تبلیغات رسمی دروغ القاء می کند که سازمان مجاهدین خلق، در خرداد 60، با صدور بیانیه ای، ورود به مرحله قیام مسلحانه را اعلان کرده است. دروغ است چرا که چنین بیانیه ای وجود ندارد. بیانیه اخطار می کند که اعضای این سازمان اگر در معرض کشته شدن به ضرب گلوله قرار گیرند، از خود دفاع خواهند کرد. موسوی، جلادی که مأمور حل مشکل از راه اعدام و قتل بود نیز، گفت: سازمان مجاهدین آغاز گر زد و خورد مسلحانه نبود. در حقیقت،
1 – پیش از خرداد 60، بنا بر گزارش ستاد ارتش، هر هفته، در شهرهای ایران، 1200 زد و خورد مسلحانه روی می داد. همواره یک طرف افراد سپاه و کمیته ها بودند. در حقیقت، رﮊیم بود که برای استقرار استبداد، نیاز به خشونت داشت و از روز نخست، در تمامی اشکال، بکارش می برد.
2 – رهبران حزب جمهوری اسلامی، بطور خاص بهشتی و هاشمی رفسنجانی و خامنه ای عوامل اصلی ایجاد گروه چماقداران حزب الله بودند.
3 – طرح تعطیل دانشگاه ها در حزب جمهوری اسلامی، توسط باند حسن آیت تهیه و زیر عنوان انقلاب فرهنگی انجام گرفت. بنا بر نوار اول حسن آیت، هدف از تعطیل دانشگاه، محروم کردن بنی صدر از پایگاه اجتماعی خود بوده است.
4 – تعطیل دانشگاه ها با سرکوب دانشجویان جانشین شد. در تمامی عمر رﮊیم، دانشجویان و استادان بیشتری قربانیان سرکوبگری رﮊیم بوده اند. بر اخراج و دستگیری ها و شکنجه و اعدام ها و ترورها، ایلغار کوی دانشگاه (18 تیر 78) و یورش به دانشگاه ها نیز افزوده شد. فراری دادن مغزها از کشور نیز شیوه دائمی رﮊیم بوده است. خمینی گفت: می روند به جهنم و چون شمار آنان از 150 هزار در سال گذشت، حداد عادل گفت: ایرادی نیست. ما به اندازه کافی مغز داریم!
5 – تشکیل دهندگان سازمان ترور که بعد از کودتای خرداد 60، سازمان وارد دولت شد و دولت تروریست تشکیل شد. فهرستی از ایرانیانی که قربانی ترور این سازمان شده اند، شامل قریب به 500 نام است.
6 – بکار انداختن ماشین اعدام که بعد از سقوط رﮊیم شاه آغاز بکار کرد. بعد از کودتای خرداد 60، ماشین نوسازی شد. در همان سال 60، هرشب ده ها و گاه چند صد تن اعدام می شدند. فهرستی از اسامی 2000 اعدام شدگان سال 60 انتشار یافته است. در سال 67، به دستور خمینی، زندانیان کشتار شدند. شمار کشته شدگان را حد اقل 2700 تا 3700 تن گفته اند (خاطرات منتظری).
7 – کشتارها در شهرهای مشهد و اسلام شهر و شیراز و قزوین و…
8 – انحلال احزاب که سرانجام شامل حزبهای رﮊیم، حزب جمهوری اسلامی و مجاهدین انقلاب اسلامی نیز شد.
9 – تعطیل فله ای روزنامه ها در روزهای پیش از کودتا در خرداد 60 که به رویه رﮊیم بدل شد و امروز، بنابر گزارش خبرنگاران بدون مرز، خامنه ای دشمن شماره یک روزنامه و روزنامه نگار است.
10 – تشکیل انواع گشت ها، از جمله گشت زهرا مخصوص سرکوب زنان به بهانه بی حجابی و بد حجابی. قانون اجباری کردن حجاب در مجلس اول تصویب شد.
11 – تبدیل کردن شکنجه به روش اصلی در زندان های رﮊیم. زندان کهریزک که نماد سبعیت رﮊیم ولایت فقیه است، سبعیتی را آشکار کرد که در تمامی زندان ها به زندانیان سیاسی روا می رود.
12 – ایجاد «دادگاه ویژه» روحانیت بر خلاف قانون اساسی و سرکوب روحانیان و تحقیر و حصر و دستگیری مراجع و روحانیون برجسته کشور در دو دهه شصت و هفتاد: مهمترین قربانیان، عبارت بودند از آیات الله شریعتمداری و حسن قمی و برادران، صادق و محمد روحانی و شبیر در دوره خمینی و آیهالله منتظری در دوره خامنه ای.
13 – دائمی کردن «دادگاه انقلاب» که اینک بخش اصلی «قوه قضائیه» را تشکیل می دهد. بقیه این قوه نقش فرعی دارد و کارش، در درجه، پوشش دادن به خورد و برد مافیاهای حاکم بر کشور است:
نشریه انقلاب اسلامی در هجرت شماره ۸۳۱ از ۹ تا۲۳ تیر ۱۳۹۲