سؤال: اعلاحضرت میخواهم من را بخاطر سؤالم که ناخوشایند است، ببخشید. تقریبا هر بار که شما با روزنامه نگاران مصاحبه می کنید صحبت از خشونتی است که پلیس مخفی شما بکار می برد. همین اخیرا یک گروه حقوقدان بین المللی که قاعدتا بی طرف هستند، مشاهدات خودشان را گزارش کرده اند که مشاهدات قبلی دیگران را تائید می کند. از خود می پرسم که عکس العمل شما به این موضوع چیست؟
شاه: همیشه تائید کردن آنچه دیگران در گذشته اتهام زده اند، سخت است. کسی که اکنون در دانشگاههای شما تدریس می کند خودش یکی از ماموران سرویس مخفی ما در گذشته بود. آیا شما این را می دانستید؟
سؤال: نه. اسم او چیست؟ او چه کسی است؟
شاه: براهنی یا اسمی شبیه به این. نمی دانم. چه کسی به اسم او اهمیت می دهد. شما دائم تکرار می کنید که ما ساواک داریم و هی می گوئید که تعدادشان به سه میلیون نفر می رسد. گزارش این کمیسیون از 200 هزار نفر صحبت می کند و ما می گوئیم که تعداد نیروهای پلیس مخفی ما فقط 3000 یا احتمالا 3300 نفر است. ولی شما می گونید 200 هزار یا میلیونها. شما ادامه می دهید که ما چند صد هزار زندانی سیاسی داریم. ما به تکرار می گویئم 3400 تا 3500 زندانی داریم و آنها زندانی سیاسی نیستند آنها مارکسیست و حتی تروریست، قاتل و یا آدمهایی دل به وطن خود ندارند و وفادار کشورهای خارجی هستند تا کشور خودشان. تا کی شما می خواهید این سئوالات احمقانه را بگویید و تکرار کنید؟
ببخشید اگر می گویم احمقانه. شاید برای شما ممکن است فرق کند. چرا این ارقام ساختگی را تکرار می کنید؟
سؤال: این ارقام نکته اصلی سئوال من است.
شاه: ولی اینها حقیقت ندارد.
سؤال: هدف سئوال من براستی اینست که افکار عمومی در امریکا چگونه است. باید بدانید که اوضاع سیاسی در ایران برای افکار عمومی ایالت متحد امریکا آزاردهنده است و از شما می پرسم آیا کاری برای آن انجام خواهید داد؟
شاه: من فکر نمیکنم این افکار عمومی مردم امریکا باشد. شاید بخشی از آن.
سؤال: چرا این را شما تکذیب می کنید ولی اتهامات همچنان ادامه دارند؟ دوباره تکذیب می کنید ولی این اتهامات همچنان ادامه دارند؟
شاه: من چنین شروع می کنم. از شما می خواهم با آخرین تاکید به این سئوال پایان دهید.
سؤال: دلیل اینکه باعث شد این سئوال را از شما بکنم اینست که اخیرا یک گروه حقوقدان بین المللی
شاه: همیشه در همان نشریات؟
سؤال: این همان نشریات نیست.
شاه: معمولا،معمولا
سئوال: این عفو بین المللی است.
شاه: بله ولی ما گذشته آنها را می شناسیم. من وارد جزئیات نمی شوم.
سؤال: آیا آنها سابقه بدی دارند؟
شاه: شاید.
سؤال: اعلاحضرت می توانم کمی موضوع را ادامه دهم ولی از اعداد کمی دور شویم؟ یکی از چیزهائی که دائم مطرح می شود اینست که دولت شما بعنوان وسیله کنترل بطور سیستماتیک به شکنجه متوسل می شود. می توانید راجع به این موضوع توضیح دهید؟
شاه: بله می توانم نظر دهم. من بشما قبلا چندین بار گفته ام. ما احتیاج نداریم دست به شکنجه بزنیم. ما روشهائی را بکار می بریم که کشورهای بسیار پیشرفته در جهان بکار می برند.
سؤال: آن روشها کدامها هستند؟
شاه: روشهای روانی. ما آنها را در مقابل اعتراف می گذاریم. وقتی آنها با اعترافات دوستانشان مواجه می شوند همه چیز را مطمئنا بما می گویند.
سؤال: شاید اینجا یک سوتفاهم وجود دارد. شما گفتید که زندانی سیاسی ندارید. بعد ادامه دادید که افرادی دارید که مارکسیست هستند و یا به کشور خود وفادار نیستند. فکر میکنم که این در کشور ما معنایش زندانی سیاسی است.
شاه: خوب، شاید در کشور شما. اما در کشور ما کمونیسم غیرقانونی است.
سؤال: خیلی ممنون اعلاحضرت. قبل از مرخص شدن از آقای وزیر امور خارجه می پرسم اگر تفسیری راجع به این گفتگوها که با شما کردیم دارند، بدهند.
کیسنجر: خوب ما اوضاع بین المللی را بررسی کردیم. و مثل همیشه در یک محیط دوستی و توافق نسبت به مسائل بزرگ جهان و همانطور تعدادی از مسائل فردی که فکر میکنم بسیار سازنده بودند. ما اهمیت زیادی به روابطمان با ایران می دهیم و همانطور به نقش بزرگی که ایران می تواند در امنیت و تعادل و توازن منطقه بازی کند.
ممنون از شما.
وینکلر
17 خرداد 1393- توضیح سایت انقلاب اسلامی: متنی که در زیر می خوانید گفتگوی محمد رضا پهلوی با خبرنگاران امریکایی در حضور هانری کیسینجر، وزیر امور خارجه امریکا، است که در سال 1355 در ایران (نوشهر) صورت گرفته است. مصاحبه طولانی است و بخش اول آن مربوط به مسئله خرید اسلحه از سوی رژیم شاه و سیاست اتمی ایران می باشد که قبلا آن را منتشر کرده ایم. بخش دوم این مصاحبه به وضع حقوق بشر و اعمال شکنجه بطور سیستماتیک در زندانهای رژیم اختصاص دارد. در این مصاحبه، شاه مانند رژیم فعلی وجود زندانی سیاسی را انکار می کند و آنها را تروریست و یا وطن فروش و وابسته به خارج می داند. اما نکته جالب مصاحبه، جواب شاه در باره شکنجه است. او می گوید که برای اعتراف گیری، روشهائی بکار می بریم که کشورهای بسیار پیشرفته در جهان بکار می برند… هدف از نشر این اسناد آنست که خواننده گرامی مشاهده کند که زبان و روش استبداد یکی است، استبداد خوب و بد ندارد، استبداد شاهی و ولایت فقیه یکی است. انتخاب واقعی بین استبداد و آزادی است تا این دور باطل انواع استبدادها برای همیشه در وطنمان ریشه کن شود.