«منوچهر ستوده ، متولد تهران، بازارچه سرچشمه، کوچه صدیقالدوله از محلههای قدیم تهران است. ستوده در دوران تحصیل در دبیرستان البرز کتابدار کتابخانهٔ دبیرستان هم بود. سال 1313 وارد دانشسرای عالی شد و نزد استادانی چون سید محمد مشکوه و علی اکبر شهابی درس خواند. نخستین مقاله خود را در 1315 دربارهٔ مطالعات تاریخی و جغرافیایی- مسافرت به قلعه الموت نوشت.»
«نخستین کتاب خود را با عنوان فرهنگ گیلکی در سلسله انتشارات انجمن ایرانشناسی در سال 1332 انتشار داد. در طی سالهای بعد چندین سفر مطالعاتی به خارج از کشور داشت و ارتقاء به درجهٔ استادیاری دانشگاه تهران و بعد دانشیاری و انتقال به دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران و عضویت در گروه تاریخ و سرانجام ارتقاء به درجهٔ استادی در سال 1354 از جملهٔ اتفاقات زندگی او در این سالها بودهاست.»
او دوست و یار نزدیک زنده یاد ایرج افشار و از همکاران علمی بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار یزدی بود باغ میوه احداثی خویش را ده سال قبل به رقبات این بنیاد ملحق کرد که در راه همان اهداف درآمد آن هزینه شود.
منوچهر ستوده تمام عمرش را در تحقیق و پژوهش در زمینه تاریخ و جغرافیای ایران گذراند که شماری از آثار ارزشمند او از این قرار است: تاریخ گیلان و دیلمستان- از آستارا تا استرآباد در ده جلد، شامل آثارو بناهای تاریخی گیلان و مازندران و گلستان که هر کدام قریب به هشتصد صفحهاست- فرهنگ نائینی- تاریخ بدخشان-تاریخ بنادر و جزایر خلیج فارس- سفرنامهٔ گیلان ناصرالدین شاه قاجار-جغرافیای تاریخی شمیران- اسناد خاندان خلعتبری با مقدمه مجتبی رضوانی گیل کلایی
سایت انقلاب اسلامی در گذشت زنده یاد استاد منوچهرستوده را به فرهیختگان ، ایراندوستان و خانوادۀ ارجمندش تسلیت می گوید . یادش گرامی باد