در زمانی که رسانه‌ها به خاطر یک گزارش معمولی در سیاست خارجی و سیاست داخلی به اتهام «اقدام علیه نظام» تذکر می‌گیرند یا توقیف می‌شوند، چگونه است که غلامرضا قاسمیان از جنگ ایران و عربستان و فتح مکه سخن می‌گوید اما اقدام علیه امنیت ملی محسوب نمی‌شود و اتفاقا روز به روز هم بیشتر قدر می‌بیند؟»
غلامرضا قاسمیان رئیس کتابخانه مجلس به تازگی در یک اظهارنظر جنجالی گفته اسرائیل سه سال بیشتر از عمرش باقی نمانده و بعد از نابودی اسرائیل برای «جنگ آخر و قبل از ظهور حضرت، به جنگ با حجاز می‌رویم و قبله اصلی را فتح می‌کنیم.»
قاسمیان می‌گوید «مقامات عربستانی هم این را خوب می‌دانند برای همین در رکن یمانی و دور مسجد الحرام تک‌تیرانداز گذاشته‌اند که وقتی حضرت ظهور کرد با کاتیوشا بزنند» و این را «آقا یک موقعی یک‌ضرب قلمی و گفتند و دیگر نگفتند. گفتند این عربستانی‌ها سلاح می‌خرند اما هیچ اشکالی ندارد، چون این‌ها می‌افتد دست مجاهدین.»
این اظهارات در حالی مطرح شده که دولت ابراهیم رئیسی برقراری مجدد رابطه دیپلماتیک با عربستان را بزرگترین دستاورد سیاست خارجی خود می‌داند. ایران بعد از هفت سال تیرگی روابط موفق شد رابطه‌ای را که با بالا رفتن یک جریان خودسر از دیوار سفارت و آتش زدن کنسولگری بر هم خورده بود، بار دیگر احیا کند اما اظهارات قاسمیان نشان می‌دهد جریانی که هفت سال پیش باعث برهم خوردن روابط تهران و ریاض شده بود، همچنان بر آن عهدی که بسته پایبند است.
«حمله عوامل خودسر به سفارت عربستان»
در جریان بالارفتن از دیوار سفارت عربستان، نام یک فرد به عنوان رهبر گروه خودسر مطرح شد که برای شهردار اسبق تهران کمپین انتخاباتی به راه می‌انداخت. اسحاق جهانگیری معاون اول حسن روحانی که به واسطه جایگاهش اطلاعات دقیقی از ماجرای حمله به سفارت عربستان داشته در مناظره‌های انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۶ طعنه مستقیمی به قالیباف و ارتباط او با متهمان بالا رفتن از سفارت عربستان زد. جهانگیری خطاب به قالیباف گفت «چه کسانی باعث شدند ٧٠٠ هزار شیعه که می‌آمدند و زندگی مردم مشهد می‌چرخید، به هم خورد. بله، ما نمی‌توانیم به سفارت حمله کنیم. دولت حمله کرد آقای قالیباف؟ چه کسانی حمله کردند؟ آنها الان در ستاد‌های کدام کاندیدا حضور دارند؟ کدام کاندیدا‌ها از آنها دفاع می‌کردند و پول می‌دادند؟»
به گزارش رویداد۲۴ بهمن ماه ١٣٩۴، یعنی مدتی پس از حمله به سفارت و بازداشت متهمان حمله به سفارت، «حسین ذوالفقاری» معاون وقت امنیتی–انتظامی وزارت کشور، حرکت عوامل حمله به سفارت عربستان را سازماندهی‌شده توصیف کرده و گفته بود: «این افراد سازماندهی‌شده آمدند و بیش از ١٠ سال است که در کرج و تهران و با محور فعالیت‌هایی در زمینه امور خیریه و فعالیت‌های مذهبی فعالیت دارند. از مسئولان نیز عده‌ای دانسته و ندانسته از آنها حمایت کرده‌اند.»
حسین صادقی آخرین سفیر ایران در عربستان قبل از بر هم خوردن روابط در دی ماه ۱۳۹۴ درباره حادثه حمله به سفارت گفته عده‌ای خودسرانه یا «آگاهانه» اقدام نابخردانه‌ای انجام دادند که مجر به بهم خوردن روابط ما و شروع یک بازی مقابل عربستان شد که به باخت ایران منجر شد.
ظاهرا جریانی که به زعم مقامات مسئول وقت، آگاهانه و با حمایت و سازماندهی یک عده «مسئول» اقدام به برهم زدن روابط با عربستان کرده بودند همچنان بر موضع خود در مقابل موضع رسمی جمهوری اسلامی که رفع تنش‌ها با عربستان است ایستاده‌اند. جالب‌تر اینکه این افراد در عالی‌ترین مناسب مدیریتی کشور قرار گرفته‌اند.
«غلامرضا قاسمیان کیست؟»
غلامرضا قاسمیان از چهره‌های نزدیک به محمد باقر قالیباف است. نام قاسمیان در انتخابات شورای شهر ۱۳۹۶ در لیست خدمت در کنار نام مهدی چمران و باقی حامیان و نزدیکان قالیباف قرار گرفته بود. غلامرضا انصاری عضو سابق کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران، از قراردادی بین شهرداری در دوره قالیباف و قرارگاهی به نام قرارگاه جهادی امام رضا پرده برداشته بود. قاسمیان مسئول قرارگاه جهادی امام رضا (ع) است.
انصاری اعلام کرده بود که «۲۳ مرکز بهاران شهرداری تهران با مبلغی نامشخص در اختیار قرارگاه امام رضا به ریاست قاسمیان قرار گرفته است. این تنها قرارداد عجیب شهرداری دوران قالیباف با قاسمیان نبود. شهرداری تهران به عنوان یکی از نهاد‌هایی که به صورت رسمی مسئولیت‌هایی در جریان راهپیمایی اربعین برعهده دارد قراردادی را در رابطه با خدمت‌رسانی در طول راهپیمایی اربعین هم با قرارگاه امام رضا منعقد کرده بود.»
بعد از انتخابات مجلس ۹۸ و انتقال قالیباف به بهارستان، قالیباف بار دیگر نزدیکی رابطه خود با حجت‌الاسلام غلامرضا قاسمیان نشان داد و در حکمی او را به ریاست کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس منصوب کرد.
قاسمیان به اظهارات شاذ درباره چندهمسری هم شهرت دارد. او یک بار در یک گفتگوی تلویزیونی گفته بود «من جایی داشتم درباره تعدد زوجات صحبت می‌کردم، خانم‌ها شروع کردند به اِشکال و اعتراض بعد از اینکه به آنها پاسخ دادم، یک عده دیگر از خانم‌ها دست بلند کردند گفتند این خانم‌ها با این سؤال، توفیق همسر شدن را از ما می‌گیرند، برای من خیلی عجیب بود که خود خانم‌ها چنین اعتراضی کردند.»
از ماجرای حمله به سفارتخانه‌ها، چهل سالی می‌گذشت و زحمتی که آن حرکت برای آینده ایران درست کرده بود، هنوز ادامه داشت که این بار یک جریان خودسر (که البته بعدها مشخص شد خیلی هم خودسر نبوده‌اند و از جای دیگری خط می‌گرفتند) یکبار به سفارت انگلستان ریختند و مشکلات زیادی بر سر کشور آوار کردند. یکبار بر دیوار سفارت انگلستان رنگ پاشیدند و شهرداری تهران هم برای آنها بنر حمایتی در سرتا سر شهر نصب کرد! آنها یکبار به سفارت عربستان حمله کردند و مشکلات زیادی برای امنیت ملی ایجاد کردند. همان جریان حالا از حمله به کشور عربستان و فتح مکه سخن می‌گویند! آیا بهترین سوالی که نهادهای امنیتی می‌توانند از خود بپرسند این نیست که کدام جریان از آشوب‌های این‌چنینی سود می‌برد و منفعت آنها مشخصا چیست؟ این سوال زمانی ارزش دارد که بنا بر پیگیری و رسیدگی باشد!
واقعیت آن است که هزینه سخنان این‌چنینی و اقداماتی از این دست، همواره از جیب مردم پرداخت شده است. دهه‌هاست این روند تکراری در کشور جاری است و اقداماتی از جمله حمله به سفارتخانه‌ها و سخنان تحریک‌آمیز سیاست خارجی مطرح می‌شود و هر بار هزینه آن میلیاردها دلار قراردادهایی است که از بین می‌رود یا میلیون‌ها بشکه نفت ایران است که به واسطه افزایش تحریم‌ها، با مشکل به فروش می‌رود یا برای فروش به دست دلالان و کسانی که به زعم دولت، تحریم‌ها را دور می‌زنند داده می‌شود و در حقیقت هر بار بیان چنین سخنانی یا انجام چنین حملاتی، جیب آنها را پر می‌کند که در کار دور زدن تحریم‌ها هستند! جریانی که اگر کشور در ثبات و صلح باشد، بیکار خواهند شد!
در زمانی که رسانه‌ها به خاطر یک گزارش معمولی در سیاست خارجی و سیاست داخلی به اتهام «اقدام علیه نظام» تذکر می‌گیرند یا توقیف می‌شوند، چگونه است که سخن گفتن از جنگ بین دو کشور و فتح یکی از شهرهای کشور همسایه، اقدام علیه امنیت ملی محسوب نمی‌شود و اتفاقا کسانی که چنین می‌گویند، روز به روز هم بیشتر قدر می‌بینند؟