سال گذشته، مردم ایران و به مناسبتی مردم جهان ایام خوشی را نگذراندند. در جهان، ویروس کرونا و بیماری ناشی از آن جان بیش از دو میلیون انسان را گرفت .

در ایران اما، علاوه براستبداد فراگیر، و ولایت مطلقه آن بر هستی کشور و مردم، کرونا نیز زندگی را بر مردم سخت تر کرد و بسیاری از هموطنان ما را در ماتم عزیز و عزیزانی فرو برد. رژیم بحران ساز و بحران زی ولایت مطلقه که با ایجاد روابط قوا در مدار مسلط – زیرسلطه، با گروگان گرفتن مردم ایران و گرفتار کردن آنها در چنبرۀ منحط اقتصادی- سیاسی، ادامه حیات میدهد، فرصت های سازندگی را همچنان می سوزاند. سیاست حاکم بر اقتصاد کشور، همچنان بر مبنای رانت خواری و مصرف محوری، و در نتیجه، سخت تر شدن وضعیت اقتصادی و افزایش فقر و نابسامانی های اجتماعی است.

بنابر شواهد و داده ها، سال جدید متأسفانه سال تحول اقتصادی نیست، بلکه سال سخت تر شدن معیشت مردم در ابعاد گسترده تری خواهد بود .

داده‌های بانک مرکزی نشان می دهند، میزان نقدینگی در پایان بهمن ماه امسال به ۳۳۰۰ هزار میلیارد تومان رسیده است. آنگو‌‌نه که آمارها می گویند، نقدینگی از ابتدای سال تا پایان بهمن ماه (۱۱ ماهه) ۳۳,۸ درصد افزایش یافته است.

این بدان معناست که ماشین چاپ اسکناس بدون پشتوانه، فعال است و روزانه حدود ٢ هزار و ۳۲۸ میلیارد تومان بر نقدینگی افزوده شده است. بمب حجم نقدینگی در اقتصاد کشور برای مردم کشنده است. مردم مرگ تدریجی حیات شخصی و حیات ملی را حس می کنند، و به چشم خود می بینند که آینده در استبداد فقیه هر روز بدتر می شود.

حداقل دستمزد برای سال ۱۴۰۰، به ۲ میلیون و ۶۵۵ هزار تومان خواهد رسید. و با احتساب همۀ اقلام دستمزدی، دستمزد ماهانه برای یک خانوار ۳/۳ نفری، به کمی بیش از ۴ میلیون تومان خواهد ‌رسد. قابل توجه اینکه این درآمد، کفاف نیمی از مخارج ماهانه را در شهرهای بزرگ می تواند بدهد. نیم دیگر ماه را، بدین ترتیب این خانواده‌ها با” گرسنگی” سر خواهند کرد.

تازه ‌ترین آمار ارائه شده از میزان خط فقر و دستمزد ها نشان می دهند که خانوار‌های ساکن شهر‌های بزرگ که ماهانه درآمدی کمتر از ۵ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان داشته باشند، زیر خط فقر هستند. آماری که ارائه آنها از سوی سازمان رسمی ای همچون سازمان تأمین اجتماعی، جای تأمل دارد، مضافاً آنکه آن آمار، خط فقر سال ۱۴۰۰ را ۷ میلیون و ۱۴۳ هزار تومان، برای یک خانوار۳.۳ نفر ارزیابی می ‌کند.

صندوق بین‌المللی پول پیش ‌بینی کرده است، رشد اقتصادی ایران در سال جاری خورشیدی، منفیِ ۵ درصد باشد.

آمار و ارقام بیانگر آنند که وضعیت معیشت مردم برای بخش بزرگی از جامعه در سال پیش رو، بدتر از سال ۱۳۹۹ خواهد بود. مزید بر آن، میزان خشونت های اجتماعی افزایش یافته است. از طرفی فرار جوانان تحصیل کرده از وطن، گویای نبود آیندۀ روشن برای آنان می باشد.

سال پیش رو اما، سال “انتخابات ریاست جمهوری” در ایران نیز خواهد بود. تجربه به ما آموخته است که انتخاب بین بد و بدتر، دروغ بزرگی است که با نقض حقِ استقلال و حقِ آزادیِ فرد درانتخاب ، منجر به تحمیلِ و تسلط بدترینی که چنین دروغ بزرگی را ساخته است، می شود. رأی دادن در انتخابات، وسیلۀ ابراز حق ولایت جمهور مردم (حاکمیت جمهور مردم) توسط خودشان است، رژیم های استبدادی، از جمله رژیم ولایت مطلقه، ناقض این حق اند. بدین لحاظ، شرکت کردن در “انتخابات” در چنین رژیم هایی نیز ناقض آن حق است. با تحریم و عدم شرکت در چنین “انتخاباتی”، با خلوت گذاشتن حوزه های “انتخاباتی” و خیابان ها در روز “انتخابات”، به حق شهروندی خود عمل کنیم.

رژیم ولایت فقیه، فرسوده و ناتوان شده و تنها تکیه گاه او ایجاد ترس ها است. با چیرگی بر ترس ها و با عمل به حقوق خویش، از جمله عمل به استقلال و آزادی خویش است که می توان بر ترسها چیره شد تا دامنۀ عمل رژیم را تنگ تر ساخته، و به استبداد بس ویرانگر و ایران سوز پایان داده، تا با استقرار جمهوری ایران که در آن آحاد مردم از حقوق خویش برخوردارند، روز ایران و ایرانی نو بگردد.

حق ما مردم است که در استقلال و آزادی و عدالت اجتماعی، زندگی کنیم.

حق ما ملت است که از حقوق خود، برخوردار بگردیم.

حق ما مردم است که از دایرۀ تنگ استبداد دینی و تسلط آن بر دولت، خارج شده و همه روز ایران را نوروز بگردانیم.

برون رفت از تاریکی استبداد و نو روز شدن، نه با دخالت مستقیم و غیر مستقیم بیگانگان، که به دست خودِ مردمِ ایران، با جنبش همگانی و خشونت زدا، و با عمل به حقوق، ممکن است. بکوشیم سال نو را سال چنین امکانی، بگردانیم

مجامع اسلامی ایرانیان

۲۹ اسفند ۱۳۹۹