پس از پیروزی احتمالی ترامپ افرادی که به او در دور نخست وفادار ماندند و علیه حمله طرفداران ترامپ به ساحتمان کنگره سخنی نگفتند و دعوت‌های شبکه خبری “سی ان ان” برای حضور در برنامه‌ها را رد کردند احتمالا خود را در مناصب عالی و منصوب شده توسط ترامپ خواهند دید.
فرارو- فرض کنید به اوایل نوامبر ۲۰۲۵ میلادی پرتاب شده ایم و ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شده است. در آن زمان احتمالا “کریستوفر روفو” وزیر آموزش ایالات متحده است و تقریبا یک سال از زمانی که دونالد ترامپ برای دومین بار به کاخ سفید راه یافته می‌گذرد. در آن زمان امریکا تحت زمامداری او تغییر کرده و تغییرات گسترده در حوزه آموزش ایجاد شده است.
به گزارش فرارو به نقل از نیوریپابلیک، “جی دی ونس” نویسنده امریکایی محافظه کار که می‌توان او را سگ بولداگ مورد علاقه ترامپ در کنگره امریکا خواند احتمالا در حال برنامه ریزیِ طرحی برای “ریشه کن ساختن سرطان جنبش بیداری” خواهد بود.
دور دوم ریاست جمهوری ترامپ در آن زمان در حال طی شدن است و حتی اگر او موفق شو آن دوره را یک یا دو سال تمدید کند “کیمبرلی گیلفویل” که احتمالا آن زمان مشاور کاخ سفید خواهد بود در حال برنامه ریزی برای چگونگی به تعویق انداختن انتخابات ۲۰۲۸ خواهد بود تا ترامپ بیش‌تر در قدرت باقی بماند.
ترامپ پس از مراسم تحلیف خود این بار خواهد دانست که چه باید بکند و چگونه خواسته اش را عملی سازد. اولین دستور کار او امضای یک فرمان اجرایی خواهد بود که توسط “استفان میلر” دستیار ویژه احتمالی رئیس جمهور تهیه شده که از اداره مهاجرت امریکا می‌خواهد تا کار اخراج مهاجران غیر قانونی که در امریکا هستند را آغاز کند. پس از آن، ترامپ یک فرمان اجرایی برای اجرای برنامه F امضا می‌کند که براساس آن کارکنان بخش فدرال به گونه‌ای دسته بندی می‌شوند که اخراج آن افراد و انتصاب وفاداران سیاسی به جای آنان بسیار آسان‌تر خواهد شد.
“الیز استفانیک” نماینده ارشد و رئیس عملیات حزبی جمهوری خواهان مجلس نمایندگان آمریکا احتمالا در مقام معاونت ریاست جمهوری قرار گرفته است. او در آن زمان احتمالا شکایتی بلندبالا را علیه “ویوک راماسوامی” که احتمالا از سوی ترامپ به عنوان سفیر امریکا در سازمان ملل متحد منصوب شده طرح کرده چرا که بر این باور بوده که راماسوامی قصد دارد خود را به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۸ معرفی کند. مانند بسیاری از اعضای بلندپرواز کابینه استفانیک نیز به طور علنی از طرح ترامپ برای به تاخیر انداختن انتخابات حمایت خواهد کرد در حالی که در خفا امیدوار خواهد بود که این موضوع از سوی دیوان عالی رد شود.
با پاکسازی بخش‌های مهمی از بورکراسی بخش عمده‌ای از دستگاه اجرایی وابسته به انتصاب مستقیم از سوی ترامپ خواهد بود. دیگر خبری از جلسه استماع سنا نخواهد بود و دیگر هیچ بحثی در مورد این که آیا او می‌تواند آنتونی فائوچی را اخراج کند یا خیر در میان نیست. البته که او می‌تواند این کار را انجام دهد! ترامپ در سال ۲۰۲۵ می‌تواند تقریبا همه را اخراج کرده و دولت را کوچک‌تر و وفادارتر به خود بسازد.
“فوق العاده خطرناک”
یک هشدار لازم است: ترامپ و همکاران وفادار دوره اول ریاست جمهوری او، برخی از اندیشکده‌های دست راستی در واشنگتن، صاحب نظران مارالاگو، کارشناسان محافظه کار تلویزیونی، وکلای آغشته به شور و شوق شعار “نخست امریکا” ماه ها، و حتی سال هاست که با گفتار و رفتارشان به ما می‌گویند که دور دوم ریاست جمهوری ترامپ چگونه به نظر خواهد رسید. علیرغم آن که آن چه در سطور پیش بیان شد داستانی تخیلی است، اما به هیچ وجه فانتزی نیست چرا که از محتوای طرح‌های در دسترس عموم که در حال حاضر در واشنگتن و فلوریدای جنوبی تهیه شده نشئت گرفته است.
پس از پیروزی احتمالی ترامپ افرادی که به او در دور نخست وفادار ماندند و علیه حمله طرفداران ترامپ به ساختمان کنگره سخنی نگفتند و دعوت‌های شبکه خبری “سی ان ان” برای حضور در برنامه‌ها را رد کردند احتمالا خود را در مناصب عالی و منصوب شده توسط ترامپ خواهند دید.
پیش‌تر نشریه “ونیتی فِر” گزارش داده بود که “جارد کوشنر” به عنوان وزیر خارجه کابینه ترامپ در نظر گرفته شده است. اندکی پس از آن گزارش دیگری منتشر شد که حاکی از آن بود که کوشنر متعهد شده در صورت انتخاب دوباره ترامپ دیگر وارد کابینه و امور اجرایی نشود. در همین حال، نشریه “پولیتیکو” سناتور “تام کاتن” و “مایک پمپئو” وزیر امور خارجه سابق آمریکا را در فهرستی از روسای بالقوه پنتاگون قرار داده است. “استیون چونگ” سخنگوی کارزار انتخاباتی ترامپ می‌گوید: “اکنون برای صحبت کردن در مورد ترکیب کابینه خیلی زود است”. یکی از کارکنان سابق ترامپ می‌گوید:”همگان باید پیرامون گمانه زنی‌ها درباره ترکیب تیم احتمالی ترامپ با دیده تردید بنگرند. تیم کارزار او اکنون صرفا بر روی پیروزی در انتخابات تمرکز دارد”.
“استیو بنن” مشاور سابق ترامپ می‌گوید: “ترامپ در مورد اهداف خود برای دور دوم ریاست جمهوری صریح بوده است. تلاش برای اخراج دسته جمعی مهاجران غیر قانونی و خروج امریکا از بحران اوکراین و سایر بحران‌های جهانی در صدر اولویت‌های او خواهند بود”.
مهم‌تر از همه آن که دور دوم ریاست جمهوری ترامپ به احتمال زیاد توسط نارضایتی‌های شخصی او شکل خواهد گرفت نارضایتی‌هایی که بسیار زیاد هستند: از انتخابات ۲۰۲۰ و نتیجه آن گرفته تا مواضع اتخاذ شده پس از رخداد ۶ ژانویه و حمله به ساختمان کنگره تا مدیریت اسناد طبقه بندی شده توسط او پس از پایان دوره ریاست جمهوری اش و نرمش وزارت دادگستری امریکا نسبت به معاملات مالی خانواده بایدن به ویژه هانتر بایدن در حالی که ترامپ باور دارد دستگاه مجری قانون فدرال علیه شخص او و طرفداران اش موضع گیری کرده است. او هیچ کاری برای پنهان کردن نیت خود در این جبهه انجام نداده است. ترامپ سال گذشته در یک گردهمایی کارزار انتخاباتی در تگزاس بایدن را متهم به تبدیل کردن دستگاه قضایی و کیفری امریکا به “سلاحی” در دستان خود کرده است. او گفته بود این کار بایدن مشابه “نمایش ترسناک روسیه زمان استالین” است.
به احتمال زیاد در دوره ریاست جمهوری ترامپ قوانین قابل توجهی در مورد موارد حساسیت برانگیز فرهنگی در میانه جنگ فرهنگی فعلی در امریکا تصویب و اجرا خواهند شد.
این در حالیست که در چهار سال پیشین ریاست جمهوری ترامپ شاهد بی نظمی بی امان در واشنگتن بودیم که تاحدی تا ساعات پایانی ۸ نوامبر ۲۰۱۸ میلادی ادامه داشت. “کالین رید” از اعضای حزب جمهوری خواه می‌گوید:”آنان هیج برنامه‌ای برای دوره انتقالی پس از انتخابات نداشتند. دوره انتقالی ریاست جمهوری اسما توسط “کریس کریستی” فرماندار سابق نیوجرسی مدیریت می‌شد، اما او با پیوستن به منتقدان ترامپ اجرای آن مسئولیت را از دست داد. دولت ترامپ هیچ برنامه‌ای برای دوره انتقالی نداشت، زیرا اساسا فکر می‌کرد دلیلی برای برنامه ریزی وجود ندارد. آنان با خود می‌گفتند ما شاهد یک منظره باشکوه خواهیم بود. سپس اعداد و ارقام نتایج انتخابات از میشیگان و ویسکانسین از راه رسیدند. آن زمان بود که ترامپ و اطرافیان اش با خود گفتند:”اوه، لعنتی”!
بنن در این باره می‌گوید:”ما خوشحال نبودیم به یاد دارم پرزیدنت ترامپ آن زمان به این وضعیت پی برد و گفت:”گویا این واقعی است”.
در دوره پیشین زمامداری ترامپ قوه مجریه بین اعضای MAGA که کاملا برای برعهده گرفتن مناصب دولتی مناسب نبودند و کارمندان کمیته ملی حزب جمهوری خواه بود که از ترامپ متنفر بودند اما تظاهر می‌کردند نفرتی ندارند، عرصه جنگ جناحی بود. این بار ترامپ و جمهوری خواهان که بار دیگر خود را وابسته به او می‌دانند مصمم هستند که آن اشتباه را تکرار نکنند.
یک مولفه مهم که در پیروزی شگفت انگیز ترامپ در مقابل “ران دیسانتیس” در انتخابات مقدماتی آیووا تاثیر داشت و سرنخ‌هایی را در مورد آن که دور دوم ریاست جمهوری او چگونه به نظر خواهد رسید نشان می‌دهد “سازمان” است.
“باربارا تریش” پژوهشگر علوم سیاسی می‌گوید اقدامات فعلی ترامپ هیچ شباهتی به اقدامات انجام شده اش در سال ۲۰۱۶ میلادی ندارد زمانی که او پس از سناتور “تد کروز” از تگزاس در جایگاه دوم قرار گرفت. این پژوهشگر علوم سیاسی می‌افزاید:”این بار تلاشی هماهنگ از سوی کارزار ترامپ برای ثبت نام رای دهندگان احتمالی، توضیح قوانین گروه و آموزش کاپیتان‌هایی که در روز انتخابات مستقر می‌شوند تا آخرین فشار‌ها را اعمال کند در جریان بود. رویه کار گروهی ترامپ این بار متفاوت است. می‌توان تلاش برای ایجاد یک سازمان را درون کارزار او دید. این موضوع ممکن است باعث نگرانی دموکرات‌ها شود. اگر ترامپ بار دیگر رئیس جمهور شود با قدری دانش سیاسی بیش‌تر دستور کارش را تقویت خواهد کرد”. این دقیقاهمان چیزی است که مترقی‌ها یا جناح چپ حزب دموکرات را نگران می‌کند. اکنون ترامپ مانعی بر سر راه خود نخواهد داشت. جاه طلبی‌های دوره دوم ترامپ به وضوح و به طور کامل در “دستور کاری برای رهبری: وعده محافظه کار” کتابی ۹۲۰ صفحه‌ای که توسط پروژه ۲۰۲۵ بنیاد هریتیج منتشر شده مشخص شده است. در آن دستورکار اشاره می‌شود که دولت ترامپ که اگر بخواهد آن چه را که به عنوان تحولات مخرب فرهنگی، اقتصادی و دیپلماتیک در چهار سال ریاست جمهوری بایدن می‌بیند خنثی کند زمان زیادی برای تلف کردن نخواهد داشت.
هر بخش از آن کتاب مربوط به بخش یا شاخه متفاوتی از دولت فدرال است: جامعه اطلاعاتی، وزارت آموزش و پرورش و بخش‌های دیگر.
رقیب دیگر بنیاد هریتیج و برنامه آن انستیتو سیاستگذاری “نخست امریکا” می‌باشد که یکی از اندیشکده‌های مستقر در واشنگتن متشکل از کارکنان و افراد نزدیک به ترامپ است. آن اندیشکده خواستار آن شده که به والدین اجازه داده شود تا در آموزش فرزندان شان اعمال نفوذ بیش تری داشته باشند همانند برنامه‌ای که دیسانتیس در فلوریدا انجام داده است. آن انستیتو هم چنین خواستار افزایش حفاری و استخراج در حوزه نفت و گاز در امریکاست و می‌خواهد قوانین شناسایی رای دهندگان به گونه‌ای تغییر کند که رای دادن را برای برخی از امریکایی‌ها دشوارتر سازد. هم چنین، آن انستیتو خواستار حذف محدودیت‌های ایالتی و محلی اعمال شده از سوی دموکرات‌ها در مورد آزادی حمل اسلحه است.
این شعار‌ها سال‌ها بخشی از خواسته‌های محافظه کاران بوده اند کاری که اکنون تازگی دارد آن است که اندیشکده هایی، چون هریتیج و انستیتوی سیاستگذاری “نخست امریکا” این شعار‌ها و خواسته‌ها را در قالب برنامه‌هایی نظام بندی کرده و افراد و سیاستگذاری‌ها را برای تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۲۵ میلادی تدوین و آماده سازی کرده اند یعنی برای زمانی که امیدوار هستند ترامپ را دوباره در حال یاد کردن سوگند ریاست جمهوری ببینند.
در گمانه زنی‌های مطرح شده گفته می‌شود که “استفان میلر” مشاور وفاداری که سیاست مهاجرتی ترامپ را طراحی کرد به دستگاه اجرایی باز می‌گردد. خودی‌های حزب جمهوری خواه می‌گویند که شخص میلر، اما ترجیح می‌دهد در کاخ سفید نفوذ داشته باشد نه آن که خود صاحب دفتر بزرگی درون کابینه شود. علاوه بر این، گفته می‌شود که میلر آگاه است که هرگز نمی‌تواند تاییدیه سنا را دریافت کند حتی سنایی که به شدت تحت کنترل جمهوری خواهان است. همین مشکل می‌تواند انتصاب نامزد‌های احتمالی مانند “تاکر کارلسون” که گفته می‌شود شاید در دور دوم ریاست جمهوری ترامپ تصدی مقام وزیر خارجه را عهده دار شود را به خطر اندازد.
در همین حل ممکن است “کش پاتل” یکی از مقام‌های اطلاعاتی دولت سابق آمریکا که با دامن زدن به سوء ظن‌های توطئه آمیز ترامپ نسبت به وزارت دادگستری و جامعه اطلاعاتی مورد لطف قرار گرفت ریاست سیا را از آن خود سازد و بدین ترتیب جایزه اش را از ترامپ دریافت کند.
“کریستوفر روفو” گفته که بله، او در دولت دوم ترامپ یا به عنوان وزیر آموزش و پرورش یا در سمت دیگری خدمت خواهد کرد. او می‌گوید: “هدف وزارت آموزش دولت احتمالی ترامپ برای دور دوم ریاست جمهوری اش آن خواهد بود که “دستگاه ایدئولوژیک چپ را در بحران قرار دهد” و این کار را از طریق قطع بودجه، آغاز تحقیقات و اعمال فشار کم و بیش همان طور که دیسانتیس در فلوریدا انجام داده عملیاتی خواهد کرد”. او به “نیوریپابلیک می‌گوید:”فرماندار دیسانتیس سال به سال نشان داده که چگونه قدرت، نهاد‌ها و قانون کار می‌کنند”.