بادریغ ودرد بسیار، این سرنوشتی است که ماایرانیان تاکنون بوجود آورده ایم ونیاموخته ایم که:«تجربه راتجربه گیریم»!؟
نیاموختهایم که چرا: سرنوشت «مشروطه، ملی شدن صنایع نفت درایران وقیامِ پیروز22بهمن» به اینجا کشیده شد، که میبایست «زمام امور» این ملت به دستِ قدرتهای بیگانه افتد، وآنان به هرکجا وازهرسوی که بخواهند، مارابکشانند!؟ ناگوارترهم اینکه، بسیاری راهم درخیابانها و…به پای کوبی «کَل زدن» کشانند واتومبیل «ظریفی» را برروی شانه، به راه پیمایی روی آورند!؟ گویی این سامانهی وحشی، پس ازسی وشش سال کشتاروزندان وشکنجه وغارت، وروزگاری شوم برای ملتی ببارآوردن ازسوی«خمینی، خامنهای، رفسنجانی، خاتمی، احمدی نژاد، روحانی ودیگر جنایتکارانِ ریزودرشت راتجربه نکرده ونشناختهایم، وهمواره فریب خُوراین ایران برباد دهند گان بایست باشیم!؟
سامانهای وحشی وخائن وغارتگری که برای نگه داشتِ این نظام، سی وشش سال است با این بند بازیها،رأی دهندگانی را فریب داده ومیدهد وهمواره این فریب خوردگان، درتیررسِ فریبِ آنان اند!؟ این مائیم که«کِلید»به دست این بیشرمانِ خونخواردادهایم.
به انتقاد از خود نشینیم و هشدارهای هشداردهندگان نگران حیات ملی را جدی بگیریم. بیدارشویم وبه خُود آئیم وبه سَرنوشتِ میهن خود اندیشه کنیم!؟
احمد رناسی پانزدهم فروردین 1394