نزدیک به چهار ماه از انتخاب «مسعود پزشکیان» به‌عنوان نهمین رییس‌جمهور ایران در جمهوری اسلامی می‌گذرد. پزشکیان احقاق حقوق همه مردم ایران فارغ از نژاد، قومیت، مذهب و اعتقاد را، ازجمله رویکردهای اصلی دولت خود عنوان کرده است. او در سفر خود به نیویورک برای شرکت در اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل، بار دیگر تاکید کرد که ایران برای همه ایرانیان است.
رییس‌جمهور ایران هدف خود را از سفر به نیویورک این طور بیان کرد: «ما در این سفر دنبال باورها، اعتقادات و ارزش‌هایی هستیم که سازمان ملل مدعی است که برایش می‌خواهد کاری انجام دهد. ما در این سفر می‌خواهیم بگوییم اگر راست می‌گویید، در عمل نشان بدهید، نه در شعار.»
رییس‌جمهور ایران درحالی این ادعا را مطرح کرد که بزرگترین اقلیت دینی در کشور ایران بیش از چهار دهه تحت انواع آزار و فشارهای حکومتی قرار دارند به‌طوری که سازمان ۰دیدبان حقوق‌بشر» در بیاینه‌ای با عنوان «چکمه روی گردنم» تصریح کرد که طبق قوانین کیفری بین‌المللی، ۴۵ سال سرکوب سیستماتیک بهاییان توسط حکومت ایران، مصداق جنایت علیه بشریت محسوب می‌شود.
این نکته قابل توجه است که آزار و سرکوب پیروان آیین بهایی در ۴۵ سال گذشته به‌طور مداوم و سیستماتیک وجود داشته است، فقط در مقاطع مختلف شکل سرکوب یا شدت آن تغییر یافته است.
دستگیری و صدور احکام سنگین قضایی
بازداشت و صدور احکام قضایی برای شهروندان بهایی از همان نخستین روزهای پس از انقلاب اسلامی آغاز شد و تا امروز ادامه داشته است. هرچند در دو دهه نخست حاکمیت جمهوری اسلامی اعدام بهاییان رواج داشت، ولی براثر فشارهای جهانی حکم اعدام برای شهروندان بهایی از دستورالعمل دادگاه‌های انقلاب برداشته شد، اما همچنان بهاییان با احکام حبس روبه‌ر‌و هستند.
در پی اعتراضات مردمی سال ۱۴۰۱، بازداشت شهروندان بهایی به‌خصوص زنان بهایی شدت یافت و تعداد زیادی از بهاییان به زندان محکوم شدند.
به‌زعم وعده‌های رییس‌جمهور جدید ایران، هیچ تغییری در وضعیت بهاییان به‌وجود نیامده است و صدور احکام زندان برای شهروندان بهایی به اتهامات عقیدتی همچنان ادامه داشته است، حتی تعداد بهاییان محکوم در دادگاه‌های انقلاب تشدید هم شده است.
ده‌ها تن از هموطنان بهایی در سه ماه و اندی گذشته در شهرهای تهران، اصفهان، شیراز، کرمان، یزد، کرج، رشت و بابل به حبس‌های تعزیری محکوم شده‌اند. ازجمله احکام صادره می‌توان به محکومیت ده زن بهایی به اتهام «فعالیت تبلیغی و آموزشی انحرافی مغایر با شرع اسلام از طریق ترویج و آموزش عقاید بهایی»، مجموعا به ۹۰ سال حبس و جریمه نقدی اشاره کرد.
برگزاری کلاس‌های آموزشی زبان انگلیسی، نقاشی، موسیقی، یوگا و اردوهای طبیعت‌‌گردی برای خردسالان، نونهالان و نوجوانان ایرانی و اتباع کشور افغانستان، از مصادیق احکام این ۱۰ زن عنوان شده است.
مورد دیگر، محکومیت یک موزیسین بهایی به نام «بهراد آذرگان» در تهران به ۱۱ سال حبس تعزیری است. تبلیغ علیه نظام از طریق برگزاری کلاس موسیقی ازجمله اتهامات فرد مذکور است.
«نیوشا بدیعی ثابت» و «سوزان عید محمدزادگان»، دو تن دیگر از محکومین دادگاه‌های انقلاب در چهار ماه روز گذشته هستند. دادگاه انقلاب بابل این دو شهروند بهایی را متهم به تبلیغ آیین بهایی در کارگاه و کلاس‌های روانشناسی کرد و هرکدام را به پنج سال زندان و ۱۸ ماه محرومیت از هرگونه فعالیت آموزشی و پرورشی محکوم کرد.
همچنین محکومیت مجدد «پیام ولی» را بابت پرونده‌ای که در دوران حبس برای او گشوده شده است، می‌توان یادآوری کرد. پیام ولی، یکی از زندانیان بهایی است که در‌حال‌حاضر سومین سال از حکم شش سال زندان را در ندامتگاه مرکزی کرج می‌گذراند. پرونده جدید برای او، به‌دلیل اطلاع‌رسانی از وضعیت خود در دوره بازجویی با شکایت رییس حفاظت اطلاعات زندان کرج باز شد. به محکومیت این شهروند بهایی بابت اتهام جدید، هشت ماه افزوده شد.
«فراز رضویان»، بدون انجام بازجویی پس از حضور در جلسه دادگاه مادرش به نام «مژگان صمیمی» به اتهام فعالیت تبلیغی و آموزشی مرتبط با آیین بهایی در شهر رشت، به دو سال و یک روز حبس تعزیری محکوم شد. خانم صمیمی هم با همین اتهام و حکم محکوم شد.
موارد بالا، تنها چند مثال از صدور احکام زندان برای بهاییان از شروع دوره ریاست جمهوری پزشکیان است.
بازداشت‌های خودسرانه شهروندان بهایی در صد روز گذشته همچنان ادامه داشته است. عدم پاسخگویی مسوولین مربوطه در مورد دلیل بازداشت، نهاد بازداشت‌کننده، محل نگهداری بازداشتی و ممنوعیت تماس و ملاقات برای فرد بازداشت شده، ازجمله مشکلاتی بوده که بهاییان در دو سال گذشته با آن دست به گریبان بوده‌اند.
«نگار میثاقیان»، مادر یک کودک دو ساله روز چهارشنبه ۲۸شهریور۱۴۰۳ در مقابل چشمان کودکش در شیراز بازداشت شد. کودک او در نبودن مادر بی‌تاب بوده که پدر کودک، «محبوب حبیبی» را در ۷مهر بازداشت کرده و به بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز معروف به «پلاک صد» منتقل کردند.
تعدادی از منازل بهاییان در تبریز روز دوشنبه ۲۶شهریور۱۴۰۳ توسط ماموران اداره اطلاعات تفتیش شد و سه تن از بهاییان به نام‌های «ایرج نورسته»، «سینا اقدسی» و «اعظم آزموده» بازداشت شدند.
خانم آزموده همچون نگار میثاقیان در برابر چشمان کودک چهار ساله خود بازداشت شد، درحالی‌که کودک به شدت بی‌قراری می‌کرده است.
نمونه‌های بالا، چند مورد از شهروندان بهایی بازداشت شده از زمان آغاز ریاست‌جمهوری مسعود پزشکیان است. تعداد بازداشت‌شدگان بهایی بیش از این تعداد بوده است. خبرهایی مبنی‌بر بازداشت بهاییان در شهرهای مختلف ایران، ازجمله بیرجند، کرمان، تهران و کرج گزارش شده است.
محرومیت از تحصیلات عالیه
شهروندان بهایی بیش از چهار دهه از تحصیلات عالیه محروم هستند. در سال‌های اخیر تعداد انگشت‌شمار از جوانان بهایی موفق به ثبت نام در دانشگاه شدند که آنان هم پس از احراز بهایی بودن، اخراج شده‌اند.
ممانعت از تحصیل بهاییان براساس دستورالعمل شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال ١٣۶۹ است که در آن ذکر شده:
« در دانشگاه‌ها، چه در ورود و چه در حین تحصیل، چنانچه احراز شد بهایی‌اند، از دانشگاه محروم شوند»
پزشکیان در کمپین‌های انتخاباتی خود وعده داد که نمی‌گذارد دانشجویی را به‌خاطر داشتن اندیشه از دانشگاه بیرون کنند و حقوق ادیان و اقوام نادیده گرفته شود. این اظهارنظر رییس‌جمهور ایران درحالی ابراز شده که اخراج و محرومیت جوانان بهایی از تحصیلات دانشگاهی در دوره او، همچون گذشته ادامه داشته است.
در ادامه، چند نمونه از محرومیت جوانان بهایی از تحصیلات عالیه به‌خاطر اعتقادات دینی‌شان در دوره ریاست جمهوری مسعود پزشکیان ذکر می‌شود:
«نگار زرقانی»، دانشجو دانشگاه اصفهان در تاریخ ۱۵مداد ۱۴۰۳ به نهاد حراست و امنیت دانشگاه اصفهان احضار و درباره فعالیت‌ها و ارتباطش با جامعه بهایی مورد بازجویی قرار گرفت. مامور حراست از او درخواست امضای فرم‌هایی را کرده که طی آن اعلام کند از دستورات موسسات بهایی پیروی نمی‌کند و هیچ ارتباطی با آیین بهائی ندارد. خانم زرقانی از امضای این مدارک خودداری کرد و بعد از آن، از ورودش به دانشگاه جلوگیری شد.
مشابه چنین برخوردی از طرف حراست دانشگاه تهران با یک دانشجوی بهایی دیگر به نام «پریا وفائی» انجام گرفت. او از امضای این مدارک خودداری کرد و بعد از آن، از ورودش به دانشگاه جلوگیری به عمل آوردند.
بنا به گزارش سرویس خبری جامعه بهایی، از ورود «یاور شمس» به دانشگاه اصفهان ممانعت شد. بنا به خبر مزبور، یاور شمس توسط بخش حراست دانشگاه اصفهان جهت حضور و ارائۀ اطلاعاتی درباره ثبت‌نام خود فراخوانده شد. در بدو ورود، او توسط یک مامور امنیتی در دانشگاه مورد بازجویی قرار گرفت که طی آن، مجموعه سوالاتی از او پرسیده شد که هیچ ارتباطی با روند ورود به دانشگاه یا امتحان نداشتند، بلکه به خانواده، جامعه بهایی و فعالیت‌های آن مرتبط بود.
به آتش کشیدن گورستان بهاییان در اهواز
هتک حرمت متوفیان بهایی از نخستین ماه‌های برقراری جمهوری اسلامی در ایران در دستور کار حکومت جدید بوده است. صدها گورستان بهاییان در شهرها و روستاهای ایران مصادره و تخریب شد. اجساد را از گورها درآوردند و قبرها را صاف کردند. تا مدت‌ها اجساد متوفیان بهایی محلی برای دفن نداشتند، تا دولت در شهرهای مختلف زمین‌هایی سخت و سنگی را در محل‌های دورافتاده در اختیار بهاییان قرار داد.
زمین‌های مزبور در چند دهه گذشته به گورستان‌های بهاییان در هر شهر و روستایی تبدیل شده‌اند، با‌این‌حال همواره مورد هجوم افرادی به ظاهر ناشناس قرار می‌گیرند. این‌طور به نظر می‌رسد شهروندان بهایی در ایران بعد از مرگ هم از آزار‌واذیت حکومتی در امنیت نیستند.
در پی حملات به گورستان‌های بهاییان، آرامستان قدیمی بهاییان اهواز در ۱۶مرداد۱۴۰۳ به آتش کشیده شد. این اقدام بی‌رحمانه و ضد‌انسانی که صرفا با انگیزه آزار‌واذیت مذهبی صورت گرفته است، بازتاب گسترده در رسانه‌ها و مجامع حقوق‌بشری داشت. با‌این‌حال هیچ نوع عکس‌العمل یا پیگیری از سوی دولت مسعود پزشکیان صورت نگرفت.
به این‌ها می‌توان ده‌ها مورد اخراج از محل کار، پلمب محل کسب، تفتیش منازل، احضار و موارد دیگری از نقض حقوق شهروندان بهایی در دولت مسعود پزشکیان را اضافه کرد.
کارنامه مسعود پزشکیان نشان می‌دهد که هیچ حرکت مثبتی در جهت رفع فشارها بر پیروان آیین بهایی انجام نگرفته، بلکه در مواردی آزار و فشار بر بهاییان تشدید شده است.
جامعه جهانی بهایی هم‌زمان با سخنان مسعود پزشکیان در سازمان ملل با اشاره به تشدید آزار و سرکوب بهاییان در طی مدت کوتاهی که از ریاست‌جمهوری پزشکیان گذشته است، اعلام کرد: «در جمهوری اسلامی ایران، همچنان فاصله زیادی بین قول و عمل مقامات وجود دارد، به‌ویژه در مورد آزار و سرکوب بهاییان.»
منبع:ایران وایر