برخی سیاستمداران ایرانی که تنها دنبال خرید محبوبیت سیاسی برای دوره کوتاه‌مدت هستند از ابزار بودجه برای این کار استفاده می‌کنند. سیاستمداران در این راه آنقدر پیش می‌روند که بودجه را به یک دردسر واقعی برای مردم تبدیل می‌کنند.
یعنی هر سال از جیب شهروندان و از بیت‌المال برمی‌دارند تا برای مردم خرج کرده و البته محبوبیت سیاسی خریداری کنند و نیز منافع حزبی- جناحی یاران خود را تامین کرده و به گروه‌هایی از جامعه یادآوری کنند که قدردان سیاسی سال‌های دور و نزدیک آن‌ها و قدردان محبت‌های در مسیر راه آینده بوده و هستند.
اینگونه می‌شود که دولت‌ها، سازمان برنامه‌وبودجه را ناگزیر می‌کنند در هنگام تدوین و تهیه لایحه بودجه انگار که یک وظیفه ملی است، هدف‌های سیاسی جناح پیروز را در ارقام و اقلام بگنجانند. تجربه نشان داده است پول‌پاشی ریالی و ارزپاشی دلاری از کانال‌های خاص بودجه‌های سالانه به مرور کسری بودجه را چنان انبوه و سترگ می‌کند که ادامه آن در ذات بودجه لحاظ شده و نهادینه می‌شود. در چنین شرایطی است که بودجه‌نویسان در تنگنا قرار گرفته و راهی برای عبور از جریان دادن برخی هزینه‌ها پیدا نمی‌کنند و اگر هم در زمان تهیه بودجه اقدامی صورت پذیرد در مجلس قانونگذاری یا از سوی دیگر نهادهای سیاسی هزینه نهادهای خاص لحاظ خواهد شد. روز گذشته در همین ستون یادآور شدیم که سیاست خارجی ایران در نقطه‌ای ایستاده که حتی وزیر خارجه را ناچار کرده است تا بگوید احتمال وقوع هر رویدادی حتی جنگ را نباید نادیده گرفت. حالا و برای بارهای پرشمار یادآور می‌شویم که سیاستمداران باید دست از سر بودجه برداشته و اجازه دهند بودجه‌نویسان در وضعیت علمی- کارشناسی و با توجه به همه واقعیت‌ها لایحه‌ای متوازن از نظر دخل و خرج آماده سازند.
بودجه با کسی شوخی ندارد و چوب ادب بودجه بر تن سیاستمداران برخورد می‌کند. بودجه سال 1404 اگر در شرایط عادی و همانند سال‌های پیش در کانون توجه و اعمال نظر سیاستمداران در نهادهای مختلف قرار گیرد زخمی بر تن ایرانیان می‌زند که به زودی زود مداوا نخواهد شد. سیاستمداران و خریداران محبوبیت سیاسی در سال‌های پیش شاید امیدوار بودند که بتوانند از جیب مردم یا از فروش و صادرات نفت به هدف‌های مادی و تامین منافع ذی‌نفعان همراه خود برسند اما همه واقعیت‌های امروز ایران نشان می‌دهد دیگر نمی‌توان بیشتر از این جیب شهروندان را نشانه گرفت. با سخت‌تر شدن سیاست خارجی و افزایش تنش‌ها صادرات قاچاق نفت نیز به خطر می‌افتد و بودجه بادکنکی به مرز ترکیدن و انفجار نزدیک می‌شود. با بودجه شوخی نکنید و مردم را در معرض خطرهای تازه قرار ندهید.
منبع : ساعت 24