١. چند فساد از فسادها که از پرده بیرون افتاده است:
فساد میان لایه های مافیایی نظامی– مالی آنقدر گسترده و تو در تو است که گاهی اوقات لازم نیست آن را پوشاند. زیرا همه می دانند عمق آن چه حد است و هیچ ضرورتی نمی بینند که پای اصلی فساد یعنی قدرت را مخفی کنند .
کلیه فسادهای ایران محصول نظام ولایت مطلقه فقیه است. سهم بیت و وابستگان خامنه ای از فسادها بسیار زیاد است. امیر خسروی وابستگی اش به بیت کم بود و اشتباه او ارسال نامه به خامنه ای و پرده برداشتن از روابط فسادآور نهادهای وابسته به قدرت بود وگرنه احتمال داشت که بیشتر زنده بماند و اعدام نشود .
● عنوان اختلاس ٣ هزار میلیارد تومانی بدنامی اش به امیر خسروی ماند، اما به اختلاس ٨ هزار میلیاردی بابک زنجانی و مافیاهایی که به بیت رهبری متصل هستند و بابک زنجانی کارگزارشان بشمار بود و از کارگردانان این مافیا کسانی همچنان در وزارت نفت صاحب مقام های کلیدی هستند، توجه چندانی نمی شود و یا سخنی از قراردادهای کلان چند هزار میلیاردی میان نهادهای فاسد وابسته به قدرت بحثی به میان نمی آید .
● قرار داد ٢٠ هزار میلیارد تومانی میان شهرداری تهران و سپاه پاسداران این روزها با تفاسیر مختلفی به گوش می رسد، زیرا هیچ قراردادی میان شهرداری تهران با سپاه پاسداران نباید بدون نظر شورای شهر تهران منعقد گردد. اما به دلیل پرده پوشی و مخفی کاری، قبل از اطلاع شورای شهر تهران منعقد شد و سردار چمران نیز آنرا تفاهم نامه نامید و نه قرارداد. مخالفت شورای شهر منجر به تغییر رئیس شورای شهر تهران شد. سردار مهدی چمران که تنها نانِ نامِ مصطفی چمران را می خورد، در فکر تسریع ظهور امام زمان و فراهم آوردن نقشۀ مسیر حرکت آن امام می باشد، ولی نمی داند این خیانت ها با آن باورها تا چه اندازه تضاد دارند .
قرارداد درون گروهی میان چند سردار سپاه و چنگ انداختن سپاه بر شریان های حیاتی شهر تهران است. چرا که طرفین قرارداد، ٧ سردار سپاه هستند که از یک سو شهرداری تهران و از سوی دیگر قرارگاه خاتم را در اختیار دارند. همگی از این نهاد نظامی می باشند. به بخش هایی از قرارداد یا تفاهم نامه اشاره می نماییم که در زیر می آید و بعد به معرفی طرفین قرارداد می پردازیم:
● نظرات کارگروهی که قرار بود در این مورد بررسی نمایند، به شرح زیر است:
«… اگرچه لفظ قرارداد در سند امضاء شده، بکار نرفته و به جای آن از اصطلاح «موافقت نامه» استفاده کرده اند، اما به لحاظ حقوقی کاملاً جزئیات و خصوصیات یک قرارداد را دارد. به عنوان مثال، در صفحۀ دوم سند، در مادۀ ۲ به روشنی عنوان شده که «اجرای پروژه های عمرانی شهر تهران در سقف ۲۰۰ هزار میلیارد ریال (بیست هزار میلیارد تومان) می باشد که نیمی از آن به مبلغ ۱۰۰ هزار میلیارد ریال به صورت نقدی توسط شهرداری تهران پرداخت می گردد». در ماده ۳ هم آمده است: «مدت زمان اجرای موافقت نامه، ۴ سال از زمان اولین پرداخت طرف دوم بابت پروژه عمرانی می باشد».
علاوه بر جزئیات مبلغ و زمان، در صفحات بعدی جزئیات بیشتری از چگونگی تبادل مالی و تهاتر آمده است که همگی از مشخصات یک قرارداد است و نیازی به گنجاندن آنها تحت نام «تفاهم نامه» نیست.
از سوی دیگر، همانطور که در صفحۀ آخر سند مشخص است، سرلشکر پاسدار محمد علی جعفری، فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، سرتیپ پاسدار جمال‌الدین آبرومند، معاون فرماندۀ کل سپاه و رئیس هیات مدیرۀ بنیاد تعاون سپاه، سید پرویز فتاح، مدیر عامل بنیاد تعاون سپاه، سرتیپ پاسدار مسعود مهردادی، جانشین اقتصادی بنیاد تعاون سپاه به عنوان یکی از طرفین آن را امضاء کرده اند. در سوی مقابل هم علاوه بر امضای محمدباقر قالیباف، امضای عیسی شریفی، قائم مقام شهردار و سید دادوش هاشمی، معاون مالی و اقتصاد شهری به همراه ۶ مدیر عالی رتبۀ شهرداری به چشم می خورد که از اهمیت بسیار این سند حکایت می کند و در صورتیکه یک تفاهم نامه بدون ضمانت اجرایی بود، نیازی به حضورشان نبود. ضمن اینکه امضای این تعداد مدیر اجرایی تعهدآور است.
یکی دیگر از نکات قابل توجه در این توافق ۲۰ هزار میلیاردی آن است که برای شهرداری تهران هیچگونه حق فسخ و یا شانه خالی کردن از اجرای آن منظور نشده و در صورت به تأخیر افتادن اجرا و حتی تغییر احتمالی شهردا،ر باز هم لازم الاجرا خواهد بود».
● جزئیات یک معاملۀ بی سابقه:
معامله ۲۰ هزار میلیارد تومانی شهرداری تهران و سپاه در تاریخ سوم خرداد ماه ۱۳۹۳ امضاء شده است. این مبلغ برای واگذاری پروژه های عمرانی پایتخت به سپاه به مدت ۴ سال در نظر گرفته شده که ۱۰ هزار میلیارد تومان آن باید به صورت نقدی از سوی شهرداری تهران پرداخت شود.
مبلغی که شهرداری ملزم به پرداخت نقدی آن شده، از بودجۀ نقدی شهرداری تهران در سال جاری که حدود ۷ هزار میلیارد تومان تعیین شده هم بیشتر است. مجموع مبلغ توافق شده نیز به طور میانگین سالیانه ۵ هزار میلیارد تومان است و تقریباً تمامی بودجۀ عمرانی شهرداری را از آن خود خواهد کرد. به عنوان مثال مصوب شده تا در سال جاری، ۵ هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان از بودجۀ شهرداری تهران به توسعۀ عمران و حمل و نقل عمومی در پایتخت اختصاص پیدا کند.
● طرفین قرارداد:
– سردار سرلشکر پاسدار محمد علی جعفری، فرماندۀ کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
– سردار سرتیپ سپاه جمال الدین آبرومند معاون فرماندۀ کل سپاه و رئیس هیأت مدیره بنیاد تعاون سپاه. وی در جریانات سال ٨٨ هنگامی که ترانه موسوی به قتل رسید به عنوان مسئول ثبت احوال کشور با لباس شخصی به صحنۀ تلویزیون ظاهر شد و گفت بنا به آمار موجود در ثبت و احوال ما تنها سه نفر به نام ترانه موسوی داریم و…. کلی دروغ در اخبار ۲۰:۳۰ دقیقه سر هم کرد و فکر نمی کرد که کسی متوجۀ چهره نابکار و فریبکار این سردار سپاه شود .
– سردار سرتیپ سپاه سید پرویز فتاح قره باغی، مدیر عامل بنیاد تعاون سپاه، وزیر اسبق نیرو در دوران احمدی نژاد و فرماندۀ سپاه سد و معاون احمدی نژاد در استانداری اردبیل و…
– سردار سرتیپ پاسدار مسعود مهردادی، جانشین اقتصادی بنیاد تعاون سپاه
– سردار سرتیپ سپاه محمد باقر قالیباف شهردار تهران و فرمانده اسبق نیروی انتظامی
– سردار سرتیپ سپاه عیسی شریفی، قائم مقام شهرداری تهران
– سردار سرتیپ سپاه سید دادوش هاشمی، معاون مالی و اقتصاد شهری شهرداری تهران و قائم مقام شهردار تهران، معاون سابق فرهنگی کل ٢٢ منطقه شهرداری تهران و معاون اسبق استانداری کرمانشاه و استاندار سابق استان کرمانشاه
ناگفته نماند از هنگام به سر کار آمدن محمد باقر قالیباف دو تیم مشهدی ها و سپاهی ها بسیاری از مسندهای بالای شهرداری را اشغال نموده و بسیاری از شهرداران مناطق مختلف و معاونان آنان و مدیران کل فرهنگی را دراختیار گرفته اند .
انقلاب اسلامی: از هدف های سپاه تصرف شریان های حیاتی شهر تهران، هم بقصد مهار کامل شهر، و هم به قصد خورد و برد بوده است. چنانکه طرح تصرف این شریان ها را در اولین شورای شهر تهران به این شوری بردند و آن را تحت فشار قراردادند تا که آن را تصویب کند. صدیقه وسمقی که عضو نخستین شورای شهر و سخنگوی آن بوده است، گزارش کار آن شوری را در کتابی زیر عنوان «حتماً راهی هست»، انتشار داده است. در بارۀ طرح سپاه برای تصرف شریان های حیاتی شهر تهران، اینطور گزارش کرده است (صفحه های ۲۵۰ و ۲۵۱ کتاب):
● طرح سپاه برای تصرف شریان های حیاتی تهران:
٣ تن از سرداران سپاه در کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر حاضر می شوند و می گویند: ما «شرکت تعاونی ایثارگران سپاه» را تصدی می کنیم و ۶۰ میلیارد تومان سرمایه داریم و اگر شما موافق باشید، می‌خواهیم آن را در شهر هزینه کنیم وگرنه سرمایۀ خود را به جای دیگر می بریم.
طرح پیشنهادی سرداران که سردار قربانی «با لحنی حق به جانب و طلبکارانه» اظهار کرده است، به شرح زیر است:
۱. شهرداری تمام هتل ها و رستوران ها و مهمان سراهای خود را به صورت اجاره به شرط تملیک، به ما واگذار کند.
۲. به ما اجازه داده شود در هر نقطۀ مناسبی از شهر تهران، میدان میوه و تره بار احداث نموده و غرفه های آنرا بگونه ای که خودمان مناسب می دانیم، واگذار کنیم. و
۳. ادارۀ تمام پارک ها در تهران به ما سپرده شود و ما بتوانیم از فضای پارک ها آنگونه که مناسب است، استفاده کنیم. معضلات موجود را نیز حل کنیم و…
علی زاده، رئیس کمیسیون، از صدیقه وسمقی می پرسد: به چه فکر می کنید؟ و او، با «تحیر» پاسخ می دهد: «من به این فکر می کنم که دیگر در شهرداری چه داریم که به آقایان بدهیم»!
«سردار قربانی از شنیدن جملۀ من چنان برافروخته شد که اسفند بر آتش. بی آنکه من کلمه ای دیگر بگویم، او با صدای بلند گفت: این خانم انگار شأن مجاهدان در راه خدا را نمی داند. قرآن از مجاهدان تمجید کرده است»!
او شروع می کند به خواندن آیه از قرآن در شأن مجاهدان و صدیقه وسمقی بر می آشوبد و به او می گوید: «برای من قرآن نخوانید. من تمام این آیات را از برم. من خود استاد این فن هستم. مگر شما به جبهه رفته اید که اینک در مال مردم شریک شوید و اموال مردم را از ما مطالبه کنید؟ هرکس در راه خدا جهاد می کند، اجرش را از خدا می گیرد».
آن شوری موافقت نمی کند شریان های حیاتی شهر به تصرف سپاه درآید. اما در شورای دوم شهر، در ریاست جمهوری احمدی نژاد، «سپاه پاسداران و بسیج بر بسیاری از منافع مالی و اقتصادی تسلط یافتند».