غلی و معیشتی ٬ اعتراضات٬ خواسته ها و مطالبتهای خود و نیز چالشهایی که باآن رو برویند آشنا می سازند.
واقعیت امر این است که در سطح جهانی روز بروز سهم کار از حاصل تولید کاسته می گردد و بدینسان میزان بهره کشی از کارگران در سطح جهانی  بطور مدام افزایش می یابد.نابرابری های امکانات ، آسیبهای اجتماعی و بدهی ها و قرضه ها و فقر و بیکاری و تورم که دامانگیر بویژه قشر زحمتکش کارگر است ، محرز می سازد که در سطح جهانی هم توزیع ثروت ناعادلانه صورت می گیرد وهم  توزیع نیروهای محرکه روز بروز نا برابر تر می گردد.
در ایران وطن ما اولین مراسم روز کارگر بعداز انقلاب ۵۷ یکی از باشکوه‌ترین تجمع کارگران بود. میلیون‌ها زن و مرد کارگر در این روز در شهرهای مختلف ایران، روز همبستگی جهانی خود را با گرامیداشت این روز  جشن گرفتند.دلها سرشار از شوق و سرها سرشاز از اراده تحقق بخشیدن به مطالبات به حق زحمتکشان ایران بود. چرا که انقلاب برای تحقق حقوق مردم ایران رخ داده بود.
 کارگران در پیشاپیش صفوف تظاهرات با  شعارهایی همچون  «قانون کار رژیم شاه باید ملغی شود»،«دو روز تعطیلی و ۴۰ ساعت کار در هفته»، «قانون کار با شرکت نمایندگان کارگران باید نوشته شود»، «مزد برابر در ازای کار برابر برای زنان و مردان»،«مبارزه کارگران شاغل از مبارزه کارگران بیکار جدا نیست»  و…خواستهای آنزمان خود را بیان می کردند.
امروز اما وضعیت کارگران ایرانی بسیار وخیم تر گشته است چرا که نظام ولایت فقیه نیز ضربه های مستمری برپیکره تولید ایران وارد ساخته استو امر توزیع نابرابر ثروت با افزایش دارایی سرمایه داران نوکیسه و طبقات وابسته به تارعنکبوت قدرت دولتی ، ممزوج با فساد و رانتخواری وسلطه مافیای مالی – نظامی بر کشورو بی کفایتیمسئولان نظام جمهوری اسلامی ، اقتصاد ایران را محتضر و کارگران ایران و خانواده های شریف آنان و حتی قشرهای میانه کشور را به زیر خط فقر سوق داده است و اقتصاد ایران را گرفتار رکود و بیکاری و از رشد ماندگی نموده است. رفتار سیستماتیک سرکوبگرانه نظام ولایت فقیه منجمله علیه کارگران ،علیه ان قشری از جامعه صورت میگیرد که  انقلاب شکوهمند مردم  ایران برای دفاع ازمنجمله حقوق آنان رخ داد.
 نظام جمهوری اسلامی هم از تشکل و شکل گیری اتحادیه ها و سندیکاهای مستقل و کارآمد در دفاع ار حقوق کارگران ،جلوگیری بعمل آورده و می آورد و هم شوراهای کارگری اسلامی، انجمنهای صنفی و خانه کارگر، نهادهای ساخته و تحت کنترل دولت می باشند ،از اینرو کارگران قادر به طرح مطالبات و خواستهای واقعی خود جز در تظاهراتی که توسط نیروهای سرکوب  و منجر به تهدید و ضرب و شتم انان می گردد ،نمی باشند و پیامد نبود امنیت شغلی و سندیکاههای مدافع ، اخراجهای دسته‌جمعی کارگران طی سالهای اخیر بوده است و هم از طرفی نظام حاکم  روز اول  ماه مه را صرفاً به یک  «جشن کارگری تشریفاتی»تبدیل کرده‌ ،از جوهر مبارزاتی آن را کاسته است.  
در حالی که در ایران امروز و در دولت یازدهم  بر اساس گزارش اداره آمار در بخش صنعت که بار تولید را بدوش می کشد  313 هزار تن بیکار شده اند و 1000  کارگاهای صنعتی از کار افتاده است و بسیاری کارخانه ها و بنگاههای تولیدی یا ورشکست گشته اند و یا با کمتر از نیمی از ظرفیت خود کار میکنند و در بخش ساختمانی بیش از 80 درصد کارگران بیکار گشته اند ،،کاندیداهای “ریاست جمهوری ” در نظام ولایت فقیه وقاحت را از اندازه خارج کرده وعده های دروغین اشتغالزایی  5 میلیون و 6 میلیون نفری و توزیع یارانه  برای جلب رای را میدهند .در حالی که دولت درحفظ سطح اشتغالزایی در سطح کنونی نیز عاجز است ورکود حاکم بر تولید، سایه شوم بیکاری با ابعاد بزرگتری جامعه ایران خصوصا کارگران را بیش تر از پیش تعقیب می نماید و عدم پرداخت حقوق حقه آنان ، رشته معیشتشان را یکباره گسسته  وبه ناچار سفره خانواده آنان را تهی تر می گرداند. وزارت کار دولت روحانی در 25اسفند ماه 95 یعنی 5 روز مانده به تعطیلات عید در چنان شتابی حداقل دستمزد کارگران برای سال 96 را تعیین و ابلاغ کرد و  کارگران را در برابر عمل انجام شده قرارداد و فرصت واکنشهای اعتراضی را از آنها سلب کرد و انرا برای سال  ۹۶ به میزان  ۹۲۹ هزار و ۹۳۱ تومان یعنی کمتر از 930هزار تومان  اعلام کرد تا این نرخ تقریباً معادل همان نرخ تورم  ساختگی دولت روحانی جلوه نماید .در حالی است که خط فقر بیش از  3میلیون تومان اعلام شده است.

 همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران از مبارزات به حق کارگران ایران در اعتراض یه تعرضات فزاینده به حقوق انسانی ، شغلی ، و معیشتی کارگران زحمتکش ایران دفاع می نماید و معتقد است  با تحریم ” انتخابات ” فرمایشی نطام ،  کارگران ایران می توانند  نسبت به استثمار خود که همواره با تعرضات در عرصه های سیاسی و اجتماعی همراه است ،.مقاومت کرده از مشروعیت دهی به این استثمار جلوگیری بعمل آوردند.
همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران  در کنار کارگران زحمتکش ایران، ادامه مبارزه با نظام ولایت فقیه برای استقرار و استمراز نظامی مردمسالار را ضرور می داند و خواهان استقرار نظامیئمردمسالار است که  در ان همه ایرانیان زندگی شایسته و حقوفمندی بدست آورند و حقوق کارگران در معیارهای استاندارد های جهانی تامین گرددو امنیت شغلی انها تامین گردیده و قراردادهای کاری بدون تبعیض و ضامن اینده شغلی آنان سامان یابد و نیزبیمه بیکاری و بهبود شرایط ایمنی شغلی و نیز تامین اجتماعی در خور و در شان کارگران  برقرار گردد و حق تشکل و برپایی سندیکاهای مستقل کارگری برسمیت شناخته گردد .
 روز جهانی کا گر بر همه زحمتکشان ایران و جهان مبارک باد
همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران
 اول ماه مه 2017