«روزنامه «پیام ما» خبر داده که در جریان حفاری مترو در بافت تاریخی شیراز «انبوهی از سفال‌های خردشده و ظروف لعاب‌دار در میان نخاله‌های حفاری تونل مترو کشف شده‌اند، درحالی‌که هنوز هیچ ناظری از سوی میراث‌فرهنگی برای بررسی و ارزیابی این کشفیات حضور ندارد.»
بر اساس این گزارش که روز جمعه دهم اسفند ۱۴۰۳ منتشر شده «سفال‌های قرون میانه اسلامی به طور اتفاقی انبوهی در دپوی نخاله‌های مربوط به پروژه حفر تونل اتوبوس‌های برقی»کشف شده است.
مریم جلیلوند خبرنگار حوزه میراث فرهنگی که تاکنون بارها به دلیل انتشار گزارش‌های انتقادی در خصوص رویکرد میراث فرهنگی به آثار باستانی و ملی ایران مورد تعقیب قضایی قرار گرفته در این گزارش تخمین زده سفال‌های کشف شده «احتمالاً متعلق به قرون ۵ تا ۱۰ هجری قمری هستند.»
این گزارش به نقل از «امین طباطبایی»، فعال میراث‌فرهنگی استان فارس و مدیرعامل خانه فرهنگ جاودان، نوشته است که با توجه به شواهد با وجود این که اعلام شده بدون مجوز میراث فرهنگی حفاری‌های مترو در شیراز انجام نمی‌شود، ولی هیچ ناظری از سوی میراث فرهنگی در این پروژه حضور ندارد.
بی‌توجهی وزارت میراث فرهنگی و گردشگری به بافت تاریخی شهرهای مختلف و تاریخی ایران در سال‌های اخیر به یکی از چالش‌های فعالان این عرصه بدل شده است.
روز شنبه ۱۱ اسفند ۱۴۰۳ جمعی از باستان‌شناسان، پژوهشگران تاریخ و ری‌شناس‌ها در نامه‌ای به نماینده مردم تهران و ری در مجلس با اشاره به گسترش تعرضات، دست‌اندازی‌ها و دخل و تصرف‌های گسترده شهرداری این شهر و همچنین تخریب‌های ویرانگر آن با اجرای پروژه‌ای گردشگری در محوطه‌ای باستانی، خواهان خروج قطعی شهرداری از این محوطه شدند.
به گفته این کنشگران حوزه میراث فرهنگی ماشین‌آلات سنگین شهرداری ری چندین ماه است که در محوطه باستانی گورستان «زیرین» برای اجرای پروژه گردشگری موسوم به «بام ری» درحال کار هستند، بدون اینکه برایشان مهم باشد که این اقدامات منجر به «ویرانی قطعی» این محوطه تاریخی خواهد شد.
نویسندگان این نامه محوطه باستانی گورستان زیرین را به عنوان بزرگترین گورستان تاریخی ری با آثار و بقایای ۱۱۸ برج و آرامگاه توصیف کرده و نوشته‌اند به رغم نامه‌نگاری‌های متعدد، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، اجرای این پروژه را متوقف نکرده است.
منبع خبر: سایت ایران وایر