رضا امینی در گفت‌وگو با ایسنا، با تاکید بر لزوم پرداخت حق عوارض آلایندگی اظهار کرد: در راس مجموعه مدیران کشور به جز وزارت نفت، اکثرا خوزستانی هستند. این مدیران که وضعیت خوزستان را می‌بینند باید به استان‌شان کمک کنند. نمی‌خواهیم به کسی صدقه بدهند اما قانون، شرکت‌های آلاینده را موظف کرده است که حق آلایندگی را پرداخت کنند و باید این کار انجام شود.
دو سال است در خوزستان نمی‌توانیم یک ریال عوارض آلایندگی بگیریم
وی افزود: گفتند عوارض آلایندگی بر اساس ضریب جمعیت، شدت آلایندگی و چند آیتم دیگر بین نیم تا یک و نیم درصد است و کارخانه‌های آلاینده محیط باید بر اساس میزان آلودگی که ایجاد می‌کنند به شهرداری عوارض بدهند. در شهرهای دیگر ماه به ماه عوارض آلایندگی پرداخت می‌شود اما دو سال است که در خوزستان نمی‌توانیم یک ریال عوارض آلایندگی بگیریم.
امینی بیان کرد: از سال ۹۳ تا سال ۹۶، حدود ۶ هزار میلیارد تومان اصل و ۱۴ هزار و ۹۰۰ میلیارد تومان جرایم عوارض آلایندگی برای خوزستان تعیین شده است که در مجموع ۲۰ هزار و خرده‌ای میلیارد تومان است. از سال ۹۶ تا سال ۱۴۰۰ هم ۱۱ هزار میلیارد تومان اصل و ۱۸ هزار میلیارد تومان میزان جرایم عوارض آلایندگی بوده است و در مجموع ۲۹ هزار میلیارد تومان است یعنی حدود ۵۰ هزار میلیارد تومان مطالبات خوزستان بوده است. در این مدت یک بار ۶ هزار میلیارد تومان و یک بار دیگر ۲ هزار میلیارد تومان به خوزستان اختصاص داده شده است و در مجموع حق اهواز در این دو بار از مجموع رقم پرداخت شده، یک هزار و ۴۰۰ میلیارد تومان بوده است.
صنایع آلاینده خوزستان حتی کف عوارض آلایندگی را نمی‌دهند
وی افزود: در سال‌های گذشته موضوع تعیین ضرایب عوارض آلایندگی در خوزستان درگیر محاکم و اجراییه بوده اما در سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ که وضعیت عوارض آلایندگی نورم طبیعی داشته است چرا این حق مردم پرداخت نشده است؟ ضرایب نیم، یک و یک و نیم درصد بابت عوراض آلایندگی تعیین شده است که اکنون حتی کف آن یعنی نیم درصد را هم نمی‌دهند تا بعد قانون بگوید ما طلبکار هستیم یا نه.
شهردار اهواز گفت: باید توجه داشت که هر چه عوارض آلایندگی دیرتر پرداخت شود، سال به سال ارزش پول نیز کمتر می‌شود و باید حق خوزستان را بگیریم؛ من تا جایی که می‌توانم کار می‌کنم اما باید همه کمک کنند.
وی افزود: اگر شهر دیگری این طلب را داشت تاکنون تا ریال آخر را گرفته بودند. در اصفهان اگر منفعت استان یا زاینده‌رود مطرح شود، چپ و راست و همه با هم متحد می‌شوند و حق‌شان را می‌گیرند اما در خوزستان این گونه نیست.