در طول چند دهه حضور در عرصه عمومی، رویکرد سیاسی دونالد ترامپ به طور قابل توجهی تغییر کرده است.
اما چیزی که او همواره از دهه ۱۹۸۰ به آن پایبند بوده است، اعتقاد اوست که تعرفه ها ابزاری مؤثر برای تقویت اقتصاد ایالات متحده آمریکا است.
اکنون، او در مقام ریاست جمهوری، درصدد اثبات این نظر خود است.
ترامپ در سخنرانی خود در محوطه موسوم به باغ رز در کاخ سفید، در حالیکه با دوستان، سیاستمداران محافظه کار و وزیران دولتش احاطه شده بود، تعرفه‌های جدید و گسترده‌ای را بر طیف وسیعی از کشورها– چه متحد، چه رقیب و چه دشمن- اعلام کرد.
رئیس‌جمهور آمریکا در یک سخنرانی که به طور مساوی حاوی ستایش از این برنامه و تمجید از خود بود و مرتباً تشویق حاضران را به همراه داشت، حمایت دیرینه اش از وضع تعرفه و همچنین انتقاد همیشگی از قرارداد های تجارت آزاد، مانند نفتا و سازمان تجارت جهانی را یادآور شد.
رئیس جمهور آمریکا اذعان کرد که در روزهای آینده با تهاجم «جهانی گرایان» و «صاحبان منافع خاص» مواجه خواهد شد، اما از آمریکاییان خواست به غریزه سیاسی او اعتماد کنند.
او گفت: «هرگز فراموش نکنید، همه پیش‌بینی های مخالفان ما در مورد روندهای تجاری در ۳۰ سال گذشته، کاملاً اشتباه بوده است».
اکنون ترامپ در دوره دوم ریاست‌جمهوری که در آن مشاوران همفکر او را احاطه کرده و همفکرانش نیروی مسلط در حزب جمهوری‌خواه هستند و این حزب در هر دو مجلس کنگره اکثریت دارد، در موقعیتی است که می‌تواند دیدگاه خود را در مورد یک سیاست تجاری جدید با محوریت آمریکا به واقعیت تبدیل کند.
او گفت که با این سیاست ها، بیش از یک قرن پیش ایالات متحده آمریکا به کشوری ثروتمند تبدیل شده بود و دوباره چنین خواهد شد.
او گفت: «سال‌ها، شهروندان سخت‌کوش آمریکایی مجبور بودند در حاشیه بنشینند، زیرا سایر کشورهای دیگر ثروتمند و قدرتمند می‌‌شدند که عمدتاً با هزینه ما بود. با اقدام امروز، ما بالاخره می‌توانیم آمریکا را دوباره بزرگ و مقتدر کنیم – بزرگتر از همیشه.»
اما این اقدام هنوز با ریسک بزرگی برای این رئیس‌جمهور همراه است.
اقتصاددانان از همه نگرش‌ها هشدار می‌دهند که عواقب این تعرفه های سنگین– ۵۴ درصد برای چین، ۲۰ درصد برای اتحادیه اروپا و کره جنوبی، با پایه ۱۰ درصد برای همه کشورها- به مصرف کنندگان آمریکایی منتقل می شود، قیمت ها را افزایش می‌دهد و خطر رکود جهانی را در پی دارد.
کن روگوف، اقتصاددان ارشد سابق صندوق بین‌المللی پول، پیش بینی کرده است که شانس افتادن ایالات متحده آمریکا ، یعنی بزرگترین اقتصاد جهان، به دام رکود به ۵۰ درصد افزایش یافته است.
آقای روگف به سرویس جهانی بی بی سی گفت: «او موفق شده است یک بمب هسته ای را روی نظام تجارت جهانی بیندازد».
این اقدام ترامپ خطر تشدید جنگ تجاری با سایر کشورها و احساس بیگانگی در متحدانی را به همراه دارد که آمریکا سعی در تقویت روابط با آنها داشته است. به عنوان مثال، ایالات متحده آمریکا همیشه ژاپن و کره جنوبی را به عنوان سنگری در برابر جاه طلبی های توسعه طلبانه چین می‌بیند. اما این سه کشور اخیراً اعلام کردند که برای پاسخ به سیاست‌های تجاری آمریکا با یکدیگر همکاری خواهند کرد.
با این حال، اگر ترامپ موفق شود، اساساً نظم اقتصادی جهانی را که آمریکا در ابتدا به برخاستن آن از خاکستر جنگ جهانی دوم کمک کرده بود، تغییر می دهد.
او قول داده که این اقدامات صنایع تولیدی آمریکایی را بازسازی، منابع جدید درآمدی ایجاد و آمریکا را به خود متکی تر کند و از آن نوع شوک های زنجیرۀ جهانی مواد و کالاها که در جریان همه گیری کووید-۱۹ در ایالات متحده آمریکا هرج و مرج ایجاد کرد، جلوگیری بعمل آورد.
این یک دستورکار بلند بالاست و بسیاری معتقدند که بسیار غیرواقعی است.
اما برای این رئیس جمهوری که به نظر می‌رسد برای برجای گذاشتن میراث خود تلاش می‌کند، این بزرگ ترین و مهمترین جایزه‌ای خواهد بود که می‌توان بدست آورد. او سعی می‌کند اینکار را از طریق پایان دادن به جنگ ها، تغییر نام مکان های جغرافیایی، بدست آوردن قلمروهای جدید، یا از بین بردن برنامه های فدرال و نیروی کار آن به انجام برساند.
به گفته او، روز اعمال تعرفه ها «روز آزادی» آمریکا خواهد بود.
با این حال، آنچه آشکار به نظر می رسد این است که سیاست‌های اعلام شده در روز چهارشنبه، در صورت پیگیری، کمابیش یک تغییر تاریخی را رقم خواهد زد. سؤال این است که آیا این میراث دستاوردی مثبت خواهد بود یا بدنامی دائمی.
سخنرانی ترامپ لحنی پیروزمندانه داشت– سخنانی که منکر هزینه های بالقوه سنگینی بود که اقدامات او برای اقتصاد آمریکا و جایگاه سیاسی خود ممکن است در پی داشته باشد.
اما او گفت که این هزینه ها، ارزش پرداختن را دارند، هرچند به نظر می رسید در پایان سخنانش، در اوج اظهارات خوشبینانه، سایۀ کوچکی از شک و تردید هم وجود دارد.
او گفت: «این روزی خواهد بود که– امیدوارم- شما در سال های آینده به آن نگاه کنید و بگویید: می‌دانید، او درست می گفت.»
منبع: بی بی سی فارسی
گزارشگر بی بی سی: آنتونی زورکر