چهارمین نشست سالانه همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران (همجا) در پاریس با شرکت عده ای از فعالان در فضایی دوستانه در روز سی ام ژوئیه برگزار شد.
در این نشست صمیمانه و سازندۀ یک روزه، پس از رسیدگی به بیلان گروه های کار سیاسی، ارتباطات و مالی، به نقاط ضعف و قوت روند کار و سیاست همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران، به وضعیت ایران و وظیفۀ نیروهای دمکرات پرداخته شد و نتایج زیر بدست آمد که به اطلاع هم میهنان می رسد:
۱ ـ مخالفت ما با توافقنامه، بخاطر اصل توافق نیست، بلکه برای نوع و روند این توافق است. ما همانطور که مخالف گروگانگیری و جنگ و ادامۀ آن و اعمال تحریم ها نسبت به ملت ایران بودیم، موافق پایان یافتن بحران بوده و هستیم. منتهی با توافقی موافقت داریم که حقوق ملی را پاس بدارد و حق حاکمیت ملی ایران را نقض ننماید.
۲ـ رژیم در این مذاکرات بازنده است و ما از این نظر با محتوای توافق نامه وین مخالفیم که رژیم با این تسلیم نامه می خواهد مردم را شریک باخت خودش کرده و نیروی مقاومت آنان را برای بدست آوردن حقوق شان از بین ببرد.
۳ـ نظام حاکم بر ایران با توافقنامه وین خواسته است موقعیت خود را حفظ کند. جمهوری اسلامی تاکنون سه بحران آفریده و از آنها برای ادامه حیات خود استفاده کرده است. این موضوع نیز مطرح شد که آیا بحران بزرگ دیگری در راه است؟
۴ـ وضعیت حقوق بشر با اینکه مسئلۀ روز است، ولی در این مذاکرات سخنی از آن نبود. ما باید مسئلۀ حقوق بشر و دمکراسی را در مرکز فعالیت هایمان قرار دهیم.
۵ـ چرا غرب بدون کوچکترین اشاره ای به حقوق بشر وارد این توافق شده است؟ غرب، حتی چین و روسیه، ایران را در مهار کامل خود می خواهند. آمریکا نیز براحتی دست از سر ایران برنخواهد داشت و اگر رژیم جمهوری اسلامی زیاده خواهی هم بکند، رژیم را دچار بحران داخلی خواهد کرد.
۶ـ وضعیت اقتصادی در کوتاه مدت تغییر چندانی نخواهد کرد. یک یا دو سال طول خواهد کشید که در بخش اقتصادی تغییراتی بوجود آید. با توجه به اقرار بانک مرکزی به کم بودن پول های بلوکه شدۀ ایران و با توجه به چاپ اسکناس در داخل که دولت روحانی در این دو سال مابه ازای پول های بلوکه شدۀ ایران، کرده است، ۲۹ میلیارد دلار کفاف سرمایه گذاری کلان در پروژه های مختلف و تولید بی رمق ایران را نمی دهد. چرا که تنها در حوزۀ نفت و گاز بایستی سالانه حداقل ۳۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری شود. خطر این وجود دارد که بعد از تعلیق تحریم ها که تازه ۶ ماه دیگر باید عملی شود و نیز لغو تحریم ها که ۸ سال بطول می انجامد، دولت سیاست دروازه های باز به روی واردات را برای جذب نقدینگی اتخاذ کند، که خود ضربۀ سهمگین تری به حوزۀ تولید ایران است. ورود پول هم مسأله بیماری های ساختاری اقتصاد را و مسائل مردم را حل نخواهد کرد. البته غرب نیز بدون اطمینان از اینکه سود فراوان از تجارت با ایران ببرد، قراردادهای بزرگ نخواهد بست و از اینرو باید مواظب قراردادهای نفتی جدید بود که تا چه اندازه جمهوری اسلامی با امتیاز دادن های تسلیم طلبانه، آن را به کام کارتل های نفتی روا می دارد. از سوی دیگر رژیم برای عوام فریبی انتظارات زیادی در بین مردم بوجود آورده است که امیدواریم پاشنه آشیل آن شود.
٧ـ تا زمانی که ساختار اقتصادی تغییر پیدا نکند، ارز بیشتر برای ایران فساد بیشتری پیش می آورد و مسائل اقتصادی مردم را حل نخواهد کرد.
۸ـ تا زمانیکه همۀ آزادی های فردی و اجتماعی و منشور جهانی حقوق بشر در کشور رعایت نشود، و تا رمانی که نیروهای دمکرات و ملی نتوانند بدیلی ارائه دهند، وضعیت تغییر نخواهد کرد، به همین جهت در شرائط موجود موضع ما در انتخابات آینده تحریم خود جوش است.
۹ـ از دید همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران (همجا) پافشاری بر روی سیاست استقلال از رژیم جمهوری اسلامی و استقلال از قدرت های خارجی و مبارزه برای دمکراسی و حقوق بشر باید کار محوری همپیمانان (همجا) باشد.
۱۰ـ همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران خود را متعهد به پیمانی می داند که متن آنرا را در اینجا می توانید بخوانید.
برای تماس با دبیرخانه همبستگی ملی جمهوریخواهان:
هشتم مرداد ۱۳۹۴، برابر با ٣٠ ژوئیه ۲۰۱۵، در پاریس