ایندیپندنت فارسی- داریوش معمار: افراد و رسانه های اصول‌گرا در حالی خواستار برخورد با مادر مهسا امینی‌اند که این خانواده در یک سال گذشته بارها از فشار نهادهای امنیتی خبر داده است.
مژگان افتخاری، مادر مهسا (ژینا) امینی، روز پنجشنبه ۱۹ مرداد، در آستانه سالگرد قتل حکومتی دخترش، با انتشار تصویری از مهسا در استوری صفحه اینستاگرام نوشت: «حضرت عشق سه روز قبل از شهید شدنش».
با توجه به اینکه در هفته های گذشته و با نزدیک شدن سالگرد آغاز خیزش مردمی، تصاویر و مطالب مرتبط با مهسا مورد توجه مردم ایران قرار گرفته است، این تصویر و متن واکنش برخی افراد و رسانه های اصول‌گرا را برانگیخت.
کانال «بی سیم چی مدیا»، از رسانه‌های نزدیک به دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی، در واکنش به انتشار تصاویر مهسا، در مطلبی ضمن مسئله‌دار دانستن این موضوع تأکید کرد: «مادر مهسا بعد از یک سال یادش افتاده عکس های بچه اش را منتشر کند!»
این ادعا در حالی طرح می‌شود که در یک سال گذشته، مژگان افتخاری بارها و به مناسبت های متعدد تصاویر و فیلم های گوناگونی از مهسا (ژینا) امینی منتشر کرده است. چهره های نزدیک به نهادهای امنیتی ظاهراً انتشار عکس مهسا را خطری برای تشویق جامعه به حضور مجدد خیابانی در سالگرد قتل او می‌دانند.
در ماه های گذشته، برخی دیگر از خانواده های کشته شدگان نیز با انتشار تصاویری به روزهای سال ۱۴۰۱ و ناپدید شدن و قتل فرزندانشان اشاره کرده اند. نسرین شاکرمی، مادر نیکا شاکرمی، در نوشته ای ضمن یادآوری خاطره نیکا خطاب به مردم گفته است: «دردهایمان را به انگیزه ای برای ساختن ایران آباد و آزاد تبدیل کنیم».
افراد و رسانه های اصول‌گرا در حالی خواستار برخورد با مادر مهسا امینی اند که خانواده آن ها در یک سال گذشته بارها از فشار نهادهای امنیتی خبر داده است. عوامل جمهوری اسلامی با تهدید، ممانعت از برگزاری مراسم چهلم، پرونده‌سازی برای اعضای خانواده، کارشکنی در روند رسیدگی قضایی، و تلاش برای تخریب مزار مهسا، خانواده او را زیر فشار گذاشته‌اند.
عرفان مرتضایی، پس رخاله مهسا، ۲۸ اسفند ۱۴۰۱ به شبکه آی تی وی بریتانیا تصریح کرده بود، خانواده مهسا امینی خواهان تعقیب مقام های جمهوری اسلامی از سوی دیوان کیفری بین المللی اند، اما تهدید شده اند که در صورت مصاحبه با رسانه ها، پسرشان نیز بازداشت خواهد شد.
سی و یکم اردیبهشت ۱۴۰۲ نیز امجد امینی، پدر مهسا، اعلام کرد، افراد ناشناس شیشه قاب عکس او بر سر مزارش را شکسته اند. صالح نیک بخت، وکیل خانواده مهسا امینی، نیز تأکید کرد که نیروهای امنیتی حتی جوشکاری را که قرار بوده است سایه بانی برای مزار مهسا بسازد، تهدید کرده و به او گفته اند اگر این سفارش را بپذیرد، مغازه اش را پلمب می کنند. نیکبخت در اسفند ۱۴۰۱ نیز اعلام کرده بود که به علت گفتگو با رسانه ها در مورد پرونده مهسا، به شعبه دوم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب مقدس مستقر در زندان اوین تهران احضار شده است.
در یک سال گذشته، نهادهای امنیتی از منع برگزاری مراسم یادبود، تهدید مکرر خانواده‌ها، تخریب سنگ مزار قربانیان، اخراج از محل کار، پرونده‌سازی، و احضار و بازداشت به‌مثابه ابزاری برای خاموش نگه داشتن این خانواده‌های دادخواه استفاده کرده‌اند.
همچنین، در ماه گذشته، نگرانی از شروع مجدد اعتراض‌ها در سخنان چهره‌های حکومتی مشهود بوده است. حسین سلامی، فرمانده کل سپاه پاسداران، روز سه‌شنبه دهم مرداد ضمن هشدار دادن در مورد تکرار حضور خیابانی مردم گفت دشمن قصد دارد در سالگرد حوادث پاییز ۱۴۰۱ بار دیگر فتنه‌انگیزی کند.
مصطفی رستمی، رئیس نهاد نمایندگی رهبر جمهوری اسلامی، نیز روز سی‌ام تیرماه گفته بود اگر معترضان نتوانند در سالگرد اعتراض‌ها به خیابان بیایند، شکست کامل می‌خورند.
رستمی در جمع استادان بسیجی دانشگاه‌ها نگرانی خود را از فضای دانشگاه‌ها در سالگرد اعتراض‌ها اعلام و تاکید کرد که نقطه آغاز مجدد اعتراض‌ها می‌تواند از دانشگاه‌ها باشد.
همچنین، هراس دستگاه‌های امنیتی از اعتراض‌های دانشجویی در سالگرد خیزش، هم‌زمان با روزهای آغاز سال تحصیلی، سبب شده است مجازی شدن کلاس‌های دانشگاه در ده روز ابتدایی مهر مطرح شود.
مهدی گلشنی، مدیرکل حمل و نقل عمومی، از مکاتبه برای مجازی شدن دانشگاه‌ها در۱۰ روز اول مهر برای کاهش ترافیک پایتخت خبر داده بود؛ پیشنهادی که به نظر می آید با انگیزه امنیتی برای مهار اعتراض ها مطرح شده است.
در کنار تلاش برای نظارت و مهار امنیتی فضای دانشگاهی در ایران، در هفته‌های اخیر اخبار متعددی از احضار فعالان سیاسی، دانشجویی، مدنی، روزنامه‌نگاران، و بازداشت شدگان سال گذشته نیز منتشر شده است.
با توجه به اینکه از ۲۵ شهریور ۱۴۰۲ (سالگرد قتل مهسا امینی) تا پایان سال، در فاصله های کوتاه، سالگرد قتل و اعدام و همچنین تولد بسیاری از کشته شدگان خیزش مردمی از راه می رسد، حکومت اسلامی با مسئله مهار خشم انباشته جامعه مواجه است، که با سرکوب بیشتر می تواند به جرقه ای برای حضور مجدد مردم در خیابان بدل شود.