– وجدان هر شهروند به خود، بمثابۀ دارای حقوق ذاتی و مجموعه‌ای از استعدادها و فضل ها، بنابر این، توانا به خلق و وجدان جمعی بر خود، بمثابۀ حق وند (برخوردار از حقوق و عامل به حقوق و دفاع از حقوق دیگر حقوقمندان را حقی از حقوق خود دانستن) و توانا به رشد، از وجدان به دو حق اشتراک و اختلاف جدایی ناپذیر است. دو حق اشتراک و اختلاف نیز از یکدیگر جدایی‌ ناپذیر هستند. چرا که اگر قائل به حق اختلاف نباشیم، درجا، اشتراک را بی‌ محل کرده‌ ایم. در حقیقت، اشتراک، فرآوردۀ جریان آزاد اندیشه‌ ها و دانش ها و داده‌ ها و اطلاع‌ ها، بنابراین، جریان آزاد نقدها است تا که از اختلاف ها، اشتراک ها حاصل آیند. از این‌ رو، سانسورها ضد رشد و ضد نظم و ضد نو به نو شدن انسان و جامعۀ انسان ها هستند.

 

– جانشین کردن بزرگ و متمرکز شدن قدرت، با رشد انسان و آبادانی طبیعت، امروز دیگر، شرط ادامۀ حیات بر روی زمین است. بنابراین، اینگونه بحث ها هستند که می‌ توانند انسان ها را به دفاع از حیات بر روی زمین، رشد خود به یمن برخورداری از حقوق، فعال‌ کردن استعدادها و فضل های خویش، برانگیزند.