بررسی تلفات انسانی یک سال ویرانی در نوار پرجمعیت غزه
، نشریه اینترسپت، گزارش از نیک تورس، 7 اکتبر 2024 (The Intercept)
ترجمه از: مرتضی عبداللهی
آمارو ارقام نمی توانند داستان رنج غیرنظامیان غزه را بیان کنند. درد فیزیکی از کمیت آسان سرپیچی می
مردگان بی شمار
در شب 7 اکتبر 2023، اسرائیل خانه ای را در شهر عباسان الکبیره در شرق خان یونس در جنوب نوار غزه بمباران کرد. بر اساس گزارش ها، هجده عضو یک خانواده از جمله حداقل پنج کودک و چهار زن کشته شدند. حداقل یک بازمانده به نام طلا ابودقای 11 ساله مجروح شد. تلویزیون محلی الغد از مجروح شدن حدود 150 نفر در منطقه عباسان خبر داد.
در این حمله، که اسرائیل در پی حملات شبهنظامیان حماس که منجر به کشته شدن غیرنظامیان اسرائیلی در اوایل همان روز شد، انجام داد، بنا بر گزارشها، پنج ساختمان مسکونی ویران شدند. محمد ابودقا، یکی از بستگان این خانواده، به سی ان ان گفت: “آنها با دو یا سه بشکه مواد منفجره به ما حمله کردند و کل ساختمان ها را فرو ریختند”.
در طول یک سال پس از آن حمله، حملات اسرائیل به غزه هرگز متوقف نشده است. بیش از 2 میلیون غیرنظامی فلسطینی دیگر نیز در نتیجه این حملات کشته، زخمی، و یا آواره شده اند.
بر اساس گزارش وزارت بهداشت غزه، حملات اسرائیل از اکتبر گذشته تاکنون حدود 42 هزار فلسطینی را کشته و بیش از 96 هزار نفر را زخمی کرده است. گمان می رود بیش از 10000 فلسطینی هنوز در زیر آوارهای نوار غزه مدفون شده باشند.
آمار کشته شدگان در غزه
به گزارش وزارت بهداشت غزه حدود 42000 کشته و 10000 ناپدید شده در زیر آوار حتمی است.
گروهی از مدد رسانهای آمریکایی تعداد کشته شدگان را بیش از 118900 نفر برآورد می کنند.
به گزارش محققین تعداد کشته شدگان مستقیم و غیر مستقیم لا اقل 186000 نفر برآورد میشود.
گروهی متشکل از 99 نفر از کارکنان بهداشتی آمریکایی که در غزه خدمت می کردند، تخمین می زنند که تعداد کشته ها سه برابر بیشتر از آمار رسمی فعلی است. در ضمیمه نامه اخیری که به دولت بایدن ارسال شده و در آن خواستار تحریم تسلیحاتی اسرائیل شده است، آنها تعداد کشته شدگان را حداقل 118908 نفر تخمین زده اند. آنها خاطرنشان کردند: “احتمال زیادی وجود دارد که تعداد واقعی کشتهشدگان در غزه بر اثر این درگیری بسیار بیشتر از این محافظهکارانهترین تخمین باشد”.
مطمئناً مرگ و میرهای بیشتری در راه است. محققان، با استفاده از تخمین محافظه کارانه از چهار مرگ غیرمستقیم – به دلایلی مانند شیوع بیماری، کمبود مراقبت های پزشکی، و کمبود غذا، آب و سرپناه – به ازای هر یک مرگ مستقیم به 37396 مرگ گزارش شده تا جولای 2024، در نشریه لنست میگوید: ” بعید نیست تخمین بزنیم که تا 186000 یا حتی بیشتر کشتهها را میتوان به درگیری فعلی در غزه نسبت داد”.
تامین مداوم تسلیحات توسط آمریکا
با افزایش تعداد قربانیان، ایالات متحده حمایت خود از اسرائیل را افزایش داده است.
اواخر ماه گذشته، اسرائیل اعلام کرد که به توافقی با ایالات متحده برای یک بسته کمکی 8.7 میلیارد دلاری برای حمایت از تلاشهای نظامی رسیده است. در ماه اوت، دولت بایدن پنج بسته فروش عمده تسلیحاتی به اسرائیل از جمله 50 هواپیمای جنگنده اف-15، مهمات تانک، وسایل نقلیه تاکتیکی، موشک های هوا به هوا و 50000 گلوله خمپاره و سایر تجهیزات به ارزش بیش از 20 میلیارد دلار را تصویب کرد. در حالی که این بسته ها از نظر فنی «فروش» خوانده می شوند، ( در حقیقت) هزینه این تسلیحات بیشتر توسط ایالات متحده پرداخت می شود زیرا اسرائیل از بسیاری از کمک های نظامی مورد تایید کنگره برای خرید تسلیحات ساخت ایالات متحده استفاده می کند.
رئیس جمهور جو بایدن اخیراً گفت: ” اشتباه نکنید، ایالات متحده به طور کامل، کامل و کامل از اسرائیل حمایت می کند”،
علیرغم این واقعیت که دولت او به احتمال استفاده اسراییل از اسلیحات آمریکایی در غزه، بر خلاف قوانین بین المللی، اذعان کرده است.
در حالی که در سال گذشته، ایالات متحده هزاران بمب به اسرائیل فرستاده است، جان رامینگ چاپل، یک مدافع حقوق بشرو حقوقدان “مرکز غیرنظامیان درگیر در منازعه”، که به نام CIVIC شناخته می شود، به اینترسپت گفت: “این همان سلاح هایی است که ماه به ماه کودکان فلسطینی را کشته و خانواده های فلسطینی را از بین برده است. حملات نظامی اسرائیل، اغلب با استفاده از سلاحهای ساخت ایالات متحده، خانههای بیشماری را با خاک یکسان کرده، مدارس و بیمارستانها را ویران کرده و غزه را غیرقابل زندگی نموده است”.
اعضای بدن از دست داده شده وبیمارستان های بمباران شده
به ازای هر فرد کشته شده توسط ارتش اسرائیل و بمب های آمریکایی، تعداد بیشتری از افراد دچار جراحات، محرومیت های پزشکی و سوء تغذیه هستند. بر اساس تجزیه و تحلیل سازمان بهداشت جهانی، تا ماه جولای، حداقل یک چهارم از مجروحان غزه دارای صدمات آسیب زا هستند که زندگی را تغییر می دهد و به سال ها توانبخشی نیاز دارد. جراحت عمده که 17550 نفر را تحت تاثیر قرار داده، جراحات شدید اعضای بدن می باشد.
بیش از 96000 مجروح
حدود 17550 جراحت شدید به اعضای بدن عمده ترین جراحت ها است
4000 قطع اعضای بدن
2000 صدمات نخاعی
2000 قربانیان سوختگی
تنها 5978 نفر از 14496 زخمی اجازه تخلیه گرفته اند
طبق گفته WHO (سازمان بهداشت جهانی) بین 3105 تا 4050 قطع عضو نیز انجام شده است. همچنین حدود 2000 آسیب نخاعی یا ضربه مغزی، و تقریباً به همین تعداد آسیب سوختگی عمده وجود داشته است. تنها 41 درصد – 5948 از 14469 نفر – از بیماران بحرانی که درخواست تخلیه پزشکی ارائه کرده اند تأیید شده اند.
سیستم مراقبت های بهداشتی غزه قبلاً توسط سال ها اشغال و محاصره آسیب دیده بود، اما تخریب زیرساخت های پزشکی و بهداشت عمومی از اکتبر گذشته به سطوح بی سابقه ای رسیده است. گزارش ها حاکی از آن است که 492 حمله به مراکز بهداشتی و درمانی در غزه صورت گرفته است که تقریباً 750 نفر را کشته اند. تمام بیمارستان های غزه تحت تاثیر قرار گرفته اند. تنها 17 بیمارستان تا اندازه ای فعال هستند. 19 بیمارستان از 36 بیمارستان به طور کامل از کار افتاده است.
بر اساس تجزیه و تحلیل سازمان Save the Children ، (کودکان را نجات دهیم)، میزان حملات به مراکز درمانی و پرسنل در غزه بالاتر از هر درگیری دیگر (در سالهای) اخیر (در سطح جهان) است و میانگین آن 73 حمله در ماه است. (بالاترین های ارقام بعدی، از سال 2018، اوکراین با 67 حمله در ماه و جمهوری دموکراتیک کنگو با میانگین 11 حمله در ماه است.)
در ماه آوریل، اداره مرکزی آمار فلسطین گزارش داد که 350000 نفر در نوار غزه – از جمله 225000 بیمار مبتلا به فشار خون بالا، 71000 نفر مبتلا به دیابت، 45000 بیمار قلبی عروقی و همچنین کسانی که از سرطان و نارسایی کلیه رنج می برند – قادر به دسترسی به موارد ضروری برای مراقبت بهداشتی نیستند.
بر اساس گزارش ACAPS، تقریباً همه مردم غزه شاهد آسیبهای بیسابقهی روحی – روانی از جمله خشونت مستقیم، آوارگی مکرر، و از دست دادن خانواده و دوستان، خانهها و وسایل زندگی بودهاند یا مستقیماً آن را تجربه کردهاند.
حتی قبل از شروع جنگ کنونی، تخمین زده میشود که 800000 کودک در غزه – حدود 75 درصد از جمعیت کودک آن – به درمان و حمایت روانی اجتماعی نیاز داشتند. این درگیری کودکان غزه را در معرض پریشانی شدید روانی اجتماعی قرار داده است و در نتیجه، یونیسف تخمین میزند که بیش از یک میلیون کودک، یعنی همه کودکان غزه، اکنون به چنین خدماتی نیاز دارند.
شهرهایی که به آوار تبدیل شده اند
یک سال بمباران بی امان، بولدوزر کردن ها و تهاجم زمینی اکثر مردم غزه را از خانه های خود بیرون رانده است که بسیاری از آن خانه ها در این فرایند ویران شده اند.
به گفته سازمان ملل، حداقل 1.9 میلیون نفر (حدود 9 نفر از هر 10 نفر) در سراسر نوار غزه از خانه های خود رانده شده اند، از جمله افرادی که چندین بار آواره شده اند (برخی تا 10 بار یا بیشتر). از اوایل ماه گذشته، حدود 86 درصد از جمعیت غزه تحت دستور تخلیه ارتش اسرائیل قرار دارد. حدود 1.3 میلیون نفر از ساکنین غزه به سرپناه اضطراری و وسایل ضروری خانگی نیاز دارند. کسانی که در پناهگاه ها به سر می برمند فضای بسیار کمتری نسبت به حداقل شرایط اضطراری پذیرفته شده در جهان دارند.
66 درصد تمامی ساختمانها ویران شده اند
بیش از 128000 ساختمان یا از بین رفته اند و یا آسیب دیده اند
نزدیک به 228000 واحد مسکونی آسیب دیده اند
نزدیک به 50درصد بیمارستانها کاملا از چرخه خدمات خارج شده اند
بیش از 85در صد مدارس یا آسیب دیده اند و یا از بین رقته اند.
در مقایسه با سایر مناطق شهری در جهان که در 100 سال گذشته مورد حمله قرار گرفتهاند، نوار غزه بسیار پرجمعیتتر است – به راحتی از درسدن آلمان در سال 1945پیشی گرفته است، شهر کوانگ تری در ویتنام جنوبی در سال 1968، و شهر ماریوپول، اوکراین در سال 2022. چاپل از CIVIC گفت: ” وقتی از سلاح انفجاری در مناطق پرجمعیت استفاده می شود، اکثریت قریب به اتفاق قربانیان غیرنظامیان هستند و اثرات آن برای دهه های آینده احساس می شود. غیرنظامیان فلسطینی در غزه اکنون یک سال بمباران مداوم و تلفات غیرقابل تصور را متحمل شده اند. ارتش اسرائیل هیچ جای امنی برای غیرنظامیان در غزه باقی نگذاشته است”.
حملات بی امان اسرائیل به ویرانی بی سابقه ای منجر شده است. بر اساس تحلیل ماهواره ای سازمان ملل در سپتامبر، حداقل 128187 سازه در نوار غزه آسیب دیده یا ویران شده است. اگر 35591 ساختمان احتمالاً آسیب دیده را اضافه کنید ، 66 درصد از کل ساختمان های غزه را تشکیل می دهد. نزدیک به 228000 واحد مسکونی آسیب دیده است.
بخش های عظیم غزه شبیه مناظر جهنم پسا آخرالزمانی است. بمباران اسرائیل بیش از 84 میلیارد پوند آوار ایجاد کرده است، و طبق گفته سازمان ملل، پاکسازی این آوارها ممکن است 700 میلیون دلار هزینه داشته باشد و حدود 15 سال طول بکشد – کاری که مطمئناً با مهمات منفجر نشده پیچیده تر نیزمی شود. فراتر از پاکسازی آوار، ساخت دوباره غزه قابل سکونت بسیار گرانتر خواهد بود. به گفته دانیل اگل، اقتصاددان ارشد در موسسه راند (RAND Corporation) ، یک اندیشکده زاییده ارتش آمریکا و مستقر در کالیفرنیاا، که هم چنین به هزینه های غیر قابل محاسبه نیز اشاره می کند، می تواند از 80 میلیارد دلار هم فراتر رود. او به خبرگزاری بلومبرگ گفت : “شما می توانید یک ساختمان را بازسازی کنید، اما چگونه می توانید زندگی یک میلیون کودک را بازسازی کنید؟”.
شکم های خالی، مزارع نمک آلود شده، و فاضلاب های رو باز
بیشتر فلسطینی های غزه در خطر گرسنگی هستند. بیش از 2.1 میلیون نفر، تقریباً کل جمعیت، اکنون با ناامنی غذایی حاد مواجه هستند که شامل دو رده از وخیم ترین رده های استانداردهای جهانی است: 745000 نفر در وضعیت “اضطراری” و 495000 نفر در وضعیت “فاجعه بار” یا قحطی.
برای بیش از 96 درصد از زنان و کودکان شش ماهه تا 2 ساله به دلیل عدم تنوع رژیم غذایی، حداقل نیازهای غذایی را برآورده نمی شود. طبق گزارش سازمان ملل، در نیمه اول سپتامبر 2024، به طور متوسط تنها 67 کامیون حامل کمک های بشردوستانه در روز وارد نوار غزه می شد، در حالی که پیش از ماه اکتبر گذشته به طور متوسط روزانه 500 کامیون مواد غذایی وارد نوار غزه می شد. بیش از 1.4 میلیون نفر جیره غذایی ماهانه آنها خود را در ماه گذشته دریافت نکردند.
گرسنگی در غزه
تقریبا تمامی جمعیت غزه، حدود 2 میلیون و صد هزار نفر، با عدم امنیت غذایی رویرو هستند
750000 نفر در وضعیت اضطراری و 495000 در وضعیت فاجعه بار یا قحطی
پیش از 7 اکتبر 2023، روزانه بیش از 500 کامیون محصولات وارد غزه می شد. در نیمه اول ماه سپتامبر 2024 این رقم به روزانه 67 کامیون در روز کاهش پیدا کرده است.
حدود 68 در صد مزارع کشاورزی کاملا از بین رفته اند
60 تا 70 در صد دام های تولید گوشت ومحصولات لبنی از بین رفته اند
150 ماهیگیر کشته و 87 درصد قایقهای ماهیگیری یا آسیب دیده اند و یا از بین رفته اند
بخش کشاورزی، به ویژه، از بین رفته است. تصاویر ماهواره ای ماه گذشته نشان می دهد که حدود 68 درصد از مزارع کشت دائمی غزه در مقایسه با میانگین هفت سال گذشته، به دلیل تخریب، فعالیت خودروهای سنگین، بمباران و گلوله باران، “کاهش قابل توجهی در سلامت و تراکم” داشته اند. . در اوایل بهار، سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد خاطرنشان کرد که حدود 60 تا 70 درصد از دامهای تولیدکننده گوشت و لبنیات در غزه یا کشته شدهاند و یا به دلیل نیاز شدید به غذا پیش از موعد ذبح شدهاند.
ماهیگیری – که منبع اصلی معیشت و غذا در غزه بود – نیز ویران شده است. بر اساس گزارش سپتامبر شبکه غیردولتی فلسطین، از اکتبر 2023، 150 ماهیگیر کشته شده و 87 درصد قایق های ماهیگیری از جمله 96 قایق موتوری و 900 قایق بدون موتور آسیب دیده یا منهدم شده اند. بندر غزه و دیگر زیرساخت های اصلی ماهیگیری نیز ویران شده اند.
طبق گزارش آکسفام در ماه جولای 2024، از زمان شروع جنگ، اهالی غزه به طور متوسط تنها به کمتر از 5 لیتر آب در روز برای همه مصارف – آشامیدن، پخت و پز و شست و شو – دسترسی داشته اند. این نشان دهنده کاهش 94 درصدی مقدار آب موجود است و بسیار کمتر از حداقل استاندارد پذیرفته شده 15 لیتر آب برای هر نفر در روز برای بقای اولیه اضطراری است. تا پایان ماه ژوئن، شهر غزه تقریباً تمام ظرفیت تولید آب خود را از دست داده بود، به طوری که 88 درصد از چاه های آب، 100 درصد از کارخانه های آب شیرین کن و 100 درصد از کارخانه های نمک زدایی آب دریا آسیب دیده یا تخریب شده بودند.
بر اساس گزارش اخیر بانک جهانی، اقتصاد فلسطین در بحبوحه یک بحران انسانی تاریخی در نوار غزه به سقوط آزاد اقتصادی نزدیک شده است. اقتصاد غزه در سه ماهه اول سال 2024، 86 درصد کاهش یافت و آن را در آستانه فروپاشی کامل قرار داد و تولید ناخالص داخلی در سرزمینهای اشغالی فلسطین 35 درصد کاهش یافت و ” بزرگترین انقباض اقتصادی آن را در تاریخ ثبت کرد”. قبل از جنگ کنونی، 64 درصد از جمعیت غزه در فقر زندگی می کردند. این عدد اکنون از نظر عملکردی 100 درصد است.
حتی ابتدایی ترین خدمات نیز متوقف شده است. در سراسر نوار غزه، 395000 تن زباله بین چادرهای مملو از افراد آواره و در میان آوار ساختمان های فروریخته انباشته شده است. دو محل دفن زباله مرکزی غیرقابل دسترس است. تا پایان ماه ژوئن، ارتش اسرائیل 70 درصد از تمام پمپ های فاضلاب و 100 درصد از کل تصفیه خانه های فاضلاب در غزه را منهدم کرده است.
تخریب سیستماتیک زیرساختهای آب و فاضلاب غزه باعث شده است که صدها هزار فلسطینی آواره در کمپهای چادری بدون آب سالم یا دفع مناسب فاضلاب و زباله اسکان یابند که موجب یک فاجعه بهداشت عمومی شده است. به عنوان مثال، افزایش قابل توجه موارد هپاتیت A، یک بیماری مسری کبدی که از طریق خوردن غذا و آب آلوده منتقل می شود، مشاهده می شود. تا اوت 2024، پناهگاه ها و کلینیک های (UNRWA) ” موسسه امداد و کار سازمان ملل” 40000 مورد را مشاهده کرده اند، در حالی که در مدت مشابه پیش از آغاز جنگ تنها 85 مورد مشاهده شده بود.
کودکان بیماری که هیچ جایی برای رفتن ندارند
در ماه اوت، گروه امدادرسان Mercy Corps تخمین زد که حدود 50000 نوزاد متولد شده از زمان شروع جنگ، در برابر فلج اطفال واکسینه نشده اند. در آن ماه، مقامات بهداشتی در غزه اولین مورد بیماری کشنده، بسیار عفونی و فلج کننده – کودکی 10 ماهه که استفاده از هر دو پای خود را از دست داد – در یک ربع قرن را مشاهده و تایید کردند. کمپین واکسیناسیون موج شیوع گسترده تری را مهار کرده است، اما سایر بیماری ها بیداد کرده اند. سازمان بهداشت جهانی شیوع گال، شپش، اسهال، بثورات پوستی و آبله مرغان را اعلام کرده است. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی ، تا جولای 2024، نزدیک به 1 میلیون مورد عفونت حاد تنفسی و نزدیک به 600000 مورد اسهال آبکی حاد در غزه گزارش شده است. بیش از نیمی از موارد اسهال در کودکان زیر 5 سال است که این میزان 23 برابر بیشتر از سال 2022 است.
نو جوانان غزه از راه های بی شمار دیگری نیز تحت تأثیر قرار گرفته اند. برای مثال، بیش از 659000 کودک از ابتدای جنگ از رفتن به مدرسه بازمانده اند. بر اساس مطالعه جدید دانشگاه کمبریج، مرکز مطالعات لبنان و UNRWA، بحران جاری در غزه، آموزش کودکان را تا پنج سال به عقب میاندازد و خطر ایجاد نسل از دست رفته فلسطینیهای آسیب دیده دائمی را در پی خواهد داشت.
اکثر ساختمانهای مدرسه ها در نوار غزه – حداقل 477 از 564 مدرسه یا 85 درصد – از اکتبر گذشته آسیب دیده یا تخریب شدهاند. بسیاری از این ساختمانها در حالی مورد حمله قرار گرفتهاند که به عنوان پناهگاه برای فلسطینیهایی که قبلاً در اثر جنگ آواره شده بودند، استفاده میشدند. بازسازی یا نوسازی آنها فرآیندی پرهزینه و زمان بر خواهد بود، به این معنی که ممکن است سال ها طول بکشد تا دوباره قابل استفاده باشند. ارزش ساختارهای آموزشی آسیب دیده به تنهایی بیش از 340 میلیون دلار برآورد شده است. سال گذشته، تصاویر و ویدئویی از بازمانده حمله 7 اکتبر 2023 ارتش اسراییل در عباسان الکبیره، طلای ابودقای 11 ساله، در فضای مجازی منتشر شد. در یک ویدئوی کوتاه، دختر جوان – صورتش با بریدگی های ریز – با چشمانی شیشه ای، شکسته و متلاشی به نظر می رسد. در آن روز، اولین روز جنگ، او به یکی از 2.1 میلیون فلسطینی در غزه تبدیل شد که یا شاهد آسیب های ناشی از جنگ شدند و یا آن را مستقیماً تجربه کرده اند و یکی از 1 میلیون کودک نیازمند سلامت روانی و حمایت روانی اجتماعی است. از زمان این حمله، حداقل 138000 هموطن او در غزه کشته یا زخمی شده اند.
اعداد و ارقام نمی توانند داستان کامل رنج کودکان و بزرگسالانی را که زیر یک سال بمباران اسرائیل زندگی می کنند، بیان کنند. هر چقدر هم که دقیق باشند، ارقام نمی توانند دامنه اندوه یا عمق پریشانی آنها را نشان دهند. تخمین چند میلیون تن آوار که حملات اسرائیل تولید کرده است، شاید بتواند احساسی از میزان ویرانی را ارائه دهد، اما نه آثار هر حمله بر زندگی کسانی که جان سالم به در بردهاند، و یا تأثیر آن بر آینده غزه با توجه به تعداد زیادی که در این حملات زنده نمانده اند.
اعداد و ارقام برای توضیح غم و اندوه طلا ابودقا کاملاً ناکافی است. آمار نمی تواند چیز زیادی در مورد اثر چنین فاجعه ای بر زندگی یک کودک 11 ساله به ما بگوید. غم و اندوه از چنین محاسبه هایی سرپیچی می کنند. پریشانی روانی را نمی توان به نمره ای در پرسشنامه تروما کاهش داد. هیچ راه معناداری برای سنجش کمیت آسیبی که بر او رفته وجود ندارد، مگر شاید، با ارائه دو عدد اساسی و نهایی که برای همیشه با او خواهند ماند: دو والده و سه خواهر کشته شده او.