نباید سخن گفت، ناساخته نشایـد بریدن، نینداختـه
پانزدهم آبان ۱۴۰۱ آزمونی عملی برای کسانی بود که عنوان « نماینده مردم» بر آنها اطلاق می شود. در این روز، ۲۲۷ نفر از آنها طی بیانیه ای، برگه امتحان خود را برای ارزش یابی، در اختیار مردم ایران قرار دادند.
مطابق اصل ۶۷ قانون اساسی، نمایندگان باید در اولین جلسه حضور، متن زیر را قرائت و امضا نمایند:
«بسم الله الرّحمن الرّحیم،
من در برابر قرآن مجید، به خدای قادر متعال سوگند یاد میکنم و با تکیه بر شرف انسانی خویش تعهد می نمایم که پاسدار حریم اسلام و نگاهبان دستاوردهای انقلاب اسلامی ملت ایران و مبانی جمهوری اسلامی باشم، ودیعه ای را که ملت به ما سپرده، به عنوان امینی عادل پاسداری کنم و در انجام وظایف وکالت، امانت و تقوی را رعایت نمایم و همواره به استقلال و اعتلای کشور و حفظ حقوق ملت و خدمت به مردم پایبند باشم، از قانون اساسی دفاع کنم و در گفته ها و نوشته ها و اظهارنظر ها، استقلال کشور و آزادی مردم و تأمین مصالح آنها را مد نظر داشته باشم».
بر اساس این سوگندیه، نمایندگان متعهد می شوند:
الف- از ماهیت نظام سیاسی حاکم، قانون اساسی، استقلال و اعتلای کشور، پاسداری کنند.
ب- به حفظ حقوق ملت و خدمت به آنها پایبند باشند و در همه احوال، استقلال کشور، آزادی مردم و تأمین مصالح آنها را مدّ نظر داشته باشند.
در بیانیه مزبور، کلیت حرکت اعتراضی مردم در قالب «اغتشاش، فتنه، اوباشگری، سرسپردگی و داعشیسم» توصیف شده تا هیچ ضرورتی برای پاسخگویی صاحب منصبان باقی نمانَد.
چند پرسش از صادرکنندگان بیانیه اخیر:
۱- آیا همه معترضان، اغتشاشگر، اوباش و عامل بیگانه هستند و هیچ خواسته به حقی از طرف هیچیک از آنها مطرح نشده است که در مرام شما سزاوار توجه باشد؟
۲- در اصل ۳۷ قانون اساسی آمده است: «اصل، برائت است. هیچ کس مجرم شناخته نمی شود، مگر آنکه جرم او در دادگاه صالح، ثابت گردد».
شما که تکلیف دارید از قانون اساسی، پاسداری کنید، کی؟ کجا و در کدام محکمه صالح، عملکرد همه معترضان و زوایای آن را بررسی نمودید که در آتش قضاوت ناعادلانه خود، تر و خشک را با هم سوزانده و برای آنها خواهان اشد مجازات شده اید؟
۳- برای اجرای اصول قانون اساسی که شاکله آنها، تعمیم عدالت و آزادی های مدنی است، چگونه عمل کرده اید که در سایه عملکرد شما، فقر، بیکاری، فساد، بی عدالتی، تورم، گرانی، شلختگی مدیریتی، ولنگاری اقتصادی و نا امیدی بر زندگی مردم، سایه افکنده است؟
۴- قوانینی که کشور را در شرایط اسفبار کنونی قرار داده اند، دست پخت شما و همکارانتان است. اگر ایراد از آنهاست، مقصر شما هستید. اگر اشکال در عدم اجرای آنهاست، باز هم قصور ازشماست که وظیفه نظارت را انجام نداده اید. حال بدون قساوت، قضاوت کنید که شما بیشتر نسبت به ایران و ایرانیان، دشمنی و ستم، روا داشته اید، یا بیگانگان و اعوان آنها؟
۵- چگونه است، شما که در مسند نمایندگی ملت نشسته اید و از سفره آنها ارتزاق می کنید، در بیانیه خود، وکالت ملت را واگذاشته، به سِلک سربازان قدرت درآمده و چشم بر حقوق ملت فروبسته اید؟ آیا در قاموس شما برخورد خشونت آمیز و آتش گشودن بر روی مردم معترض یا ورود قهری به مدارس و سایر حوزه های آموزشی و تهدید، بازداشت یا کشتن دانش آموزان و دانشجویان، دفاع از نظام و استقلال و تمامیت ارضی کشور است؟
۶- اگر به واقع، وکیل مردم هستید، چرا در بیانیه خود، یک طرف این ماجرا را معصومِ مطلق و مصون از هر اعتراضی تلقی نموده، و هیچ اشاره ای به اشتباهات مدیریتی، امنیتی و عملکردی بخش حاکمیت و لزوم برخورد با خاطیان این مجموعه نکرده اید؟ وکالت و عدالت در فرهنگ شما چنین مفهومی دارد، یا مصلحت خودتان، چنین اقتضا می کند؟
اگر به استناد عرف و قانون، مردم را بر شما حقی است، بر اساس همان حق، در این آزمون تاریخ ساز، نمره ما به شما «مردودی» است.
ما از ۲۲۷ امضا کننده این بیانیه می خواهیم اگر به استقلال و اعتلای کشور و احترام به حقوق مردم، التزام عملی دارند، به اصل خود، یعنی نمایندگی ملت، رجوع نموده، به شیوه ای صریح، جبران مافات کنند و درکنار مردم قرار گیرند.
در غیر این صورت، آنها را نماینده ملت ندانسته، ادامه حضورشان در مجلس را رفتاری غصبی و مغایر دموکراسی تلقی می کنیم و تشدید احتمالی هرگونه برخورد قهرآلود و خشونت آمیز با مردم معترض را نتیجه اقدام غیر مدنی این افراد می دانیم. بنابراین از آنها می خواهیم، جایگاه کنونی خود را ترک نمایند تا بنیان های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی کشور بیش از این تخریب نگردند.
انجمن صنفی معلمان کرمانشاه
هجدهم آبان ۱۴۰۱