این نامه مفصلترین انتقاد علنی دولت بایدن از نحوه جلوگیری از کمکهای بشردوستانه به غزه توسط اسرائیل است.
این سند توسط آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، و لوید آستین وزیر دفاع آمریکا امضا شده و قرار بود خصوصی باشد اما به روزنامهنگاران اسرائیلی درز داده شده است.
این طرحی است برای تغییر رویکرد کاملا متفاوت اسرائیل به عملیات کمکرسانی در غزه – یعنی تسریع در آن به جای نظارت و اعمال محدودیت.
این نامه شامل بررسی خط به خط نحوه ممانعت اسرائیل در ارسال کمک است – و همچنین نحوه جابجایی اجباری غیرنظامیان توسط اسرائیل که یک میلیون و ۷۰۰ هزار فلسطینی را در معرض خطر جدی ابتلا به بیماری قرار داده است.
این نامه حتی حمله لفظی طولانی مدت اسرائیل به آنروا، آژانس سازمان ملل متحد که از پناهندگان فلسطینی مراقبت میکند را به چالش میکشد.
ایالات متحده در مورد مقررات جدید پیشنهادی اسرائیل برای فعالیت آنروا گفته که «بسیار نگران» است که «برخی از امتیازات و مصونیتهای این سازمان را حذف میکند.»
یک وزیر دولت اسرائیل خواستار آن شده است که مقر آنروا در بیت المقدس شرقی مصادره و از زمین آن برای شهرک سازی یهودیان استفاده شود.
ایالات متحده میگوید نگرانیهای اسرائیل در مورد فعالیت آنروا را تأیید می کند، اما محدود کردن این نهاد، تلاشهای بشردوستانه در غزه و آموزش و رفاه دهها هزار فلسطینی در بیتالمقدس شرقی و کرانه باختری اشغالی را «نابود» میکند.
خواندن این نامه برای دو گیرنده آن، یعنی یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل، و ران درمر، وزیر امور استراتژیک اسرائیل، که یکی از نزدیک ترین مشاوران بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر است، نمیتواند آسان باشد.
این موضوع فقط به این دلیل نیست که این نامه «نگرانی عمیق دولت ایالات متحده آمریکا در مورد وخامت اوضاع انسانی در غزه» را شرح میدهد.
این نامه همچنین حاوی یک یادآوری و یک تهدید است، که قوانین ایالات متحده آمریکا انتقال تسلیحات را به کشورهایی که مانع توزیع کمکهای ارسالی آمریکا میشوند را محدود می کند.
گالانت دو روز پس از حملات حماس در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، رویکرد اسرائیل را برای ارسال کمک های بشردوستانه به غزه تعیین کرد.
او «محاصره کامل» نوار غزه را اعلام کرد. او گفت که «اجازه ورود سوخت یا غذا داده نخواهد شد. همه چیز بسته است … ما با حیوانات انسان نما می جنگیم و بر همین اساس عمل می کنیم.»
فشارها، بویژه از سوی آمریکاییها، اسرائیل را وادار کرد تا طرح گالانت را تعدیل کند، اما کمکهای وارد شده هرگز کاملا در راستای خواستههای اهالی غزه و به اندازه کافی نبوده است. با این حال، در ماههای اخیر، محدودیتها تشدید شدهاند که به نظر میرسد باعث ارسال این نامه شد.
این نشانه خشم و عصبانیت در داخل دولت بایدن است از اینکه اسرائیل به وعده های خود در مورد ادامه جریان کمکها به غزه عمل نکرده است.
رئیس دیپلماسی اتحادیه اروپا و گروههای برجسته حقوق بشر قبلا اسرائیل را به استفاده از گرسنگی به عنوان سلاح جنگی متهم کردهاند.
در ماه مه، کریم خان، دادستان ارشد دیوان کیفری بینالمللی، بنیامین نتانیاهو و یوآو گالانت، نخست وزیر و وزیر خارجه اسرائیل را به گرسنگی دادن به غیرنظامیان متهم کرد. این اتهامات در درخواست او از دادگاه برای صدور حکم بازداشت این دو مقام سرائیلی برای جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت آمده است. هر دو نفر این اتهام را رد کردند.
هنگامی که نتانیاهو در ۲۷ سپتامبر در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک سخنرانی کرد، اتهامات مبنی بر گرسنگی دادن اسرائیل به اهالی غزه را رد کرد و آن را «یاوه» خواند.
او نسخهای از گزارش اقدامات و نقش اسرائیل در عملیات کمک رسانی به غزه را به حاضران ارائه کرد که کاملاً با آنچه که در نامه بلینکن و آستین شرح داده شده متفاوت است.
برای نتانیاهو، این اتهامات نشانه دیگری از یهودستیزی در سازمان ملل و نهادهای آن بود.
او گفت که اسرائیل با «دروغ و تهمت زنی» محاصره شده است.
او گفت: ««خیر به عنوان شر، و شر به عنوان خیر، قلمداد شده است».
او افزود: «ما ورود ۷۰۰ هزار تن غذا به غزه را تسهیل میکنیم. این مقدار تامین کننده بیش از ٣ هزار کالری در روز برای هر مرد، زن و کودک در غزه است».
شواهد مندرج در نامه ایالات متحده آمریکا در تضاد کامل با لفاظیهای احساسی او است.
برخی از آنها بر محدودیتهای اعمال شده توسط اسرائیل در سپتامبر تمرکز دارند، یعنی همان زمانی که نتانیاهو داشت ادعاهای خود را در نیویورک مطرح میکرد.
در نامه آمده است که «میزان کمکهای وارد شده به غزه در ماه سپتامبر کمترین میزان کمکهای وارد شده به غزه در سال گذشته بوده است» – به عبارت دیگر، کمتر از میزانی که از قبل از حملات ۷ اکتبر حماس در سال گذشته به غزه میرسید.
ایالات متحده گفته به ویژه از «اقدامات اخیر دولت اسرائیل – از جمله توقف ورود اقلام تجاری، جلوگیری یا اخلال در نزدیک به ۹۰ درصد از اقدامات بشردوستانه بین شمال و جنوب غزه در ماه سپتامبر» نگران است.
آمریکایی ها همچنین از شیوه ای که از طریق آن اسرائیل با تحمیل قوانین سختگیرانه، باعث کندی ارسال کمک ها میشود، انتقاد و خواسته های خاصی را مطرح می کنند:
• آنها خواستار رفع محدودیت استفاده از کامیون ها و کانتینرهای دربسته و افزایش تعداد راننده های بررسی و تأیید شده به ۴۰۰ نفر هستند. نهادهای سازمان ملل میگویند که کمبود رانندگان و کامیونها کمک رسانی به غزه را بسیار دشوارتر کرده است.
• اسرائیل باید بازرسیهای امنیتی و گمرکی را تشدید نماید و تسریع بخشد. سازمانهای امدادی میگویند قوانین دست و پا گیر باعث کاهش سرعت تحویل کمک میشود.
• آمریکایی ها می خواهند کمک ها از طریق بندر اشدود از مسیری «سریع» به نوار غزه ارسال شود. اشدود یک بندر کانتینری مدرن اسرائیلی است که در فاصله کوتاهی از شمال غزه قرار دارد. پس از اینکه اسرائیل از استفاده از آن جلوگیری کرد، ایالات متحده آمریکا حدود ۲۳۰ میلیون دلار برای کمک رسانی به غزه هزینه کرد.
• اسرائیل همچنین باید محدودیت های ارسال کالا از اردن را لغو کند.
اسرائیل استدلال میکند که نفرات حماس کمکها را میدزدند تا آنها را به قیمتهای گزاف در بازار سیاه بفروشند. آمریکاییها مستقیماً به این موضوع نمیپردازند مگر در یک جمله کوتاه که در آن گفتهاند که «موارد بی قانونی وغارت افزایش یافته است». اما نوک حمله و محتوای اصلی این نامه فشار اسرائیل به غزه است.
انتقاد آنها فراتر از سازوکار کمک رسانی به غزه میرود. این نامه خواستار پایان دادن به انزوای شمال غزه است که ملیگرایان افراطی در کابینه نتانیاهو میخواهند شهرکنشینان یهودی را در آنجا جایگزین فلسطینیان کنند.
از زمانی که اسرائیل تهاجم فعلی خود را در غزه آغاز کرد نگرانی در مورد شمال غزه افزایش یافته است.
اقدامات ارتش شبیه بخشهایی از طرحی است که توسط گروهی از افسران بازنشسته به رهبری گیورا ایلند، ژنرالی که قبلاً مشاور امنیت ملی اسرائیل بود ارائه شده است.
ایلند میگوید که میخواسته برای بازگرداندن گروگانها و پایان دادن به جنگ زودهنگام، توافقی حاصل شود. اما از آنجایی که این اتفاق نیفتاده، او معتقد است که اقدامات اساسیتری لازم است.
اسرائیل پیش از آن با ایجاد یک کریدور در امتداد وادی غزه که این منطقه را به دو نیمه تقسیم میکند، شمال غزه را از جنوب جدا کرده است.
ایلند به من گفت که برنامه او این بود که مسیرهای تخلیه را برای یک هفته تا ۱۰ روز باز کند تا حدود ۴۰۰ هزار نفر غیرنظامی ای که هنوز در شمال باقی ماندهاند از آنجا خارج شوند.
سپس باریکه غزه مهر و موم و تمام کمکها قطع شود و هرکسی که در داخل این منطقه باقی مانده باشد، هدف مشروع نظامی در نظر گرفته شود.
به نظر میرسد نسخهای از این طرح در اردوگاه جبالیا در شمال پس از آنکه توسط سربازان، تانکها و پهپادهای اسرائیلی بسته شد، در حال اجراست.
در نامه بلینکن-آستین تأکید شده است که «دولت اسرائیل برنامه ای برای تخلیه اجباری غیرنظامیان از شمال به جنوب غزه ندارد».
این نامه افزوده است که نهادهای امدادی باید «دسترسی مستمر به شمال غزه» داشته باشند و باید بتوانند مستقیماً از خاک اسرائیل وارد غزه شوند، نه اینکه مسیر خطرناک و اغلب مرگباری را از جنوب طی کنند. دستور تخلیه باید «در صورت عدم نیاز عملیاتی» لغو شود.
اسرائیل یک میلیون و ۷۰۰ هزار غیرنظامی را که بسیاری از آنها از شمال غزه گریخته اند، به نوار باریکی در امتداد ساحل بین المواصی و شهر دیرالبلح متمرکز کرده است و در نامه آمده است که در این منطقه: «ازدحام بیش از حد، غیرنظامیان را در معرض خطر بالای ابتلا به بیماری های جدی قرار داده است».
آمریکایی ها خواهان کاهش فشار هستند تا به غیرنظامیان اجازه داده شود تا قبل از زمستان به بخش داخلی غزه بروند.
بی بی سی تأیید می کند که اسرائیل همچنین اهداف حماس را در منطقه ای که آن را منطقه بشردوستانه می خواند، بمباران کرده است.
این نامه نتایج فوری داشت.
برای اولین بار از اوایل اکتبر، اسرائیل به کاروانی از کامیونهای حامل کمک اجازه ورود داده است، هرچند هنوز این کاروان در مقیاس درخواستی ایالات متحده آمریکا نبوده است.
اینکه آیا نامه میتواند به این فاجعه انسانی در غزه، به ویژه در صورت نبود آتشبس پایان دهد یا نه، موضوع دیگری است.
به اسرائیل ۳۰ روز مهلت داده شده است تا مشکلات را برطرف کند. این مهلت بعد از پایان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا منقضی خواهد شد.
به این ترتیب تا قبل از آن رأی گیری، ایالات متحده آمریکا محموله های تسلیحاتی به اسرائیل را محدود نمی کند، بویژه با توجه به این واقعیت که اسرائیلی ها به طور بالقوه در آستانه یک جنگ بسیار گسترده تر با ایران هستند.
اگر کامالا هریس، معاون رئیس جمهور فعلی پیروز شود، دولت بایدن میتواند تا زمان تحلیف در ژانویه به فشار بر اسرائیل ادامه دهد.
اگر دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق آمریکا برای دور دوم به مقام ریاست جمهوری آمریکا دست یابد، احتمالاً داستان متفاوت خواهد بود.
بر اساس تجربه ۴ سال ریاست جمهوری ترامپ و در حالیکه او کاخ سفید را متحول می کند، نتانیاهو احتمالا احساس خواهد کرد که آزادی عمل بسیار بیشتری برای انجام آنچه می خواهد دارد.
بایدن از سوی حزب دموکرات خود و گروههای دیگر مورد انتقاد قرار گرفته، چون از اهرم فشاری که موقعیت آمریکا به عنوان حیاتی ترین متحد اسرائیل به او داده استفاده نکرده است.
بدون حمایت نظامی و دیپلماتیک ایالات متحده آمریکا، اسرائیل برای ادامه جنگ های خود با دشواری هایی دست و پنجه نرم می کرد.
به این ترتیب، این نامه ظاهراً تلاشی جدی برای اعمال فشار بر اسرائیل است. در جنگی که در یک سال گذشته ادامه داشته، نتانیاهو اغلب خواسته های ایالات متحده آمریکا را نادیده گرفته است.
نقطه عطفی در مجمع عمومی سازمان ملل در اواخر سپتامبر رخ داد. زمانیکه دولتهای ایالات متحده آمریکا، بریتانیا و سایر متحدان اسرائیل گفتند که با اسرائیل صحبت کرده اند تا آتش بس ۲۱ روزه ای را در لبنان بپذیرد تا زمینه برای دیپلماسی فراهم شود.
در عوض، سخنرانی نتانیاهو آتشین تر شد. او آتش بس را رد و جنگ منطقها ی را تشدید کرد. او سپس از هتل خود در نیویورک دستور ترور حسن نصرالله، رهبر گروه حزب الله را صادر کرد. برخی از مقامات ارشد غربی شکایت دارند که دولت بایدن توسط نتانیاهو به بازی گرفته شده است.
نامه دولت بایدن تلاشی دیرهنگام برای برقراری توازن است. بایدن متقاعد شده است که با ارائه حمایت بی قید و شرط می تواند بهترین تأثیر را بر اسرائیل بگذارد. او پس از ۷ اکتبر به اسرائیل توصیه کرد که خشم چشمش را نبندد، زیرا به گفته او آمریکا به دنبال حملات القاعده در ۱۱ سپتامبر چنین کرد.
اما خواسته های او اغلب توسط نتانیاهو نادیده گرفته شده است.
چه اسرائیل به خواسته های آمریکا در مورد غزه گوش دهد، چه ندهد، در حالیکه بایدن وارد آخرین بخش کار خود به عنوان رئیس جمهوری می شود، واضح است که تلاش او برای جلوگیری از گسترش جنگ غزه در سراسر خاورمیانه شکست خورده است.
و در مورد این نامه هم اثر آن برای همه غیرنظامیان غزه که در نتیجه ماه ها محدودیت در کمک های بشردوستانه که البته اسرائیل آن را تحمیل کرده، آسیب دیدهاند و برای کسانی که جان خود را هم از دست دادهاند، بسیار کم و دیر خواهد بود.
جرمی بوئن، سردبیر بین المللی بی بی سی نیوز