یک فعال حوزه کار بیشترین دلیل سوق یافتن سرمایه ها به سمت بازارهای طلا و ارز را نبود فرهنگ و روحیه کار و مسائل اقتصادی و معیشتی دانست و تأکید کرد: تا زمانی که نرخ بهره های بانکی در کشور بالاست، هیچ تولیدکننده ای سرمایه‌اش را برای راه اندازی کار تولیدی بکار نمی گیرد.
اسعد صالحی در گفتگو با ایسنا، در ارزیابی نامگذاری شعار سال ۱۴۰۴ اظهار کرد: هرگونه سرمایه گذاری در بخش تولید، آثار و برکات بسیاری به دنبال دارد که جذب نیروی کار، اشتغال زایی، و رونق تولید، از جمله این مزیت ها به شمار می‌رود.
در چین هر فرد می تواند یک خانه تا ۷۰ سال داشته باشد:
وی ادامه داد: در بازدیدی که از اتحادیه کارگری چین داشتیم، متوجه شدیم هر محله‌ای که یک بافت فرسوده در آن وجود داشت، بلافاصله نوسازی می‌شد. وقتی سؤال کردیم این ساخت و سازها از کجا نشأت می‌گیرد، با پاسخ جالبی روبرو شدیم. اعلام کردند که در چین قانونی وجود دارد که هر فرد یا خانواده می‌تواند صاحب یک خانه آن هم به مدت ۷۰ سال باشد، ولی در بخش سرمایه گذاری هرچه در توان داشته باشد، می تواند سرمایه گذاری کند.
وی ادامه داد: یعنی هر فرد در چین می‌تواند تنها صاحب یک خانه باشد، اما در مقابل ۱۰ کارخانه یا کارگاه تولیدی راه اندازی کند و محدودیتی هم در این زمینه وجود ندارد.
دلیل انباشت نقدینگی ها نبود تفکر تولید است:
این فعال حوزه کار ادامه داد: درحال حاضر دلیل اینکه نقدینگی در جامعه زیاد شده، این است که مردم به فکر تولید نیستند، بلکه به فکر سرمایه‌گذاری بدون کوشش و تلاش هستند؛ یعنی بدون آنکه فعالیتی کرده باشند، می‌خواهند به درآمد و سود دست پیدا کنند.
صالحی در پاسخ به چرایی این رفتار توضیح داد: عوامل متعددی در این زمینه اثرگذار است که شرایط اقتصادی و معیشتی یکی از آنهاست، ولی عمده ترین دلیل ناشی از نبود فرهنگ کار است. کسی که در بازار ارز و طلا و سکه سرمایه گذاری می‌کند، کار و فعالیتی نمی کند، بلکه به فکر سودآوری است.
وی تصریح کرد: بیشتر افراد تمایل دارند که سرمایه خود را به سمت خرید سکه و ارز و دلار ببرند، در صورتی که اگر مقدمات و بسترهای مشارکت مردم فراهم شود، نقش بسزایی در اقتصاد کشور خواهند داشت.
صالحی خاطرنشان کرد: متأسفانه سیستم بانکداری کشور هم به سمت و سوی سودهایی رفته که بر خلاف شریعت اسلام است و این رویه کماکان ادامه دارد، لذا در چنین سیستمی نباید انتظار داشته باشیم که مردم برای سرمایه گذاری به سراغ چنین بازارهایی نروند.
روش بانکداری در کشور ما اشتباه است!:
این فعال حوزه کار با بیان اینکه روش بانکداری در کشور ما اشتباه است، ادامه داد: در کشورهای اروپایی مردم در بانک ها پول می‌گذارند و بانک در ازای نگهداری سرمایه‌هایشان عوارض و مالیات می‌گیرد و در مقابل وام های با بهره های تک رقمی به سپرده‌گذاران می دهد.
وی افزود: متأسفانه بانکداری ما به سمت و سویی رفته که وام های غیرمتعارف و سودهای بالایی داده می‌شود و نرخ بهره‌های بانکی به شدت بالاست. ما از کشورهای دیگر تنها گرفتن عوارض و مالیات را فرا گرفته‌ایم، ولی بخش دادن امکانات و تسهیلات به شهروندان آن هم با بهره‌های پایین را کنار گذاشته و نادیده گرفته‌ایم؛ طبیعی است که هیچ تولیدکننده ای حاضر به راه اندازی یک کار تولیدی با چنین بهره‌هایی نیست.
صالحی خاطرنشان کرد: اگر به دنبال چرخش اقتصاد، مشارکت مردم و هدایت نقدینگی ها در تولید، جلوگیری از انباشت سرمایه ها و کاهش شکاف طبقاتی هستیم، باید به کسانی که درصدد راه اندازی کار تولیدی هستند، وام های با بهره پایین بدهیم و افراد را به سپرده گذاری برای ایجاد کار تولیدی تشویق کنیم.
سرمایه گذار باید چند سال بدود تا بدهی بانکی اش را تسویه کند:
این فعال حوزه کار متذکر شد: تا زمانی که در کشور ما بهره های بانکی بسیار بالا هستند، سرمایه گذار یا تولیدکننده، رغبتی به سرمایه‌گذاری در بخش تولید ندارد، زیرا باید چند سال بدود تا بدهی بانکی و اقساط معوق خود را با بانک تسویه کند و اگر به سود برسد از سال سوم و چهارم می تواند روی سود تولیدش حساب باز کند.
خبرنگار: ندا خسرو شاهی،
دبیر: رقیه السادات حسینی