هنری کسینجر در جنگ ویتنام نوشت: «نیروی نامنظم نظامی اگر شکست نخورَد، برنده است، اما ارتش رسمی وقتی [بر نیروی نامنظم] پیروز نشود، شکست خورده است».
هنگامیکه نتانیاهو نمیتواند ادعا کند حزبالله شکست خورده، پس به تعبیر کسینجر، حزب الله برنده است.
روز چهارشنبه توافقی دو ماهه بین اسرائیل و لبنان– فعلاً تا اصلاع ثانوی-، به اجرا در آمد.
نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل همان روز حمله به لبنان گفت ۴۰۰ هزار نفر را جمع کرده ایم برای حمله به لبنان. چگونه شد با این همه سرباز و بمب و موشک آمریکایی و انگلیسی او محبورشد با لبنان و در واقع با حزب الله به یک توافق برسد؟
نتانیاهو و آتش بس با هم سازگاری ندارند. پس چگونه شد در سخنان خود جهت آتش بس با حزب الله بگوید، من مجبور شدم بین بد و بدتر انتخاب کنم؟
انتخاب بین بد و بدتر معنایی بجز استیصال اسرائیل به رهبری نتانیاهو ندارد. صهیونیست ها اگر مستاصل نمی شدند، هرگز به پای چنین آتش بسی نمی رفتتد.
اما چرا؟:
نتانیاهو در روز اول حمله به حزب الله گفت تا پیروزی کامل تسلیم ترور نمی شویم. سپس ادامه داد، قصد ما از حمله به لبنان ریشه کن کردن و نابودی کامل حزب الله و راندن آنان تا آنطرف رودخانه لیتانی می باشد، با این عمل بیش از ۱۰۰ هزار آوارۀ شمال اسرائیل را به خانه هایشان، بر می گردانیم.
او، در زمان حمله به غزه هم گفت ما در چند روز به پیروزی مطلق میرسیم و بزودی گروگان هایمان را آزاد خواهیم کرد. نوار غزه را از حماس پاکسازی خواهیم کرد و این گروه را برای همیشه نابود میسازیم.
نوار غزه حدوداً با خاک یکسان شد، ولی حماس هنوز در غزه فعال است و هر روز چند سرباز اسرائیلی در غزه کشته می شوند و روزی حداقل یک تانک اسرائیلی منهدم می گردد.
در لبنان هم اسرائیل روی زمین به دیوار سخت خورد و ارتش اش که عمدتاً جوانان کم سن و سال بودند، نتوانستند بجنگند. بدین ترتیب با پرداخت هزینۀ انسانی زیادی، اسرائیل مجبور شد از جبهه های جنگ، عقب نشینی کند.
هر روز آژیر خطر در تل آویو و حیفا و دیگر شهرهای اسرائیل بعلت موشک ها و پهپادهای حزب الله به صدا در می آمد.
حزب الله نابود نشد.
حزب الله به آنطرف رودخانۀ لیتانی نرفت.
حزب الله تا تل آویو موشک فرستاد و مرتب ۴ میلیون اسرائیلی در منطقه حیفا و تل آویو به پناهگاه می رفتند.
هنوز آن ۱۰۰ هزار نفر فراری از شمال اسرائیل، به شمال اسرائیل بر نگشته اند.
بندر حیفا که بزرگترین بندر اسرائیل است، بطور کامل از کار افتاده است.
اسرائیل در مدت ۵۵ روز جنگ با حزب الله، ۵۹ تانک مرکابه خود را از دست داد.
اسرائیل هیچگاه در طی ۷۶ سال بوجود آمدنش توسط سازمان ملل، اینقدر مورد حمله موشکی و پهپادی قرار نگرفته بود.
بعلت مقاومت حزب الله علیرغم بکار گرفتن زبده ترین نیروهای خود، از جمله تیپ گولانی، اسرائیل نتوانست یک متر از خاک لبنان را اشغال کند. بسبار از سربازان زبده و جوان اسرائیلی در لبنان کشته شدند. روحیه سربازان خیلی ضعیف شده بود و ارتش در حال از هم پاشیدگی شده بود.
چرا نتانیاهو تسلیم شد؟:
چه بر سر نخست وزیر اسرائیل آقای نتانیاهو خونخوار که میخواست خاورمیانه نوین را بازسازی نماید، لبنان را تحت کنترل خود در بیاورد، و حزب الله را ریشه کن کند، آمده بود که زیر وعده هایش زد؟
اسرائیل به هیچ کدام از اهدافش نرسید و صهیونیست های حاکم بر اسرائیل به چنان وضعیت فلاکت باری می رسند که مجبور می شوند به آتش بس تن دهند و از زبان نخست وزیر خود بگویند، مابین بد و بدتر، انتخابی نداشتیم. یعنی ما به هدف مان نرسیدیم و شکست مفتضحانه ای خورده ایم و در شرایط استیصال هستیم.
تعمیر هایفمن، رئیس سابق سازمان اطلاعات ارتش صهیونیستی اسرائیل، با تأکید بر اینکه رزمندگان حزب الله با جرأت و جسارت علیه ارتش رژیم جنگیدند و توانستند در میدان، معادلات خود را تثبیت کنند، در اعترافی جالب و البته کاملاً روشن گفت که اسرائیل به هیچ یک از اهداف خود در جنگ دست نیافت …، یعنی شکست خورد.
چه چیزهایی موجب آتش بس شدند؟:
اول فشار آمریکا و متوقف کردن ارسال اسلحه از آمریکا به اسرائیل و پادرمیانی فرانسه،
دوم فشار ارتش اسرائیل به دولت نتانیاهو، بطوریکه نتانیاهو چند روز قبل از آتش بسی گفت، ارتش از پشت به دولت خنجر می زند.
سوم حملات پی در پی حزب الله به تل آویو و حیفا و تعطیل شدن زندگی نیمی از سکنۀ اسرائیل.
چهارم حکم بازداشت نتانیاهو بعنوان جنایتکار جنگی و جنایت علیه بشریت و بی آبرو شدن دولت صهیونیستی اسرائیل و شخص نتانیاهو و کشور اسرائیل در سطح جهان، و بویژه افکار عمومی جهان.
اما چرا پیروزی جمهوری اسلامی؟:
نتانیاهو و دولت فاشیستی او میگفتند با نابودی حزب الله در لبنان، ما نظم نوینی در خاورمیانه بوجود می آوریم که در این نظم نوین، نیروی های نیابتی ایران، بخصوص حزب الله، نابود می شوند و با نابودی حزب الله دست جمهوری اسلامی از لبنان و سوریه قطع می گردد.
درست است که حزب الله ضربات جبران ناپذیر و سنگینی خورد و به مردم و کشور لبنان خسارات جانی و مالی فراوانی وارد آمد. اما حزب الله از پای در نیامد و تا روزی ۲۰۰ موشک به سمت تل آویو و حیفا پرتاب می کرد.
حزب الله زنده ماند، از بین نرفت و هنوز وجود دارد. مقاومت اش در مقابل اسرائیل تا آخرین لحظه، دلیلی بر زنده بودن و ادامۀ حیاتش می باشد.
پس نه اینکه حزب الله نابود نشده است، بلکه جناب نتانیاهو محبور شدهاست با قوی ترین نیروی محور مقاومت و نیروی نیابتی جمهوری اسلامی وارد مذاکره شود و به توافق رسد. نابود نشدن حزب الله و ادامۀ حضورش در دولت لبنان، بعنوان نیروی نیابتی جمهوری اسلامی، معنایی بجز پیروزی جمهوری اسلامی ندارد.
این توافق، موقتی و یک آتش بس لرزان می باشد، مگر اینکه اسرائیل وارد مذاکره با حماس شود و شرایط حماس را بپذیرد و اعلام آتش بس کند. وگرنه بدون حل مسئله فلسطین، آتش بس با لبنان یعنی با حزب الله هم، دوامی نخواهد آورد.
بطور قطع دیری نخواهد پایید که اسرائیل اولین طرفی خواهد بود که توافق را نقص خواهد کرد. چون اسرائیل در مدت ۷۶ سال حیاتش، به هیچگونه توافق منطقه ای و بین المللی پایبند نبوده است و نخواهد بود.
آتش بس با حزب الله، چیزی بجز سازش با حزب الله، و در نهایت پیروزی جمهوری اسلامی، نیست.