خبر آنلاین- زهرا علی اکبری: عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی که بنا بر اعلام خودش بیش از ۵۰ سال است که در حال آموزش دیدن و آموزش دادن مبانی توسعه در ایران است، حالا احساس خطری جدی و فوق‌العاده دارد. وی با حضور در کافه خبر خبرآنلاین، به شکلی مبسوط دربارۀ کیفیت برنامه توسعه هفتم و مشکلات پیش روی کشور سخن گفت و تأکید کرد: من در سال ۱۳۹۶، وقتی طرف مشورت بخش هایی از دولت وقت و مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی قرار گرفتم، اعلام کردم که ما بیش از تدوین برنامه ای برای توسعه، به برنامه ای برای بقا نیاز داریم.
وی گفت: با هر متر و معیاری و در هر زمینۀ انتخابی، قیاس ایران امروز با ایران آن روز نشان می دهد اوضاع و احوال مان در آن تاریخ بهتر بود. من آن زمان تأکید کردم که ما قادر به تدوین برنامۀ توسعه نیستیم و اگر هم چنین کاری انجام دهیم، دستاوردی نخواهیم داشت. البته حتی یادآوری این خاطرات برای من تلخ است چرا که آن روز تذکرات ما شنیده نشد و بعدها مرکز پژوهش های مجلس گزارش داد که با وجود تمدید ٣ سالۀ برنامۀ ششم توسع،ه تنها ٩ درصد اهداف این برنامه محقق شده است.
مفهوم برنامه و توسعه به سخره گرفته شد:
وی گفت: در این وضعیت برنامه ای به نام برنامه هفتم ارائه شده و متأسفانه در سندی که دولت آقای رئیسی به نام برنامۀ هفتم منتشر کرده است، هم مفهوم برنامه به سخره کشیده شد، و هم مفهوم توسعه.
مؤمنی در توضیح این مطلب ادامه داد: امروزه هم تعداد بحران های ما زیاد شده و هم بحران های پر تعداد مان چند لایه و چند وجهی است، اما نکته اینجاست که هیچ کارشناس با صلاحیتی نمی تواند ادعا کند، اوضاع و احوال اجتماعی، فرهنگی و بین المللی از اوضاع و احوال اقتصادی بهتر است. در نتیجه از هر زاویه نگاه کنیم، می بینیم مسائل به سامان نیستند و اتفاقاً عکس سامان یافتگی حرکت می کنند.
پیشروی در باتلاق:
او گفت: من اسم این وضعیت را پیشروی در باتلاق گذاشته ام. حالا در این فضا که ما به برنامه با کیفیت برای حل مسائل نیازمندیم، برنامه ای مانند برنامه هفتم تدوین شده است که دادن هر صفتی به آن جفا در حق آن صفت است، چرا که این سند، اصلاً شباهتی به برنامه ندارد.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به اینکه انتقاد کردن به معنای مزدور بودن و فاسد بودن و وابسته بودن نیست، گفت: آنچه در این سند پیش بینی شده است، من و هر کارشناس دلسوزی را بیش از پیش نگران می کند، چرا که می بینیم نوعی واژگونه بینی و واژگونه خوانی و واژگونه عمل کردن در این برنامه وجود دارد که شگفت آور است. طبیعی است همۀ این ها ما را بیش از پیش حساس می کند.
او در توضیح این مطلب ادامه داد: من نیت کسی را زیر سئوال نمی برم، اما در چنین شرایطی عزیزان برای حفظ خودشان هم که شده، باید رویه هایشان را تغییر بدهند، والا اتفاقات خطرناکی رخ می دهد.
مؤمنی تأکید کرد: شفاف عرض می کنم، الان نیازمند این هستیم که واژگونه بینی و ضد توسعه ای را متوقف کنیم. اگر برنامۀ با کیفیتی در دستور کار بود، می شد در قالب آن سند، اراده ای سازمان یابد، اما حتی این مجموعه تاب جلب مشارکت ظرفیت کارشناسی درون قوه مجریه را نیز در قیاس با پیشینیان خود ندارند.
منطق برنامه روشن نیست:
مؤمنی گفت: این برنامه پس از ٣ سال تأخیر، در حالی ارائه شده است که اسناد پشتیبان ندارد، منطق برنامه روشن نیست و این هولناک است. ما امروز نمی دانیم این دولت از میان انبوه مسائل حاد و بحرانی کدام را به رسمیت می شناسد و چه منطق رفتاری برای حل آن دارد.
او تأکید کرد: حداقل در دولت های قبلی، سند پشتیبان و گزارش وضعیت تهیه می شد تا معلوم شود ادامۀ روند ها چه پیامدی دارند، اما امروزه در بهت و حیرت می بینیم که این اسناد را حذف کرده اند و ابتدا سند لایحه را داده اند و ادعا دارند بعداً اسناد پشتیبان ارائه خواهند شد. تا امروز من سندی ندیدم و مگر می شود برنامه ای که منطق روشنی ندارد را بررسی و تصویب کرد و بعد ادعا داشت بر اساس آن می توان مشکلات را حل کرد.
وی گفت: اگر برآیند تیم کارشناسی دولت این برنامه است، باید گفت مشکلات پیچیده تر می شود و من خطر بزرگی را پیش روی آینده کشور می بینم.