اول ماه مه روز جهانی کارگر، روز اعتراض کارگران به ستم و نابرابری و روز اتحاد و همبستگی و مبارزه برای گرفتن  خواست ها ومطالبات بر حق زحمتکشان در سراسر جهان است .

در نظام ” جمهوری اسلامی “ولایت مطلقه و طبقه حاکم از یک سو با توسل به زور هر گونه  مراسم مستقل کارگری در روز جهانی کارگر را سرکوب می نماید و از سوی دیگراز طریق نهادهای فرمایشی و براه انداختن مراسم  دولتی در این روز ، از ابراز خواست ها  و مطالبات واقعی کارگران  جلوگیری بعمل می آورد.

و این در حالی است که درنظام “جمهوری اسلامی”  وضعیت کارگران چه از نظر شرایط کاری از جمله فشار اخراج و بیکاری و چه از نظروضعیت معیشتی همانا بتعویق افتادن حقوق و نیز دستمزد نازلی  که با تورم بلعیده می شود ،بسیار اسفناک است. در شرایطی که بحران اقتصادی گسترش می یابد و اقتصاد کشور شدیدا دچار رکود تورمی است،سیاست دولت بر حمایت از تجار و واردکنندگان کالا قرار گرفته ، از اینرو با ضربه های متعدد بر پیکره تولیدی کشور، بسیاری از کارفرمایان یا مبادرت به تعطیل کارخانه و کارگاه می کنند یا دست به اخراج کارگران می زنند تا از این طریق هزینه های واحد اقتصادی شان را کاهش دهند.

وضع کسری در آمد کارگران کشور بحدی وخیم است که  نمایندگان کارگران کشور ، کسری درآمد شاغلان کشوررا 72 در صد اعلام کرده اند. و این کسری به دلیل وجود تورم در حال افزایش است . بی جهت نیست که بیش از 50 در صد شاغلان ایران ناگزیرند جهت تامین مخارج خانواده خود به مشاغل دوم و سوم روی آوردند.

نگاهی به آمار زیرکه تنها مربوط به 6 ماه اخیر است، وضعیت مشقت بار وسختی را که کارگران ایران بدان دچارند را روشن می سازد:

-در سال گذشته  ۸۰ کارگر در مازندران بر اثر «حوادث حین کار» کشته شدند

-۱۶۰ کارگر کارخانه تولید میلگرد «فولاد تاکستان» طی شش ماه گذشته اخراج شدهاند.

-اخراج تدریجی حدود ۱۶۰ کارگر فولاد تاکستان/کارخانه تعطیل است.

– 170 کارگر پیمانی و قراردادی کنتورسازی ایران در استان قزوین بیکار شدند .

– ۸۵ کارگر «سینجر» اخراج شدند/ ۴۰ کارگر دیگر در لیست اخراج و  تهدید امنیت شغلیبیش از ۴۰۰ کارگر قرار موقت این واحد تولید کننده لوازم خانگی در جنوب شرقی تهران.

 -بلاتکلیفی ۱۹۰ کارگر در پی تعطیلی موقت مجتمع فولاد البرز.

– 80 کارگر «نورد گرم سمنان» به دلیل تعطیلی کارخانه بیکارشدند .

– تعطیلی کارخانه «مازن گاز» ۳۹ کارگر را بیکار کرد.

– تعطیلی کارخانه «قند ورامین» و بیکار شدن ۴۰۰ کارگر بدون دریافت حقوق آخرین ماه کارشان .

– بیکار شدن 400 کارگر با تعطیلی کارخانه تصفیه قند ورامین که یکی از قدیمی ترین کارخانه های استان تهران و کشور است ،دو روز بعد از پایان تعطیلات سال نو

– و …

بدینسان وضعیت وخیم تولید در کشور و افت سطح درآمد ملی و کاهش نرخ رشد آن  منجر به ایجاد فشارهای متعدد  بر طبقه ی کارگر ایران شده است. این در حالی است که حکومت آقای روحانی با ادعاهای خلاف واقع از قبیل “رکود اقتصادی بطور کامل برطرف شد” و یا “اقتصاد کشور در امسال 2.5 در صدر رشد می کند ” و افراط در دادن وعده زبانی ، بهبود وضعیت اقتصادی کشور را تنها منوط به یک عا مل و آن امضای توافق هسته ای کرده است و البته بر همه ایرانیان خصوصا کارگران ایران که خود با تعطیلی روز افزون مراکز تولید کشور وکاسته شدن از توان سرمایه گذاری در تولید کشور مواجهند ، واضح است که مشکلات اقتصادی ایران امری ساختاری است و با تحریم اقتصادی ایجاد نشده است که با برداشتن آن رفع گردد . مشکل اقتصاد ایران در واقع ریشه در ماهیت ضد رشد و ضد آزادی و فشاد آلود  نظام استبدادی ولایت فقیه دارد که با  عدالت اجتماعی هیچ هم خوانی ندارد چرا سیاست های اقتصادی دولتها در جمهوری اسلامی هرگز از انگیزه منافع طبقاتی جناحهایی از قدرت خصوصا مافیای نظامی -مالی جدا نبوده و نیست . در نظامی که بعلت وجود استبدا د و سرطان فساد  ناشی از آن ،سهم شیر را از رانتهای اقتصادی و سیاسی مافیاهای حاکم می برند ، بیشترین فشار و چانه زنی را دولتها بر روی دستمزد کارگران وارد می آورند.  من باب نمونه امسال نیز وزارت کار حکومت روحانی چند ی پیش در یک  کمیسیون سه جانبه (نمایندگان دولت و کارفرمایان و “نمایند گان “کارگران) تنها با افزایش 17 درصدی حد اقل دستمزد کارگران برای سال آینده موافقت کرد .این در حالی است که این نرخ افزایش حداقل دستمزد  کمتر از نرخ تورم واقعی می باشد. تحمیل چنین نرخی آنهم هنگامی که حق تشکیل و تاسیس تشکل های مستقل کارگری از گارگران ایران سلب شده است و تشکل های خود انگیخته کارگری با سرکوب مستمر مواجهند و نمایندگان راستین کارگران به زندان افکنده می شوند ،تنها بدست نمایندگان تشکل های دست ساز دولت ممکن است که هرگز به نفع کارگران نمی باشد.

خوشبختانه وطن ما ایران در سالی که گذشت شاهد حرکات اعتراضی ،اعتصابات و تظاهرات پر شمار کارگران ایران و طرح خواست های  آنان بود .

همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران ضمن درک شرایط مشقت بار کارگران کشور ،از خواستها و مطالبات آنان از قبیل حق آنان در زیست در یک نظام حقوق مند و اقتصادی تولید محو ،  دارا بودن  امنیت شغلی ،لغو قرارداد های موقت شغلی ،پرداخت بموقع و عادلانه حق الزحمه ،رعایت ایمنی در محیط کاری ،پرداخت بیمه ،دستمزد متناسب با هزینه و…حمایت کرده ، اعتراضات متعدد کارگران ایران و نیز مبارزات  متحدانه معلمان کشور در کنار گارگران را امری مهم در پیشبرد جنبش آزادیخوادهی کشور می داند  و به مناسبت روز جهانی کارگر توجه جهانیان را به وضعیت وخیم جسمی وروحی کارگران و و نیز معلمان در بند جلب می نماید.

به اعتقاد همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران اول ماه مه روز جهانی کارگر فرصتی مغتنم است تا  صدای رسای کارگران و همه ایرانیان را در اعتراض به نظام ضد انسانی و سرکوبگر و استبدای جمهوری اسلامی و نیز دفاع از حقوق صنفی کارگران و معلمان  و نیز حق بزرگتر یعنی حق حاکمیت ملی ، بگوش جهانیان برسانیم .

همبستگی  ملی جمهوریخواهان ایران

29 اوریل 2015