از سوی دیگر باید بیمارستان می‌رفتم و لازم بود که بیمه باشم. برای همین با بخش مشاوره سازمان تامین اجتماعی تلفنی صحبت کردم و تنها راهی که پیش پایم گذاشتند واریز حق بیمه ماه جاری به صورت خویش فرما و پس از واریز حق بیمه اجباری در پایان ماه، مراجعه به سازمان تامین اجتماعی و تقاضای وجه بود. همین کار را هم انجام دادم، اما…

سفری یک روزه برای یک کلیک ساده
قبل از مراجعه به سازمان تامین اجتماعی با بخش مشاوره آنها تماس گرفتم و پرسیدم آیا تقاضای استرداد وجه واریزی حق بیمه که دو بار مجبور شدم پرداخت کنم به صورت آنلاین وجود دارد؟ پاسخ دادند خیر و فقط به همان شعبه‌ای که به صورت اختیاری واریزی انجام داده‌ای مراجعه حضوری داشته باشی.
چون شعبه‌ای که واریزی اختیاری را پرداخت کرده بودم با محل کارم فاصله داشت، یک ساعت در ترافیک تهران طول کشید تا به شعبه برسم. وارد شعبه که شدم تابلو‌های راهنما خیلی مبهم بود و مجبور شدم دنبال یک راهنما بگردم. در نگاه اول باجه‌ای دیده می‌شد که بزرگ نوشته بود “واحد کپی متعلق به تامین اجتماعی نیست”

به سمت دیگری رفتم باجه‌ای بسته بود که روی برگه‌ای بر دیوار آنهم نوشته بود که اینجا بیمه تکمیلی است و ارتباطی با تامین اجتماعی ندارد و سوال نپرسید. بالاخره با گشتن زیاد باجه راهنما را پیدا کردم و قراد شد به واحد فنی مراجعه کنم.

باجه فنی
در نیم طبقه اول باجه فنی بود به کارمند مربوطه مراجعه کردم، دستگاه نوبت گیری هم آنجا بود ولی خراب. مستقیما موضوع را مطرح کردم که خانم کارمند من را به اتاق معاون فنی ارجاع داد.
خانم معاون فنی گفت مطمئن هستی همزمان دو جا پرداختی داشته ای؟ گوشی موبایلم را درآوردم و از نرم افزار تامین اجتماعی نشان دادم که واریزی انجام شده و در بخش سوابقم به صورت آنلاین کاملا مشخص بود. قبول کرد، اما نامه‌ای نوشت که پرینت سوابق را به صورت فیزیکی از دبیرخانه بگیرم.

سوال نفرمائید !

دبیرخانه
برای پیدا کردن دبیرخانه باز هم اتاق‌ها مشخص نبود و بعد از پرس و جو از چند کارمند دیگر، دبیرخانه را پیدا کردم و در صف منتظر نوبتم شدم. خانم کارمند دبیرخانه وقتی نوبتم شد مشغول کار بود من هم صبر کردم تا کارش تمام شود، اما وسط کار به من نگاه کرد و گفت چیکار داری؟ پس چرا حرف نمی‌زنی؟ عذرخواهی کردم و گفتم، چون شما مشغول بودید چیزی نگفتم. با ناراحتی برگه درخواست سوابقم را گرفت، پرینت کرد و تحویلم داد. البته پرینت کلیه سوابقم در چند صفحه که اصلا نیازی هم نبود. چون من فقط تقاضای استرداد وجه یک ماه را داشتم

باجه فنی دوباره
پرینت‌ها را به خانم معاون فنی تحویل دادم، نمونه متنی که به دیوار چسبانده شده بود را نشانم داد و گفت این متن را هم در کاغذ بنویس. کلی هم گشت که یک کاغد یک رو استفاده شده پیدا کند تا تحویلم بدهد.
متن تقاضای استرداد وجه را عینا نوشتم و تحویل دادم، اما با ناراحتی گفت چرا ریز نوشتی و باید درشت‌تر بنویسی، اصلا چرا ابتدای تقاضا ننوشته‌ای “ریاست محترم شعبه … “؟
دست نوشته را بازنویسی کردم و تحویل دادم. همانجا پرسیدم خانم چرا فرم آماده پرینت شده اینجا نیست که مراجعه کنندگان مجبور شوند یک متن طولانی درخواست را دستی بنویسند؟ پاسخ داد درخواست باید همه اش دست نویست باشد و فرمی وجاهت قانونی ندارد. از این پاسخ تعجب کردم، اما چیزی نگفتم.
بعد از این مرحله گفت حالا برو به سایت تامین اجتماعی و آنجا هم همین شماره حسابی که به دست نویس نوشته‌ای را در سایت وارد و اعلام کن. ضمنا شماره حساب هم فقط چند بانک محدود بود و اجازه ارایه شماره شبا که برای همه بانک‌ها باشند را نمی‌دادند.

وارد نرم افزار تامین اجتماعی شدم، دیدم این بخش را اصلا ندارد. مجبور شدم وارد سایت تامین اجتماعی بشوم و آنجا شماره حساب را وارد کردم، اما سیستم قطع بود و خطا داد. به خانم معاون فنی مراجعه کردم و موضوع را گفتم، گفت مشکلی نیست برو یک جا بشین و درخواست را تکرار کن تا سیستم وصل شود. بالاخره سیستم وصل شد و همان شماره حسابی که دستی به سازمان اعلام کرده بودم در سایت هم توانستم بار دیگر این بار صورت آنلاین ارایه بدهم.
این مرحله فکر کردم که کار تمام شده است ولی زهی خیال باطل

برای تهیه خودکار به واحد کپی مراجعه کنید – همان واحدی که متعلق به تامین اجتماعی نیست. یعنی پول خودکار را خودتان بدهید !

مراجعه به معاون و رئیس شعبه
خانم معاون فنی گفت که به مدیر فنی مراجعه کنم، آقای مدیر فنی سعی کرد وارد سیستم شود، اما هرچقدر تلاش کرد نشد و در آخر مشخص شد سیستم داخلی آنها با کدملی کار نمی‌کند و باید کد تامین اجتاعی را می‌زدند. این مرحله هم تمام شد. آقای مدیر فنی من را به معاون شعبه ارجاع داد. باز کلی در راه رو‌ها دنبال اتاق معاون گشتم تا بالاخره اتاق را پیدا کردم.

کاغد‌ها را تحویل آقای معاون دادم و نگاهی کرد و گفت اینها چیه؟ گفتم درخواست استرداد وجه دارم، گفت برو به کارمند‌ بخش فنی از طرف من بگو “بیشعور، چرا پیش من فرستادی؟ ” بعد گفت بگو به من زنگ بزنند. دوباره به خانم معاون فنی مراجعه کردم و بدون اشاره به نقل قول غیرمحترمانه معاون، درخواست کردم با ایشان تماس بگیرند که گفت: چرا پیش معاون شعبه رفتی؟ باید پیش رئیس شعبه می‌رفتی! گفتم مدیر بخش فنی گفتند. گفت باشد، اما ایشان اطلاعی ندارند. برو پیش رئیس شعبه.

دوباره در طبقات و راهرو‌ها دنبال اتاق رئیس گشتم تا پیدا کردم. موضوع را به منشی مدیر گفتم و گفت چرا اینجا آمدی باید بروی پیش معاون! گفتم آنجا هم رفتم و ماجرا اینطور بوده. همین زمان پرینت کاغدی با محیط ۳ سانتی متری که نوشته‌های روی آنهم مشخص نبود دستم دید که معاون بخش فنی به من داده بود. گفت این کاغد را بده و با رئیس کاری نداری. من خودم باید وارد سیستم کنم. انجام داد و دوباره مراجعه کردم خدمت خانم معاون فنی.

ایشان هم گفت حالا تمام این نامه‌ها را ببر به کارمند فنی بده که در سیستم ما اسکن کنند. مراجعه کردم، اما کارمند نبود. منتظر ماندم تا کارمند آمد و تقاضای استرداد وجه را در سیستم وارد کرد. دوباره پیش معاون رفتم و موضوع را اطلاع دادم که ایشان گفتند کار تمام شده است، اما به این زودی‌ها منتظر دریافت وجهی که پرداخت کرده‌ای نباش، حداقل دو ماه طول می‌کشد تا پول به حسابت وارد شود!

از ساختمان شعبه تامین اجتتماعی خارج شدم و درحالی که یک روز کاری را با رفت و برگشت به سازمان از دست داده بودم فکر می‌کردم آیا در دنیای دیجیتال و این همه سایت و نرم افزار تامین اجتماعی آیا نمی‌شد در همان سایت با یک کلیک درخواست استرداد وجه داد؟
آیا در سال ۲۰۲۴ که دنیا دیگر مشغول هوش مصنوعی است چرا درخواست استرداد وجهی که کاملا مشخص است چرا و چگونه اجبارا واریز شده است باید اینطور عمر و زندگی ما را تلف کند؟