خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی، که در اعتراض به کشته شدن مهسا (ژینا) امینی توسط گشت ارشاد جمهوری اسلامی شروع شد، روز ۲۵ شهریور (۱۶ سپتامبر) یکساله میشود و همراه خود خاطره هزاران تن از مبارزینی که زندگی خود را چه در ۴۴ سال گذشته و چه در طول جنبش مهسا برای کسب دموکراسی در ایران از دست دادند زنده میسازد.
خروشی که با نام مهسا آغاز شد نه تنها دولت مستبد مذهبی، اقتدارگرا و تجددستیز را بیش از گذشته از اعتبار اجتماعی ساقط کرد، بلکه حوزههای اعتقادی شان را هم صریحاً و مصرانه به چالش کشید، آنگونه که امروز حتی خودی هایی از میان این تجدد ستیزان، مانند اصلاح طلبان، را به جمع شکاکین و چالش گران کشانده است و از هر خانه ای صدایی مهسا مانند بگوش می رسد؛ صدایی که نه پوشاندنی است و نه خاموش شدنی.
رهایی از فشار و سلطه و تبعیض دینی و اتنیکی، به ویژه نسبت به زنان، جوانان و اقلیت های قومی، برای یک زندگی در آزادی، از خواسته های اصلی “جنبش زن، زندگی، آزادی” بوده و هست.
با وجود این، باید از تورم لجام گسیخته، بى ارزش شدن پول ملی و بیکاری که کمر مردم را زیر بار گرانی و نداری خم کرده و نرخ بالای تورم که اقتصاد کشور را در سراشیب سقوط قرار داده است هم به عنوان عوامل مهم نارضایتی مردم نام برد.
گسترش و شدت اعتراضات، رادیکال بودن خواست های معترضین در خیابان ها که به کمتر از سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی راضی نبودند، و یا دادن شعارهای رادیکال از پنجره خانهها در ساعات شب که نوک و مرکز قدرت را نشان گرفته بود، باعث استیصال دولت و نیروهای سرکوبگر آن شده و رژیم بیش از هر زمان به سرنگونی و سقوط نزدیک شده بود.
صدها کشته، هزاران زخمی و به بند کشیدن بیش از بیست هزار نفر، نتیجه خشونت لجام گسیخته نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی می باشد.
امروزه اگر چه اعتراضات خیابانی فرو کش کرده است، اما به رغم تمام سرکوب ها، مبارزات مردم، بویژه زنان و جوانان ادامه دارد. دختران و زنان با نافرمانی مدنی در مورد حجاب اجباری هرروز در حال مبارزه و به تمسخر گرفتن قوانین زن ستیز حجاب جمهوری هستند.
وظیفه اپوزیسیون جمهوریخواه، دموکرات و لائیک در خارج از کشور، پشتیبانی از جنبش انقلابی داخل و گسترش همبستگی بین المللی با آن و تلاش برای ایزوله کردن هر چه بیشتر رژیم جمهوری اسلامی در جهان است.
جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران از تمام حرکت های اعتراضی روز ۱۶ سپتامبر، سالروز قتل ژینا، پشتبانی و حمایت میکند و در راستای سنت های خود، خواهان همکاری و همگرایی با روندهای جمهوری خواه در خارج از کشور بود و هست. این امر، به ویژه امروز، در شرایطی که جریان های اقتدارگرا و غیردموکرات، از طیف های مختلف سیاسی، با مشاهده برآمدن خیزش انقلابی در داخل کشور و احتمال فروپاشی نزدیکِ رژیم، سخت به تکاپو برای طرح شعارها و آلترناتیو های خود افتاده اند، بیش از همه ضروری و مبرم می گردد.
زن، زندگی، آزادی
جنبش جمهوریخواهان دموکرات و لائیک ایران،
سپتامبر ۲۰۲۳ – ١ شهریور ۱۴۰۲