آن کتاب (کتاب هستی) که شکی در آن نیست، هدایت است برای متقین. متقین، آن کسانی اند که ایمان دارند که نمی دانند، و همواره به دنبال روشن و پیدا کردن غیب ها هستند، و ایمان دارند که آنچه اصل است، پنهان است، و قیام می کنند برای وصل شدن به حقیقت و درک غیب و نادانسته،

 

با روش کتاب اصلی هستی که قرآن مجید است، ما با دو شیوۀ محاسبۀ آراء، با به اصطلاح “انتخابات” رژیم، برخورد می کنیم و با هر دو شیوه، تقریباً به یک تقریب می رسیم ، 

 

 

از تهران شروع می کنیم. همۀ کسانی که در رأی گیری تهران شرکت داشتند، می دانند و این را لمس کرده اند که اکثریت بسیار قاطع رأی دهندگان که رأی می دادند (رأی دهندگان، و نه واجدین شرایط رأی دهندگی) به روحانی رأی دادند،

 

از نظر آماری، تعداد کسانی که در “انتخابات” سال ۹۲، واجد شرایط رأی گیری بودند، ۵۱ میلیون نفر بوده است و از این تعداد، آرای جلیلی که در آن زمان نقشِ رئیسی را بازی می کرد، ۴ میلیون بود، یعنی ۸ درصد واجدین شرایط، که این درصد در رأی گیری برای تهران کمتر نیز بود. با در نظر گرفتن این واقعیتِ قابل لمس که در تهران کسانی که پای صندوق ها بودند حتی ۵ درصد از رأی گیری را به نفع رئیسی نمی دیدند. اما ما برای در نظر گرفتن بهترین حالت برای رژیم و طرفدارانش، بالاترین حالتِ ۱۰ درصدِ واجدینِ شرایط را به رئیسی می دهیم.

 

در شهرستان تهران که ۵.​۵ میلیون واجد شرایط داشته است، با در نظر گرفتن ۵ تا ۱۰ درصد آرای جریان رأی دهنده به امثال رئیسی و جلیلی و غیرو ، رأی رئیسی حداکثر ۵۵۰ هزار نفر می شود. خوب، حالا اگر باز قبول کنیم که آمار داده شدۀ حاکمیت صحیح است و در تهران ۲۶ درصد آراء، متعلق به رئیسی بوده و ۷۰ درصد متعلق به روحانی، رأی روحانی برابر می شود با   ۱۴۸۰۰۰۰= (۲۶٪ ÷ ۷۰٪ ×۵۵۰۰۰۰) نفر، یعنی این رقم با توجه به واقعیتِ درصدِ آرای مردم تهران به جریان رئیسی و آمار رژیم دربارۀ درصد آراء حاصل می شود. 

 

رأی روحانی در شهر تهران ۱۴۸۰۰۰۰ نفر و رأی رئیسی ۵۵۰۰۰۰ نفر و جمعاً ٢ میلیون و ٣٠٠ هزار نفر در تهران بوده است، خوب، تعداد رأی در تهران را چقدر گفته اند؟ ۳۶۸۰۰۰۰ نفر. 

 

حال تعداد اعلام شدۀ آرای تهران را بر تعداد برآوردی و واقعی تر تقسیم می کنیم:

 

۱.۷۷ = ۲۰۳۰۰۰۰ ÷ ۳۶۰۰۰۰۰، یعنی تعداد رأی را ۱.۷۷ برابر کرده اند. خوب، تعداد رأی اعلام شده، ۴۲ میلیون بوده است، یعنی رأی کل واقعیِ تقریبی در کشور ۲۳۷۰۰۰۰۰ (= ۱.۷۷ ÷ ۴۲۰۰۰۰۰۰) نفر بوده است.

 

 

خوب حالا برای اثبات دروغگویی ساحران، بگذارید تا ارقام گفته شده و زمان های بسیار کوتاه را از قول حاکمیت در مورد تهران تمرین کنیم:  

 

{“قول علی اصغر احمدی، رئیس ستاد “انتخابات”، کار را آسان می‌ کند. او می‌ گوید: مطابق محاسبات ما هر ۸۰ ثانیه یک رأی گرفته ایم و چون در روستاها تا ساعت ۱۸ یا ۲۰ رأی گیری تمام می شود، متوسط هر رأی ۴۵ ثانیه می شود.

 

بدینسان، بنابر قول او، بطور متوسط، در هر ۴۵ ثانیه یک رأی گرفته شده‌ است. و معلوم نیست که آیا معدل را در سطح کشور می‌ گوید، و یا تنها در روستاها؟ با توجه به این مهم که دو “انتخابات” هم زمان انجام می گرفته‌ اند، باز سخن او مبهم است: آیا در هر ۴۵ ثانیه، ٢ رأی به ٢ صندوق انداخته شده‌ است، و یا ٢ رأی در ۹۰ ثانیه به صندوق انداخته شده‌ است؟ غیر از این، بنابر قول او، معجزۀ دیگری روی‌ داده و آن اینکه، در آن بخش از کشور که تراکم جمعیت کمتر بوده‌ است، رأی دهندگان در زمان کمتری رأی داده‌ اند!؟ در حقیقت، وقتی رأی دهندگان کمتری مراجعه می‌ کنند و یک به یک وارد حوزه می‌شوند، زمان طیِ مراحل و انداختنِ رأی به صندوق، بیشتر می‌ شود. حال آنکه وقتی چند تن وارد حوزه می‌ شوند و پشت سر یکدیگر، مرحله‌ ها را طی می‌ کنند، زمان کوتاه‌ تر می‌ شود. بنابر محاسبۀ شاهد عینی، وقتی ۶ نفر وارد حوزه می‌ شوند، و ۶ نفر مأمور اخذ رأی، هر یک، یک کار را انجام دهند، کار به این ترتیب انجام می‌ گیرد:

 

● مرحلۀ اول: تحویل مدارک، شامل شناسنامه و کارت ملی یا شمارۀ آن. زمان طی شده: حدود ١٠ ثانیه.

 

● مرحلۀ دوم: ثبت اطلاعات رأی دهنده در سامانۀ کامپیوتری و کنترل مشخصات او. زمان طی شده: حدود ۵۰ ثانیه.

 

● مرحلۀ سوم: نوشتن مشخصات رأی دهنده روی برگۀ مربوطه توسط مأمور مجری. زمان طی شده: حدود ٣٠ ثانیه.

 

● مرحلۀ چهارم تحویل برگه به رأی دهنده و کنترل آن توسط وی و نیز ثبت اثر انگشتش روی آن برگه و تحویل برگه های رأی. زمان طی شده: ۲۵ ثانیه.

 

● مرحلۀ پنجم: نوشتن اسامی روی برگه ها (برای این قسمت، میانگین کشور را با توجه به تعداد منتخبین شوراها گرفتیم). زمان طی شده: حدود ۶۰ ثانیه.

 

● مرحلۀ ششم: ریختن رأی به صندوق و دریافت مدارک (شناسنامه، کارت ملی). زمان طی شده: ۱۵ ثانیه. 

 

زمان طی شده برای اولین نفر این ۶ نفر برابر مجموع زمان ها، ١٩٠ ثانیه می شده است.  

 

اما رأی دهندۀ اول، در برابر مأمور اول قرار می‌ گیرد و با انجام کارش، به مأمور دوم مراجعه می‌ کند، رأی دهندۀ دوم جای او را در برابر مأمور اول می‌ گیرد. بدینسان، وقتی مأمور ششم، کار رأی دهندۀ اول را انجام می‌ دهد، رأی دهندۀ ششم در برابر مأمور اول قرار می‌ گیرد. بنابر اینکه متوسط زمان هر مرحله ۳۲ ثانیه می‌ شود، نفر اول، ۱۹۰ ثانیه و شش نفر بعدی، هر یک، با صرف ۳۲ ثانیۀ بیشتر به رأی دهندۀ اول می‌ پیوندند. بدینسان، ظرف ۳۵۰ ثانیه = (۱۶۰ +۱۹۰)، ۶ رأی دهنده مراحل ششگانۀ  اخذ تعرفه را طی می‌ کنند. یعنی هر رأی دهنده بطور متوسط، در ۵۸ ثانیه، تعرفه می‌ گیرد”}.

 

برای اثبات این مسأله همۀ ارقام زمانی غیرواقعی بجز زمان نوشتن آراء را قبول می کنیم و تنها ارقام مربوط به زمانِ نوشتنِ رأی را به رقم واقعی تغییر می دهیم، بدین ترتیب که هر کسی می تواند اسامی “شورای شهر” که ۲۱ نفر است، با ۱ نفر “ریاست جمهوری”، یعنی ۲۲ نفر را در ٢ کاغذ بنویسد و ببیند که بین ۱۶۰ تا ۱۷۰ ثانیه طول می کشد، و انداختن رأی در ٢ صندوق و گرقن شناسنامه نیز حداقل ۳۰ ثانیه طول می کشد، یعنی قسمت نوشتن رأی و انداختن در صندوق حداقل ۲۰۰ ثانیه طول می کشد. حال با در نظر گرفتن اعداد داده شده که بسیار کم و غیر واقعی هستند، بخصوص در رابطه با خواندن و ورود اطلاعات کارت های ملی و شناسنامه هایی که افراد برای بار اول می بینند و ورود اطلاعات مانند ارقام کُد ملی و اسامی توسط افراد که مطمئناً هر نفر ۵​۱ تا ۲ دقیقه وقت را خواهد گرفت، ولی با همان اطلاعات به شرح زیر می باشد:

 

– نفر اول در ثانیۀ ۶۰ (۵۰ +۱۰) وارد مرحلۀ سوم می شود.  

 

– نفر دوم در ثانیۀ ۶۰ وارد مرحلۀ ۲ می شود.

 

– نفر اول در ثانیۀ ۱۱۵ (۲۵ +۳۰ +۵۰ +۱۰) وارد مرحلۀ ۵، یعنی نوشتن رأی می شود. در ثانیۀ ۱۱۵، نفر اول می نویسد، اتمام نوشتن و انداختن رأی در ثانیۀ ۳۱۵ (=۲۰۰ + ۱۱۵) است. 

 

– نفر دوم در ثانیۀ ۱۱۰ وارد مرحلۀ سوم می شود. 

 

– نفر سوم در ثانیۀ ۱۱۰ وارد مرحلۀ دوم می شود.

 

– نفر دوم در ثانیۀ ۱۴۰ وارد مرحلۀ ۴ می شود. 

 

– نفر دوم در ثانیۀ ۱۶۵ وارد مرحلۀ ۵ یعنی نوشتن رأی می شود. در ثانیۀ ۱۶۵، نفر دوم می نویسد، اتمام آن در ثانیۀ ۳۶۵ (= ۲۰۰ + ۱۶۵) است.

 

– نفر سوم در ثانیۀ ۱۶۰ وارد مرحلۀ سوم می شود. 

 

– نفر چهارم در ثانیۀ۱۶۰ وارد مرحلۀ دوم می شود. 

 

– نفر سوم در ثانیۀ ۱۹۰ وارد مرحلل چهارم می شود.

 

– نفر چهارم در ثانیۀ ۲۱۰ وارد مرحلۀ سوم می شود، یعنی بین نفر سوم و چهارمِ مرحلۀ ۳ ، ۲۰ ثانیه خالی و بیکار است.

 

– نفر سوم در ثانیۀ ۲۱۵ وارد مرحلۀ ۵ می شود. در ثانیۀ ۲۱۵، نفر سوم می نویسد، اتمام آن در ثانیۀ ۴۱۵ (= ۲۰۰ + ۲۱۵) است.

 

– نفر پنجم در ثانیۀ ۲۱۰ وارد مرحلۀ ۲ می شود. 

 

– نفر چهارم در ثانیۀ ۲۴۵ وارد مرحلۀ ۴ می شود.

 

– نفر چهارم در ثانیۀ ۲۷۰ وارد مرحله ۵ می شود. در ثانیۀ ۲۷۰، نفر چهارم می نویسد، اتمام آن در ثانیه ۴۷۰ (= ۲۰۰ + ۲۷۰) است.

 

– نفر پنجم در ثانیۀ ۲۶۰ وارد مرحلۀ ۳ می شود. مرحلۀ ۳ به مدت ۱۵ ثانیه خالی است.

 

– نفر ششم در ثانیۀ ۲۶۰ وارد مرحلۀ ۲ می شود .

 

– نفر پنجم در ثانیۀ ۲۹۰ وارد مرحلۀ ۴ می شود.

 

– نفر ششم در ثانیۀ ۳۱۰ وارد مرحلۀ ۳ می شود.

 

– نفر پنجم در ثانیۀ ۳۱۵ وارد مرحلۀ ۵ می شود. در ثانیۀ ۳۱۵، نفر پنجم می نویسد، اتمام آن در ثانیۀ ۵۱۵ (= ۲۰۰ + ۳۱۵) است.

 

– نفر هفتم در ثانیۀ ۳۱۰ وارد مرحلۀ ۲ می شود. 

 

– نفر ششم در ثانیۀ ۳۴۰ وارد مرحلۀ ۴ می شود. 

 

– نفر هفتم در ثانیۀ ۳۶۰ وارد مرحلۀ ۳ می شود. 

 

– نفر ششم در ثانیۀ ۳۶۵ وارد مرحلۀ ۵ می شود. در ثانیۀ ۳۶۵، نفر ششم می نویسد، اتمام آن در ثانیه ۵۶۵ (= ۲۰۰ + ۳۶۵) است. 

 

خوب، ۶ نفر در ۵۶۵ ثانیه رأی داده اند، یعنی ۹۴ (= ۶ ÷ ۵۶۵) ثانیه برای هر نفر.

 

یعنی با زمان بسیار کوتاه ۵۰ ثانیه برای ورود اطلاعات که امکان ندارد، متوسط زمان رأی گیری ۹۴ ثانیه، یعنی ٣٨ (= ۹۴ ÷۳۶۰۰) نفر در ساعت می شود. خوب، در تهران ۳۵۲۸ صندوق بوده است:

 

۲۱۴۵۰۲۴ (= ۳۸ × ۱۶× ۳۵۲۸) نفر، کل آرای شهر تهران است که با توجه به زمان ورودِ ۵۰ ثانیه ای اطلاعات، می توانسته اند رأی بدهند.

 

 

ایسنا، آمار “انتخابات” ۹۶ شهر تهران را اینچنین منتشر کرده است:

 

“جدول شماره (۱) آمار واجدین شرایط و تعداد  آرای نامزدهای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در شهرستان تهران”: 

             

در صورتیکه آمار آرای گرفته شده در “انتخابات” ریاست جمهوری در تهران، اعلام شده توسط حاکمیت، ۳۶۸۶۹۶۱ نفر است، آمار حداکثر آرای ممکن، ۲۱۴۵۰۲۴ (دو میلیون و صد و چهل و پنج هزار) نفر است. یعنی آمار حداکثر ممکن رأی دهندگان، ۱٫۷۱۸ (= ۲۱۴۵۰۲۴ ÷۳۶۸۶۹۶۱)، برابر شده است ،  

 

بنابراین، حداکثر رأی دهندگان ممکن، با توجه به این ضریب پیدا شده، ۲۴۴۴۷۰۳۱ (= ۱٫۷۱۸ ÷ ۴۲۰۰۰۰۰۰) نفر، می تواند باشد. 

 

واقعیت تعداد رأی دهندگان کمتر از ۲۳ تا ۲۵ میلیون نفر است، زیرا  زمان واقعی ورود اطلاعات شناسنامه و کارت ملی و تأیید آن، بسیار بیشتر از ۵۰ ثانیه است و این زمان ها با شلوغ تر شدن و خستگی افراد و ازدحام بالاتر نیز می رود. همچنین در اکثر حوزه های تهران، بخصوص مدارس تا ساعت ١٠ و ١١، صفی وجود نداشته است و رأی گیری برای هر نفر، حدود ۵ تا ۶ دقیقه، و بنا به حداقل به طور متوسط، ۵ دقیقه طول می کشیده، و در بسیار حوزه های شهرهای کوچک و دهات، رأی گیری در ساعت مقرر و بدون صف های طولانی و یا غیر طولانی، پایان یافته است. 

 

رأی دادن ۲۳ تا ۲۵ میلیون نفر، و اعلام رأی دادن ۴۲ میلیون نفری، و ایجاد ساختن رأی ۱۶ میلیونی برای رئیسی، درجهت فراهم آوردن زمینۀ رهبری در آینده برای اوست. و حلقۀ تکمیل کننده “انتخابات” خبرگان و چینش آن است، که نشان دهنده توافق روحانی و رئیسی و خامنه ای و نهضت آزادی و ملی مذهبی ها و اصلاح طلبان برای مهندسی آرای مردم ایران و تداوم شرایط انهدام اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و اجتماعی ایران و تجزیۀ این کشور حداقل ۴ هزار ساله می باشد.

 

جالب اینکه برخی از این ها روی آمار قلابی مانور می دهند و تحلیل آبدوغ خیاری هم ارائه می دهند. آنها غافل اند از اینکه احاطۀ قوانین توحیدی و بروز واقعیات برای مردم و رشد درک و شعور مردم، علیرغم تلاش های این دروغ سازان هستند.

 

در قرآن، سوره بقره می فرماید:

 

وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ بِالْیَوْمِ الْآخِرِ وَ ما هُمْ بِمُؤْمِنِینَ (۸) یُخادِعُونَ اللَّهَ وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ ما یَخْدَعُونَ إِلاَّ أَنْفُسَهُمْ وَ ما یَشْعُرُونَ (۹) فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَهُمُ اللَّهُ مَرَضاً وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ بِما کانُوا یَکْذِبُونَ (۱۰) وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ قالُوا إِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ (۱۱) أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَ لکِنْ لا یَشْعُرُونَ (۱۲)وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ آمِنُوا کَما آمَنَ النَّاسُ قالُوا أَ نُؤْمِنُ کَما آمَنَ السُّفَهاءُ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ وَ لکِنْ لا یَعْلَمُونَ (۱۳) وَ إِذا لَقُوا الَّذِینَ آمَنُوا قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلَوْا إِلى‏ شَیاطِینِهِمْ قالُوا إِنَّا مَعَکُمْ إِنَّما نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُنَ (۱۴) اللَّهُ یَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَ یَمُدُّهُمْ فِی طُغْیانِهِمْ یَعْمَهُونَ (۱۵) أُولئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُا الضَّلالَهَ بِالْهُدى‏ فَما رَبِحَتْ تِجارَتُهُمْ وَ ما کانُوا مُهْتَدِینَ (۱۶) مَثَلُهُمْ کَمَثَلِ الَّذِی اسْتَوْقَدَ ناراً فَلَمَّا أَضاءَتْ ما حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَ تَرَکَهُمْ فِی ظُلُماتٍ لا یُبْصِرُونَ (۱۷) صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لا یَرْجِعُونَ (۱۸) 

 

ترجمه فولادوند: و برخى از مردم مى‌ گویند: «ما به خدا و روز بازپسین ایمان آورده‌ ایم»، ولى گروندگان [راستین‌] نیستند.(۸) با خدا و مؤمنان نیرنگ مى‌ بازند؛ ولى جز بر خویشتن نیرنگ نمى‌ زنند، و نمى‌ فهمند.(۹) در دل هایشان مرضى است؛ و خدا بر مرضشان افزود؛ و به [سزاى‌] آنچه به دروغ مى گفتند، عذابى دردناک [در پیش‌] خواهند داشت.(۱۰) و چون به آنان گفته شود: «در زمین فساد مکنید»، مى‌ گویند: «ما خود اصلاحگریم.»(۱۱) بهوش باشید که آنان فسادگرانند، لیکن نمى‌ فهمند.(۱۲) و چون به آنان گفته شود: «همان گونه که مردم ایمان آوردند، شما هم ایمان بیاورید»، مى‌ گویند: «آیا همان گونه که کم خردان ایمان آورده‌ اند، ایمان بیاوریم؟» هشدار که آنان همان کم‌ خردانند؛ ولى نمى‌ دانند.(۱۳) و چون با کسانى که ایمان آورده‌ اند برخورد کنند، مى‌ گویند: «ایمان آوردیم»، و چون با شیطان هاى خود خلوت کنند، مى‌ گویند: «در حقیقت ما با شماییم، ما فقط [آنان را] ریشخند مى‌ کنیم.»(۱۴) خدا [است که‌] ریشخندشان مى‌ کند، و آنان را در طغیانشان فرو مى‌ گذارد تا سرگردان شوند.(۱۵) همین کسانند که گمراهى را به [بهاى‌] هدایت خریدند، در نتیجه داد و ستدشان سود[ى به بار] نیاورد؛ و هدایت‌ یافته نبودند.(۱۶) مَثَل آنان، همچون مَثَل کسانى است که آتشى افروختند، و چون پیرامون آنان را روشنایى داد، خدا نورشان را برد؛ و در میان تاریکی هایى که نمى‌ بینند رهایشان کرد.(۱۷) کرند، لالند، کورند؛ بنابراین به راه نمى‌ آیند.(۱۸) 

 

وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى